sifatida qaraydi. Bunday tizim o’zining ichki qonuniyatlariga muvofiq
amal qiladi.
A.Smit iqtisodiyotning davlat sektori samarasizligini ko’r-satib
o’tadi. «Har xil sabablarga ko’ra,– deb yozadi u, – hukumat doimo va
beistisno tarzda isrofgar. Eng avvalo, u birovlar ish-lab topgan pulni
sarflaydi, o’zgalar pulini esa hamisha o’zing-nikidan ko’ra behuda
sarflaysan. Bundan tashqari, hukumat xusu-siy korxonalardan juda uzoq
turadi va ularning muvaffaqiyatli rivojlanishi uchun zarur bo’lgan
e’tiborni ularga qarata olmay-di». A.Smit davlatning faqat uch
funktsiyasini tan oladi: adolatli sud qilish, mamlakat xavfsizligini
ta’minlash, jamiyat uchun zarur bo’lgan ijtimoiy korxona va
muassasalarni ta’minlash.
A.Smit
merkantilistlarning
protektsionizm siyosatini tan-qid qiladi.
Unga ko’ra, chetdan ancha arzon bahoga olib kelishi mum-kin bo’lgan
tovarni o’zida ishlab chiqarish be’mani narsadir. «Har qanday ongli oila
boshlig’ining qoidasi sotib olishdan ko’ra uyda tayyorlash qimmatga
tushsa, uni uyda tayyorlamaslikdan iborat... Ayrim oilalar uchun oqilona
hisoblangan narsa, bir butun davlat uchun be’mani hisoblanmaydi».
Erkin raqobat sharoitida bozor mexanizmi, eng avvalo, baho orqali
iqtisodiyotda “tartib o’rnatadi”. Baho bozor xo’jaligining asosiy
tashkiliy kuchi sifatida qaraladi. Baho talab va taklif o’zgarishi
to’g’risida ishlab chiqaruvchilar bilan iste’molchilarga signal berib
turadi, ularni bir-birlarining manfaatlariga mos-lashishga majbur etadi.
Baho orqali talab asosida kapital qo’yil-masi amalga oshiriladi, kerakli
mahsulotlar ishlab chiqariladi. Odamlar bir-birlariga xizmat qilish orqali
o’z manfaatlarini amalga oshiradi. Bozor iqtisodiyoti o’z-o’zidan amal
qilayotgandek ko’rinadi, aslida u xatolar va tuzatishlar uslubida tartibga
solib turiladi.
Dostları ilə paylaş: