ishlab chiqarilgan tovar va xizmatlarni bozor baholarida sotilishi;
ishlab chiqarilgan tovar va xizmatlarni boshqa tovar yoki xizmatlarga bozor baholaridan kelib chiqqan holda almashish (barter operatsiyalari).
Bundan tashqari, bozor ishlab chiqaruvchilarning o'z xodimlariga ish haqi sifatida bergan tovarlar va ko'rsatgan xizmatlari, tayyor mahsulot zaxirasiga tushgan mahsulot, tugallanmagan ishlab chiqarish va asosiy kapitalning yig'ilmasi miqdorlari ham bozor ishlab chiqarish tarkibiga kiradi.
MHT fanini predmeti va uslubiyati.
Mamlakat iqtisodiyotining holati, amalga oshirilayotgan islohotlarning natijalari statistika axborotlari va ularni tahlil qilish natijasida aniqlanadi. Respublikamizning mustaqillikka erishgunga qadar va mustaqillikning dastlabki yillarida “Xalq xo'jaligi balansi (XXB)” hisobot va statistika ko'rsatkichlar tizimi amaliyotda qo'llanib kelindi. 1992-1993 yillardan boshlab mamlakatimizda Milliy hisoblar tizimi (MHT)ga o'tish tadbirlari ishlab chiqildi va bu tadbirlar bosqichma-bosqich amalga oshirib kelinmoqda.
XXB tizimi markazlashgan taqsimotga asoslangan sotsialistik tuzumga xos hisobot tizimi bo'lganligi uchun, bozor munosabatlari asosida tarkib topayotgan yangi iqtisodiy munosabatlarni va mamlakatning iqtisodiy holatini to'laligicha ifoda etmaydi. Chunki, XXB mamlakat iqtisodiyotini markazlashgan ma'muriy- buyruqchilik asosida boshqarish sharoitiga moslab qurilgan tizimdir. Bu tizimning negizini ishlab chiqarishni markazlashgan tarzda rejalashtirish va resurslarni markazlashgan taqsimot uslubi tashkil qiladi. Bu tizimda faqat moddiy ishlab chiqarish va shu bilan bog'liq xizmat ko'rsatish sohalarigina ishlab chiqarish sifatida hisobga olingan. Aholiga xizmat ko'rsatish sohalari, bank va moliyaviy xizmat ko'rsatish sohalari, meditsina xizmati, maorif, fan, madaniyat va shu kabi sohalar ikkilamchi sohalar deb qaralib, ishlab chiqarish jarayonidan alohida holda, moddiy ishlab chiqarish sohalarida yaratilgan milliy daromadni iste'mol qiluvchi sohalar deb qaralgan. Bu sohalar ishlab chiqarish sifatida qaralmaydi va yalpi milliy daromadni yaratishda qatnashmaydi deb hisoblanadi. Natijada xizmat ko'rsatish sohalarida yaratilgan daromad, bu sohalarning rivojlanish tendensiyalari yakuniy makroiqtisodiy ko'rsatkichlarda o'z aksini topmaydi. Bu esa mamlakatda yuz berayotgan sotsial- iqtisodiy o'zgarishlarni real aks ettirishga imkon bermaydi. Mamlakat iqtisodiyoti ko'rsatkichlarini boshqa xorijiy davlatlar ko'rsatkichlari bilan solishtirish imkoniyatini qiyinlashtiradi.
XXB tizimida davlatning moliyaviy ahvoli, pul muomalasi va kredit holati, ishbilarmonlik va vositachilik singari bozor tarkibini belgilovchi iqtisodiy ko'rsatkichlarning yo'qligi, statistik metodlarning yuz berayotgan o'zgarishlarni yetarli darajada kuzata olmasligi iqtisodiy va siyosiy islohot jarayonining borishini va natijalarini tizimli tahlil qilish imkoniyatlarini og'irlashtiradi, iqtisodiy boshqaruvning samaradorligini pasaytiradi. Bundan tashqari, XXB tizimi yalpi statistik kuzatishga asoslanganligi uchun, bozor munosabatlarining tarkib topishi natijasida har xil turdagi mulkka asoslangan minglab mayda tovar ishlab chiqarish va xizmat ko'rsatish korxonalarini yalpi kuzatish uslubi orqali amalda hisobga olib bo'lmaydi. Chunki bu ishlarni yalpi usulda amalga oshirish katta mablag'lar sarf etishni talab etadi.
Milliy hisoblar tizimi - yaxlit jamlama iqtisodiy-statistik ko'rsatkichlar to'plami bo'lib, tayyor mahsulot ishlab chiqarish va xizmat ko'rsatish, natijada yalpi milliy daromadni yaratish, ularni taqsimlash, qayta taqsimlash va iste'mol jarayonlarini o'zida mujassamlashtirgan hisobot va statistika tizimidir. Bu tizimda ishlab chiqarish va xizmatlarni ko'rsatish, iste'mol, investitsiya, jamg'arish jarayonlari ketma-ket T ko'rinishidagi hisoblarda tasvirlanadi. MHT - balans statistikasining rivojlanishi, milliy daromad, milliy boylik, jamg'arma kabi makroiqtisodiy ko'rsatkichlarni hisoblash ishlari evolyusiyasining natijasidir.
Aslini olganda, MHT va XXB tizimlari bir-biriga yaqin tizimlar. Ikkala tizimda ham moddiy ishlab chiqarish va xizmat ko'rsatish jarayonlari tan olinadi. Lekin, ularni hisobga olish bu ikkala tizimda bir-biridan farq qiladi. Ya'ni XXB tizimida yalpi ijtimoiy mahsulot va milliy daromad faqat moddiy ishlab chiqarish sohalarida yaratiladi deb hisoblanadi. XXB tizimida xizmat ko'rsatish hisoboti milliy daromadni taqsimlash va qayta taqsimlash jarayonida sarf-xarajatlar sifatida hisobga olinadi. MHTda moddiy ishlab chiqarish va xizmat ko'rsatish hisobotida bunday farq qilinmaydi. Xizmat ko'rsatish natijasida yaratilgan yangi qiymat tovar ishlab chiqarishda yaratilgan qiymat bilan bir xil mavqega ega deb qaraladi. Bu esa mamlakatda yaratilgan yalpi ichki mahsulotni va milliy daromadni to'la hisobga olish imkonini yaratadi.
Mamlakat miqyosida hisob-kitoblarni amalga oshirish juda murakkab va o'ta mas'uliyatli ishdir. Odatda, bunday hisoblarni amalga oshiruvchi mutuxassislarni milliy hisobchilar deb atashadi. Milliy hisobchilar mamlakatdagi mavjud statistika ma'lumotlaridan va o'ziga xos ekspert-baholash usullaridan foydalanib, mamlakat miqyosida tarmoqlar va sektorlar kesimida hisoblarni amalga oshiradilar. Milliy hisoblarni amalga oshirishda xalqaro amaliyotda qabul qilingan MHT metodologiyasini, unda foydalanilgan tasniflarni, ko'rsatkichlarni hisoblash qoidalarini chuqur bilish talab etiladi.
O'zbekiston statistika amaliyotida MHTni joriy qilish muammolari.
Institutsion birliklarni tarmoqlar va sektorlarga guruhlashda ayrim chegaralash muammolariga duch kelish mumkin. Ularning ayrimlari to'g'risida mulohazalar bildirib o'tamiz.
Ish joylarini, binolarni boshqa birliklarga vaqtinchalik berib turish, tashqaridan qaraganda, o'z mulkini berib undan daromad olinayotganday ko'rinadi. Aslida, bu mulkka egalik huquqi egasida qoladi. Uni oluvchi vaqtinchalik foydalanish huquqiga ega xolos. Mulk egasi mulkini ijaraga berayapti xolos. Shu sababli, bu faoliyat ishlab chiqarish sifatida ijara xizmati hisoblanadi. Bu o'rinda, uyni ijaraga berish bilan mehmonxona xizmati o'rtasida farq yo'qligini eslash kifoya.
Korxonalar turlicha nomlanishi mumkin. Ularning nomlariga qarab, ularning qaysi sektorga tegishli ekanliklarini bilish oson emas. Masalan, davlat korxonalari, qo'shma korxonalar, birlashmalar, ma'suliyati cheklangan korxonalar, xususiy korxonalar va h.k. Sektorlarga guruhlashda korxonalarning nomlariga qarab emas, avvalo ularning oldilariga qo'ygan maqsadlariga, bu maqsadlarga qanday erishayotganliklariga va o'z faoliyatlarini yuritish uchun mablag'larni qaysi manbalardan olayotganliklariga e'tiborni qaratish zarur. Ayrim hollarda, korxona bir vaqtning o'zida bajarayotgan vazifalariga, o'zini tutishiga ko'ra turli sektorlarga tegishli belgilarga ega bo'lishi mumkin. Masalan, davlat tasarrufidagi va nazoratidagi diagnostika markazi bir vaqtning o'zida bozor va nobozor xizmati ko'rsatadi. Bu markaz aholining ma'lum bir guruhlariga bepul va qolganlarga pulli xizmat ko'rsatadi. Mos ravishda davlat byudjetidan va pulli xizmatdan tushgan mablag' evaziga faoliyatini yuritadi. Bu markaz qaysi sektorga taalluqli? - degan savol tug'iladi. Bunday muammo davlatga, uy xo'jaliklariga va chet el rezidentlariga qarashli korxonalarda ham ko'plab uchraydi. Shu sababli, ikki sektorga moyil bunday korxonalarni shartli ravishda ikki institutsional birlikka ajratiladi. Shartli ravishda hosil bo'lgan korxona - kvazikorxona (kvazikorporatsiya) deb ataladi. Hosil bo'lgan bu ikki korxona mos ravishda sektorlarga kiritiladi. Keltirilgan misoldagi diagnostika markazini ikkiga bo'linadi. Birinchisi, davlat boshqaruv idoralari sektoriga kiruvchi korxona, korxonaning nobozor xizmati ko'rsatadigan qismi. Ikkinchisi, - pulli xizmat ko'rsatuvchi qismi shartli ravishda hosil bo'lgan kvazikorxona nomoliya korxonalar sektoriga kiritiladi.
Chet el korxonalarining bizning mamlakatdagi bo'linmalari, filiallari, vakolatxonalari mustaqil korxona hisoblanmasada, ularning faoliyatlari mustaqil korxonalarnikiga o'xshash va iqtisodiy faoliyatlari chegarasida mustaqil bo'lishlari mumkin. Ular mamlakatda uzoq vaqt iqtisodiy faoliyat yuritish maqsadini ko'zlab tashkil qilingan va ularning milliy iqtisodiyotga qo'shayotgan hissalari katta bo'lishi mumkin. Shu sababli, ularni rezident birlik sifatida kvazikorxona hisoblab, ichki iqtisodiyot sektorlari tarkibiga kiritish mumkin. Bunday kvazikorxonalarga mamlakatda uzoq muddat davomida faoliyat ko'rsatayotgan chet el korxonalarining qurilish brigadalarini misol qilib ko'rsatish mumkin. Uy xo'jaliklari tasarrufida va nazoratida bo'lgan nokorporativ korxonalarning ayrimlari faoliyat yuritishlari va o'zlarini tutishlariga ko'ra ko'proq nomoliya korxonalar sektoriga qarashli xususiy korxonalarga o'xshaydi. Shu sababli, ularni ham kvazikorxona sifatida nomoliya sektoriga kiritish mumkin. Bunga, uy xo'jaligi tomonidan litsenziya asosida tashkil qilingan va tashqaridan yollanma ishchi-xizmatchilar jalb etilgan nonvoyxona, oshxona, qurilish brigadalarini misol qilib ko'rsatish mumkin.