O'zbekiston respublikasi

Oliy darajadagi unvon va mansablar

Oliy darajadagi unvon va mansablar: otaliq, beklarbegi, bey, devonbegi, xazinachi, inoq, eishkog’asi, parvonachi, dadxox, dasturxonsi, sarkor, sharbatdor, oftobachi, qorovulbegi (saroyda), tunqator, qo’shbegi.
O’rta darajali unvonlar va amallar: kitobdor, risolachi, bakovul, mirzaboshi, sarmunshi, mehtari zakotxona, miroxur, shig’ovul.
Past darajadagi mansablar: salomog’asi, mirzo, fayzi, munshi, surnaychi, karnaychi, dafchi, chovquvchi, jarchi (bosh), shotir, zinbardor (egarchi), jilovdor.
Otaliq -xon yoki xonzodaning murabbiysi, ularning homiylari. Ular tarbiyat bergan xonzoda taxto’ga sohib bo’lgandan so’ng o’zlari ham yuqori mansab va amallarga sohib bo’lar edilar. Buxoro amirligida ham eng oliy unvon hisoblanardi. Xonning rikob (uzangi) ahliga kirardi. Otaliqlardan Musulmonquli (taxminan 1792 yili tug’ilgan bo’lib, 1852 yil noyabr oyida qatl etilgan). Aliquli (1830-31-1865 yillari), Qanoatshoh otaliq (1862 yili Amir Muzaffar tomonidan qatl etilgan) Qo’qon xonligi tarixida katta o’rin egallaganlar. Ayniqsa Musulmonquli va Aliquli otaliqlar davrida xon nomidan oliy hukumat sohibi bo’lib qolib, davlat boshqaruv ishlari to’liq shu zotlarning qo’llarida edi.
Beklarbegi - ya’ni, beklarning begi. Bu unvon xonning vorisiga yoki ba’zi viloyatlarning hokimiga berilgan. Beklarbegilardan Isfara va Chorkux hokimi Sotiboldi va Toshkent hokimi Lashkar beklarbegilar mashhur bo’lgan. Bulardan Lashkar (qo’shbegi) beklarbegi Toshkent va Dashti Qipchoq mulkida 1810 yildan 1847 yilgacha hokim bo’lib, juda oqil va odil sanalgan. Mirzoligini uning davrida boshlagan. “Xulosot ul-axvol” asarining muallifi Abu Ubaydullo Muhammad biyning Sultonxo’ja (Eshonxo’ja Qori Toshkandiy) Lashkar beklarbegini samimiyat bilan eslaydi.
Biy - turkiy qabilalarning peshvolari (Buxoro amarotida IX darajali mansabdor)
Devonbegi - xon devonining sardori. (Buxoroda XII darajali amaldor). Qo’qon xonligi viloyatlaridan Toshkent va Dashti Qipchoq mulkida ham
devonbegi amali bo’lgan. Lashkar beklarbegi davrida bu o’lkada hatto ikki nafar- Hakim devonbegi va Xudayberdi devonbegilar bu vazifani bajarganlar. Ular xiroj va zakot ishlari, viloyatning hisob kitob ishlarini olib borganlar. Hakim devonbegi Toshkent, Turkiston, Chimkent va Sayram yerlarida, Xudayberdi esa Pishpakkacha bo’lgan hududlarda devonbegi edi.