253
zahiralarni to‘planishini oldini olish uchun davlat ortiqcha
1
2
Q
Q
Q
miqdordagi
tovarni sotib olishi kerak. Iste`mol talabi davlat talabi
Q
qo‘shiladi va ishlab
chiqaruvchilar barcha mahsulotni
*
P
narxda sotish mumkin bo‘ladi.
Tovarni sotib oluvchi iste’molchilar tovarni
P
e
ga nisbatan qimmatroq
*
P
narxda
sotib oladilar va ular o‘zlarining iste’molchi ortiqchaligini
A
to‘rtburchak yuziga teng
bo‘lgan qismini yo‘qotadilar (18.9-rasm). Iste’molchilarning boshqa bir qismi tovarni
sotib olaolmaydilar va ularning yo‘qotishi
B
uchburchak yuzi bilan ifodalanadi, natijada
iste’molchilarning umumiy yo‘qotishi
ист.
quyidagiga teng bo‘ladi:
B
A
ist.
.
Boshqa tomondan qaraganda, ishlab chiqaruvchilar yutib chiqadi. Siyosatning
maqsadi ham shundan iborat edi. Ishlab chiqaruvchilar
0
Q
ga nisbatan ko‘proq, ya’ni
2
Q
miqdordagi
mahsulotni
yuqoriroq
bo‘lgan
*
P
narxda
sotadilar.
Ishlab
chiqaruvchilarning ortiqchaligi (
и/ч
) quyidagi miqdorga oshadi:
E
B
A
i/ch
.
Endi davlatning xarajatlari
*
1
2
P
Q
Q
ga teng, ya’ni bu davlat tomonidan sotib
olingan tovar summasi. Bu xarajat ham pirovardida iste’molchi yo‘qotishiga qo‘shiladi,
nima uchun deganda u soliqlar hisobidan to‘lanadi. 18.9-rasmda davlatning xarajati
1
2
2
0
F
F
Q
Q
katta to‘rtburchak bilan ifodalangan. Davlatning ushbu xarajatlari kamayishi
mumkin, agar u sotib olgan mahsulotining bir qismini chetga (odatda past narxda) sotsa.
Lekin, bu davlat ichidagi ishlab chiqaruvchilarning o‘z mahsulotini chetga chiqarib sotish
imkoniyatini cheklaydi.
Bunday siyosatning aholi turmush darajasiga ta`sirini baholash uchun biz
iste’molchi ortiqchaligidagi va ishlab chiqaruvchi ortiqchaligidagi natijaviy o‘zgarishlarni
qo‘shib, undan davlat xarajatini ayiramiz:
*
1
2
*
1
2
*
1
2
)
(
)
(
)
(
/ch
P
Q
Q
E
P
Q
Q
E
B
A
B
A
P
Q
Q
i
ist
,
yoki
1
2
2
1
F
F
Q
Q
S
E
.
Demak, bunday siyosatda jamiyat o‘z faravonligining bir qismini yo‘qotadi. 18.9-
rasmda ushbu yo‘qotish shtrixlangan soha yuzasi bilan ifodalanadi. Ko‘rinib turibdiki,
bunday siyosat juda katta jamiyat yo‘qotishlari bilan bog‘liq.
Siyosatning asosiy maqsadi fermerlar daromadini oshirish bo‘lsa, bundan
samaraliroq yo‘l bormi, degan savolni qo‘yadigan bo‘lsak, unga bor, deb javob berish
mumkin.
Fermerlaning daromadini
A+B+E
miqdorga oshirishni jamiyatni kamroq yo‘qotshi
orqali amalga oshirish yo‘li bu ushbu
A+B+E
pulni to‘g‘ridan-to‘g‘ri fermerlarning o‘ziga
berishdir. Iste’molchilarning narxni barqarorlashtirishdagi yo‘qotishi bari bir
A+B
ga teng
bo‘lgani uchun, fermerlarga ushbu pul bevosita berilsa, jamiyat 18.9-rasmda shtrixlangan
yuzaga teng bo‘lgan mablag‘ni iqtisod qilishi mumkin.
Dostları ilə paylaş: