Toshkent Moliya instituti
R.H. Ayupov va G.R. Boltaboeva
kompaniyalarining
biznes-modellari
quyidagiga
asoslangan:
Agregator-
kompaniyalar barcha hamkor restoranlar to’g’risidagi kerakli ma’lumotlarni, shu
jumladan, menyu, baholar, yetkazib berish shartlarini xo’randalarga intenet orqali
taqdim etadilar (
https://vc.ru/p/deliveryclub-50
). Agregatorlarni ko’rsatgan narxlari
restoranlarning portallarida keltirilgan narxlar bilan bir xil bo’lishi kerak.
Agregator-kompaniya xar bir operatsiyadan oldindan kelishilgan miqdordagi
daromad
oladi.
Bunday
modeldan
foydalanilganda
biznesning
barcha
ishtirokchilari o’z ulushlarini oladilar, ya’ni, agregator masshtab (ko’lamlilik)
effektidan daromad oladi, restoranlar iste’molchilar soni k’paygani tufayli daromad
oladi, xo’randalar esa sifatli va qulay servisdan foydalanadilar. Keyingi yillarga
ovqatni 10-15 daqiqada yetlazib berish servisi ham yo’lga qo’yildi. Bunga misol
bo’lib,
UberEATS
ni keltirishimiz mumkin. Ko’rib chiqilayotgan bozorda
muvaffaqiyatli faoliyat yuritish uchun tanlangan bozordagi iste’molchi-
xo’randalarning xoxish-istaklarini, qaerda va qanday ovqatlarni xush ko’rishlarini
yaxshilab o’rganish kerak bo’ladi. Masalan, Moskvada sushi zakaz qilishi yaxshi
ko’rishsa, Peterbergda pitstsani ma’qul ko’rishdai, Senegalda esa muzqaymoqni
afzal ko’rishsa, Malayziyada Starbucks kofesini, Qozogstonda frantsuz
bulochkalarini, Toshkentda esa oshni ko‘proq zakaz qilishadi. Ovqat zakaq qilish
ba’zi mamlakatlarda onlayn amalga oshirilsa, boshqalarida call-markazlar
vositasida qilinadi. Biznes tashkil qilishda shularni ham hisobga olish kerak
bo‘ladi, albatta.
Dostları ilə paylaş: 
