36
Gönortaya yaxûn Yakonovun iø otaüûnûn mÿxmÿr sakit-
liyindÿ vÿ cilalanmûø rahatlûüûnda kabinet sahibinin þzö yox
idi – o, Yeddincidÿ klipperlÿ vokoderin “kÿbinini kÿsmÿklÿ”
mÿøüul idi. (Èki qurüunun birlÿødirilmÿsi ideyasû bu gön
Aleksandr Soljenitsιn
NOBEL MÖKAFATI LAUREATI
Inventas vitam
juvat excoluisse
per artes
331
sÿhÿr hÿmiøÿ þz mÿnfÿÿtini gödÿn Markuøevin aülûna gÿl-
miødi vÿ ÷oxlarû da onunla razûlaømûødû, bu iødÿ hÿr kÿsin þz
ayrûca maraüû vardû; tÿkcÿ Bobûnin, Pryani÷ikov vÿ Roytman
etiraz edirdilÿr, amma onlara qulaq asan yox idi.)
Kabinetdÿ isÿ Selivanovski, Ryuminin tÿmsil÷isi general
Bulbanyuk, Marfino leytenantû Smolosidov vÿ dustaq Rubin
oturmuødular.
Leytenant Smolosidov ÷ÿtin adam idi. Hÿtta istÿni lÿn
canlû mÿxluqda hansûsa yaxøû bir cÿhÿtin olduüuna inanan-
lar belÿ onun gölömsÿmÿk nÿ olduüunu bilmÿyÿn ÷uqun
kimi baxûøûnda, qalûn dodaqlarûnûn sÿrt vÿ bi÷imsiz sûxûlma-
sûnda xoøagÿlÿn he÷ nÿ tapa bilmirdilÿr. Laboratoriyalardan
birindÿ o lap aøaüû, radiomontaj÷ûdan azca yuxarû vÿzifÿ
tuturdu, mÿvacibi dÿ tÿzÿ gÿlÿn qûzlarûn mÿvacibi qÿdÿr idi –
ayda iki mindÿn az. Doürudur, bundan ÿlavÿ, o, institutdan
hÿr ay min manatlûüa qÿdÿr mal oüurlayûrdû vÿ “qara
bazar”da ÷ÿtin tapûlan radio detallarûnû satmaqla mÿøüul idi,
hamû da bilirdi ki, Smolosidovun mþvqeyi vÿ gÿlirlÿri bun-
larla mÿhdudlaømûr.
Øaraøkanûn azad ÿmÿkdaølarû, hÿtta onunla bir yerdÿ
voleybol oynayanlar belÿ Smolosidovdan qorxurdular. Onun
özÿrinÿ he÷ vaxt sÿmimilik iøûüû qonmayan sifÿti qorxunc
idi. ßn bþyök rÿislÿrin ona gþstÿrdiklÿri etibar da qorxulu
gþrönördö. O, harada yaøayûrdû? Ömumiyyÿtlÿ, evi, ailÿsi
vardûmû? Xidmÿt yoldaølarûndan he÷ birinin evinÿ qonaq
getmir, institut divarlarûndan kÿnarda onlarûn he÷ biri ilÿ boø
vaxtûnû ke÷irmirdi. Dþøönÿ taxdûüû ö÷ dþyöø ordenindÿn vÿ
bir dÿ bötön möharibÿ möddÿtindÿ marøal Rokossovskinin
dediyi sþzlÿr arasûnda onun, Smolosidovun, eøitmÿdiyi bircÿ
sþzön dÿ olmamasû ilÿ baülû þyönmÿsindÿn baøqa he÷ nÿ
mÿlum deyildi. Bunun necÿ ola bilÿcÿyi haqqûnda soruøulanda
isÿ Smolosidov demiødi ki, marøalûn øÿxsi radisti olub.
Möÿmmalû vÿ mÿxfi lentli maqnitofona xidmÿtin kimÿ
hÿvalÿ olunmasû mÿsÿlÿsi ortaya ÷ûxan kimi nazirliyin dÿf-
tÿr xanasûndan komanda gÿldi: Smolosidova!
332
Èndi dÿ Smolosidov laklanmûø balaca masanûn östöndÿ
maq ni tofonun yerini rahatlayûr, baøû qol-budaq atmûø, östön-
dÿ burun vÿ qulaqlardan ibarÿt ÷ûxûntûlarû olan kartofa bÿn-
zÿ yÿn general Bulbanyuk isÿ deyirdi:
– Siz dustaqsûnûz, Rubin. Lakin siz nÿ vaxtsa kom mu-
nist olmusunuz vÿ bÿlkÿ dÿ, yenÿ olacaqsûnûz.
Rubin “Mÿn indi dÿ kommunistÿm!” demÿk istÿdi, lakin
bunu Bulbanyuka söbut etmÿyi þzö ö÷ön al÷aldûcû hal say-
dûüû ö÷ön susdu.
– Sovet hþkumÿti vÿ bizim orqanlar sizÿ etimad gþs-
tÿrilmÿsini mömkön sayûr. Bu maqnitofondan siz indi dön-
ya miqyaslû dþvlÿt sirri eøidÿcÿksiniz. Ömid edirik ki, siz
vÿtÿ ninin östöndÿ atom bombasû tÿhlökÿsinin asûlmasûnû
istÿ yÿn bu yaramazû tutmaqda bizÿ kþmÿk edÿcÿksiniz.
Aydûn dûr ki, sirri yaymaqla baülû ki÷icik cÿhd gþstÿrÿcÿyi-
niz hal da mÿhv edilÿcÿksiniz. Baøa döødönöz?
– Baøa döødöm, – Rubin qûsaca dedi. Èndi onun ÿn ÷ox
qorxduüu øey lentdÿn kÿnarlaødûrûlmasû idi. Bötön øÿxsi
uüurlarûndan ÷oxdan mÿhrum olmuø Rubin bÿøÿriyyÿti þz
ailÿsi sayûr vÿ bu hÿyatla da yaøayûrdû. Hÿlÿ dinlÿnilmÿmiø
bu lent isÿ onu øÿxsÿn maraqlandûrûrdû.
Smolosidov maqnitofonu qoødu.
Kabinetin sakitliyindÿ astagÿl amerikalû ilÿ canûndan
bez miø rusun zÿif xûrûltû ilÿ möøayiÿt olunan dialoqu eøi dil-
mÿyÿ baøladû.
Rubindinamikÿчякилмишala-bÿzÿkпарчаözlöyÿ,sanki,
орадаdöømÿnsifÿtiахтарырмыøkimidiqqÿtkÿsildi.Bucör
ÿзмlÿbaxandaonunözöböröøörvÿqÿddarifadÿalûrdû.Belÿ
sifÿtiolanadamайалварыбонуrÿhmяэятирmÿkolmazdû.
– Siz kimsiniz? Soyadûnûzû deyin, – sþzlÿrindÿn sonra
Rubin artûq tamam baøqa adama ÷evrilÿrÿk kresloya sþy-
kÿndi. O, i÷ÿridÿki adamlarûn rötbÿlÿrini dÿ, þz ÷iyinlÿrindÿ
dÿ artûq ÷oxdan mayor ulduzlarû gÿzdirmÿdiyini dÿ unut muø-
du. Sþnmöø papirosunu yandûrandan sonra qûsaca ÿmr etdi:
– Belÿ. Bir dÿ.
Aleksandr Soljenitsιn
NOBEL MÖKAFATI LAUREATI
Inventas vitam
juvat excoluisse
per artes
333
Smolosidov lenti geri fûrlamaüa baøladû.
Hamû susurdu. Hamû þz özÿrindÿ odsa÷an ÷arxûn hÿra-
rÿ tini hiss edirdi.
Rubin möøtöyö ÷eynÿyÿ-÷eynÿyÿ papirosunu töstölÿ-
dirdi. Sevincindÿn øiøib partlayûrdû. Budur, rötbÿsindÿn,
øÿrÿ fin dÿn mÿhrum edilmiø olsa da, yenÿ lazûm oldu! Èndi
isÿ qoca Tarix ö÷ön göcö ÷atan sÿviyyÿdÿ iølÿmÿli olacaq.
O, yenÿ sûra da dûr! O, yenÿ dÿ Dönya Ènqilabûnûn keøiyindÿdir!
Onun nifrÿt etdiyi Smolosidov hirsli kþpÿk kimi maq-
ni tofonun yanûnû kÿsdirmiødi. Antonun masasû arxasûnda
oturmuø vÿ tÿøÿxxöslÿ ÿllÿrini kartofabÿnzÿr baøûna dirÿ-
miø tÿkÿbbörlö Bulbanyukun þköz boynuna oxøar boynu-
nun artûq dÿrisi barmaqlarû östöndÿn sallanmûødû. Bunlar,
bu gþnö qa lûnlar nÿsli, gþrÿsÿn, nÿ vaxt doüub-tþrÿmiødi?
– Kom mu nist xudpÿsÿndliyi qanqalûndan tþrÿyiblÿr, bÿlkÿ?
ßvvÿl lÿr necÿ dÿ canlû, necÿ aüûllû yoldaølar vardû! Necÿ oldu
ki, bötön aparat mÿhz bunlarûn ÿlinÿ döødö vÿ bunlar da
þlkÿni þlömÿ söröklÿyirlÿr?
Rubin bu adamlardan iyrÿnirdi, he÷ özlÿrinÿ dÿ baxmaq
istÿmirdi. Èmkanû olsaydû, bunlarû elÿ buradaca, kabinetdÿcÿ
ÿl qumbarasû ilÿ partladardû!
Ancaq obyektiv olaraq belÿ ÷ûxûrdû ki, tarixin bu dolan-
bacûnda mÿhz bu adamlar mösbÿt qövvÿlÿri, proletar dikta-
turasûnû vÿ onun vÿtÿnini tÿmsil edirdilÿr.
Hisslÿrdÿn yuxarû olmaüû bacarmaq lazûmdûr! Vÿ bun-
lara kþmÿk etmÿyi!
Rubini hÿbsxanaya da onun bacarûqlû vÿ vicdanlû olma-
sûna dþzÿ bilmÿyÿn siyasi øþbÿ donuzlarû saldûrmûødûlar.
Mÿhz bu cör donuzlar, bu dÿfÿ hÿrbi prokurorluqdan olan,
dþrd il ÿrzindÿ Rubinin gönahsûzlûüû haqda onlarca øika yÿ-
tini, fÿryadûnû zibil qutusuna atmûødûlar.
O, þz bÿdbÿxt taleyindÿn ucada olmalû idi! Èdeyanû xilas
etmÿli idi. Bayraüû xilas etmÿli idi. Qabaqcûl quruluøa xid-
mÿt etmÿli idi.
Lent qurtardû.
334
Rubin papirosun kþtöyönö kölqabûna basdû, yetÿrincÿ
lÿyaqÿtli gþrönÿn Selivanovskiyÿ baxmaüa ÷alûøaraq dedi:
– Yaxøû. ×alûøarûq. ßgÿr he÷ kÿsdÿn øöbhÿlÿnmirsinizsÿ,
onda bÿs necÿ axtarmalû? Bötön moskvalûlarûn sÿslÿrini
yazmayacaüûq ki? Kiminlÿ möqayisÿ etmÿli?
Bulbanyuk onu sakitlÿødirdi:
– Dþrd nÿfÿri dÿrhal, avtomatûn yanûndaca tutmuøuq.
Amma ÷ÿtin ki bunlar olsun. Xarici Èølÿr Nazirliyindÿn isÿ beø
nÿfÿr bunu bilÿ bilÿrdi. Mÿn, ÿlbÿttÿ, Qromûkonu vÿ yenÿ bir
ne÷ÿ baøqa adamû nÿzÿrdÿ tutmuram. Bu beø nÿfÿri qûsaca
qeyd etmiøÿm, rötbÿlÿrini, tutduqlarû vÿzifÿlÿri gþstÿrmirÿm
ki, siz kimisÿ gönahlandûrmaqdan ÷ÿkinmÿyÿsiniz.
O, qeyd dÿftÿr÷ÿsindÿn cûrûlmûø vÿrÿqi Rubinÿ uzatdû.
Vÿrÿqdÿ yazûlmûødû:
1. Petrov.
2. Syaqovitûy.
3. Volodin.
4. Øevronok.
5. Zavarzin.
Rubin oxuyandan sonra siyahûnû þzöndÿ saxlamaq istÿdi.
– Yox-yox! – Selivanovski tez xÿbÿrdarlûq etdi. – Siyahû
Smolosidovda olacaq.
Rubin vÿrÿqi qaytardû. Bu cör ehtiyatlûlûq onun xÿtrinÿ
dÿymÿsÿ dÿ, gölmÿli gþröndö. Sanki, bu beø soyad yad da-
øûn da alûøûb-yanmûrdû: Petrov! – Syaqovitûy! – Volodin! –
Øev ro nok! – Zavarzin! Uzun möddÿt linqvistika ilÿ mÿøüul
olmasû Rubi nin beyninÿ o dÿrÿcÿdÿ nöfuz etmiødi ki, o, ani
ola raq soyad larûn kþklÿrini axtarmaüa baøladû: “syaqovitûy”
– uza üa tul la nan, “øev ro nok” – “javoronok”.
1
– Xahiø edÿrdim ki, – o, quru sÿslÿ dedi, – hÿr beøinin
telefon danûøûqlarû da yazûlmûø olsun.
– Sabah siz onlarû alacaqsûnûz.
– Bir dÿ: hÿr birinin yanûnda yaøûnû gþstÿrin. – Rubin
fikirlÿødi. – Vÿ hansû dillÿri bildiyini sadalayûn.
1
Æавîрîнîк – toraьay (rus.)
Aleksandr Soljenitsιn
NOBEL MÖKAFATI LAUREATI
Inventas vitam
juvat excoluisse
per artes
335
– Bÿli, – Selivanovski onu dÿstÿklÿdi, – mÿn dÿ döøön-
döm: niyÿ he÷ bir xarici dilÿ ke÷mÿdi? Nÿ diplomatdûr bu?
Yÿni belÿ bicdir?
– O, hansûsa bir sadÿlþvh adama da tapøûra bilÿrdi! – Bala-
ba nyuk yumøaq ÿlini masaya ÷ûrpdû.
– Belÿ øeyi? Kimÿ etibar etmÿk olar?..
– Bax bunu tezliklÿ þyrÿnmÿyimiz lazûmdûr, – Balaban-
yuk izah edirdi, – cinayÿtkar bu beø nÿfÿrin arasûndadûr,
yox sa yox? ßgÿr bunlarûn arasûnda deyilsÿ – yenÿ beøini,
lap iyirmi beøini gþtörÿrik!
Rubin onu dinlÿdi vÿ baøû ilÿ maqnitofona iøarÿ edÿ rÿk
dedi:
– Bu lent mÿnÿ fasilÿsiz lazûm olacaq, þzö dÿ artûq bu
gön.
– Lent leytenant Smolosidovda olacaq. Onunla birgÿ
sizÿ tam mÿxfi bþlmÿdÿ otaq ayûracaqlar.
– Otaüû artûq boøaldûrlar, – Smolosidov dÿqiqlÿødirdi.
Xidmÿti tÿcröbÿsi Rubinÿ tÿhlökÿli “nÿ vaxt?” sualûndan
uzaq olmaüû, belÿ sualûn onun þzönÿ dÿ verilmÿmÿsinÿ
÷alûømaüû þyrÿtmiødi. O bilirdi ki, burada birhÿftÿlik dÿ,
ikihÿftÿlik dÿ, ÿgÿr firma iøÿ döøsÿ, uzun aylar boyu davam
edÿcÿk qÿdÿr iø var. Rÿislÿrdÿn soruøsaydû ki “nÿ vaxta
lazûmdûr”, birmÿnalû øÿkildÿ deyÿcÿkdilÿr: “sabah sÿhÿrÿ”.
O maraqlandû:
– Bu iø barÿdÿ mÿn daha kiminlÿ danûøa bilÿrÿm?
Selivanovski Bulbanyukla baxûøaraq cavab verdi:
– Bir dÿ yalnûz mayor Roytmanla. Foma Quryanovi÷lÿ
vÿ nazirin þzö ilÿ.
Bulbanyuk soruødu:
– Xÿbÿrdarlûüûm yadûnûzdan ÷ûxmayûb ki? Tÿkrar edim?
Rubin icazÿsiz yerindÿn durdu vÿ yumulmuø gþzlÿri ilÿ
gene rala xûrda bir øeyÿ baxûrmûø kimi baxdû:
– Mÿn gedib fikirlÿømÿliyÿm, – he÷ kÿsÿ möraciÿt etmÿ-
dÿn dedi.
Etiraz yox idi.
336
Rubin kabinetdÿn tutulmuø vÿziyyÿtdÿ ÷ûxdû, institut
özrÿ nþvbÿt÷inin yanûndan ke÷ÿrÿk qûrmûzû payÿndaz dþøÿn-
miø pillÿkÿnlÿ aøaüû döødö.
Qlebi dÿ yeni qrupa cÿlb etmÿk lazûm gÿlÿcÿkdi. He÷
kÿslÿ mÿslÿhÿtlÿømÿdÿn necÿ iølÿyÿ bilÿrdi?.. Tapøûrûq ÷ox
÷ÿtin olacaq. Sÿslÿr özÿrindÿ yenicÿ iølÿmÿyÿ baølayûblar.
Èlk tÿsnifatlar. Èlk terminlÿr.
Rubindÿ tÿdqiqat÷û ehtirasû alûømaüa baølamûødû.
Mahiyyÿtcÿ bu, yeni elmdir: sÿsinin izinÿ gþrÿ cina yÿt-
karûn tapûlmasû.
Bu vaxta kimi barmaq izlÿrinÿ gþrÿ tapûrdûlar. Ad da
qoy dular: daktiloskopiya, barmaqlarûn möøahidÿ edilmÿsi.
Bu elm yöz illÿr boyu yaranmûødû.
Yeni elmi isÿ sÿsin möøahidÿsi (hÿr halda, Soloqdin onu
bu cör adlandûrardû) fonoskopiya adlandûrmaq olar. Vÿ bu
elmi bir ne÷ÿ gönÿ yaratmaq lazûm gÿlÿcÿk.
Petrov. Syaqovitûy. Volodin. Øevronok. Zavarzin.
37
Nerjin pÿncÿrÿnin qarøûsûnda, yumøaq oturacaqda yerini
rahatladû vÿ bundan hÿzz almaüa baøladû. Yanûndakû iki nÿ-
fÿrlik divanda Èllarion Pavlovi÷ Gerasimovi÷ oturmuødu.
Èxti sasca fizik-optik olan, darkörÿk, balacaboy, zahirÿn ziya-
lûya oxøayan, gþzöndÿ pensne gÿzdirÿn Gerasimovi÷ plakat-
larda tÿsvir olunan casuslara oxøayûrdû.
– Elÿ bil, hÿr øeyÿ þyrÿømiøÿm, – Nerjin fikirlÿrini
Gera simovi÷lÿ bþlöøördö. – Qarûn östöndÿ tuman÷aq otura
bilÿrÿm, bir kupeyÿ iyirmi beø nÿfÿrin salûnmasû, möha fizÿ-
÷i nin ÷amadanlarû sûndûrmasû mÿni þzömdÿn ÷ûxara bilmÿz.
Ancaq örÿyimdÿn azadlûüa doüru qûrûlmayan bir tel uzanûr
– arva dûma olan mÿhÿbbÿtim. Bircÿ bu telÿ toxunulanda
dþzÿ bil mirÿm. Èldÿ cÿmi yarûm saatlûüa gþröøÿsÿn – vÿ onu
þpÿ bilmÿyÿsÿn. Bu, adamûn ruhuna töpörmÿkdir, yara-
maz lûqdûr.
Aleksandr Soljenitsιn
NOBEL MÖKAFATI LAUREATI
Inventas vitam
juvat excoluisse
per artes
337
Gerasimovi÷ nazik qaølarûnû ÷atdû. Belÿ edÿndÿ sifÿti
hÿmiøÿ, hÿtta adi fizika sxemlÿri özÿrindÿ döøönÿrkÿn belÿ,
÷ox qÿmgin gþrönördö.
– Ehtimal ki, bötön bunlara davam gÿtirmÿyin yeganÿ
bir yolu var – daxilindÿki baülûlûqlarûn hamûsûnû özmÿk, mÿhv
etmÿk, bötön arzu vÿ istÿklÿrindÿn imtina etmÿk.
Gerasimovi÷in Marfino øaraøkasûna gÿtirildiyi cÿmi bir
ne÷ÿ ay idi vÿ Nerjin onu hÿlÿ yaxøû tanûya bilmÿmiødi.
Bununla belÿ, izahû olmayan bir sÿbÿbdÿn onun bu adamdan
xoøu gÿlirdi.
Tezliklÿ araya sökut ÷þkdö. Bötön qalan yolu susdular.
Gþröø dustaqlarûn hÿyatûnda fþvqÿladÿ hadisÿ idi vÿ onlara
þzlÿrinin ÷oxdan sÿrdabÿlÿrÿ ÷ÿkilib yuxuya getmiø ruhlarûnû
oyatmaq, adi gönlÿrdÿ özÿ ÷ûxa bilmÿyÿn xatirÿlÿrini can-
lan dûrmaq lazûm gÿlirdi. Bötþv bir il boyu, ÷ox illÿr boyu
yûüûlmûø hiss vÿ döøöncÿlÿrini bir yerÿ toplamalû, doümalarû
ilÿ ke÷irÿcÿklÿri bu qûsa dÿqiqÿlÿrÿ sûüûødûrmalû idilÿr.
Avtobus vaxtanûn qabaüûnda dayandû. Nþvbÿdÿ olan ser-
jant pillÿlÿrin östönÿ qalxaraq baøûnû avtobusun i÷inÿ sox-
du vÿ gþzlÿri ilÿ iki dÿfÿ maøûndakû dustaqlarû saydû (bir az
qabaq baø nÿzarÿt÷i vaxta kitabûna sÿkkiz baøa imza atmûødû),
sonra isÿ maøûnûn altûna girdi ki, ressorlardan kimin sÿ sal-
lan ma dû üûna ÿmin olsun (cismsiz cin belÿ orada bircÿ dÿqi-
qÿ dÿn artûq davam gÿtirÿ bilmÿzdi). Serjant vaxta ota üûna
qayûtdû vÿ bir azdan birinci, onun dalûnca isÿ ikinci darvaza
a÷ûldû. Avtobus tÿkÿrlÿrini sevincÿk xûøûldadaraq tilsimlÿn-
miø xÿtti ke÷di vÿ Nÿbatat baüûnûn yanûndan þtÿrÿk øose yolla
øötö mÿyÿ baøladû. Marfino dustaqlarû bu cör gÿzinti lÿrÿ gþrÿ
obyektlÿrinin tam mÿxfiliyinÿ borclu idilÿr: onlarla gþrö øÿ
gÿlÿn yaxûn adamlarû canlû þlölÿrinin harada yaøadûqlarûnû,
onla rûn yöz kilometrlik bir mÿsafÿdÿnmi gÿtirildiklÿrini,
Spassk darvazasûndanmû ÷ûxarûldûqlarûnû, aerodromdanmû
maøûn lara min di ril diklÿrini, ya da ki o biri dönyadan gÿl dik lÿ-
rini bilmÿmÿli idilÿr, ancaq tox, yaxøû geyinmiø, ÿllÿri qaralma-
mûø, lakin ÿvvÿlki danûøqanlûqlarûnû itirmiø, qÿmli-qÿmli
338
gölömsÿyÿn, yaxûnlarûnû he÷ nÿyÿ ehti yaclarûnûn olma dû üûnû
inandûrmaüa ÷alûøan ÿzizlÿrini gþrmÿli idilÿr.
Bu gþröølÿr, özÿrilÿrindÿ þlmöø adamûn vÿ ona abidÿ
qoyan canlûlarûn tÿsvir olunduüu qÿdim yunan stellÿrinÿ bÿn-
zÿ yirdi. Hÿmin stellÿrdÿ hÿmiøÿ ki÷icik bir zolaq olurdu vÿ
bu zolaq yeröstö dönyanû yeraltû dönyadan ayûrûrdû. Canlû lar
mehribanlûqla þlöyÿ, þlö isÿ nÿ øÿn, nÿ dÿ qÿmgin olma yan
øÿffaf, hÿddÿn artûq ÷ox øey þyrÿnmiø baxûøû ilÿ Aidÿ baxûrdû.
Nerjin baøûnû pÿncÿrÿyÿ tÿrÿf ÷evirdi. Tÿpÿnin östöndÿn
bu vaxta qÿdÿr gþrÿ bilmÿdiyi øeylÿrÿ – iølÿdiklÿri vÿ
yaøadûqlarû binaya, qaldûqlarû yarûmdairÿvi otaüûn östöndÿ vÿ
ondan bir az höndördÿ qÿdim Rusiyada altûlûq adlandûrûlan
altûbucaqlû qöllÿlÿr kimi dözÿnlÿnmiø paslû gönbÿzlÿri olan,
zamandan kÿrpiclÿri qaralmûø seminariya binasûna baxmaq
istÿdi. Akustika laboratoriyasûnûn, yeddinci laboratoriyanûn,
konstruktor börosunun vÿ Yakonovun kabinetinin ÷ûxdûüû
cÿnub fasadûndakû a÷ûlmayan pÿncÿrÿlÿrin döz sûralarû ÿtrafa
laqeyd nÿzÿrlÿrlÿ baxûr, øÿhÿr kÿnarûnda yaøayan moskvalûlar
vÿ Ostankino parkûna gÿzmÿyÿ gÿlÿnlÿr bu øÿhÿrÿtrafû
tÿnha binaya bþyök tÿzyiq altûnda nÿ qÿdÿr dþvlÿt sirlÿrinin,
qeyri-adi hÿyatlarûn, tapdalanmûø arzularûn, sovrulmuø
ehtiraslarûn toplandûüûnû, bir-biri ilÿ ÷ulüalandûüûnû vÿ atÿø
kimi gÿrginlÿødiyini tÿsÿvvörlÿrinÿ belÿ gÿtirÿ bilmÿzdilÿr.
Binanûn i÷i dÿ sirlÿ dolu idi. Bir otaq o birisi haqqûnda,
bir qonøu o birisi haqqûnda he÷ nÿ bilmirdi. ßmÿliyyat
mövÿkkillÿri dÿ iyirmi iki nÿfÿr aüûllarû he÷ nÿ kÿsmÿyÿn,
sÿrsÿm qadûn – bu sÿrt binaya buraxûlmûø azad ÿmÿkdaølar
– haqqûnda mÿlumatsûz idilÿr. Onlar bu qadûnlarûn bir biri
haqqûnda bildiklÿrindÿn, onlarûn hÿr biri haqqûnda tÿkcÿ
gþylÿrin bilÿ bilÿcÿklÿrindÿn, daim baølarû östöndÿn asûl-
mûø qûlûncûn qorxusuna, ÿzbÿrlÿdiklÿri tÿlimatlarûn xofuna
baxmayaraq, iyirmi ikisinin dÿ kimÿsÿ baülandûüûn dan,
kimisÿ sevdiyindÿn, xÿlvÿtÿ salûb þpdöyöndÿn, ya da ki
kimÿ sÿ yazûqlarû gÿlÿrÿk ailÿsi ilÿ ÿlaqÿ yaratmalarûndan
xÿbÿr siz idilÿr.
Aleksandr Soljenitsιn
NOBEL MÖKAFATI LAUREATI
Inventas vitam
juvat excoluisse
per artes
339
Tönd-qûrmûzû portsiqarûnû a÷an Qleb ancaq qeyri-adi hal-
larda ÷ÿkilmiø papirosun verÿ bilÿcÿyi lÿzzÿtlÿ papiro sunu
yandûrdû. Nadya ilÿ baülû döøöncÿlÿrinin bu an ÿn ali, hÿr øeyi
böröyÿn döøöncÿlÿr olmasûna baxmayaraq, onun bu sÿfÿrin
qeyri-adiliyindÿn hÿzz alan bÿdÿni yalnûz getmÿk, getmÿk,
getmÿk istÿyirdi... Èstÿyirdi ki, zaman dayansûn, avtobus isÿ
maøûn tÿkÿrlÿrinin qara iz qoyduüu bu qarlû yolla, qûrovun
aüaclarûn budaqlarûna xovlu bÿzÿklÿr vurduüu, ara da gþzÿ
dÿyÿn, lakin Nerjinin sÿslÿrini möharibÿdÿn sonra eøit mÿ-
diyi uøaqlarûn oynadûüû bu aüappaq parkûn qûraüû ilÿ hey
getsin, getsin... ßsgÿrlÿr vÿ dustaqlar uøaq sÿslÿri eøit mirlÿr.
Nadya Qleblÿ cÿmi bir il yaøamûødû. Bu, onun qoltuüunda
portfel ora-bura qa÷dûüû bir il idi. Hÿr ikisi beøinci kursda
oxuyurdu, kurs iøi yazûr, dþvlÿt imtahanlarû verirdi.
Sonra dÿrhal möharibÿ baølandû.
Èndi kiminsÿ evindÿ kþrpÿlÿr qa÷ûøûr.
Onlarûn isÿ – uøaüû yoxdur...
Balaca bir uøaq yolu ke÷mÿk istÿyirdi. Söröcö sökanû
kÿskin burdu. Kþrpÿ qorxdu, yerindÿ dayandû vÿ gþy ÿlcÿkli
ÿlini qûzarmûø özönÿ sûxdû.
Èllÿrlÿ uøaq haqqûnda döøönmÿyÿn Nerjin birdÿn aydûn
baøa döødö ki, Stalin onlarûn kþrpÿlÿrini oüurlayûb. Hÿtta
möddÿt bitÿndÿn sonra, onlar yenÿ bir yerdÿ olsalar belÿ,
artûq arvadûnûn otuz altû, bÿlkÿ dÿ, qûrx yaøû olacaqdû. Uøaq
doümaq – artûq gec ola bilÿrdi...
Ostankino sarayûnû saüda, ayaqlarûnda rÿngbÿrÿng
konki olan uøaqlarûn söröødöyö gþlö isÿ solda qoyan avto-
bus dar kö÷ÿlÿrÿ girdi vÿ yerÿ dþøÿnmiø daølarûn östöndÿ
atûlûb-döømÿyÿ baøladû.
Hÿbsxanalarû tÿsvir edÿrkÿn hÿmiøÿ rÿnglÿri töndlÿø dir-
mÿyÿ ÷alûøûblar. ßslindÿ isÿ qorxunun olmamasûnûn þzö dÿ
bir qorxu deyildimi?
Hÿftÿlÿrin rÿngsiz metodikliyi daha qorxulu deyildimi?
Hÿr øeyin unudulmasû: yer özÿrindÿ sÿnÿ verilmiø yega nÿ
hÿyatûn sûndûrûlmasû. Bunu baüûølamaüa hazûr olmaüûn –
340
kötbeyinlÿrÿ baüûølamaüûn. Fikrinin artûq hÿbsxana nim÷ÿ-
sindÿn ÷þrÿyin orta tikÿsini yox, qûraüûnû necÿ gþtörmÿk,
nþvbÿti dÿfÿ hamama gedÿndÿ cûrûlmamûø vÿ ÿyninÿ balaca
gÿlmÿyÿn alt paltarûnû necÿ almaq kimi mÿsÿlÿlÿrlÿ mÿøüul
olmasû daha dÿhøÿtli deyildimi? Bunlarûn hamûsûnû gÿrÿk
yaøayasan...
Barmaqlûq arxasûnda, rötubÿtli mÿhbÿsdÿ.
Vÿ ya – a÷ûn mÿhbÿsimi, bir qaragþz verin mÿnÿ – yaz-
maq ö÷ön he÷ dÿ mÿhbÿsdÿ oturmaq lazûm deyildi, hÿr øeyi
asanlûqla tÿsÿvvör etmÿk dÿ olardû. Amma bu primitivlikdir.
ßsl mÿhbÿs hissi uzun vÿ sonsuz illÿr boyu yaranûr. Nadya
mÿktubunda yazûr: “Sÿn qayûdandan sonra...” Dÿhøÿt dÿ
elÿ bundadûr ki, qayûdûø olmayacaq. Qayûtmaq – olmaz.
On dþrd cÿbhÿ vÿ hÿbsxana ilindÿ bÿdÿnin bircÿ dÿ olsa
höceyrÿsi, ola bilÿr, ÿvvÿlki kimi qalmasûn. Yalnûz tÿzÿdÿn
gÿlmÿk mömköndör. ßvvÿlki ÿrinin soyadûnû daøûyan yeni,
tanûmadûüûn bir adam gÿlÿcÿk, ÿvvÿlki arvad gþrÿcÿk ki, onun
ÿvvÿlki, yeganÿ, on dþrd il þzönÿ qapanûb gþzlÿdiyi insan
daha yoxdur, o, molekullara bþlönÿrÿk buxarlanmûødûr.
ßgÿr yeni, ikinci hÿyatda onlar bir-birini sevÿ bilsÿlÿr,
yaxøûdûr.
Bÿs sevÿ bilmÿsÿlÿr?..
Bir dÿ, bu qÿdÿr vaxt þtÿndÿn sonra sÿn þzön bu azad-
lûüa – insan qÿlbi ö÷ön iyrÿnc, insan ruhunun rahat lû üûna
döø mÿn olan bu hÿyasûz hÿrc-mÿrcliyÿ ÷ûxmaq istÿ yÿ cÿk-
sÿnmi? Hÿbsxana kandarûnda ayaq saxlayacaqsan, gþzlÿrini
qûya caqsan – gedim ora, yoxsa getmÿyim?
Pÿncÿrÿlÿrin arxasûnda øÿhÿrÿtrafû Moskva kö÷ÿlÿri
þtör dö. Gecÿlÿr, þz mÿhbÿslÿrindÿ oturarkÿn, gþyÿ daüûl-
mûø iøûüa baxûb döøönördölÿr ki, Moskva baødan-baøa parûl-
dayûr, gþz qamaødûrûr. Burada isÿ ÷oxdan tÿmir edilmÿmiø,
suvaüû tþkölmöø bir vÿ ikimÿrtÿbÿli evlÿr, ÿyilmiø taxta
÷ÿpÿrlÿr bir-birini ÿvÿzlÿyirdi. Yÿqin, onlara möharibÿdÿn
sonra he÷ kÿs barmaüûnû da vurmamûødû, buralara kimi
gÿlib ÷atmamûø sÿylÿr hansûsa baøqa bir øeyÿ yþnÿlmiødi.
Aleksandr Soljenitsιn
NOBEL MÖKAFATI LAUREATI
Inventas vitam
juvat excoluisse
per artes
341
Haradasa daha uzaqlarda, Ryazandan Ruzayevkaya kimi,
ÿcnÿbilÿrin aparûlmadûüû yerlÿrdÿ, lap ö÷ yöz verst get – hÿr
yerdÿ ÷örömöø saman damlardûr.
Baøûnû tÿrli titrÿk øöøÿyÿ sþykÿmiø vÿ altûndakû moto-
run uüultusunu eøitmÿyÿn Qleb sÿsinin dþrddÿbiri ilÿ pû÷ûl-
dayûrdû:
– Mÿnim Rusiyam... mÿnim hÿyatûm... ÷oxmu ÿzab ÷ÿkÿ-
cÿyik?..
Avtobus geniø, adamla dolu Riqa vaüzalû meydanûna
÷ûxdû. Tramvaylar, trolleybuslar, avtomobillÿr, insanlar bula-
nûq, qûrovlu-tutqun gönön i÷indÿ vurnuxurdular, – parlaq,
hamûnûn diqqÿtini cÿlb edÿn ancaq bir rÿng idi: Nerjinin he÷
vaxt gþrmÿdiyi qûrmûzû-bÿnþvøÿyi mundirlÿr.
Bu tutuquøu mundirlÿrini döøöncÿlÿrÿ qÿrq olmuø
Gera simovi÷ dÿ gþrmöødö. O, qaølarûnû ÷ataraq bötön avto-
busun eøidÿ bilÿcÿyi tÿrzdÿ soruødu:
– Bir baxûn! Qorodovoylar peyda olub! Yenÿ – qorodo-
voylar.
Hÿ, onlardûr?.. Qleb xatûrladû ki, hÿlÿ otuzuncu illÿrin
ÿvvÿlindÿ komsomol rÿhbÿrlÿrindÿn kimsÿ onlara demiødi:
“Siz, yoldaø gÿnc pionerlÿr, bir dÿ he÷ vaxt diri qorodovoy
gþrmÿyÿcÿksiniz”.
– Gþrmÿli olduq... – Qleb gölömsöndö.
– Nÿ? – Gerasimovi÷ onu baøa döømÿdi.
Nerjin onun qulaüûna tÿrÿf ÿyildi:
– Ènsanlarûn beyinlÿrini o qÿdÿr doldurublar ki, indi lap
kö÷ÿnin ortasûnda durub “Rÿdd olsun tiran! Yaøasûn azad-
lûq!” qûøqûrsan da, he÷ baøa döømÿyÿcÿklÿr ki, hansû tiran-
dan vÿ hansû azadlûqdan danûøûrsan.
Gerasimovi÷ alnûndakû qûrûølarû aøaüûdan-yuxarû dartdû.
– Siz ÿminsinizmi ki, mÿsÿlÿn, þzönöz baøa döøörsönöz?
– Zÿnn edirÿm, – Nerjin dodaqlarûnû bözÿrÿk cavab verdi.
– Tÿsdiqlÿmÿyÿ tÿlÿsmÿyin. Aüûlla qurulmuø cÿmiyyÿ-
tÿ necÿ azadlûq lazûmdûr – insanlar bunu ÷ox pis tÿsÿvvör
edirlÿr.
342
– Bÿs aüûlla qurulmuø cÿmiyyÿtin þzö – tÿsÿvvörÿ gÿlir?
O mömköndörmö?
– Döøönörÿm ki, mömköndör.
– Tÿxmini dÿ olsa, onu mÿnÿ tÿsvir edÿ bilmÿzsiniz.
Bu he÷ kÿsÿ möyÿssÿr olmayûb.
– Amma nÿ vaxtsa olacaq, – Gerasimovi÷ sÿmimi inadla
dediyindÿn dþnmördö.
Onlar bir-birini sûnayûrmûø kimi baxûødûlar.
– Qulaq asardûm, – Nerjin inadsûz tÿrzdÿ dedi.
– Nÿ vaxtsa, – Gerasimovi÷ balaca baøûnû yellÿdi.
Vÿ hÿr ikisi yenÿ silkÿlÿnmÿmÿklÿrinÿ, kö÷ÿlÿri gþzlÿri
ilÿ udmaqlarûna vÿ dÿyiøkÿn döøöncÿlÿrinÿ dalmaqlarûna
davam etdi.
...Baøa döømÿk olmur ki, Nadya bu qÿdÿr onu necÿ gþz-
lÿyÿ bilÿr? Bu vurnuxan, hÿmiøÿ nÿyÿsÿ ÷atmaüa ÷alûøan
kötlÿ i÷ÿrisindÿ olasan, kiøilÿrin baxûølarûnû þz özÿrindÿ hiss
edÿ sÿn – vÿ bir dÿfÿ dÿ olsun örÿyin ÿsmÿsin? Qleb hÿr
øeyin ÿksinÿ ola bilÿcÿyi vÿziyyÿti tÿsÿvvör etdi – o, bÿlkÿ
dÿ, bircÿ il dÿ dþzÿ bilmÿzdi. Bu qÿdÿr qadûnûn yanûndan necÿ
þtöb-ke÷ÿ bilÿrdi?.. ßvvÿllÿr þz zÿrif rÿfiqÿsindÿ bu cör qra-
nit iradÿni tÿsÿvvör belÿ edÿ bilmÿzdi. Hÿbsxananûn birinci,
ikinci, ö÷öncö ili dÿ o ÿmin idi ki, Nadya dÿyiøÿcÿk, dÿrdi
daüûla caq, þzönÿ gÿlÿcÿk. Amma belÿ olmadû.
Artûq onun gþzlÿmÿyini Qleb yeganÿ mömkön hal
hesab edir di. Ona elÿ gÿlirdi ki, Nadya ö÷ön gþzlÿmÿk daha
÷ÿtin deyil.
Hÿlÿ Krasnaya Presnya hÿbsxanasûnda olarkÿn, yarûm-
il lik istintaqdan sonra ilk dÿfÿ mÿktub yazmaq höququ
alan da, Nerjin qrifel qûrûüû ilÿ ö÷bucaq øÿklindÿ bökölmöø,
östön dÿ markasû olmayan sarû kaüûz par÷asûnda yazmûødû:
“Mÿnim sevgilim! Dþrd möharibÿ ilini sÿn mÿni gþz lÿ-
din – heyifsilÿnmÿ ki, ÿbÿs yerÿ gþzlÿmisÿn: indi daha on il
gþzlÿdÿcÿklÿr. Bötön þmröm boyu bizim qûsa xoøbÿxt li yimizi
parlaq gönÿø kimi xatûrlayacaüam. Sÿn isÿ bu göndÿn azad ol.
Sÿnin dÿ hÿyatûnûn mÿhv olmasûna ehtiyac yoxdur. ßrÿ get”.
Aleksandr Soljenitsιn
NOBEL MÖKAFATI LAUREATI
Inventas vitam
juvat excoluisse
per artes
343
Lakin Nerjinin mÿktubundan Nadya bircÿ øeyi baøa döøÿ
bildi:
“Demÿli, sÿn daha mÿni sevmirsÿn! Mÿni baøqasûna necÿ
verÿ bilÿrsÿn?”
O, Nadyanû hÿtta cÿbhÿyÿ dÿ, Dneprarxasû dþyöø mey da-
nû na, yanûna ÷aüûrmûødû. Saxta qûzûl ÿsgÿr bileti ilÿ möba rizÿ
dÿstÿlÿrinin yoxlamalarûndan ke÷ÿrÿk onun yanûna gÿlib ÷ûx-
mûødû. Bir az ÿvvÿl þlöm mÿkanû olmuø, indi isÿ dþrd tÿrÿ fini
ot bas mûø sakit mödafiÿ zonasûna ÷evrilmiø ÿmÿ liy yat mey da-
nûn da onlar oüurluq sÿadÿtlÿrinin qûsa gön lÿ rini yaøayûrdûlar.
Lakin ordular hÿrÿkÿtÿ gÿldi, höcuma ke÷di vÿ Nadya
da evÿ qayûtmalû oldu – yenÿ dÿ hÿmin o yþndÿmsiz gim-
nastyorkada, elÿ hÿmin o saxta biletlÿ. Tonyarûmlûq yök
maøûnû onu meøÿ yolu ilÿ sevgilisindÿn uzaqlaødûrûr, o isÿ
hÿlÿ uzun möddÿt ÿrinÿ ÿl elÿyirdi.
...Dayanacaqlarda nizamsûz nþvbÿlÿr yûüûlûrdû. Trol ley bus
yaxûnlaøanda bÿzilÿri nþvbÿnin quyruüunda qalûr, baø qa larû
isÿ dirsÿklÿrini iøÿ salaraq þzlÿrini qabaüa verir di lÿr. Sado-
voye koltsoya yaxûnlaøanda cÿzbedici gþy avto bus ömumi
dayanacaüû ke÷ib svetoforun qûrmûzû iøûüûn da dayandû. Han-
sûsa nþvbÿdÿn bezmiø moskvalû þzönö avto bu sa tÿrÿf atdû,
pillÿyÿ qalxdû, qûøqûra-qûøqûra qapûnû itÿlÿ mÿ yÿ baø ladû:
– Kotelni÷eskaya kö÷ÿsinÿ gedir? Kotelni÷eskayaya?
– Olmaz! Olmaz! – nÿzarÿt÷i ÿllÿrini yellÿdi.
– Ge-dir! Otur, oülan, apararûq! – øöøÿ÷i Èvan ucadan
tÿklif etdi vÿ göldö. Èvan mÿiøÿt cinayÿtinÿ gþrÿ yatûrdû vÿ
hÿr ay asanlûqla gþröøÿ gedÿ bilirdi.
Qalan dustaqlar da gölöødölÿr. Moskvalû bunun nÿ avto-
busu olduüunu vÿ ona minmÿyin niyÿ qadaüan edil diyini
baøa döøÿ bilmÿdi. Ancaq þyrÿømiødi ki, hÿyatda ÷ox øeyi
etmÿk olmaz – buna gþrÿ dÿ dÿrhal yerÿ döødö. Avtobusa
tÿrÿf gÿlÿn beø-altû nÿfÿr sÿrniøin dÿ geri qayûtdû.
Gþy avtobus Sadovoye koltsoya ÷ûxandan sonra sola
dþndö. Demÿli, hÿmiøÿki kimi Butûrkaya getmirdilÿr. Yÿqin,
Taqankaya aparûrlar.
344
...Cÿbhÿ ilÿ bir yerdÿ qÿrbÿ irÿlilÿyÿn Nerjin daüûdûl mûø
evlÿrdÿn, talan edilmiø øÿhÿr kitabxanalarûnûn saxlanc yer-
lÿ rindÿn, anbarlardan Èttifaqda qadaüan olunmuø, lÿnÿtlÿ-
nÿn vÿ yandûrûlan kitablar yûüûrdû. Onlarûn ÷örömÿkdÿ olan
vÿrÿqlÿri arasûndan qarøûsûalûnmaz bir haray eøidilirdi.
Bu, Höqoda, “Doxsan ö÷öncö”dÿ idi. Lantenak qum
tÿpÿ sinin östöndÿ oturmuødu. Eyni zamanda bir ne÷ÿ zÿng
qöllÿsigþröнцrdö,onlarûnhamûsûndadahÿyÿcanduyulur-
du: zÿng lÿr ÷alûrdû, lakin qasûrüalû kölÿk sÿslÿri baøqa tÿrÿfÿ
apa rûrdû. O isÿ yalnûz sÿssizliyi eøidirdi.
Belÿcÿ, izaholunmaz bir tÿrzdÿ Nerjin hÿlÿ uøaqlûüûn dan
bu sÿssiz hÿyÿcan harayûnû – daim ÿsÿn tÿrs kölÿyin insan
qulaq larûndan uzaqlaødûrdûüû bötön canlû zÿng sÿslÿrini, fÿr yad-
larû, qûø qûrtûlarû, ÷aüûrûølarû, mÿhv olanlarûn nalÿlÿrini eøi dirdi.
Nerjinin hÿyatû sakitcÿ, diferensial tÿnliklÿrin ÿdÿdi
inte qral laødûrûlmasûnda ke÷ÿ bilÿrdi. ßgÿr Rusiyada tÿzÿcÿ
þldörölmöø kiminsÿ dÿyÿrli cÿsÿdinin Ömumdönya He÷inÿ
÷evrildiyi illÿrdÿ anadan olmasaydû, belÿ dÿ olacaqdû.
Lakin onun uzandûüû yer hÿlÿ isti idi. He÷ kÿsin vÿ he÷
vaxt onun ÷iyinlÿrinÿ qoymadûüû yökö – hÿlÿ u÷ub get mÿ-
miø isti hissÿciklÿr ÿsasûnda þlönö diriltmÿk vÿ onu olduüu
kimi hamûya gþstÿrmÿk; onun necÿ olmadûüûna hamûnû
inan dûrmaq yökönö Nerjin þz özÿrinÿ gþtörmöødö.
Qleb Mayn Ridin kitablarûnû oxumadan bþyömöødö,
amma artûq on iki yaøûna ÷atanda bötþvlökdÿ onun östö nö
þrtÿ bilÿcÿk “Èzvestiya” qÿzetini a÷araq ziyankar möhÿn dis-
lÿrin prosesi ilÿ baülû stenoqrafik hesabatû diqqÿtlÿ oxudu.
Vÿ uøaq bu prosesÿ inanmadû. Qleb bilmÿdi ki, bu niyÿ baø
verir, onun aülû bötön yazûlanlarû dÿrk edÿ bilmirdi, amma
yenÿ dÿ gþrördö ki, bötön yazûlanlar – yalandûr, yalandûr.
O, tanûø ailÿlÿrdÿn olan möhÿndislÿrlÿ önsiyyÿtdÿ olurdu –
vÿ he÷ cör tÿsÿvvörönÿ gÿtirÿ bilmirdi ki, bu adamlar tikib
yaratmaq ÿvÿzinÿ ziyankarlûqla mÿøüul olsunlar.
On ö÷, on dþrd yaølarûnda da Qleb dÿrslÿrini oxuyan
kimi kö÷ÿyÿ qa÷mazdû, oturub qÿzet oxuyardû. Þlkÿmizin
Aleksandr Soljenitsιn
NOBEL MÖKAFATI LAUREATI
Inventas vitam
juvat excoluisse
per artes
345
xaricdÿki sÿfirlÿrinin vÿ þlkÿmizdÿki xarici sÿfirlÿrin hamû-
sûnû adbaad tanûyûrdû. Qurultaylarda edilÿn bötön nitqlÿri
oxuyurdu. Axû mÿktÿbdÿ, dþrdöncö sinifdÿn baølayaraq,
onlara siyasi iqtisad elementlÿrini izah edirdilÿr, beøinci
sinif dÿ isÿ, az qala, hÿr gön ictimaiyyat, bir dÿ Feyerbaxdan
nÿsÿ ke÷ir dilÿr. Bunlardan sonra isÿ hÿr il dÿyiøÿn partiya
tarix lÿri gÿlirdi.
He÷ nÿ ilÿ sakitlÿødirilÿ bilmÿyÿn tarixi yalanû tapmaq
hissi onda ÷ox erkÿn yaranmûødû vÿ sörÿtlÿ inkiøaf edirdi.
Dekabr sÿhÿrlÿrinin birindÿ, qÿzet vitrinindÿ Kirovun þldö-
rölmÿsi haqqûnda xÿbÿri oxuyanda, Qleb doqquzuncu sinfÿ
gedirdi. Vÿ birdÿn nÿ ö÷önsÿ, sanki, hÿr øeyi yarûb-ke÷ÿn
bir øöa bötön möÿmmalarû iøûqlandûrdû vÿ ona aydûn oldu ki,
Kirovu þldörÿn Stalindÿn baøqa kimsÿ deyil. Vÿ tÿklik his-
sin dÿn canûna öøötmÿ döødö: bir yerÿ yûüûlmûø yaølû kiøilÿr
belÿ sadÿ øeyi baøa döøÿ bilmirdilÿr!
Budur, hÿmin o kþhnÿ boløeviklÿr mÿhkÿmÿdÿ tþvbÿ
edir, þzlÿri þzlÿrinÿ qara yaxûr, dönyadakû bötön xarici kÿø-
fiy yatlara iølÿdiklÿrini boyunlarûna alûrdûlar. Bu, son dÿrÿcÿ
ÿndazÿsiz, son dÿrÿcÿ kobud, son dÿrÿcÿ artûq idi – adamûn
qulaüû cingildÿyirdi!
Dirÿkdÿn diktorun aktyor sÿsinÿ oxøayan sÿsi eøidilirdi
– vÿ øÿhÿr camaatû sadÿlþvh qoyun kimi sÿkilÿrdÿ toplaøûrdû.
Øÿcÿrÿlÿrini Puøkindÿn vÿ Tolstoydan baølayan rus
yazû ÷ûlarû isÿ ikrahdoüurucu yaltaqlûqla tiranû mÿdh edir-
dilÿr. Gertsen kö÷ÿsindÿ tÿrbiyÿ almûø rus bÿstÿkarlarû da
bir-birini itÿlÿyÿrÿk þz yaltaq nÿümÿlÿrini tiranûn taxtûnûn
ayaq larû altûna atmaüa ÷alûøûrdûlar.
Qleb ö÷önsÿ bötön gÿncliyi boyu sÿssiz hÿyÿcan zÿng-
lÿri ÷alûrdû! Onda qarøûsûalûnmaz qÿtiyyÿt kþk salûrdû: hÿr øeyi
þyrÿnmÿk vÿ baøa döømÿk! Aøkara ÷ûxartmaq vÿ xatûr latmaq!
Axøamlar doüma øÿhÿrinin bulvarlarûnda qûzlara baxûb
ah ÷ÿkmÿk ÿvÿzinÿ, Qleb nÿ vaxtsa þlkÿnin ÿn Bþyök vÿ ßsas
hÿbsxanasûna döømÿyini arzulayûrdû. Hÿmin hÿbsxanada
o, þlmöø insanlarûn izlÿrini, suallarûnûn cavablarûnû tapacaqdû.
346
ßyalÿt adamû olaraq hÿlÿ bilmirdi ki, bu yer Bþyök Lub-
yanka adlanûr.
ßgÿr istÿyin göclödörsÿ, nÿ vaxtsa mötlÿq yerinÿ yetÿ cÿk.
Èllÿr ke÷di. Bir o qÿdÿr dÿ xoø vÿ asan mÿsÿlÿ olmasa da,
Qleb Nerjinin hÿyatûnda istÿklÿr ger÷ÿklÿødi vÿ yerini tapdû.
O, tutularaq mÿhz bura gÿtirildi, orada fikirlÿrinÿ tÿÿc cöb-
lÿnmÿyÿn, danûømaüa onun bildiklÿrindÿn yöz dÿfÿ ÷ox sþz-
lÿri olan hÿlÿ dÿ saü qalmûø hÿmin o adamlarla rastlaødû.
Hÿr øey ger÷ÿklÿødi vÿ yerinÿ yetdi, amma bunlardan
sonra Nerjinin nÿ elmi, nÿ vaxtû, nÿ hÿyatû, nÿ dÿ arvadûna
olan sevgisi qalûrdû. Ona elÿ gÿlirdi ki, yer özöndÿ onun
ö÷ön arva dûn dan yaxøûsû ola bilmÿz, lakin yenÿ dÿ Nadyanû
sev di yinÿ ÿmin deyildi. Bþyök bir ehtiras qÿlbimizÿ hakim
kÿsi lÿ rÿk bötön qalan ehtiraslarû oradan sûxûødûrûb ÷ûxarûr.
Daxilimizdÿ iki ehtirasa yer olmur.
... Avtobus kþrpönön östöndÿ taqqûltû salandan sonra
ÿyri-öyrö kö÷ÿlÿrlÿ getmÿyÿ baøladû.
Nerjin ayûldû:
– Bizi Taqankaya aparmûrlar? Hara gedirik belÿ? He÷
nÿ baøa döømörÿm.
Gerasimovi÷ dÿ þz qÿmli döøöncÿlÿrindÿn ayrûlaraq
cavab verdi:
– Lefortovaya yaxûnlaøûrûq.
Avtobus ö÷ön darvazanû a÷dûlar. Maøûn xidmÿti hÿyÿtÿ
girdi, höndör hÿbsxana korpusuna bitiøik tikilinin yanûnda
dayandû. Polkovnik-leytenant Klimentyev – cavan, øinelsiz
vÿ papaqsûz – artûq qapûnûn aüzûnda durmuødu.
Zÿif øaxta vardû. Sûx buludlarla þrtölmöø gþyön altûnda
hÿr yer kölÿksiz qûø tutqunluüuna börönmöødö.
Polkovnik-leytenantûn iøarÿsi ilÿ nÿzarÿt÷ilÿr avtobus-
dan döøöb maøûnûn yanûndaca sûraya dözöldölÿr. (Yalnûz
arxa könclÿrdÿki iki nÿzarÿt÷i ÿvvÿlki kimi ciblÿrindÿ tapan-
÷a oturmuødu). Hÿbsxananûn baø korpusuna nÿzÿr sal ma-
üa vaxtlarû ÷atmayan dustaqlar polkovnik-leytenantûn arxa-
sûnca tikiliyÿ ke÷dilÿr.
Aleksandr Soljenitsιn
NOBEL MÖKAFATI LAUREATI
Inventas vitam
juvat excoluisse
per artes
347
Orada uzun, dar bir dÿhliz vardû vÿ bu dÿhlizdÿ yeddi
a÷ûq qapû gþrönördö.
Polkovnik-leytenant þndÿ gedir vÿ dþyöødÿ olduüu
kimi qÿtiyyÿtlÿ sÿrÿncamlar verirdi:
– Gerasimovi÷ – bura! Lukaøenko – bu otaüa! Nerjin –
ö÷öncöyÿ!..
Dustaqlar bir-bir dþnördölÿr.
Belÿcÿ, Klimentyev yeddi nÿzarÿt÷inin yeddisini dÿ bþlöø-
dördö. Nerjinin bÿxtinÿ paltarûnû dÿyiømiø qanqster döødö.
Otaqlarûn hamûsû istintaq kabinetlÿri idi – onsuz da, az
iøûq buraxan, östÿlik, hÿlÿ barmaqlûqla þrtölmöø pÿncÿrÿlÿr;
kreslo vÿ pÿncÿrÿnin qabaüûnda möstÿntiq ö÷ön masa; möt-
tÿhim ö÷ön ki÷icik masa vÿ taburet.
Möstÿntiq kreslosunu Nerjin qapûya tÿrÿf ÷ÿkdi vÿ arvadû
ö÷ön qoydu, þzö ö÷önsÿ ki÷ik, ortasûndakû ÷atû adamûn ÿtini
sûxacaüû ilÿ hÿdÿlÿyÿn tabureti gþtördö. Èstintaqûn altû ayû
ÿrzindÿ o, belÿ taburetdÿ, elÿ bu cör miskin masa arxasûnda
oturmuødu.
Qapû a÷ûq qaldû. Nerjin dÿhlizdÿ arvadûnûn yöngöl daban-
larûnûn taqqûltûsûnû, onun sevimli sÿsini eøitdi:
– Bu otaüa?
Vÿ o, i÷ÿri girdi.
Dostları ilə paylaş: |