boshlab musulmonlar makkaliklarning karvonlariga hujum qila boshlagan.
Ular katta qo‘shin bilan musulmonlarga qarshi chiqqan. 624 yilda Badr
shahri yonidagi jangda Muhammad rahbarligidagi qo‘shin makkaliklarni
tor-mor qilgan. 625 yilda makkaliklar qo‘shini Uxud tog‘i yaqinida
musulmon qismlariga katta talafot yetkazgan.
Lekin makkaliklar
Yasribdan chekinganlar. 628 yilda Muhammad katta qo‘shin bilan Makka
shahriga yaqin kelgan. Musulmonlar qo‘shinlari Makka shahri yaqinidagi
al-Xudoaybiya qishlog‘iga kelib to‘xtagan. Shaharliklar bilan olib borilgan
muzokaralar natijasida tinchlik shartnomasi tuzilgan. Nihoyat, Muhammad
630 yilda Makka shahrini qo‘lga oldi, ilgari unga qarshi bo‘lgan quraysh
zodagonlari esa uning ittifoqchisiga aylanganlar. Muhammad garchi o‘z
ona shahrida muvaffaqiyat qozongan bo‘lsa-da,
Madina shahriga qaytishni
ma’qul ko‘rgan. O‘limidan bir necha oy avval, u Makkaga haj qilgan. Shu
davrdan e’tiboran Makka shahri islom dinining muqaddas poytaxti deb
e’lon qilingan.
632 yilda Muhammad vafot etgan va o‘zi boshlagan ishni davom
ettirish uchun minglab maslakdoshlariga qoldirgan. Muhammad alay-
hissalomning o‘limidan so‘ng ayrim ko‘chmanchi qabilalar islom
tartiblariga qarshi qo‘zg‘olonlar ko‘targanlar. Biroq bunday qo‘zg‘olonlar
muvaffaqiyat qozonmagan, ya’ni Muhammad
tarafdorlari ularni
bostirganlar. Ular islom dinini tarqatish va buning uchun qo‘shni
davlatlarni bosib olishni asosiy maqsad deb bilganlar.
Muhammad payg‘ambar vafotidan keyin davlat boshlig‘i dastlab
umma tomonidan saylangan. Umma saylagan to‘rt xalifa (xulafo ar-
roshidin) – Abu Bakr (632-634 yillar), Umar (634-644 yillar), Usmon
(644-656 yillar), Ali (656-661 yillar) davrlarida islom qo‘shni davlatlarga
yoyilgan. Qisqa vaqt ichida (VII–VIII asrlarda) ular O‘rta va Yaqin
Sharqni, Markaziy Osiyoning asosiy qismini,
Shimoliy Hindistonni bosib
olganlar va Xitoy chegarasigacha yetganlar. Bundan tashqari, Shimoliy
Afrikada Liviya, Tunis va Marokashni ishg‘ol etganlar hamda Gibraltar
bo‘g‘ozi orqali o‘tib, Pireneya yarimorolini egallaganlar. Ular hatto
Fransiyagacha yetib borganlar va u yerda Puatye shahri yonidagi jangda
(732 yil) mag‘lubiyatga uchraganlar.
Bunday zabt etishlar oqibatida juda katta hududda islom davlati –
Arab xalifaligi paydo bo‘lgan va uning aholisi islomlashtirilgan.
Islomlashtirish turli yo‘llar (kuchli
iqtisodiy vositalar, agar ular yordam
bermasa, harbiy kuch ishlatish yo‘li) bilan amalga oshirilgan. Shunday
qilib, qisqa vaqt ichida islom milliy chegaradan tashqariga chiqqan va
132
sekin-asta jahon dinlaridan biriga ega bo‘lgan. Bu esa, albatta, bir qator
xalqlarning tarixiy taqdiriga ta’sir ko‘rsatgan.
Xulosa sifatida aytganda, Muhammad payg‘ambar
arab elatini yangi
diniy mafkura asosida jipslashtirib, markazlashgan davlatga asos solgan.
Jamiyatni iqtisodiy, siyosiy va ma’naviy inqirozdan xalos qilgan. Insoniyat
tarixida alohida o‘ringa ega islom madaniyatining poydevorini yaratgan.
Dostları ilə paylaş: