taksonomi adı
verilir. Eski sınıflandırma girişimlerinin hepsinde, canlılar,
bitkiler alemi ve
hayvanlar alemi olarak iki büyük gruba ayrılmıştır.
İsveçli botanikçi Carolus Linnaeus çoğunlukla çağdaş taksonominin kurucusu olarak
bilinir. Linnaeus, halen kullanılan, organizmaları sınıflandırma ve isimlendirme
yöntemlerini kurmuştur.
Linnaeus ile günümüz arasındaki zamanda, taksonomistler sınıflandırma sistemine bazı
kategoriler eklemişleredir. En geniş ve en kapsamlı kategori alemdir. Canlıların
sınıflandırılmasında, çoğunlukla kullanılan kategoriler şunlardır: Alem, şube, sınıf, takım,
familya, cins ve tür. Tür, doğada kendi içinde üreyimli döl verebilen benzer
organizmaların doğal bir grubu ya da populasyonu olarak tanımlanmaktadır. Populasyon,
belirli bir bölgede birlikte yaşayan ve kendi içinde üreyebilen aynı türden organizmaların
bir grubudur.
Günümüz biyolojisinde, her bir organizma çeşidinin
bilimsel ad ı olan, iki kelimeli
bir Latince adı vardır. İlk
kelime cins ismidir, ikincisi
cins içinde bu türü
tanılar.
Tüm eski sınıflandırma girişimlerinde, canlıla
r, bitkiler alemi ve hayvanlar alemi olarak
büyük gruba ayrılmıştır. Bu sistem büyük organizmalar için iyi işlemektedir. Ancak, bazı
organizmalar bitki ve hayvanların her ikisine de benzer özellikler gösterir. Açıkça hayvan
veya
bitki olmayan organizmaları sınıflandırma problemini çözmek için, taksonomistler
modern sınıflandırma sistemlerine yeni alemler eklemektedirler. Bununla birlikte, kaç
tane ek aleme ihtiyaç olduğu ve bu alemlere hangi organizmaların yerleştirileceği
üzerind
e evrensel bir birlik yoktur.
Biz beş alemli bir sınıflandırma sistemini kullanacağız. Bu beş alem Monera, Protista,
Fungi, Plantae ve Animalia 'dır. Bu sistem büyük organizma grupları arasındaki belirli çok
temel farkları vurgulamaktadır. Aynı zamanda, bir dereceye kadar alemler içindeki
sınıflandırmayı da kolaylaştırmaktadır. Bu beş alemin genel özellikleri aşağıda kısaca
tanıtılmıştır.
Monera aleminin üyeleri çoğunlukla birhücreliler olmakla, bazı çeşitleri zincirler,
salkımlar veya birbirine tutunmuş hücre kolonileri oluştururlar. Moneran hücreler diğer
hücrelerden temelde farklıdırlar. Bu hücrelerin zarlı, organize olmuş bir çekirdekleri