Bir qamar siymoni ko‘rdim baldai Kashmir a, Ko‘zlari masxur-u yuz jodu erur tasxirda. Qaddi mavzunlig‘da sho‘xekim nazokat intixob, Lablari la’li Badahshon, tishlari durri xushob, Husn taxtida tahammul pesha-yu oliyjanob, Zarra-zarra zar sochar boshig‘a har kun ofto , Subh kelgach, kecha yotib chashrnai iksirda. Mast qildi jumlai shoh-u gadoni ishqidin, Ayladi devona rind-u porsoni ishqidin, Dema g‘oful pashshaye tokim humoni ishqidin, Xoli ermas hech kishi ul dilraboni ishqidin, Zulfig‘a dil bastalig1 har bir javonu pirda. So‘rma parvozim, раг -u bolimni, bo‘lmishman asir, Orzu birlan havaslardin qutulmishman asir, Goh yig‘lab, goh ahvolimg‘a kulmishman asir, Aydim: «Ey jon ofati, zulfmgga boimishman asir», Dedi: «Bu savdoni qo‘y, umring o‘tar zanjirda». Mohi tobon matlai anvoridin bir nuqtadur, Hur-u g‘ilmon shevasi atvoridin bir nuqtadur, Jilvai kabki dari raftoridin bir nuqtadur, Qoshi o‘rtosida xol asroridin bir nuqtadur, Surai nun o‘qidim payvasta har tafsirda. 46
«Qomating bog‘ ichra yaktodur», dedim, aydi kulub, «Oshiqa vasling tamannodur», dedim, aydi kulub, «Xatlaringdin diyda biynodur», dedim, aydi kulub, « N uqta lab ustida bejodur», dedim, aydi kulub: «Sahv qilmish kotibi qudrat magar tahrirda». Maqdamidin zeb-u oroyish topib sahni chaman, Yo‘lig‘a gullar nisor aylib, Muqimiy, zar tuman, Sochibon nogoh tabassum birla lo‘luyi Adan, Aydi: «Ey bechora, qilding na uchun tarki vatan?» Man dedim: «G‘urbatda Furqat bor ekan taqdirda». 47
