Ayniyat va tafovut. Predmetning rivojlanishi va ziddiyatlarning echilishi bir
necha bosqichdan o‘tadi. Dastlabki bosqich – predmetning o‘z-o‘zi bilan nisbiy
ayniylik holati. Tabiatda mutlaq ayniyat mavjud emas. Masalan, har bir organizm
hatto oqsil molekulasining tuzilishi darajasida ham o‘ziga xos belgilarga egadir.
Har qanday predmet hech qachon o‘z-o‘zi bilan ayniy bo‘lmaydi. Masalan,
ko‘zguga kelar ekansiz, siz o‘z qiyofangizda hech qanday farq ko‘rmaysiz. O‘z
do‘stingiz bilan oradan besh yil o‘tib uchrashgach, ikkalangiz ham: «U juda
o‘zgarib ketibdi!», deb o‘ylasangiz kerak.
Tafovut - avvalgi holatdan saqlanib qolgan xossalar ustunlik qilgani holda, ayni bir predmet xossalarining mos kelmasligidir. «Tafovut» - har xillik, o‘z-o‘ziga,
boshqa narsalar, hodisalar, jihatlarga mos kelmaslik munosabati. Tafovut kuchli
yoki ahamiyatsiz bo‘lishi mumkin.
Kuchli tafovut – predmetning o‘z-o‘zi bilan ziddiyatga kirishish omili . Bu qarama-qarshilik bosqichi bo‘lib, uning echilishi
predmetning butunlay o‘zgarishiga olib keladi. Shunday qilib, ziddiyatlarning
kuchayishi va o‘z echimini topishi rivojlanish manbai hisoblanadi.
Rivojlanish manbai va rivojlanishni harakatlantiruvchi kuchni farqlash lozim.
Rivojlanish manbai – ichki hodisa, predmetning ichki ziddiyatlaridir. Vaholanki,
tashqi ziddiyat ham rivojlanishni harakatlantiruvchi kuch bo‘lishi mumkin.
Masalan, siz shamollab qoldingiz. Ayni holda tashqi muhit sizning holatingiz
o‘zgarishini harakatlantiruvchi kuch bo‘ldi. Dialektik ziddiyat tarkibida asosiy
tomon manfiy xususiyatga ega, chunki u mazkur ziddiyatni bartaraf etish, inkor
qilishga qaratilgan. Musbat tomon mazkur ziddiyatni saqlashga qaratilgan.
«
Ayniyat» tushunchasi ziddiyat tarqalishining dastlabki bosqichini anglatadi. Bu bir xillik, narsa, hodisa, jihatning o‘z-o‘ziga yoki boshqa narsalar, hodisalar, jihatlarga o‘xshashlik munosabati . Ziddiyatning vujudga kelishi yagonaning
ikkilanishi sifatida, yagonaning o‘z-o‘zini qarama-qarshiliklarga differensiatsiya
qilishi sifatida yuz beradi. Ikkilanish chog‘ida bir vaqtning o‘zida ayni shu
munosabatda qarama-qarshiliklar birligi ham, ularning kurashi ham vujudga
keladi. Ziddiyatning shakllanish jarayonida qarama-qarshiliklar kurashi birinchi
o‘ringa chiqadi va rivojlanishning ichki, teran manbaiga aylanadi. Ziddiyatning
o‘zida qarama-qarshiliklar har xil rol o‘ynaydi. Faolroq, harakatchanroq qarama-
qarshilik ziddiyatning etakchi tomoni hisoblanadi. Qarama-qarshiliklar kurashi
oxir-oqibatda yangi sifat holatiga olib keladi. Paydo bo‘luvchi yangi hodisalar
o‘zlariga xos bo‘lgan yangi ziddiyatlarga ega bo‘ladi. Bu ziddiyatlar mazkur
hodisalar rivojlanishining harakatlantiruvchi kuchi hisoblanadi.
Ziddiyatlarning rivojlanish jarayoniga yanada chuqurroq kirish uchun ularning
tarqalish bosqichlari (fazalari)dan tashqari, ularning holatlarini ham farqlash zarur.
Predmetli-moddiy, «etilgan» ziddiyatning holati deganda qarama-qarshiliklarning
amal qilish usuli, «birligi va kurashi»ning namoyon bo‘lish xususiyati tushuniladi.
Ayni shu xususiyat bu qarama-qarshiliklarning rivojlanish xususiyati va faollik
darajasini belgilaydi. Ziddiyatning rivojlanish jarayonida bosqichlarni yoki
tarqalgan, «etilgan» ziddiyatni tavsiflovchi holatlarni ham farqlash mumkin.
Ijtimoiy tizimlarga tatbiqan ziddiyatlarning rivojlanish bosqichlariga nisbatan
bunday yondashuv ularning quyidagi holatlarini aniqlash imkonini beradi:
garmoniya, disgarmoniya, konflikt.
Shuni qayd etish muhimki, ziddiyatlar rivojlanayotgan har qanday tizimda mazkur
tizim mavjudligining boshidan oxiriga qadar mavjud bo‘ladi. Holatlar, miqdor
ko‘rsatkichlari, qarama-qarshiliklarning o‘zaro aloqasi xususiyati, ularning
tizimdagi roligina o‘zgaradi.