misgərrəri , dulusçuları, dabbaxları , boyaxçıları, şəhərin sənətkarlıq emalatxanalarında günəmuzd işləyən gəlmələr, nökərrər günortanın bu görünməmiş cırhacırında, axşamın istisində o qədər işləyib əldən düşmüşdülər ki, gecənin bürküsünə baxmayaraq, indi yeddinci yuxularını alırdılar. Tacirrər, dükandarrar , saray adamları, hökumət işçiləri, arvatdar, uşaxlar da bu bürküdə yerrərində çaplaya-çapalaya axır ki, yuxuya getmişdi (Elçin). Unutmadı gözdərini gözdərim, Mənim gözüm sənin gözün deyil ki, O yerrəri naxışlayır izdərim, Mənim izim sənin izin deyil ki (N.Kəsəmənli). ▲ Sonu
m, n ilə bitən sözlərdə (-dan) çıxışlıq hal şəkilçisi
-nan şəklində
tələffüz edilir:
Məqamı görəndə o, Şeyxin beytlərinnən fars dilində avazla söyləyir, sonra da mənasını xana xırdalayırdı. ▲ -
sınız II şəxs cəm xəbərlik şəkilçisi
–sız şəklində tələffüz olunur:
▲
- lıq, -lı, la şəkilçiləri sonu ...... bitən sözlərdə
-dıx, dı, da şəklində
tələffüz olunur:
Təzatdı yaranıb hər şey cahanda,
Bu bir qaydadır ki, açılan solur.
Dünyanın bir üzü işıqlananda
Dünyanın bir üzü
qarannıx olur.
Mən şərəf sanıram atəşi, közü,
Sevirəm nur yükü daşımağı da.
Ölümdən
dəhşətdi bilirəm, düzü,
Mən gözükölgəli yaşamağı da.
66
♦ Cümlələrdə o, ü, a səslərinin tələffüz çalarlarını müəyyənləşdirin. Özünü bu dünyada heç kim qonaq sanmamış,
Ancaq ömrün özü də bərabər paylanmamış.
Ömür paylanan zaman görün kimə nə düşdü,
Üç yüz il boz qarğaya, on il şahinə düşdü.
(B.Vahabzadə) Yerin köksündən tüğyan eləyib göylərə qalxan bu ulu qaya qədim bir abidə
kimi heykəlləşib, yolun kənarında məğrur-məğrur dayanmışdı (
F.Eyvazlı).
