yekti kimi inkar edir və qəbul etmir. Həmin nəzəriyyənin fəal tərəfdarlarından biri M.Aqarkov olmuşdur. Onun
fikrincə, hüquq münasibətinin obyekti əşyadır və ya hər ehtimala qarşı, hər şeydən əvvəl, əşyadır. Borclu şəxsin
davranışı bu əşyaya yönəlir. Əşya nəzəriyyəsi hüquq ədəbiyyatında tənqid olundu. Bu nəzəriyyəyə qarşı çıxaraq
O.S.Ioffe göstərirdi ki, obyekt anlayışını elmi cəhətdən dözgün işıqlandırmaq üçün cinayət hüquq elminin ob-
67
yektə verdiyi tərifdən istifadə etmək lazımdır. O qeyd edirdi ki, cinayət hərəkətlərinin obyektlərindən əşyalar
çıxarılmışdır, çünki cinayət əməli həmin əşyalara hər hansı bir təsir göstərmir. Buna uyüun olaraq mülki hüquq-
da da əşyaları hüququn obyekti hesab etmək olmaz. Ona görə ki, əşyalar hüququn göstərdiyi təsirə cavab ver-
mək qabiliyyətində deyil. Bu təsirə yalnız davranışın cavab verməyə qabiliyyəti çatır. Buna görə də mülki hü-
quqların obyekti əşyalar yox, davranışdır. O.S.Ioffe məsləhət görürdü ki, mülki hüquqda obyektə tərif verərkən
«cinayətin obyekti» və «cinayətin predmeti» kimi iki anlayışı bir-birindən fərqləndirən cinayət hüquq elminə
müraciət edilsin. Belə çıxır ki, alim əşyaları mülki hüquq münasibətinin predmeti, davranışı isə bu münasibətlə-
rin obyekti kimi qəbul etmək niyyətində olmuşdur.
O.S.Ioffe əşyanı mülki hüquq münasibətinin maddi obyekti hesab edirdi. Davranış isə onun fikrincə, bu mü-
nasibətin hüquqi obyektini təşkil edir.
Dostları ilə paylaş: