Menenjit ve Araknoidit
Subaraknoid aralık enfeksiyonu, kullanılan iğne veya enjekte edilen solüsyonların
kontaminasyonu veya ciltten giren organizmalar sonucunda nöroaksiyel blokları takiben
oluşabilir. Araknoidit nöroaksiyel anestezinin nadir rastlanan bir komplikasyonudur ve
enfeksiyöz veya non-enfeksiyöz olabilir. Klinik olarak ağrı ve diğer nörolojik semptomlarla
belirlenir ve radyolojik görüntülemede sinir köklerinde bir araya toplanma ve yapışma izlenir
(5). Geçici kranial sinir paralizisi olabilir. En çok nervus abdusens etkilenmekte, diplopi,
fotofobi ve bulanık görme ile ortaya çıkmaktadır. Çoğunlukla spinal anestezi sonrası 4-14 gün
sonra görülür, tam iyileşmesi 4 hafta ile 6 ay arasındadır (26-29). Bir çok kez iğne girişimi
yapılan hastalarda PSBA ile birlikte abdusens paralizisi de artar. Abdusens paralizisi geri
dönüşümlü ve nadir görülen bir komplikasyondur. Küçük çaplı iğne kullanılarak yapılan
atravmatik spinal anestezi ile abdusens sinir paralizisinde azalma sağlanabilir.
Komplikasyonun geri dönüşümlü olduğu konusunda hasta bilgilendirilmelidir. Altı aya kadar
uzayabilir, hasta takip edilmelidir. Hastaya operasyon sonrası pozisyon verilirken dikkat
edilmelidir. Düz yatmak, BOS kaçağını azaltır ve intarkranial hipotansiyon ile sonuçlanır (30).
Geç de olsa kendiliğinden düzelir. Tiamin, psikoterapi ve fizik tedavi uygulanabilir (7).
Epidural Apse
Spinal epidural apse spinal anestezinin nadir fakat korkulan bir komplikasyonudur.
İnsidansı 1:6500 ile 1:500000 epidural arasında değişir. İlerleme ve zaman içindeki seyir
farklı olabilmekle birlikte, epidural apsenin dört klasik klinik evresi vardır. Başlangıçta
semptomlar, vertebral kolon üzerine perküsyonla artan sırt ve vertebralarda ağrıyı içerir.
İkinci evrede sinir kökü veya radiküler ağrı içerir. Üçüncü evre motor ve/veya duyusal
defisitler veya sfinkter disfonksiyonu ile belirlenir. Parapleji veya paralizi ise dördüncü evreyi
belirler.
Spinal anestezi sonrası sırt ağrısı ve ateş klinisyen için epidural apse konusunda uyarıcı
olmalıdır. Ensık epidural apse oluşturan ajanlar stafilokokus aureus ve stafilokokus
epidermidis’tir. Kültürler alındıktan sonra anti-stafilokokal etkili bir tedavi başlanmalıdır.
Tanıyı kesinleştirmek için manyetik rezonans (MRI) veya bilgisayarlı tomografik (BT)
25
inceleme yapılmalıdır. Antibiyotiklere ek olarak epidural apse tedavisi genellikle
dekompresyonu içerir (5).
Dostları ilə paylaş: |