En dogru şEKİlde

Telegram: @cinciva

---

Dr. 
Carol 
S. Dweck 
Peki, öyleyse başarısızlıkla nasıl uğraşıyorlar? "Bir şeyi iyi yapmak 
için bu kadar zaman harcamazdım ve bu kadar çaba sarf etmezdim." 
(Başka deyişle, kimsenin tekrar size kıymet biçmesine izin verme­
yin.) "Hiçbir şey yapma." "Yataktan çıkma." "Sarhoş ol." "Yemek 
ye." "Fırsat bulduğunda başkalarına bağır." "Çikolata ye." "Müzik 
dinle ve somurt." "Odana git ve orada otur." "Birisiyle kavga et." 
"Ağla." "Bir şeyleri kır." "Orada yapacak ne var ki?" 
Orada yapacak 
n e
var ki? 
Bu küçük hikayeyi yazdığımda sınav 
notunu F değil, kasten C+ yaptım. Final sınavı değil, bir vize sına­
vıydı. Araba enkazı değil, park cezasıydı. Düpedüz reddedilme değil, 
bir nevi baştan savmaydı. Felaket getiren ve düzeltilemeyecek hiçbir 
şey olmadı. Ancak sabitlenmiş düşünce tarzı, bu ham hikayeden bile 
mutlak bir başarısızlık ve çaresizlik yarattı. 
Aynı hikayeyi gelişme düşüncesine sahip insanlara verdiğimde, 
işte söyledikleri: 
"Derslerime daha çok çalışmalıyım, arabayı park ederken daha 
dikkatli olmalıyım ve arkadaşımın da kötü bir gün geçirip geçirme­
diğini merak etmeliyim." 
"C+ notu daha çok çalışmam gerektiği anlamına geliyor ve 
önümde notumu yükseltmek için dönemin geri kalanı var." 
Bunun gibi daha bir sürü örnek var ama sanırım fıkri kavradınız. 
Peki, bu insanlar başarısızlıkla nasıl uğraşırlardı? Doğrudan. 
"Bir sonraki sınavım için daha çok çalışmayı düşünmeye başlar­
dım (ya da başka bir şekilde çalışmayı) , cezayı öderdim ve arkada­
şımla bir sonraki konuşmamda aramızdaki sorunları çözerdim." 
"Sınavda yaptığım yanlışlara bakardım, ileride daha iyi yapabil­
mek için onları tekrar çözerdim, park cezamı öderdim ve önceki gün 
üzgün olduğumu söylemek için arkadaşımı arardım." 
"Bir sonraki sınav için çok çalış, öğretmeninle konuş, park ederken 
dikkatli ol ya da cezaya itiraz et, arkadaşının nesi olduğunu öğren." 
Kendinizi üzgün hissetmek, aklını kullanma yöntemlerinde dü­
şünce tarzlarından birine ya da diğerine sahip olmakla alakalı değil-
22