Dr. Carol S. Dweck
yönlerde farklılıklar göstermesine rağmen -yeteneklerinde, eğilimle
rinde, ilgi alanlarında ve mizaçlarında- herkes değişebilir; uygulama
ve deneyim sayesinde gelişebilir.
Bu düşünce tarzına
sahip insanlar, herhangi bir kimsenin her
hangi bir şey olabileceğine mi inanıyor? Yani yeterli teşvik ve yeter
li eğitimle herkes Einstein veya Beethoven olabilir mi? Hayır, ama
onlar bir insanın gerçek potansiyelinin bilinmeyen (ve bilinemez)
olduğuna inanıyorlar. Uzun yıllar süren tutku, uğraş ve uygulama
sonrası neyin başarılabileceğinin öngörülmesinin imkansız olduğu
na inanıyorlar.
Darwin ve Tolstoy'un sıradan çocuklar olarak kabul edildikleri
ni biliyor muydunuz? Gelmiş geçmiş en harika golf sporcularından
olan
şu Ben Hogan tamamen düzensiz, görgüsüz bir çocuk değil
miydi� Yirminci yüzyıldaki bütün önemli sanatçıların
listesinde
olan şu fotoğrafçı Cindy Sherman ilk fotoğraf kursunda başarısız
olmamış mıydı? En büyük bayan oyuncularımızdan şu Geraldine
Page yeteneksizliği gerekçe gösterilerek oyunculuktan vazgeçmesi
tavsiye edilmemiş miydi?
Sevilen özelliklerin geliştirilebileceğine olan inancın
öğrenme
için nasıl bir tutku yarattığını görebiliyorsunuz. Gelişmek dururken
ne kadar harika olduğunuzu tekrar kanıtlamak
için neden zaman
harcayasınız? Eksikliklerinizi gidermek varken neden onları sakla
yasınız? Sizlerin gelişmesine yardımcı olabilecek arkadaşlar bulmak
varken neden özsaygınızı onaylayan arkadaşlar bulasınız? Sizleri zor
layacak
deneyimler yerine, neden denenmişini ve gerçeğini arayıp
bulasınız? Hatta (ve özellikle) işler iyi gitmediği zamanlarda dahi
kendinizi zorlama tutkusuna sahip olmak ve ona sıkı sıkıya sarıl
mak, bu gelişme düşüncesi tarzının ayırıcı özelliğidir. İnsanların ha
yatlarındaki en zorlu zamanlarında bile gelişmelerine olanak tanıyan
işte bu aklını doğru kullanma yöntemidir.
20
Dostları ilə paylaş: