Dr. Carol S. Dweck
Takım çalışmasına da vurgu vardı, asil "Ben" vurgusu yoktu.
Welch'in otobiyografisinde bunu doğrudan görebilirdiniz -biyogra
finin "İthaflar" bölümünde ve "Yazardan notlar" bölümünde- bir
şeylerin farklı olduğunu bilirdiniz. Bu vurgu Lee lacocca'nın "Ben
kahramanım"ı değildi, Alfred Dunlap'in "Ben bir yıldızım"ı değildi
halbuki ikisini de rahatlıkla iddia edebilirdi.
Bunun yerine vurgu şuydu: "İşleri tek başıma yapmaktan nefret
ediyorum. Hayatımdaki hemen her şeyi başka insanlar ile birlikte
başardım. Bu sayfalarda
ben
kelimesini gördüğünüzde lütfen şunu
hatırlayın; bu kelime bütün meslektaşlarımı, arkadaşlarımı ve bah
setmeyi unuttuğum bazı kişileri ima etmektedir." Veya "Bu insanlar,
yolculuğumu, öğrenme ve büyük eğlence ile doldurdular. Çoğu za
man olduğumdan daha iyi görünmemi sağladılar."
Şu an bile
ben-ben-ben
onayına aç CEO'dan, gelişme düşüncesi
nin
biz
ve
bizim'
ine geçişi görebiliyoruz.
İlginçtir, Welch sabitlenmiş düşünce tarzının kökünü kazımadan
önce, aklındaki düşüncenin kökünü kazımak zorunda kaldı ve ina
nın bana; Welch bunun için çok uğraştı. Aslında her zaman sonra
dan olmayı öğrendiği o lider değildi. 1 97 1 yılında GE insan kay
nakları başkanı ihtiyatlı bir not hazırlarken, ona bir terfi yapılması
gündeme geldi. Başkan, Welch'in birçok güçlü yönüne rağmen şu
nun altı çizdi; atama "normalden daha fazla risk içeriyor." Welch'in
kibirli biri olduğunu, eleştiriyi kabullenemediğini ve çok çalışma ye
rine yeteneğine ve bilgili ekibine güvendiğini söyledi. Bunlar olum
lu işaretler değillerdi.
Neyse ki başarıyı her düşündüğünde bir uyanma çağrısı aldı. Bir
gün genç "Dr." Welch, havalı takım elbisesini giydi ve üstü açılabi
len arabasına bindi. Tavanı açmaya yeltendi ve bir anda simsiyah yağ
üstüne sıçradı. Takım elbisesini ve çok sevdiği arabasının boyasını
berbat etti. "O an orada, kendimi hayattan daha üstün görüyordum
ama o tokat bana bazı şeyleri hatırlattı ve beni gerçek dünyaya geri
getirdi. Harika bir ders oldu."
1 76
Dostları ilə paylaş: