U. R. Xamdamov, dj. B. Sultanov, S. S. Parsiyev, U. M. Abdullayev

O‘tkazish hajmi oshdi
(Increased throughput). Protsessorlar 
sonini ko‘paytirib, biz kamroq vaqt ichida ko‘proq vazifalarni 
bajarishni kutamiz. Biroq, N protsessorlari bilan tezlashtirish 
koeffitsienti N ga teng emas; aksincha, u N dan kam. Bir nechta 
protsessorlar biron bir vazifani bajarish uchun birgalikda ishlaganda, 
uning barcha qismlari to‘g‘ri ishlashini ta’minlash uchun ma’lum 
miqdordagi qo‘shimcha xarajatlar kelib chiqadi. Ushbu xarajatlar va 
umumiy resurslar uchun raqobat, qo‘shimcha protsessorlardan 
kutilayotgan yutuqlarni kamaytiradi.

Masshtabni tejamkorligi
(Economy of scale). Ko‘p 
protsessorli tizimlar ekvivalent ko‘p protsessorli tizimlarga qaraganda 
arzonroq bo‘lishi mumkin, chunki ular periferik qurilmalar, saqlash 
qurilmalari va quvvat manbalaridan birgalikda foydalanishlari 
mumkin. Agar bir nechta dastur bir xil ma’lumot to‘plamida 
ishlayotgan bo‘lsa, mahalliy disklarga ega ko‘plab kompyuterlarga va 
ma’lumotlarning ko‘p nusxalariga ega bo‘lishdan ko‘ra, ushbu 

---

25 
ma’lumotni bitta diskda saqlash va uni barcha protsessorlarda ishlatish 
arzonroq.

Ishonchlilik oshdi 
(Increased reliability). Agar vazifalarni 
bir nechta protsessorlar o‘rtasida to‘g‘ri taqsimlash mumkin bo‘lsa, 
bitta protsessorning ishdan chiqishi tizimni to‘xtatmaydi, faqat uni 
sekinlashtiradi. Agar bizda o‘nta protsessor mavjud bo‘lsa va ulardan 
bittasi ishdan chiqsa, qolgan to‘qqiz protsessorning har biri ishdan 
chiqqan protsessor vazifasining bir qismini olishi mumkin. Shunday 
qilib, butun bir tizim ishdan chiqmaydi va faqatgina 10 foizga 
sekinroq ishlaydi. Kompyuter tizimining ishonchliligini oshirish 
ko‘plab dasturlarda juda muhimdir.
Parallel kompyuter tizimlari va ularni OTlarining o‘ziga xos