105
Makroelementlərlə balanslaşdırılmamış qidalanmada ayrı-ayrı ele-
mentlərin bitkilərdə toplanması və qidalanması və mineral tərkibin arzu-
olunmayan tərəfə hərəkəti müşahidə olunur. Belə ki, K:Na nisbəti bitki
yemlərinin normasını tez-tez üstələyir (K:Na optimal nisbəti =5:1). Hey-
vanların K-a tələbatı otun tərkibində onun miqdarı 0,03-0,10% olduqda ödə-
nilir. Yemdə K
2
O – miqdarı 2,5-3,0%-dən çox olmamalıdır (Mineyev,
1990). Otlaq otlarında K-um miqdarının artıqlığı Na defitsitini kəskinləşdir.
Heyvanların sağlamlığını qorumaq üçün yemin quru maddəsində Na-un
qatılığı 0,25% dən az olmamalıdır.
Son vaxtlar otlarda Mg miqdarına böyük diqqət ayrılır. Quru maddədə
onun miqdarı 0,13-0,15%-ə endikdə heyvanlar hipomaqneziumla (ot titani-
yası) xəstələnir. Əgər element yemlərdən daxil olursa heyvan orqanizminə,
1kq quru maddədə 12-15 mq Mg-a tələbatı ödənilir.
Yemdə makroelementlərin nisbəti pozulduqda da hipomaqnezium
xəstəliyi çoxalır: əgər K: (Ca + Mg) < 2,2 - 2,4 və K: Na > 6. Xəstəlik
halları K: (Ca + Mg) < 1,4 nisbətində qeyd olunmur.
Kalium yuyulması su rejimi tipindən, torpağın qranulometrik tipindən,
onların tərkibində humusun miqdarından və torpaqda K ehtiyatından asılı-
dır. Digər qida elementləri kimi K itkisinin yüksəlməsinə bitki örtüyünün
olması, aqrotexniki qaydalara riayət olunma, suvarma norması, torpağın və
ərazinin relyefi təsir göstərir. Belarusiyanın çimli-podzol torpaqlarında
heriklərdə, verilən gübrələrdən K itkisi 4-6%, qumsal torpaqlarda isə
6-8%- dir. Qırmızı və podzol torpaqlarda Gürcüstanda suvarma zamanı K
itkisi 13-17 %-ə çatır; yağıntılı illərdə isə (2820 mm yağıntı) – 25%-ə qədər.
Moskva ətrafında çimli-podzol torpaqlarda, az meylli ərazilərdə, hərdən
artıq şaxtalı illərdə ərimiş qar sularında verilən K-un 40-70%-ni yuyub apa-
rılır (N-P-K gübrələrini gec payız aylarında, qışda və erkən yazda iri
çayların mənbəsində çay sularını Cl
-
və Na
+
çirkləndirən əsas mənbədir.
Kalium çox itkisinin qarşısını almaq və qurunt və səth sularının çirk-
lənmədən qorumaq üçün kalium gübrələrini torpağın əsas şum qatının altına
vermək lazımdır. Yuyulma nəticəsində mineral gübrələrin qida element-
lərinin itkisini azaltmağa həm aqrotexniki, həm də kimyəvi üsullarla çatmaq
olar. Axırıncıların arasında yavaş təsir edən gübrələrin tətbiqi maraq kəsb
edir, hansı ki, bütün vegetasiya dövründə bitkilər tərəfindən tədricən mə-
nimsənilir. buna damcı üsulu ilə və sintetik örtüklə örtməklə (küləş, paro-
yinlər, polietilenlər və s.) və ya elementar kükürdlə çatmaq olar. keçmiş
Çexoslo gübrələrin polietilen örtüklə örtülməsi qarğıdalının kalium mənim-
səmə əmsalı 30-50% arta bilər. ABŞ-da gübrələrin damcı üsulu ilə verilməsi
göstərir ki, onların vinilası tat örtüklə ğrtülməsi K itkisini 86-dan 30%-ə
endirdi. Lakin gübrələrin damcı üsulu ilə verilməsindən istifadə haqda mə-
106
lumatlar hələ kifayət deyil.
Sonrakı vəziyyətlərə də diqqət yetirmək lazımdır. Gübrələmə siste-
mində üzvi gübrələr mühüm rol oynayır. lakin təkcə üzvi gübrələr hesabına
yüksək məhsuldarlıqlı torpaq yaratmaq mümkün deyil. Üzvi gübrələrin
torpaqda kifayət qədər olması torpaqda humus balansı üçün müsbət rol
oynayır. Ancaq mineral gübrələri vermədən torpaqda P və K-un defisitsiz
balansını başqa, hətta, üzvi gübrələrin sistematik tətbiq olunması böyümə
və inkişafın müəyyən dövründə əsas qida elementlərinin optimal nisbətinə
çatmağa imkan vermir, çünki bütün bitkilər inkişafın birinci fazasında hök-
mən P-un olmasını tələb edir, payızlıqlar – azot gübrəsi ilə əlavə yeniləmə,
çoxillik otlar – hər biçindən sonra və s. üzvi və mineral gübrələrin bitkiyə və
torpağa təsiri müxtəlifdir. Mineral gübrələr (xüsusən N, qismən K) qida
maddələrinin maksimal istifadəsi bitkilərə onlar verilən kimi baş verir, üzvi
gübrələrdən isə tədricən daxil olur, üzvi maddələrin minerallaşdırmasında
uyğun olaraq. Buna görə də bitkinin tez qidalanmasını təmin etmək üçün
mineral gübrələr verilir. Əgər sonuncular əsasən torpağı qida rejiminin yax-
şılaşdırırsa, üzvi gübrələr bununla yanaşı onu humusla zənginləşdirir, fiziki-
kimyəvi xassələrini yaxşılaşdırır, torpaq mikroflorasının aktivliyini yüksəl-
dir. Üzvi və mineral gübrələrin qarışığı öz effektliyinə görə həmin güb-
rələrin ayrılıqda verdikdə ekvivalent miqdarda qida elementlərinin effektli-
yindən üstündür. Yalnız gübrələrin üzvi-mineral sisteminin digər aqrotex-
niki və bioloji üsullarla birgə istifadəsi torpağın münbitliyinin artırmaq,
kənd təsərrüfatı bitkilərinin böyüməsi, məhsulun keyfiyyətini və ətraf
mühitə mənfi təsirini minimallaşdırmaq üçün ümidverici əsas yaradır.
Dostları ilə paylaş: