-Mənim dünya ilə işim yoxdur. Mən dünya ilə birgə yaşayıram. Hərəmiz özümüz
güclüdür. Bu cəhətdən o atama oxşayıb, mən isə anama. Anam sahib olduqları ilə
kifayətlənən qadın idi. Anar mənə çox deyir ki, yazmalıyam. Amma mən içimdə yazmaq
-İraqda yazmışam. Anamdan sonra Bakı həyatı mənimçün dözülməz idi, elə İraqa da
bu səbəbdən getdim. Həmin şeiri onun ad günü ərəfəsində yazmışam, onda qəribə bir hiss
keçirirdim, ilham desəm, təmtəraqlı səslənər, elə bil kimsə bu şeiri mənim qulağıma-dedi.
Mən də yazdım. Qayıdandan sonra Anara oxudum. O şeiri məndən alanda tapşırdım ki, heç
kimə göstərməsin. «Sissiz» əsəri çıxan ərəfədə Anar gəldi, bir saat mənə ürək-dirək verdi
ki, özümü ələ alım. Ürəyim düşdü, dedim,görəsən nə olub? Sən demə, şeiri kitaba salıbmış.
632
-İndi o şeir sizə necə təsir edir?
-Kövrəlirəm. O itkilərdən sonra özümü daxilən xəstə hiss edirəm. Elə bil içimdə
nəsə kəsilib atılıb. Bu indi də belədir. Bizim ailənin üzvləri bir-birlərini hamı kimi
istəməyiblər, bizim sevgimizdə nə isə artıqlıq var idi. Anam heç vaxt işləməyib, həmişə
bizimlə olub. Atam uzunmüddətli səfərlərə gedib gəldiyindən onu daha az görmüşük. Mən
anama o dərəcədə bağlı olmuşam ki, hətta ailə qurandan sonra da hər gün yanına qaçırdım.
Anam haqqında danışmaq mənim üçün ağırdı…
-Kimdir özünə hörmət edən adam?
-Ora-bura vurnuxmayan, yəni meyllərə görə dəyişməyən adam. Özünə hörmət edən
adam dünən kommunist olubsa bu gün «mənfur kommunist» ifadəsini işlətməməlidir.
-Axırıncı dəfə hansı filmə baxmısınız?
-«Təhminə» filminin baxışına getmişəm. İnliyədək Anarın filmlərindən biri də
mənim ürəyimə yatmayıb. Ssenari ilə ekran eyni şey deyil. Kitabda əsas sözdür,filmdə isə
aktyor oyunu,operator işi,intonasiya,qrim, texniki cəhəti demirəm. Hətta ploynkanın
keyfiyyəti belə. Doğrusu bu dəfə də pis gözləyirdim,gözlədiyimdən yaxşı çıxdı,buna
sevinirəm. Keçən il bu vaxt fikirləşirdim ki, indi belə bir faciələr baş verdiyi zamanda bu
intim dram kimi maraqlandıracaq?
Etiraz etməyəcəklərmi? İndi filmə baxandan sonra onu dəhşətlər içərisində bulağa,
təmiz, şəffaf bir bulağa bənzədirəm. Demə dünyada məhəbbət də varmış, qan, nifrət yox,
insanın təbiətinə daha məhrəm, doğma hisslər varmış, bu hisslərə görə əzab çəkmək də
olarmış. Bu film sakit,qansız günlərə bir xatırlatmadır, o günlərə qayıdışdır. Demə belə
şeylər də olurmuş.
Dostları ilə paylaş: