fəxrlə xatırlayır. "Xaç uğrunda" kitabının 19-76-cı səhifələrində müəllif yazır:
ölülərdən körpü düzəltməli olduq. Mən ölülərin üstünə getmək istəmədim. Bunu
görən polkovnik-leytnant Ohanyan mənə işarə etdi ki, qorxmayın. Mən ayağımı 9-
11 yaşlı qız meyidinin sinəsinə basıb addımlamağa başladım. Mənim ayaqlarım və
şalvarım qan içində idi. Və mən beləcə 1200 meyidin üstündən keçdim. Martın 2-də
"Qaflan" erməni qrupu (meyitləri yandırmaqla məşğul olurdu) 2000-ə yaxın alçaq
44
monqolun (türklərin) cəsədini toplayıb ayrı-ayrı hissələrlə Xocalının 1 km-liyində
yandırdı. Axırıncı yük maşınında mən başından və qollarından yaralanmış təxminən
10 yaşlı bir qız uşağını gördüm. Diqqətlə baxanda gördüm ki, o yavaş-yavaş nəfəs
alır. Soyuq, aclıq və ağır yaralanmasına baxmayaraq, o hələ də sağ idi. Ölümlə
mübarizə aparan bu uşağın gözlərini mən heç vaxt yaddan çıxarmayacam. Sonra
Tiqranyan familiyalı bir əsgər onun qulaqlarından tutub artıq üzərinə mazut
tökülmüş cəsədlərin içərisinə atdı. Daha sonra onları yandırdılar. Tonqaldan
ağlamaq və imdad səsləri gəlirdi".
•
Erməni yazıcısı Boryan: "Daşnak komitəsi Rusiyanın imperialist əməllərinə
xidmət etmək üçün yaradılmışdır.”
•
Şamaxının poçt–teleqrafına rəhbərlik edən erməni Ambarsumovun “Milli Erməni
Bürosu”nun liderlərindən olan Doktor Zarviqarova məktubundan: “Şamaxıda əhali
artıq boşalır. Bir yandan birdən–birə yayılan xəstəliklər, o biri yandan da
dəstəmiz… müsəlmanların axırına çıxdı. Generalımız Stepan Lalayan yüzdən artıq
sağlam hesab etdiyimiz uşağı İrana göndərdi. Erməni ailələrini isə Göyçay–Şamaxı
sərhəddində topladıq ki, xəstəliyə tutulmasınlar. Onlara əlavə dərmanlar
paylanıldı…”
•
Erməni tarixçisi B.İşxanyan 1916-cı ildə Petroqradda çap etdirdiyi "Qafqaz
xalqları" kitabında yazırdı: "Antik dövrdə ermənilərin əsl vətəni olan "böyük
Ermənistan" Kiçik Asiyadan, yeni Rusiyadan kənarda yerləşirdi. Tarixçilərin
araşdırmalarına görə Fərad çayının yuxarı qolu olan Qaraçay sahilində yaşayan
ermənilər artıb çoxalandan sonra torpaq iştahasına düşüblər. Onlar Ağbaba, Çuxur
Sədd, Şərur mahallarına sonradan gəliblər. Van gölündən başlayaraq Urmiya,
Göyçə gölünə qədər məsafəni işğal ediblər". B.İşxanyan: “Tarixi qədimlik
təsəvvürünə görə, ermənilərin Böyük Ermənistan hesab edilən həqiqi vətəni Rusiya
hüdudlarından kənarda, daha doğrusu Kiçik Asiyada yerləşir. Dağlıq Qarabağda
yaşayan ermənilərə gəlincə, onların bir hissəsi aborigen olub, xristian dinini
qoruyub saxlayan qədim albanların nəslindəndir. Bir hissəsi təqib və hücumlardan
qurtarmaq üçün Azərbaycan torpaqlarında sığınacaq tapan İran və Türkiyə
qaçqınlarıdır”.
•
Erməni alimi Zaven Korkodyan:“1883-cü ildə İrəvan şəhərinin 18.766 nəfər
əhalisinin 15.992 nəfəri, 1866-cı ildə isə 27.246 nəfərindən 23.626 nəfəri, yəni 85,2
% azərbaycanlı olmuşdur”.
•
Erməni tarixçisi Qaraqaşyan: “Erməni xalqının əsli nədir, necə və nə vaxt,
haradan və hansı yollarla bu yerlərə gəlmişlər, erməni olmamışdan əvvəl
və sonra
hansı tayfalarla əlaqədar olmuşlar, onların dilinə və etnik tərkibinə kimlər, necə
təsir göstərib?… Bizim əlimizdə bu məsələləri təsdiq edən mötəbər və dəqiq dəlillər
yoxdur”.
•
Akademik Ulubabyan: “Erməni üçün ailə qurmaq vətən qurmaqdı, harada olursa
erməni kimi yaşamaq lazımdır, erməni kimi yaşamaq o deməkdir ki, erməni
dövlətində yaşamaq deməkdir, hər nəyin varsa, bu işə qurban verməlisən. Erməni
harada yaşayırsa, orada izi qalmalıdır, bir tək əlifbanın olması millət üçün dövlətin
olmasından dəyərlidir. Erməni əlifbasıyla erməni adını yaz, ermənilik sənin
proqramındı, proqramını da özünlə götür, yerə qoyma, o, sənin silahındır. Türk kimi
yaşamaq məcburiyyətində qalsan belə,ermənisən, erməni olduğunu bil”.
•
Anastas Mikoyanın 22.05.1919-də Leninə yazdığı məktubdan:“Erməni
hökumətinin daşnak agentləri Qarabağı Ermənistana birləşdirməyə çalışırlar. Bu,
45
Qarabağ əhalisinin Bakıdakı həyat mənbəyindən məhrum olmaq, heç zaman heç nə
ilə əlaqəsi olmayan İrəvanla bağlanmaq deməkdir. Erməni kəndliləri 5-ci
qurultayda Azərbaycanı tanımağı və ona birləşməyi qərara aldılar”.
•
A.Astvasatryan: “Azərbaycanla qonşu olmaq Ermənistan üçün başdan-başa
bədbəxtlik idi. O ölkə öz milli və siyasi istəklərinə çatmaq, öz tələbləri baxımından
Ermənistan respublikası üçün ölümcül təhlükə idi . Zaqafqaziyada erməni və tatar
xalqları mənafeyini barışdırmaq mümkün deyil , çünki bu xalqlar öz daxili və xarici
siyasətləri ilə barışmaz düşmənlər kimi qarşı-qarşıya durmuşlar”.
•
Torqom Stepanyan , yazıçı: “Dünya ictimaiyyəti qarşısında məmnunluqla ifadə
edə bilərik ki , biz ermənilər yüz illər boyunca türklərlə qardaş kimi yaşamışıq.
Adət-ənənələrimiz, yeməklərimiz ,mahnılarımız baxımından bir-birimizə o qədər
qaynayıb qarışmışıq ki, sanki bir cəmiyyət olmuşduq. Türk-erməni qardaşlığı XI
əsrdən başlanır.1064-cü ildə bizanslılar erməniləri qırıb çatmaq istəyəndə biz
türklərin himayəsinə sığındıq, türklər bizi qorudular… Reallıq budur ki, biz burada
Türkiyədə kilsə və məktəblərimizdə hər cür mənasız kinlərdən uzaq,azad bir
cəmiyyətdə yaşayırdıq”.
•
Levon Dobbağyan, jurnalist: “Biz ermənilər din qardaşlarımız olan xristianların
zəhərli vədlərinə inanaraq böyük türk düvlətinə qarşı üsyan etdik , daha doğrusu
vətənə xəyanət etdik...Unutmayaq ki , türklərin düşmənləri bizim də
düşmənimizdir”.
•
Erməni akademiki Manuk Abeqyan: “Erməni dili hibrit (calaq) dildir. O biri
yandan erməni qəbiləsi də hibritdir. Onları Urartu və başqa qonşular assimilyasiya
etmişdir”.
•
Tarixçi K.Patkanyanın "Yaxın Asiya tarixində Van yazıçılarının rolu" kitabından:
"Ermənistan heç bir zaman bəşər tarixində xüsusi rol oynamamışdı. "Böyük
Ermənistan" ermənilərin yayılıb səpələndikləri bir regionun coğrafi adıdır".
•
Qaregin Njdenin xatirələrindən: “1919-cu ildə italyanlar faşizmi yaratdılar. Amma
istəklərinə nail ola bilmədilər. 1923-cü ildə nasizm yarandı və 1933-cü ildə isə
hakimiyyətə gəldi. Faşizm istəyinə çata bilmədi. Ermənilərin də bir siyasi kursu var.
Bu siyasi kursun uğur qazanması üçün, dünyadakı bütün türklər məhv edilməlidir.
Hər bir erməni ömrünün sonuna qədər türklərə nifrət ruhunda tərbiyə olunmalıdır.
Və bu nifrət bütün türklərin məhv edilməsinə yönəlməlidir”.
•
Dostları ilə paylaş: