(>
xəşm)
. aşım. acım.
qızın. qızım. qəzəb. higgə. hiddət.
öpqə
öpgə
.
öfqə
.
ötgə
. 1
.
öpə. ökə. ökkə. öggə. ağ ciyər. sinə.
şüş. riyə.
1
.
iç geçirmə
.
öfkə
. hirs.
1
.
aqciğər. ciğər.
1
.
qızqınlıq. hirz.
-
uçdu ərin öpgəsi
.
öpqə
öpgə
.
1
.
ağciğər.
1
.
öp. öpək. köks. sinə.
-
öpgə avruv: vərəm
.
sill
.
-
öpgə bilə bavur ortansına qol suqmaq: arxadaşların yada
qohumların arasına düşmanlıq, soğuqluq soxmaq
.
-
öpgə soluv edmək: nəfəs nəfəsə qalmaq
.
-
öpgəsi durmaq
:
nəfəs alamamaq
.
gücü tükənmək
.
-
öpkəsin bavurun tökmək: sağlığını düşünmədən çalışmaq
.
didinmək
.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
680
-
öpkəsinə
yetdirmək
:
çox qızdırmaq
.
öfgələndirmək
.
-
öpkəsinə çapdırmaq
:
çox qızdırmaq
.
-
öpkəsinə ötmək: qızmaq
.
yaxasına yapışmaq
.
-
öpkəsinə ötdürmək: çox qızdırmaq.
öpqə
öpkə
.
ağciyər
.
öpqələmək
öpgələmək
.
öfgələnmək. öpgiləmək.
öpqələmək
öpkələmək
.
küsmə
k.
darılmaq
. -
öpgələnin gülüşü dadlı
olar.
öpqələnmək
öpgələnmək
.
darılmaq. küsmək.
-
öpgələgənni ülüşü dadlı boldur: küsənin payı dadlı olur.
öpqələtmək
öpkələtmək
.
öfkələtmək
. içərlətmək. hincindirmək.
hıncıdırnmaq. hıcqındırmaq. qızdırmaq. qızıtmaq
.
alındırmaq. alışdırmaq.
öpqələtmək
öpgələtmək
.
küstürmək. darıltmaq.
öpqəliq
öpgəlik
. öykəlik. öclülük. ara pozuqluq, dəğməlik,
soğuqluğ. könül sınma. könül sınıqması. könül qalması.
könül qısmıqı. könül qaralığı. inciklik. qırıqlıq. qırıltı.
kədurət.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
öpqəliq
öpgəlik
. öykəlik. ürək göyül, sınma, qalması, qısmıqı,
sınıqması, qaralığı. inciklik. qırıqlıq. qırıltı. öclülük. ara
pozuqluq, dəğməlik, soğuqluğ. kədurət.
öpqəlmək
öykəlmək
. qızmaq. qızınmaq. küsmək.
öpqəm
hirs. qızıq.
öpqənmək
öpgənmək
.
öpgələnmək
.
öfgələnmək
.
öfgənmək
.
dolqunmaq. doluqmaq. dolunmaq. hirslənmək.
hırslanmaq. öfgənmək. içərləmək. hincinmək.
hıncınmaq. hıcqınmaq. alınmaq. qızmaq. qızınmaq.
sınırlanmaq. içi sıxılmaq. acıqmaq. əsrimək.
dalaşlanmaq. atışlanmaq
>
atəşlənmək. əsəbiləşmək.
tutmacalanmaq. tutması tutmaq. pis damarına düşmək.
sınırlanmaq. cini tutmaq. damarı tutmaq. sınırlanmaq.
öpqiləmək
öfgələnmək. öpgələmək. qızdığı üçün üz çevirmək.
öpləq
öblək
.
yüplək. yıplaq. kəsil. xəsdə.
öpləm
bir öpümlük, çəkimlik
. utum.
öpləmək
1
.
oplamaq
. uçurmaq. qapmaq. mənimsəmək.
1
.
hopmaq.
öpmək
.
çəkmək
. udmaq.
öplətmək
üplətmək. yağma edmək
.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
682
öpmək
1
.
hopmaq. opmaq. içərmək. içmək. höpürtmək. sormaq.
içəri çəkmək
.
1
.
hopmaq
.
öpləmək
.
çəkmək
. udmaq.
1
.
öpütmək. ötmək. qapamaq. gizləmək.
-
iki yayaqından öpə yolqa aşırdı: iki yanağından öpərək
yola uğurladı
.
öpmək
opmaq.
höpmək
. hopmaq. (#
üfləmək. ütləmək. ötləmək.
püfləmək. pükləmək
).
-
əl ayaq öpmək
: ona buna yalvarmaq.
-
eşik öpmək: sayqı olaraq, qapını, astananı öpmək.
-
alnından öpmək
:
çox bəğənmək.
-
əl ətək öpmə: yaltaqlanmaq. dalkavıqlıq.
öpöz
can .
ruh.
nəfs.
öppüc
höppüc
. hoppuc.
hopçu
.
hopuçu
.
hoppuc.
höppüc
.
1.
çəkən. mö'tad. tüstü alışqanı. hər çeşit tüstü, siqar kimi
nərsələr hopan, çəkən kimsə.
1
. aldavac
. aldatcı. kələkçi.
qalayçı. hoqqaçı.
öprənmək
yox olmaq. silinmək.
öprəşmək
-
gəngəşli bilik, uzlaşır, gəngəşsizin öprəşür
.
öpri
öprük. dəlik. baca.
(# obuz:
bərk
.
tutuq)
.
öprilmək
əprimək. çökülmək. oyulmaq.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
öprüq
öprük
.
obrıq
.
hoprıq
. yumuq. u
maq. umuq. əmik. yerik.
yenik. dadıq. çaylıq. təmə'. tamah. yapas. qılas. atış.
utuş. oduş. alşıq. qızıq. qoruq. qızım. qısıq. qınıq. coşuq.
yaxış. yanğı. qaraç. qapıs. qaplıc. azman
<
acman. aclıq.
göz. acgözlük. tutqu. tutmac. dalvas. talvas. gərik. çəkiş
.
dalqıç. araş. arzıq. marağ. seviş
.
iştah. istək. əsmə. əsi.
əslik. istəş. özənc. özəniş. islaq. islat. ıslaq. ıslat.
qaplıca. qapcıq. həvəs.
öprüq
öprük
.
1
.
çuxur. oyuq. çökük. müqə'ər. cuf.
1
.
öpri. dəlik.
baca.
öprülmək
1
.
içilmək.
1
.
yımrulmaq. yıxılmaq.
öprümək
1
.
əprəmək.
1
.
quyu, aşağ çökmək. batmaq.
öprüşmək
içişmək. höpürtəşmək. içrişmək.
öpsəmək
öpmək istəmək.
öpsün
apsın. abcın
. elti. yengə. bir evdə, gəlinlərə, gəlinlərin
birbirinə verilən sevişli ad.
öpüb
-
səni öpüb qoxlağa
doya
madım
,
uçub getdin
,
bağlı
yollar,
varamadım
.
öpücük
maç.
öpücüq
öpücük
.
uqqaş. bay. öpüş.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
684
öpüçin
kəsillik. kəsəllik. xəstəlik. illət. mərəz.
öpüm
< > opum
.
öpünmək
içəri yazmaq.
öpürdən
öpürdənğ
. öpürən. hopan. somuran. soran. sorğac. su
çəkən.
-
öpürdənğ parça: su çəkən.
öpürdənğ
öpürdən
. öpürən. hopan. somuran. soran. sorğac. su
çəkən.
-
öpürdənğ parça: su çəkən.
öpürdənğmək
öpürdənmək. öpürmək. somurmaq. sormaq. sorğacmaq.
hopmaq. su çəkmək.
öpürdənmək
öpürdənğmək. öpürmək. somurmaq. sorm
aq.
sorğacmaq. hopmaq. su çəkmək.
öpürəm!
sevirəm!. ay lav yu!.
öpürən
öpürdən. öpürdənğ. hopan. somuran. soran. sorğac. su
çəkən.
-
öpürdənğ parça: su çəkən.
öpürqan
içirən. içirdən.
öpürlü
oburlu. hopurlu.
gərikli. çəkişli. dalqıçıq. tutuq. tutuql
u.
tutalı. dalvalı. talvalı. azman
<
acman. aclıq. gözlü.
acgözlü. qaraçıq. qapısıq. qaplıcıq. tamahlı
.
tamahkar.
təmə'li. yapasıq. qılasıq. atışıq. utuşuq. oduşuq. alışlı.
qızıqlı. qoruqlu. qızımlı. qısıqlı. qınıqlı. coşquq. yaxışıq.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
yanqısıq. yumuqlu. umuqlu. umaqlı. əmikli. yerikli.
yenikli. dadıqlı. araşıq. arzıqlı. marağlı. sevişli
.
iştahlı.
istəkli. əsikli. istəşli. özənli. öznəşic. həvəsli. həvəskar.
öpürmək
içirmək.
öpürmək
öpürdənmək. öpürdənğmək. somurmaq. sormaq.
sorğacmaq. hopmaq. su çəkmək.
öpürtmək
içirtmək.
öpüş
(<
öpürmək)
.
sormaq.
söyüş
.
süyiş
.
öbüv
.
öpücüq
.
müçək
.
öpüşmək
-
dodaq dodaqa öpüşmək: badamcıqlaşmaq.
öpüşmək
-
sarılıb öpüşmək
:
sevişmək
.
qoxuşmaq
.
-
omuz
öpüşmək: tay ba tay gəlmək, olmaq
.
paydaş olmaq
.
öpütmək
öpmək.
gizləmək. örtmək. qapamaq.
ör
1
.
yuxar. yüksəklik. yüksək. dik.
-
örgə təbərdik: yuxarı
getdik
.
1
.
xəndəq. virana.
1
.
qaftanın qoltuq altları.
ör
ur
.
ür
.
or
.
uca
.
ürük
.
uzaq
.
uzun
.
bax > uz
.
örə
. ura .
ür
.
örüş
.
öri
.
dirək
. situn .
götəriv
.
təpə
.
üst
.
üz
. dik.
çıxış
.
yokuş
.
təpəcik
.
tümşük
.
tümmək
.
tünqqək
.
dönq
.
dönqəs
.
dönqqök
.
dönqçük
.
tünqək
. otluq .
qabarcıq
.
örgə qarap
:
yukuşa doğru
.
örə durmaq
:
dirçəlmək
.
ürpərmək
.
ayağ
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
686
örə durmaq
:
ayağ üstə durmaq
. hisar .
çəpər
.
yüksəklik
.
yüksək
. uca .
örə
. ura
:
hisar.
çəpər
.
yuxarı qalmış hər bir
nərsə. közlü kül
.
odlu kömür tozu
. -
ör
uzaq:
ür, çox uzaq,
ıraq
.
-
ör
uzatı
:
ür
sürə
.
uzun sürə
.
örcüq
örcük
.
hörcük
.
hörüc
.
örüc
.
quluş. quluc. saçda olan,
oluşan qıvrıc, çin.
örç
barha.
ged gedə
.
mövc
.
örçəmək
barha
(
get gedə
)
güycək
.
möc almaq
.
örç almaq
.
örçi
hörüçü. rufuçu. qapaçı. yamçı. yamaçı.
örçin
urçın. ip nərdivan.
örçüq
örküf. örqüc. örülmü saç.
örçüm
ürəyiş
.
gəlişim
.
böyümə.
örçümək
1
.
böyümək. yetişmək.
1
.
böyümək
. ucalmaq.
örçün
ipdən hörülmüş nərdüvan.
örə qıla
1
. yüksək.
1
. biçimsiz.
örə
dik. yüksək.
1
.
qazma. ambar.
-
örə qopmaq
:
örə durmaq: ayağa qalxmaq
.
ayağda durmaq
.
örə
ura
.
ör
.
ür
.
örüş
.
öri
.
dirək
. situn .
götəriv
.
təpə
.
üst
.
üz
. dik.
çıxış
.
yokuş
.
təpəcik
.
tümşük
.
tümmək
.
tünqqək
.
dönq
.
dönqəs
.
dönqqök
.
dönqçük
.
tünqək
. otluq .
qabarcıq
.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
ayağda
. dik . duran .
cülgə
.
yörə
.
çövrək
.
çevrə
(
yörgəmək
:
bürgəmək
)
. uca .
böyük
. dik.
örəçə
heyvanların ənsəsi.
örəq
örək
.
hörək
. 1
. əş. ər arvad. bağış. bağşıt. həmsər.
-
hörəkim alızlamış, kəsəllənmiş.
-
örəkəzə sağuqlar: səlamlar.
1
. örnək. hörnək. çəkil. şəkil. biçim.
1
.
öğək
.
heybət.
heykəl. yapıt. qapıt. bağaq. bükək. toxut. durbağ. durşut.
biçit. çıqqın
( < ciq)
. yükür. kürdə. gördə. kürüt. qurduq.
qurum. dayqın. əzəmət. şovkət.
Dostları ilə paylaş: |