Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 6/1 Winter 2011
yapıyordu. Bu sanat muhtemelen komĢuları Türklerden Fin Ugorlara geçmiĢtir.
69
Ayrıca el iĢi
sadece elbiselerde değil ağaçtan yaptıkları beĢik, tekne, kutu gibi mamullerde de kullanılıyordu.
Üzerlerine basit fakat kabilelerinin saygı duyduğu etkileyici hayvan resimleri ve Ģekilleri
iĢliyorlardı. Diğer bir dekorasyon sanatı ise dövmeydi. Dövme sivri uçlu bir iğne veya kemikle
yüzlere veya bedene geometrik Ģekillerin iĢleniĢiyle yapılıyordu. Bazen Ģamanlar hastalıklarda
tedavi yöntemi olarak bu metodu kullanabiliyordu.
70
Hanti ve Mansilerin dini inanıĢları tıpkı diğer kuzey Avrasya kavimleri gibiydi. Onların her
Ģeyden sorumlu ulu tanrısı Num Tarem‟di. Onlar, ruhların doğada; taĢ ağaç, göl, gök gürültüsü,
hayvan v.s. yaĢadığına inanıyordu. Kaz, kunduz, geyik, kartal, kuğu gibi hayvanlara totem olarak
inanıyor ve boyların bu totemlerden neĢet ettiğine inanıyorlardı.
71
Ruhlara saygı ormanlardaki
tapınaklarda yapılıyor zaman zaman insanlar özel alanlarda toplanıp özel ritüellerle savalara ve
salgın hastalıklara karĢı dua ediyorlardı. Boyların Ģaman ve kamları bütün dini ve ibadet faaliyetini
ellerinde tutuyor, geyik at veya diğer hayvanlardan kutsal bilinen ağaç altlarında tanrıya kurban
kesiliyor, yine kam veya Ģaman tarafından kurban kanları insanların alınlarına sürülüyordu. Bazen
kurban törenleri mezarlıklarda da yapılabiliyordu, ölenlerin mezarına özel eĢyaları, silahları alet ve
edevatı konuyordu.
72
Hayvanların avlanması doğaya saygı çerçevesinde ihtiyaç gözetilerek yapılıyor, özellikle
totem olan hayvanların avlanmasından kaçınılıyordu. BaĢtanbaĢa Sibirya yerlilerinde kahverengi
ayı totem kabul ediliyor ve halk bu hayvana büyük saygı gösteriyordu. Kahverengi ayı hak ve
adaletin simgesi ormanın sahibi sayılıyordu. Ġsmi doğrudan değil de “pençeli yaĢlı adam”v.b., farklı
Ģekillerde dolaylı söyleniyordu. Ancak çok özel durumlarda dini ritüel için bu ayı avlanır ve eti taze
olarak tüketilirdi; ayı bayramı diye de bilinen ayıların ruhunu kutsamak için yapılan bu ibadet
bütün Sibirya yerlileri tarafından bilinse de özellikle Hanti ve Mansiler tarafından 12. yüzyılın
baĢlarına kadar yapılmaktaydı. Avlanan ayı köylüler tarafından coĢkuyla karĢılanır, etrafında
danslar edilir, avcının evinde ortaya serilir, iki pençe arası kırmızı bir örtüyle örtülür yiyecek ve
içecekler hazırlanır, her yerden misafirler kabul edilir, insanlar özel maskeler giyer Ģarkılar
söylerlerdi.
73
Hanti ve Mansiler söz sanatı bakımından da çok güçlü bir geleneğe sahiptir ve kuğu
boynundan yapılmıĢ yaylı çalgıları vardır. Müzikteki yetenek ve imkânları bakımından kuzey
kavimleri arasında temayüz etmiĢlerdir. Kutlamalar birkaç gün devam eder, sonra ayının eti
misafirlere ikram edilir ve baĢı bir kazığa geçirilerek köy meydanına asılırdı. Hanti ve Mansilerin
bir diğer ritüelleri ava hazırlık yapan erkeklerin avlayacakları hayvanları taklit etmeleriydi. SavaĢ
dansları ve törenler toplanılan ortak bir mekânda yapılırdı, uzaktaki kabile sakinlerine burada
kutsanan ok savaĢa davet için gönderilirdi. Sadakat yemini ise kana bulanmıĢ bir kılıcı öperek
yaparlardı.
74
Dostları ilə paylaş: |