Batı Sibirya’da Hanti ve Mansiler
16. yüzyılda büyük Moskova knezliğinin kuzey doğusunda Fin Ugor kökenli Komiler
Visegda‟da Ural‟ın batısındaki Peçora ve Kama nehirleri boyunca yerleĢmiĢlerdi, Samoyedler ise
Ural‟ın batı ve doğusunda bulunan tundralarda yaĢıyorlardı. Bu dönemde Moskova knezliği yakın
çevresinde bulunan Ustvim, Pustezersk, Çerdin ve Solikamsk kasabalarını istila etmiĢler, Rus
seferleri, Ob nehrinin çıkıĢ bölgelerinde yani Ural dağlarının kuzey ucunda yerleĢik olan Samoyed
ve Hantilere kadar ulaĢmıĢtır. 16. yüzyılın ortalarına doğru da bu bölge tamamen Rus nüfuzu altına
girmiĢtir.
53
Bu zamana kadar Rusların bölgede ilerlemesi tabii iki bariyer tarafından durdurulmuĢtur.
Sibirya‟ya batı yönünden gelen saldırılarda en önemli engel Ural dağlarıydı. Ġkinci engel ise
bölgede yaĢayan Mansi (Ostyak) ve Hanti (Voguls) ve Sibir Tatarlarıydı.
54
Ural dağları çok yüksek
olmamakla birlikte zaman zaman yüksekliği 6000 fite
55
ulaĢmaktadır ve bu dağlarda en az
Scotland ve Appalachians dağları gibi seferlere engel olmuĢtur. Rusların yöneldiği yeni bölge çok
derin vadileri ve sık ormanlarıyla o kadar çetin coğrafi Ģartlar içermektedir ki, 19. yüzyılın
sonlarında bile Ural‟ın kuzeyindeki bölgeler hala yerleĢimden çok uzak ve ıssız yerlerdi.
56
Moskova knezliği döneminde nüfusları yaklaĢık 16.000
57
yaklaĢan Hanti ve Mansi
kavimleri, bir tek ulus değildir ve farklı boylara ayrılmıĢtır, her boyun kendi içinde bir beyi vardır.
En önemli Mansi boyları; ViĢera, Güney Soysa, Lozvo ve Tavda nehirleri kenarlarında yaĢıyordu,
ayrıca tüm boylar, Pelim ve Konda gibi prensliklerin hâkimiyetini tanıyordu. Aynı zamanda, Ob ve
ĠrtiĢ nehrinin aĢağı bölgelerinde yaĢayan Koda, Lapin Kazim ve Kunovat gibi Hanti boyları kendi
prensliklerine sahipti. Boylar arasındaki kan davaları aralarında çatıĢmaya neden oluyor ve
birbirilerinin yaĢam alanları yağmalıyorlardı. Kuzeyde ise Ob boyunda yaĢayan Hantiler ile Tundra
da yaĢayan Samoyedler arasında seyrek te olsa savaĢlar yaĢanmıĢtır. Bu dönemde Hanti ve
Mansilerin askeri güç dengeleri açısından avantajlı oldukları söylenebilir. Uzun ve güçlü yaylar,
oklar, kargılar, zırhlar demirden yapılmıĢ zırh ve miğferler kullanıyorlardı. Hanti ve Mansi
reislerinin zenginlikleri, sahip oldukları büyük miktarda samur ve tilki kürkü, gümüĢ zinet, gemi
araç ve gereçlere göre değerlendiriliyordu. YaĢadıkları evler gayet sağlam ve etrafı çit ve toprak
tabyalarla çevrilmiĢti. Kabile üyeliği gözetilmeksizin bütün Hanti ve Mansi insanları iki ana sınıfa
ayrılıyordu, kabile içinden evlilik kesinlikle yasaktı. BaĢlık ailenin babası tarafından at, geyik, post,
elbise veya kap kaçak Ģeklinde ödenebiliyordu. Erkek maddi gücü elverdiği kadar
evlenebiliyordu.
58
Bölge Hantiler tarafından Ob nehrinin ağzı ve Kuzey Ural‟dan itibaren 400 mil yukarı
doğru Ob ile ĠriĢtin birleĢtiği noktaya karadan doğuya doğru Merkezi Sibirya‟ya istila edilmiĢti.
Mansilerin bölgesi ise Hantilerin güney batısında kalmaktaydı ve Ural‟ın en düĢük noktası Çusova
nehri boyunca uzanmaktaydı. Tarihçilerin genel görüĢüne göre Mansi Hanti ve Ugor kavimleri
eskiden Ural‟ın batı yakasındaki Ġdil boylarında yaĢamaktaydı
59
daha sonra Doğu Avrupa‟dan
53
Forsyth, A History of the Siberia, s.8
54
Akdes Nimet Kurat-Ahmet Temir, “Sibirya Hanlığı”,Türk Dünyası el Kitabı, I. Cilt, Coğrafya-Tarih, s. 437-
47; Türk Ansiklopedisi, “Sibir Hanlığı”, C. 28, Milli Eğitim Bakanlığı 1980, s. 541-2; Hadi Atlasi, Süyünbike, Kazan
Dostları ilə paylaş: |