Bir sərxoş gənc yol kənarında yatmış, özündən bixəbər yerə
sərilib qalmışdı. Bir abid oradan keçərkən bu iyrənc mənzərəyə nəzər
saldı. Gənc məstlik yuxusundan baş qaldıraraq bu ayəni oxudu: –
Mömin adamlar iyrənc şeylərin yanından keçərkən, kəramət edib onu
görməməzliyə vurarlar...
Şer
Günahkar görəndə eybini açma,
Daima səbirli, mərdanə ol sən.
Bir nöqsan görsən də mənim işimdə,
Olmazmı lütfünlə onu örtəsən?
Şer
Hər günah edəndən sən üz döndərmə,
Ona əfv edənlər kimi sal nəzər,
Mən əgər cavanmərd deyiləm işdə.
Sən mərd ol, kərəmlə bir qayğu göstər.
