II. Klassik və ya inzibati idarəetmə məktəbi (1910-1950–ci
illəri əhatə edir).
Elmi idarəetmədən bəhs edən müəlliflər öz tədqiqatlarını
əsas etibarı ilə istehsalın idarə edilməsinə həsr edirdilər. Onlar
idarəetmənin səviyyəsinin yüksəldilməsinin effektivliyi üzərində
çalışırdılar. Həm Teylor, həm də Fredrik və Lilian Qilbretlər, öz
karyeralarına adi fəhlə kimi başlamışdılar və bu da onların
baxışlarına və təşkilatın idarə edilməsi yollarının müəyyən edilməsinə
öz təsirini göstərmişdi.
İnzibati idarəetmə məktəbinin yaradıcıları isə, təşkilatın
ümumilikdə idarə edilməsinin təkmilləşdirilməsi yollarını
axtarırdılar. İnzibati idarəetmə məktəbinin yaradıcıları hesab edilən
müəlliflər elmi idarəetmə məktəbinin nümayəndələrindən fərqli
olaraq, böyük biznesdə rəhbərliyin yüksək səviyyəsində çalışmaq
təcrübəsi olan adamlar idi. Bu məktəbin yaradıcısı və bəzən
«menecmentin atası» hesab olunan Anri Fayol kömür çıxarma ilə
məşğul olan böyük fransız kompaniyasına rəhbərlik etmişdi. Lindel
Urvik İngiltərədə idarəetmə məsələləri üzrə məsləhətçi idi. A.K.Reyli
ilə Ceyms D.Muni isə Alfred P.Slounun rəhbərliyi altında «Ceneral
Motors» kompaniyasında işləyirdilər.
19
Klassik məktəbin tərəfdarları, elmi idarəetmə məktəbinin
nümayəndələri kimi, idarəetmənin sosial aspektlərinə çox da qayğı
göstərmirdilər. Onların işi elmi idarəetmənin metodologiyasına
əsaslanmayıb, əsas etibarı ilə şəxsi müşahidələrindən yaranırdı.
“Klassiklər” təşkilata geniş perspektiv nöqteyi - nəzərdən baxmağa
səy göstərməklə təşkilatın ümumi xarakteristikaları və
qanunauyğunluqlarını müəyyən etməyə çalışırdılar. Klassik məktəbin
məqsədi idarəetmənin universal prinsiplərini yaratmaq idi. Bu, o
ideyadan irəli gəlirdi ki, bu prinsiplərə əməl etmək, təşkilata
müvəffəqiyyət gətirə bilər.
Bu prinsiplər iki əsas aspekti nəzərdə tuturdu. Onlardan biri
təşkilatın idarə edilməsinin rasional sisteminin yaradılması idi.
Biznesin əsas funksiyalarını müəyyən etməklə, nəzəriyyəçi -
“klassiklər” təşkilatın kiçik bölmələrə və işçi qruplarına bölünməsinin
ən yaxşı yollarını tapmağa çalışırdılar. Ənənəvi olaraq bu funksiyalar
maliyyə, istehsal və marketinq hesab edilirdi. Bununla idarəetmənin
əsas funksiyalarının müəyyən edilməsi sıx bağlıdır.
Əslən fransız olan Amerikalı sahibkar və tədqiqatçı alim Anri
Fayol idarəetmə barədə ilk dəfə sistemli şəkildə nəzəriyyə irəli
sürmüşdür. Məhz bu səbəbdən, onu «menecmentin atası»
adlandırırlar. Anri Fayolun idarəetmə nəzəriyyəsinə əsas töfhəsi
ondan ibarətdir ki, o, idarəetmə prinsiplərini sistemləşdirdi və bir
neçə qarşılıqlı əlaqəli funksiyaları menecmentin universal
funksiyaları kimi təqdim etməklə, onların tətbiqinə tam proses kimi
baxdı. Bu funksiyalara misal olaraq: planlaşdırma, təşkiletmə,
motivləşdirmə, nəzarət və marketinqi göstərmək olar.
Bu məktəb ona görə klassik adlanır ki, tarix boyu yaranan
bütün idarəetmə prinsipləri, funksiyaları və metodları bu məktəb
tərəfindən sistemləşdirilib nizamlanmış və menecmentdə tətbiq
olunmağa başlanmışdır.
20
Klassik idarəetmə məktəbinin cəmiyyət üçün həyata keçirdiyi
başlıca yenilik, əvvəllər tətbiq olunan idarəetmə təcrübəsi əsasında
yeni elmi yanaşmalar və çalarlar gətirməsidir. Bu məktəb idarəetmə
prinsiplərini, funksiyalarını, metodlarını və üslublarını müəyyən
etməklə yanaşı, onların təcrübi olaraq həyata keçirilməsi (icrası)
mexanizmini də hazırlamış oldu.
Qanun – məcburi olan zərurətdir və onu dəyişmək olmaz.
Qanunauyğunluq - müəyyən qədər eyni hadisələrin labüd
təkrarıdır.
Prinsip - elə qanunauyğunluqdur ki, o, qanun həddinə çatmağa
layiqdir, amma qanun deyildir və əgər lazım olarsa, onda müxtəlif
dəyişikliklər etmək mümkündür.
Məsələn: əmək bölgüsü prinsipi idarəetmə üçün vacib şərtdir və
əmək bölgüsü olmadan idarəetmə qeyri-mümkündür. Lakin, əmək
bölgüsü qanun deyildir və o, bir prinsip olaraq sahənin və işin
xüsusiyyətlərindən asılı olaraq dəyişir və bu dəyişiklik peşə və
ixtisaslara görə xeyli fərqli ola bilir.
Klassik idarəetmə məktəbinin müəyyən etdiyi menecmentin
funksiyalarını aşağıdakı kimi təsnifləşdirmək olar: 1.planlaşdırma;
2.təşkiletmə; 3.motivləşdirmə; 4.nəzarət; 5.marketinq.
1). Planlaşdırma - mahiyyət etibarı ilə görüləcək işin
ardıcıllığının necə, hansı vaxtda, hansı vasitə ilə yerinə yetirilməsini
qabaqcadan müəyyənləşdirməkdir.
2). Təşkiletmə - həm texnoloji, həm də idarəetmə üzrə bütün
strukturların müəyyən edilməsi və icra mexanizminin (bölmələrin,
şöbələrin, vəzifələrin və s.) müəyyən edilməsidir.
3). Motivləşdirmə - bütün idarəetmə prossesinin icrası üçün
stimul yaratmaqla, görüləcək işlərin real həyata keçirilməsini təmin
etməkdir.
21
4). Nəzarət - görülən və görüləcək işlərin hamısını planla
müqayisəli şəkildə yoxlamaq, əldə edilmiş nəticəni standartla (layihə,
norma, əmr, sərəncam və s.) tutuşdurmaq və qərar qəbul etmək üçün
imkan yaratmaqdır.
5). Marketinq - bazarın cari və gələcək tələbatını öyrənmək və
tələbata uyğun məhsulun istehsalını təşkil etməklə bazarda tələb-
təklif nisbətini tarazlaşdırmağı təmin etməkdir.
Klassik idarəetmə məktəbinin müəyyən etdiyi üsullar
(metodlar) aşağıdakılardır:
İqtisadi üsul. İşçilərin marağını ödəmək yolu ilə onların işə cəlb
edilməsi. Bunun üçün iqtisadi təsir və tədbirlər tətbiq edilir. Əsasən
maddi maraq prinsipinə əsaslanır.
İnzibati üsul. İqtisadi üsuldan fərqli olaraq, burada məcburiyyət
vardır. Hər bir işçi müəyyən qanunlara, əmrlərə tabe olmalı və plana,
norma və normativlərə əməl etməlidir.
Sosial-psixoloji üsul. İqtisadi və inzibati üsullardan fərqli
olaraq, bu üsulda hər bir fərdin, qrupun, kollektivin sosial və psixoloji
durumu nəzərə alınmaqla, onların tələbatlarının ödənilməsi cədləri
başa düşülür.
İdeoloji üsul. Firmanın müsbət imicinin yaradılması və
qorunması ideologiası bütün işçilər tərəfindən qəbul edilir.
Klassik idarəetmə məktəbinin müəyyən etdiyi üslublar
aşağıdakılardır:
1. avtokrat; 2. liberal; 3. demokrat.
1).Avtokrat üslub. İnzibati idarəetmədə tətbiq olunan mövqedir.
Qanunçuluğa, məcburiyyətə və vahid liderə üstünlük verilir. Mənfi
tərəfi odur ki, bu üslubda lider, digər işçilərin bütün hüquqlarını poza
bilir.
2).Liberal üslub. Bütün hüquqlar rəhbər tərəfindən xətti
rəhbərlərə və işçilərə verilir. Rəhbər işin son nəticəsinə diqqət yetirir.
22
Bu hada, heç bir fərdin hüququ pozulmur. Mənfi cəhəti odur ki,
nəticədə anarxiya yarana bilər.
3). Demokratik üslub. Avtokrat və liberal üslublar arasında elə
mövqedir ki, hər iki üslubun mənfi cəhətlərini atıb, müsbətlərini
saxlayır.
İnzibati (klassik) idarəetmə məktəbi idarəetmə prinsiplərini
aşkarladı, idarəetmə funksiyalarını təsvir etdi və təşkilatın bütünlüklə
idarə olunmasına sistemli yanaşmanı izah etdi. Bu məktəb:
- idarəetmə prinsiplərini;
- idarəetmə quruluşunu (strukturunu);
- idarəetmə funksiyalarını;
- menecmentin metodlarını;
- menecmentin üslublarını elmi surətdə müəyyənləşdirdi
və bərqərar etdi.
Dostları ilə paylaş: |