4. MARG‘ILON HAVOSI YOQMADI Ertalabki choy hozirlang‘an. Otabek xomush o‘lturub, Hasanali ersa uning holini ta’qib
etmakda edi. Oradag‘i so‘zsizlik bir piyoladan choy ichkuncha buzilmadi. Oxirida Hasanali
Otabekning tusiga bir necha qayta ko‘tarilib qo‘ydi.
— Bir necha kundan beri xomushroq ko‘rinasizmi?
Otabek savol tashlag‘uchig‘a qarab oldi va tasdiq ishorasini berib:
— Bilmadim, — dedi va bir oz to‘xtab izoh berdi. — Xomushligim sizga ham sezildimi,
bilmadim... Mar-g‘ilon havosi mizojimga to‘g‘ri kelmaganga o‘xshaydir...
