2.3. Ameliyat İplik Tipleri
2.3.1. Absorbe olan ameliyat iplikleri
Gerilme mukavemetlerini 60 günlük zaman içinde kaybeden ve bozularak yok olan ameliyat iplik-
leri bu sınıfa girer. Absorbe olan ameliyat iplikleri, katgüt’ü çevreleyen polimorfonükleer lökositler içinde
bulunan kompleks maddeler olan proteolitik doku enzimlerinin serbest kalması ile sindirilir veya sentetik-
lerde olduğu gibi, ya akciğer yada böbrekten salgılanan doku sıvılarınca hidrolize edilirler. Enzimatik etki
ile kıyaslandığında hidralizasyon daha az doku reaksiyonuna neden olur (Anonim 1994a, 1995, Hermann
1973, Moy ve diğ. 1992, Capperauld 1989, Chu ve diğ. 1997).
Absorbe olan ameliyat ipliklerinin canlı doku içindeki davranışını belirleyen iki özellik vardır:
1- Erime oranı ile kütle kaybı ve
2- Gerilme mukavemetini koruması.
Absorbe olan ameliyat ipliklerinin gerilme mukavemetlerini kaybettikleri tamamen absorbe olduk-
larını göstermez. Çünkü, bütün absorbe olan ameliyat iplikleri mukavemetlerini kaybettikten sonra bir süre
daha doku içinde kalırlar. Absorbsiyonu oranı, çeşitli ameliyat ipliği komplikasyonları konusunda önemli
olmasına rağmen, gerilme mukavemeti kayıp oranı, iyileşme esnasında doku yaklaşımını sürdürmenin bir
garantisi olarak önemlidir. Bu nedenle, absorbe olan ameliyat ipliği materyalinin absorbsiyonu oranı, çeşit-
li ameliyat ipliği komplikasyonları konusunda önemli olmasına rağmen, gerilme mukavemet kayıp oranı,
iyileşme esnasında doku yaklaşımını sürdürmenin bir garantisi olarak önemlidir. Bu nedenle, absorbe olan
bir ameliyat ipliği materyalinin absorbsiyonu oranı veya zamanı ile gerilme mukavemeti kayıp oranı veya
zamanı arasında bir ayrım yapılmalıdır (Herrmann 1973, Yee 1985, Moy ve diğ.1992, Anonim 1995).
Günümüzde en yaygın kullanılan absorbe olan ameliyat iplikleri; katgüt, poliglikolik asit,
poliglaktin, polidioksanon, polimetilen karbonat ve poliglekapron 25’dir.
Dostları ilə paylaş: |