Моррининг сешанба дарслари
Yüklə 1 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Xotima
Baʼzan oʻtmishga boqib, keksa professorimni qayta uchratishimdan oldingi “men”imni – tamomila oʻzgacha insonni koʻz oldimga keltiraman. Oʻsha inson bilan suhbat qurgim keladi. Unga nimalarni qidirish va qaysi xatolardan qochish kerakligini aytgim keladi. Unga qar ata, “Bagʻrikeng boʻl, jamiyat tomonidan targʻib qilinadigan qadriyatlar vasvasasiga uchma, yaqinlaring soʻzlayotganida, goʻyoki ular bilan soʻnggi marta suhbatlashayotgandek diqqat bilan tingla”, Mich Elbom. Morrining seshanba darslari www.ziyouz.com kutubxonasi 141 degim keladi. Eng muhimi, men unga samolyotga oʻtirib, Massachusets shtatidagi Gʻarbiy Nyuton shaharchasida yashayotgan nuroniyni ertaroq – u xastalanib raqsga tushish qobiliyatini yoʻqotmasidan oldin borib koʻrishi kerakligini aytgim keladi. Bilaman, bu qoʻlimdan kelmaydi. Hech birimiz oʻtgan ishlarni oʻzgartira olmaymiz, allaqachon tasmaga muhrlangan hayotimizni ham qayta yashash imkonsiz. Ammo Professor Morri Shvarts menga bergan eng muhim saboq bu – hayotda “endi juda kech” degan tushunchaning mavjud emasligi. U soʻnggi nafasigacha oʻzini tarbiyalashda davom etdi. Morrining oʻlimidan koʻp oʻtmay, Ispaniyadagi ukam bilan suhbatlashishga muvaffaq boʻldim. Uzoq gaplashdik. Uning maʼlum masofa saqlash istagini hurmat qilishimni, men bor- yoʻgʻi oʻtmish xotiralari bilan yashash oʻrniga, aynan hozir xabarlashib turishni va u imkon berganicha munosabatlarimizni tiklashni xohlashimni aytdim. – Sen mening yakka-yu yolgʻiz ukamsan, – dedim men. – Seni yoʻqotishni xohlamayman. Seni yaxshi koʻraman. Shu paytgacha unga bunday gaplarni hech aytmagandim. Bir necha kun oʻtib, faks orqali xabar oldim. Xabar matni bosh harflar bilan yozilib, tinish belgilari pala- Yüklə 1 Mb. Dostları ilə paylaş:
|