ni va ularning namoyon bolishi o‘zaro aloqada bolgan tashqi va
ichki ta’sir manbalari tomonidan
qanday tarzda doimo boshqa-
rishini izohlashi kerak. Ushbu ilmiy yo‘nalish vazifalarini uning
nazariy yetakchisi Bandura shunday shakllantirgan. XX asrning
ikkinchi yarmida Amerika psixologiyasini rivojlanishi uchun ij
timoiylashuv muammosini asosiy deb hisoblash mumkin. Ja
miyat bolalarni umumqabul qilingan me’yoriy
muammolar bilan
muvofiqlikda o'zlarida tutishlariga undashda qollaydigan me-
xanizmlar ya’ni usullarni yetilishi esa uning bosh maqsadidir. Ij
timoiy o'qitish nazariyasi psixoanalizda (misol uchun antogonizm
haqidagi
dastlabki tezis, bola va jamiyatning qarama-qarshiligi)
ba’zi bir holatlarni qabul qilib o‘zlashtirgan va ularni o‘rgatish-
ning bixevioristik tamoyillari bilan boglangan. Ijtimoiy o‘qitish
yo‘nalishi nazariyasining butun bir spektridan iborat. 0 ‘qitish-
ning aniq mexanizmlariga yondashuvlarda nazariya muallifla-
rining qarashlari farqlanadi, biroq ijtimoiy xulq-atvorga o‘rga-
tish g‘oyasi ahamiyatini butunlay qollab-quvvatlaydilar.
Ijtimoiy
o‘qitish sohasida anchadan beri tadqiqotchilarning bir necha av-
lodi ishlab kelishmoqda. Bu avlodlar amerika psixologiyasining
o£zida ajratib ko'rsatilgan.
Dostları ilə paylaş: