Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

2. yağsız. yavan. - yavan ət. - yavan şorba.
3. yaxmaz. yaxımsız. sürümsüz. kəsət. kasad. qısıq. rivacsız.
- yağsız pənir: kəş. kəç. çək. yoğurt pəniri.

yaqsız yaxsız. yaksız. zərərsiz. ziyansız. - yaksız dərman.

yaqsu yaksu. yəkso. əksü. (< yaxmaq: yandırmaq). yaxılmışnərsə. köskü. bir yanı yanmış, qaralmış od qarıştıran ağac.

yaqşı yaxşı. yaxuc. tanrı adlarından. yaqşıq. alan. gözəl. iyi.

yaqşıq 1. yaxşı. alan. gözəl. iyi. 2. yaxşıq. biçim. oran. əndam. uyqun. tənasüb.

yaqşıqlıq yaxşıqlıq. bərə. iyilik.

yaqşıqsız yaxşıqsız. biçimsiz. uymaz. uyuşsuz. uykusuz. qeyri mütənasib:

yaqşıqsız yaxşıqsız. pis. acı. iti. oxarsız. qaba. sərt. - acı söz.

yaqtı yağtı. yalqım. yaldız. yıldız. açıq. yaşın > roşən.

yaquc yaxuc. yaxşı. tanrı adlarından.

yaqud yaxud. < yatuq. {quşqunu, şəggi çatdıran imgəli söz}. olsun ki. ya bu ki. ya da. - sən yatuq mən. - bu gün yakut o.

yaquq yağuq. yavuq (< yaq). 1. nişanlık. adaqlık. namzədlik. - onun yavuğu varmı. 2. yaxın. yoğuq. qıyraq. qıyıraq. qıyıda olan. qonşu. qərib. (# qıraq: uzaq).

yaquqlamaq yağuqlamaq. yavuqlamaq. (< yaq). nişanlamaq. adaqlamaq. namzədləmək. - onun yavuğladıq.

yaquqlanmaq yağuqlanmaq. yavuqlanmaq (< yaq). nişanlanmaq. adaqlanmaq. namzədlənmək:.- onun yavuğladıq.

yaquqlı yağuqlı. yavuqlı (< yaq). nişanlı. adaqlı. namzəd. - o qızın yavuqlısı var.

yaquş yaxuş. xahiş. istək.

yaqut - göyçil yaqut: bəzədi.

yal < yələ. yələk. 1. arası açıq, iri, sərt, yelpiklənib quşun uçmasın sağlayan tük. 2. bir para heyvanların ənsəsində (boyun arxasında) olan uzun qıllar, ki yellənib sağa sola çarpar. 3. yalım. yalav. alov. odun, ışığın yalımı, şu'ası. (tiğ_fars< dik). 4. yalın. çıplaq. açıq. 5. düz. saf. 6. parlaq. 7. boynun kökü. hər nəyin qalın yeri. 8. güc. zor. quvvət. - yallı ballı: yaraşıq gövdəli.

yalab parıl. parlaq. - yalab yalab sular axır.

yalabıq 1. alovun oynayıb parlaması. 1. parıldama. parıldı. ışıldayan. parlayan. parıldayan. dirəxşan. - yalabıq saçlar.

yalabımaq parıldamaq. parlamaq. ışıldamaq.

yalaq yalama. yalağ. 1. aşınma. aşınmış. köhnə. yetik. - yalaq mal. 2. peyvət. - yalaq ağac: aşınmış ağac. 3. heyvanların bulağ, quyu başında, tövlə ağzında suyuq nələri içdikləri qab. 4. yalan. yalğan. səthi. üzdən. üzən. - yalan bir ev qurdu. - yalandan süpürdi. - yalandan kişi: dayaz kişi. dərin düşüncəli olmayan.

yalama yalaq. 1. aşınma. aşınmış. köhnə. yetik. - yalaq mal. 2. peyvət. - yalaq ağac: aşınmış ağac. 3. üzdə çıxan bir çeşit çiban. 4. neçə tikədən qurulmuş yapıc, zireh.

yalamaq 1. silmək. diləmək. dilləmək. sürmək. 2. yaxından toxunmaq, dəğmək. dadlamaq. dadlanmaq. 3. yalayıb almaq. səpəmək. somurmaq. soluyub çəkərək içmək.
- od saçlarımı yaladı. - yeməsəkdə yaladıq. 4. siyritmək. sürtüb, dəğib keçmək.- qurşun sırtdı keçdi.
- avcını yalamaq: əli boşa çıxmaq.
- yalayub somurmaq: yalmarmaq. çəkib içərmək.

yalan 1. çakma. saçma. Çaxan. takma. - yalan aytma yararmı? (yaraşarmı). - yalançının sözünə inan, ayağın qoru, başın yerin tapar.
2. dibsiz. əsilsiz. başsız. əsassız.
3. düzmə. qondarma. saxda. - düzmə işlər, sözlər.
- öğündürücü böyük yalan: atış.
- yalan yalnış. lala pitik. çatra patra.
- ingilizcəni çala patra qonuşur.
4. yalğan. yalağ. səthi. üzdən. üzən. əsassız. - yalan bir ev qurdu. - yalandan süpürdi. - yalandan kişi: dayaz kişi. dərin düşüncəli olmayan.
- yalan yanlış: doğru bütün olmayan. qırıq quruq. xətalı səhvili olan.
5. qıtır. uydurma söz. - qıtır atmaq.
- yalan dolan bir takım sözlərə qapılmamalı.
6. yalın. heç bir gərçəyə, olağa, olana bağlı olmayan.
7. qablaq. kavlaq. boş. köksüz. əssasız.

yalançı şarlatan. qaltaban. şaqılban. arsız. namussuz.
- yalançı, üzdək (səthi) süs, bəzək: qalay. şişik. kova. qaval.- bildiyin bu qədər, qalayın nərədən. - atalıq qalayı kişiyə yaramaz: atasının ad sanına güvənmək (sevinən) kişiyə yaraşmaz. - yalançının evi yanmış, kimsə inanmamış.

yalançılıq şarlatanlıq. qaltabanlıq. şaqılbanlıq. arsızlıq. namussuzluq.

yalandan yapma. düzmə. saxda. - yapma sevgi. - yapma davranış. - yalandan iş: bəzək. yaldız. üstün görü iş. üstün gör işləmə. göz boyama. solaylama. qolaylama. - onun diplomu bir yaldızdır. - içi təzək, üzü yaldız.
- yalandan öğünmək: atıb savurmaq. avurt satmaq.

yalanqac söğüt (qovaq) ağacı kimi qabığı çatlayıb soyulur ağac.

yalanmaq 1. özün yalamaq. - dadlı nərsə yeyən özün yalanar. 2. nərsədən bir bölük işlənmək. sürtünmək. - varı çoxdu, yalnız ondan yalanır. 3. yaltaqlanmaq.

yalansız qalaysız. özdək. içdən. doğal. doğru. doğurdan.

yalav 1. cilov. ip. yular. 1. niyaz. 3. yal. yalım. alov. odun, ışığın yalımı, şu'ası. (tiğ_fars< dik).

yalavac (< yol + avac). savaçı. savçı. peyğəmbər.
- yalavac arpası: qılcıqsız arpa.

yalavçı niyazmənd.

yalayan yalayıcı. 1. sürtərək üstündən keçmək. 2. süpürüb götürən. - yalayıcı od.

yalayıcı yalayan. 1. sürtərək üstündən keçmək. 2. süpürüb götürən. - yalayıcı od.

yalçın sal. qayar. düz. bərk dik. - yalçın qaya.

yaldıraq parıldayan. parlaq.

yaldızçı 1. bəzəkçi. ayna daraxçı.- taxdaların özəl yaldızçısı. 2. başı soyuq. yalandan işçi. üstün görü işləyən. üstün gör işləyən. göz boyaçı. solayçı. qolayçı. 3. təlakar:

yaldız 1. bəzək üçün nərsənin üzərinə sürülən, qoyulan, yapşdırılan qat. - taxdaların yaldızı pozulmuş. - təxtəyə yaldız sürmək. - tavanı yaldızla bəzəçək. - yaldız altını: bəzək sürülən teyxa altın. 2. bəzək. yalandan iş. üstün görü iş. üstün gör işləmə. göz boyama. solaylama. qolaylama. - onun diplomu bir yaldızdır. - içi təzək, üzü yaldız. 3. dəmir, başqaların suvarma. nərsənin suyun nərsənin üzərinə yatırmaq. - altın yaldız: qızıl suyu ilə qablamaq. - qızıl yaldız: abi təla. 4. ağrıyan, yarılmış yerə sürülən mərhəm, yağ. pomad. 5. boya. rəng. 6. yıldız. yalqım. yağtı. açıq. yaşın > roşən.

yaldızlaq yaldızlama. təzhib.

yaldızlama yaldızlaq. təzhib.

yaldızlamaq qablamaq. qapalamaq. bəzəmək. zinət vermək. təzhib edmək.

yaldızlı müzəhhəb

yaldruq_ka yuldruq. parlaq. süslü. yoldruq. cilalı.

yalğan yalan. yalağ. səthi. üzdən. üzən. - yalan bir ev qurdu. - yalandan süpürdi. - yalandan kişi: dayaz kişi. dərin düşüncəli olmayan.

yalğınlamaq yalınlamaq. aydınlatmaq. türkcələşdirmək. sadələşdirmək.

yalxalamaq yalxamaq. yayqamaq. yıkamaq. yumaq.

yalxamaq yalxalamaq. yayqamaq. yıkamaq. yumaq.

yalıq alıq. layıq. uyqun. üstün. münasib. - o bu işə alıqdı.

yalı yalqı. yalıq. 1. qıyı. qırağ. kənar. - yalıya enmək. - yalı boyunca getmək. - yalıya düşmək. 2. tənəkə. pənəkə. pənahqah. qoraq. 3. dəniz qıyısında, boğazda olan təpincək, ev. yazlıq. yaylıq. 4. kimi. tayı. - meşə yalı: meşə kimi. - bu yalı o yalı.

yalılınğ yallı. yalınğ. 1. oynağan. oynağan od. şö'lə. 2. parlaqlıq. təşə'şü'. 3. şimşək. çalğın. çılğın. çaqın. barqa.

yalım 1. dil. ağız. tirə. kəsərlərin kəsən ağzı. - qılıncın yalımı. 2. soy. maya. covhər. gövhər. cins. - yalımı alçaq: alçaq yalım: firumayə. 3. təxdə. - yalım qaya: təxdəsəng. 4. yal. yalav. alov. odun, ışığın yalımı, şu'ası. (tiğ_fars< dik).

yalınca 1. büsbütün tək. 2. büsbütün çıplaq. büs bütün yalnız, tək. təki tənha.

yalıncız yalınğız. yalınqaq. dos doğru, çin, iç, xalis olan.

yalınğac 1. qovaq, kavak, söğüt ağacı kimi qabığı iyi, qolay soyulan ağac. 2. düzgün. süzgün.

yalınğız yalınqaq. yalıncız. dos doğru, çin, iç, xalis olan.

yalınğ yallı. yalılınğ. 1. oynağan. oynağan od. şö'lə. 2. parlaqlıq. təşə'şü'. 3. şimşək. çalğın. çılğın. çaqın. barqa. 1. yan yana vuran, oynayan od yalımı, dilimi. 2. parlaqlıq. təşə'şü'. 1. şimşək. çaqın. barqa.

yalınğlamaq 1. parlamaq. 2. yalınlamaq. lütləmək. soymaq.

yalınız yenğə. yekə. tək. yək. yak.

yalın yalınğ. 1. tək. tanqa. tənha. 2. sadə. - yalın kişi. - yalın yemək. - yalın əkmək: yağsız çörək. - buruşuq sözü başa düşməm, yalın söylə alalım. - yalın yazı: sadə yazı. 3. doğru. qarşığı olmayan. - yalın kişi. - yalın qız. 4. çıplaq. lüt. - yalın ayaq. 5. yalan. heç bir gərçəyə, olağa, olana bağlı olmayan. yal. çıplaq. açıq. arıt. arıq. arın. sadə.- nalsız, yalın ayaq: ulduq. 6. tırıl. titrər. çıplaq.- yaman tırıl qaldıq. - tırıl qalan canıva qurban. - tırılın biri tırıl: parasız olana deyilir. 7. dal. tal. çıplaq. sadə. arı. düz. - dal daban: dal ayaq: ayaq yalın. - dal qılınc: qılıncı qınsız. qınsız qılınc. qılıncı çıxarmış. - dal börk, dal qavuq: sarıqsız. 8. quru. qatsız. qatıqsız. - quru əkmək. 9. yalnız. quru başına. tək.
- yalın qat: yos. yoz. qatmər olmayan. sadə.

yalınqaq yalınğız. yalıncız. dos doğru, çin, iç, xalis olan.

yalınquq yalınğuq. insan. kişi. insanlara verilən gənəl ad. adam. adam atamız.

yalınlamaq yalğınlamaq. aydınlamaq. türkcələşdirmək. sadələşdirmək. lütləmək. soymaq.

yalınmaq lütlənmək. soğunmaq. soğqunmaq. silkinmək. tırıllamaq. titrəmək. çılpaqlanmaq. zayıflamaq. - yaman tırıllamısan.

yalıt_ka təxdə. enli. bütün olan nərsə.

yalqı təkər. təkərlək. təyər.

yalqım yağtı. yaldız. yıldız. açıq. yaşın > roşən.

yalqmaq yanğılmaq. qanmaq. bıqmaq. yağlı yeməkdən bıqmaq.

yallı yalınğ. yalılınğ. 1. oynağan. oynağan od. şö'lə. 2. parlaqlıq. təşə'şü'. 3. şimşək. çalğın. çılğın. çaqın. barqa.
- yallı ballı: yaraşıq gövdəli.

yalluz açıq məşrəbli, yüngül məzaclı qadın. yelpənək. bolağan. açıq. cıf. əclaf.

yalma yəlmə. yırtmaclı, bir parça olmayan cuqal, zireh.

yalmaq 1. yelmək. gənə bol geyim. 2. yandurmaq.

yalman 1. iki yanı kəsgin olan qılıncın iti ucu. 2. dağın sarp sivri yanı. iti yamac.

yalmarmaq yalayub somurmaq. çəkib içərmək.

yalnamaq anlamaq. qanlamaq. qanamaq. qanmaq.

yalnıqmaq lütlənmək. yalınmaq. soğunmaq. soğqunmaq. silkinmək.

yalnış - yalan yalnış. lala pitik. çatra patra. - ingilizcəni çala patra qonuşur.

yalnızca saltın. tənğcə. təkcə. - saltın sən danışma. - saltın qulaq ve mənə. - saltın itil: çəkil. sikdir.

yalnız 1. ancaq. fəqət. elə. teyxa. tək. sadəcə. sirf. məhz. həmən. ancaq. yalın. quru başına. tək. - həmən birbelə param qalmış. - həmən üç odalı evmiz vardır.
2. mücərrəd. 3. salt. ancaq. böylə. bu qədər ki.
- təki yalnız qalmaq: aralanmaq. seyrəşmək.

yalnızlıq 1. təklik. 2. vəhdət. saltlıq. tənğlik. təklik. mücərrədlik. - saltlıq yalnız ona yaraşır. - saltlıq yazıqlıqdır.

yalnqu_ka yalnğu_ka. kənizlərin oynadığı bir oyun. salıncaq oyunu· - yalnğulamaq.

yalnuq yanluq. nökər. - nökər sifət: qulsıqa.

yalpa 1. ləpə. şəpə. 2. yanpa. yana vermək. gəminin yanlaması, yana əğilməsi. sağa sola vurmaq.

yalpatmaq yılpatmaq. (ot. saman. yem) ıslatmaq. yumşatmaq.

yalpıq yalpuq. yayvan. yayluq. yayılıb açılmış.

yalpuq yalpıq. yayvan. yayluq. yayılıb açılmış.

yaltaq 1. oyun. atılıb düşən. - bəsdi bu oyunbazçılıq. 2. talqağuq. dalqağuq. çılpaq. sarıqsız. soytar. əngəl. kasalis. tüfeyli. 3. yəltək. yelə baxan. dönək. sübatsız.

yaltaqlanmaq sallamaq. quyruq sallamaq. quyruq bulamaq. sürtüklənmək. yalanmaq.

yalvac - yalvac quşu: yund quşu çeşiti:quyruq salan.

yalvarış təzərrü'.

yalvarma rica' edmə

yalvaşa lavaşa. layvaşa. hər nəyin yalıq, yayaq, yayıq, incə sərilmiş durumu.

yalvatmaq alçaqlamaq. kiçiltmək. təhqirləmək.

yam 1. ev. duraq. durqa. qalaq. qalqa. mənzil. 2. yap. vurqulayan sözlərdən. - yam yassı. - yam yamalaq.
- yam yası: büs bütün əzilmiş kimi.

yama - ək. rufu. - əkli: yamalı.
- yama yapışdırmaq: yamatmaq.
- yama vurulmuş: yamalaq. yamalı. əkli. - yarım yamalaq: əksik üksük. naqis. qısurlı.

yamac amac. 1. xiyavanlarda qaldırımın (yaya yolun) yamaclarına, yanlarına düzülən daşlar. 2. yamanmış. dağ yanına yamanmış bölük.
- iti yamac: dağın sarp sivri yanı. yalman

yamaçı əsgiçi. tikici. yamaqçı. pinəçi

yamaq 1. > camək > camə. cama. yamaq. yalmaq. yelmək. qəba. 2. əkləmə. rufu. 3. ləkə. takız. takuz_ka. taqzıl. taqaz. 4. yarmaq. yardaq. yardımçı. maavin. 5. arqadaş. maavin.
- yamaq vurmaq: yamalamaq.

yamaqçı pinəçi:

yamalaq yamalı. yama vurulmuş. əkli. - yarım yamalaq: əksik üksük. naqis. qısurlı.

yamalamaq yamaq vurmaq.

yamalı 1. (nərsələr). qalura. əsgi üsgü. köhnə. 2. yamalaq. yama vurulmuş. əkli. - yarım yamalaq: əksik üksük. naqis. qısurlı.

yamamaq çalmaq. vurmaq. - çəkişi barmağıma yamadım.

yaman iti. bətər. yaklış. yavuz. bərk. bətər. şədid. şiddətli. çox sərt. əntiq. foquladə. xariqüladə. qıyaq. kötü. fəna. fasid. - tutamı yaman: halı pis.

yamandırmaq yapandırmaq. yapışdırmaq.

yamanlıq yavuzluq. bərklik. bətərlik. şədidlik. sərtlik.

yamanmaq yanaşmaq. yaxlaşmaq.

yamanmış yamac.

yamasız əqssiz. əksiz. bütün.

yamat yatba. 1. əğik. mayil. iştahlı. - içkiyə yatbalı kişi. - yuxuya yatbalı: yuxuçul. - {yatba qıran: 1. təvəccühi, meyli, iştahı çevirən. 2. iğrənc}. 2. vəsl. rəbt. - yatba biçi: hərfi rəbt. - mənlə sən: mən və sən: ( bu tümlədə "lə", "və" yatba biçidi).

yamatmaq 1. > amadə edmək. bəsləmək. bəsitmək. becətmək. 2. yama yapışdırmaq. 3. öğrətmək. əmitmək. əmcitmək.

yambar 1. yanbar. qambar. hambar. ambar > ənbar. 2. ₁₂ yampar. tamma. tüm. bütün. olduqca. - yambar sayqandı: çox gözəldi.

yamçı 1. evçi. duraqçı. durqaçı. qalaqçı. mənzilçi. 2. yağmır. yağan nəyin qabağın alan. örtük.

yamlaşmaq 1. yardım edmək. 2. süpürüşmək.

yamlatmaq 1. yardım etdirmək. 2. süpürtmək.

yamlıq küllük. zibillik.

yampar yambar₁₂. tamma. tüm. bütün. olduqca. - yambar sayqandı: çox gözəldi.

yamrı - yara izlərindən yamrı yumrı nərsə: kələ kərtik.
- yumrı yumrı: əngəbəli. alçaq ucası olan. düz, saf olmayan. - yamrı yumrı təpəli. - yamrı yumrı qoz kimi.

yamsılamaq yanğsalamaq. yansılamaq. anğsalamaq. təqlid edmək.

yamtaq qoşu. taxım. qapama. dəsd. vəsayil.

yamtamaq yamatmaq. öğrətmək. əmitmək. əmcitmək.

yamut yuva. bark. barnaq. ev.

yamü_ka - oldumu: bu sôzü qəbul ettin mi. söylədiğimi yapmaq üçün qafana qoydun mu.

yan 1. cəhət. səmt. 2. yaxın. civar. - mənim yanımdaki kişi. - buların yanında. 3. ön. piş. nəzd. - xanın yanında. - o bölmənin yanında. - kimin yanında böyüdü. 4. gövdənin bir yanı. - heç yanı bir təhər tutmur. 5. doğru olmayan. əğri. bir yana, bir tərəfə. - yan baxış. - yan baxmaq. 6. böyür. bögür. 7. qoltuq. qırax. kənar. bucaq. quytu yer. - orası bir qoltuqdur: yan yerdir. - qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər. 8. üzər. əl. ərkə. ixtiyar. üst. 9. qat. qulluq. xidmət. hizur. - onun qurrasından (qururundan) qatına varılmaz. 10. zil'. 11. qabıl. qat.- xan qablında: xan qabalında: xan qabağında: xan qatında. - yanı sıra: yan yana. bərabər. 12. doğru. - hançı yönə: hara doğru. 13. ön, arxa, alt, üstdən başqa yön. cinah. - sol yan. - sağ yan. 14. qıra.
- yan yerimək: yanğsımaq. çarpuq yerimək.
- yan kəsici: oğru. oyalayıb, aldatıb cibdən kiçik ayın oyun çalan.
- yan gəlmək: bir yana çəkilib dinc oturmaq.
- yan yana yenəşə. yanaşı. yaxın.
- hər yan: hər tərəf.quşə bucaq: bucaq bucaq.
- iki yanlı: iki başlı: qarşılıqlı. - qarşılıqlı sevgi.
- yana vermək: yalpa. yanpa. gəminin yanlaması, yana əğilməsi. sağa sola vurmaq.
- yanına qalmaq: qınaqsız (cəzasız) qurtulmaq.
- bir yana dursun: şöylə dursu. bundan sıvay. bundan sərfi nəzər.
- yandan görnüş: yan duruş. pırofil. bir şəklin, cizginin yandan görnüşü.
- yanıca götürmək: taşınmaq. daşınmaq. üstündə bulunmaq. - simsiz tilfun daşına bilir. - şəhərdə otlu yaraq taşınmaz.
- yan baxmaq: kinlə qıyınla baxmaq.
- yan çızmaq: usulluca sıvışmaq.
- yan kəsici: oğru. cibvuran.
- yan gəlmək: bir yana çəkilib dinc oturmaq.
- yanına qalmaq: etdiyi yolsuzluğun cəzasını görməmək. cəzasız qalmaq.
- yan yan: əğri əğri.
- yandan yana: ucdan uca.
- yan yana: bitişik. müttəsil. - yan yana oturmaq. - evlərimiz yan yanadır.
- yanı başında: pek yaxınında. - onun tükanı evi başındadır.
- yanı qara: yanıq qara: taun çibanı.
- üzərində para olmamaq.
- yaraqı üzərindən atmaq. - mənim üzərimə düşdü.
- bir yandan bir yana: bir başdan bir başa: bir ucdan bir uca: boyuna.

yana (< yan: əğim. meyl). ək. -ına. kimi. - bu yana: bu kimi. - nə yana biridir:

yanağ yanğa. şikayət.

yanağır yanğar. şikayətçi.

yanağız yanaz. yanğaz. deyingən. hər vax şikayətlənən. - yanğaz cocuq. - yanğaz xəsdə.

yanağızılıq yanğazlıq. yanazlıq. deyinmə. tetizlik. hər vax şikayətlənmə. xırçınlıq.

yanaq yanğaq.- al yanaqlı: pambıq yanaqlı. (qozalı pambığın boyası açıq al qırımızı olur).
- yanaq yumrusu: almacıq.
- yanaq çuxuru.
- çökük yanaqlı: ovurdu çökük. qaşıqçı avırdı.

yana - dən yana: cə. gəlincə. cəhətcə. - yiyəcəkdən yana sıxındımız yoxiydi. - tərbiyədən yana nasıldır. - yazıdan yana bərk geridir. - məndən yana bir nə taparmadı. - səndən yana: ötürü.

yanan yanar. küyən.

yanar yanan. küyən. yanma. yanqın. < güdaz. küydas. küydaz(< küymək: yanmaq)( > qodaz_fars) küyən nərsənin durumu.- nə küyə küyə, küydazla yalvarırdı. - yanar dağ: burkan. volkan. ot püsgürən dağ.
- yanar dağ: burkan. bulqan. vulqan > volkan.

yanaş yanaşma. kömək.

yanaşacaq yer yanşaq. iskilə. ağız.

yanaşdırmaq bitişdirmək. qavuşturmaq. toxunacaq qədər yaxınlaşdırmaq. müttəsil edmək.

yanaşı yenəşə. yaxın. yan yana.

yanaşıq bitişik. müttəsil.

yanaşılmaz əxlaqsız. bədəxlaq.

yanaşma 1. gündəlikçi. günişçi. 2. çərçi. 3. tabaqçı. 4. əl satıcı. küçə satıcı. dəstfiruş. 5. əl altı qulluqçu. çirağ. pədo. şayıt. 6. yanaş. kömək. - yanaşma qız: bəsləmə. qulluqçu qız.

yanaşmaq bitişmək. toxunacaq qədər yaxınlaşmaq. qavuşmaq. müttəsil olmaq. yamanmaq. yaxlaşmaq.
- gəvşək gəvşək yanaşmaq: sırıtıb gülüşmək. yılışmaq.
- qayıq qıçın qıçın yanaşdı.