R. C. Qasımova, R.Ə. Kərəməliyev



Yüklə 2,84 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə3/10
tarix21.04.2017
ölçüsü2,84 Kb.
#15056
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10

 
 
4. Optik rezonatorlar 
 
Hər bir lazerin əsas hissələrindən biri də rezonatordur. 
Qurğunun müsbət əks rabitə funksiyasını məxsusi tezliklərə 
malik  olan  rezonator  yerinə  yetirir.  Bu  məqsədlə  bağlı 
rezonatorlardan  ifrat  yüksək  tezlikli  (İYT)  diapazonda 
istifadə olunur. Onlar əksolunma səthlərə və şüanın 

 dalğa 
uzunluğuna  tərtibcə  uyğun  ölçülərə  malik  olan  həcmi 
sistemlərdir.  Optik  diapazonun  daha  qısa  dalğa  uzunluq-
larına keçidi belə rezonatorların istifadəsini qeyri –mümkün 
edir. Bu halda onların ölçüləri elə kiçik olur ki, rezonatorun 
daxilində  fəal  mühiti  yerləşdirmək  mümkün olmur.  Ölçülər 

-dan  çox-çox  böyük  olduqda  optik  diapazonda  bağlı 
rezonatordan  istifadə etmək  mümkün deyil.  Bu onunla  izah 
olunur  ki,  daxili  həcmi 
P
 olan  bağlı  rezonatorda 

 
tezlik  intervalında 
3
2
/
8
c
V
P


 sayda  məxsusi  rəqs  növü 
yaranır  və  tezliyin  böyüməsi  ilə  kəskin  surətdə  artır. 
Bununla  yanaşı  məxsusi  tezliklər  spektri  belə  sıxlaşır  ki, 
rəqs  növlərinin  rezonans  əyriləri  bir-birini  örtür  və 
rezonator  öz  rezonans  xassələrini  itirir.  Bu  səbəbdən 

 
29
lazerlərdə açıq rezonatorlardan istifadə olunur. 
Ən  geniş  yayılan  sadə  optik  rezonator  bir-birinə 
paralel  olan  və  müəyyən  məsafədə  yerləşən  iki  güzgüdən 
ibarətdir.  Bağlı  rezonatora  nisbətən  açıq  rezonatorda 
həyəcanlaşan 
rəqs 
növlərinin 
hissəsi 




r
L
a

1
8
/
2
2
 
qədərdir,  burada
 

a
güzgülərin
 
həndəsi
 
radiusudur,
 
L

rezonatorun
 
uzunluğu, 
r
–güzgülərin  əksolunma  əmsalıdır. 
1

a
sm; 
100

L
sm,
 
98
,
0

r
 olan  lazerdə
 
bu
 
hissə
 
10
-9
-dur.
 
Güzgülərin  radiusu  sonsuzluğa  bərabər  olduqda  rezonator 
Fabri–Pero  etalonu  adını  daşıyır.  Rezonatorun  daxilində 
sahə  olduqda  güzgülər  arasında  dalğalar  yayılır  və  onların 
interferensiyası durğun dalğa yaradır. 
Rezonator daxilində fəal mühit yerləşdirəndə onu fəal, 
əks halda –passiv rezonator adlandırırlar. 
Güzgülər  arasında  durğun  dalğanın  yaranması  üçün 
onların  arasındakı 
L
 məsafəsi  tam  sayda  yarımdalğaya 
bərabər olmalıdır:
 
L
q


2

.                            (4.1) 
 
(4.1) düsturundan qonşu modaların tezlik intervalı üçün 
 
L
c
q
q
2
/
1








                 (4.2) 
alarıq. 
Rezonatorda  əvvəlcə 
 oxuna  paralel  yayılan  dalğa 
güzgülərin  kənarında  işığın  difraksiyasına  görə  güzgüdən 
əks olunandan  sonra 
a
/
~


 bucağına  malik olan konusda 
yayılacaq,  burada  a  –güzgünün  ölçüsüdür.  Nəticədə  işığın 
bir  hissəsi  (

 nə  qədər  böyük  olsa,  bu  hissə  o  qədər  böyük 
olacaq)  ikinci  güzgüyə düşməyəcək  və açıq rezonatoru tərk 
edəcək  (bununla  difraksiya  itkilərinə  gətirəcək).  Güzgünün 
kənarına  yaxın  yayılan  dalğa  hissələri  difraksiya  itkilərinə 
görə  rezonatoru  tez  tərk  edirlər.  Buna  görə  də  bir  müddət 
keçdikdən  sonra  açıq  rezonatorda  güzgülərin  kənarlarına 
oz

 
30
yaxın  olan  işıq  dalğasının  amplitudu  sıfıra  bərabər  olan 
dalğa  alınır.  Açıq  rezonatorda  kifayət  qədər  «keçmə» 
sayından  sonra  yaranan  stasionar  dalğa  şəkli  rəqs  növü  və 
ya açıq rezonatorun modası adını daşıyır. 
Deməli,  rezonator  modası  belə  sahə  paylanmasıdır  ki, 
fəzada  amplituduna  və  fazasına  görə  dəyişilməz  qalır. 
Rezonatorda itki olması  sahənin  mütləq qiymətinin  zamana 
görə  zəifləməsinə  gətirir.  Hər  moda  ona  məxsus  olan  öz 
tezliyi  ilə  xarakterizə  edilir  və  rezonatorun  en  kəsiyində 
müəyyən amplitud və faza paylanmasına malik olur. 
Rezonatorlarda
 
yalnız
 
TEM  rəqslər
 
yayıla
 
bilər. 
Məlum  olduğu  kimi  TEM  –eninə  elektromaqnit  rəqsləridir 
ki,  (Transvers
 
Electro
 
Magnetic),
 
bu
 
halda
 
E
 və
 
H
 
sahə
 
vektorlarının  yayılma  istiqamətində  komponenti  yoxdur. 
Belə  rəqsləri  sahə  nəzəriyyəsinə  uyğun  olaraq  TEM
mnq
 
ilə 
ifadə  edirlər,  burada 
q
n
m
,
,
 –müəyyən  rəqsi  xarakterizə 
edən  tam  ədədlərdir.  Dəqiq  desək,  belə  işarə  edilmə  yalnız 
müstəvi  dalğa  üçün  doğrudur,  lazer  üçün  isə  bu  işarə 
kifayət  yaxınlaşma  ilə  qəbul  oluna  bilər. 
q
 indeksi  rezona-
tor  güzgüləri  arasında  olan  durğun  dalğanın  düyünlərinin 
sayını  göstərir.  m  ədədi  sahə  istiqamətinin  x  oxu  boyunca,
 
n
 isə 
y
 oxu
 
boyunca  (polyarlaşma  müstəvisi 
y
 oxundan 
keçir)
 
dəyişilmə  miqdarını  xarakterizə edir.  Dairəvi  simme-
triyaya  malik  olan  modalar  üçün  bu  ədədlər  sahə 
istiqamətinin  radius  və  azimuta  görə  uyğun  olan  dəyişilmə
 
miqdarını  xarakterizə
 
edir. 
m
 və 
n
 
–nin  müəyyən
 
qiymət-
lərinə
 
uyğun
 
olan
 
(
q
–isə ixtiyari
 
olduqda) rəqs növünə
 
eninə
 
moda
 
deyilir.
 
q
 müəyyən
 
bir
 
qiymətə  malikdirsə,  onda  rəqs 
növünü  uzununa  moda  adlandırırlar.  Hər  eninə  modaya  bir 
neçə  uzununa  moda  uyğun  gəlir,  bunlar  yalnız  rezonator 
oxu  boyunca  düyünlərin  miqdarı  ilə  fərqlənirlər.  Ümumi 
halda  müxtəlif  eninə  modalar  müxtəlif  tezliklərə  və 
difraksiya  itkilərinə  malikdirlər.  Lazerlərdə  generasiya 
əsasən  kiçik  itkilərə  malik  olan  modalarda  baş  verir.  Çox 

 
31
vaxt 
q
 indeksi  yazılmır  və  modaları 
mn
TEM
 adlandırırlar.
 
Kvadrat  və
 
dəyirmi  rezonator  güzgüləri  üçün  bəzi  rəqs 
növlərinin konfiqurasiyasına baxaq (Şək.4.1). 
Güzgü səthində sahənin paylanması ən böyük bərabər-
likdə  olduğu  üçün
 
əsas  rəqs  növü 
OO
TEM
 ən  kiçik  itkilərə 
malikdir.  Bunun  üçün  də  şüa  yüksək  istiqamətlənmə  ilə 
xarakterizə  olunur  və
 
onun
 
əsas
 
hissəsi  rezonatorun  ikinci 
güzgüsünə
 
düşür.  Yüksək
 
rəqs
 
növləri  isə  böyük  difraksiya 
itkiləri  ilə  xarakterizə  olunurlar.  İtkilərin  artması  o  səbəb-
dən  baş
 
verir  ki,
 
rezonator  modalarını
 
rezonator
 
oxuna 
müəyyən
 
bucaq
 
altında  yayılan  müstəvi  dalğalarının  cəmi 
kimi  təsəvvür  etmək  olar.  Hər
 
rəqs
 
növünə  müəyyən
 
sönmə 
uyğundur. 
 
Şəkil 4.1. Kvadrat və dəyirmi rezonator güzgüləri üçün rəqs  
 
           növlərinin konfiqurasiyası
 
   
Bu  o  deməkdir  ki,  müxtəlif  modalar  üçün  həyəcanlanma 
şərtləri  eyni  deyil,  birinci  növbədə  ən  kiçik  itkilərə  malik 
olan  modalar  həyəcanlaşırlar.  Güzgülərin  əksolunma  qabi-
liyyəti  ilə  bağlı  olan  itkilər  bütün  modalar  üçün  eyni 
olduğundan  müxtəlif  modaların  ümumi  itkilərindəki  fərq 

 
32
müxtəlif  difraksiya  itkiləri  ilə  bağlıdır.  Difraksiya  itkisi 
minimal  olan  moda  o  birilərə  nisbətən  tez  həyəcanlaşacaq. 
Doldurma  gücünün  artması  ilə  digər  modalar  da  həyəcan-
laşır.
 
Difraksiya
 
itkiləri
 
dalğa
 
amplitudunun
 
güzgü
 
səthində 
paylanmasından  asılıdır.  Əgər  güzgü  kənarında  amplitud
 
kiçikdirsə,
 
onda  itki  də
 
kiçikdir.
 
Deməli,
 
amplitud  paylan-
masının  maksimumları  güzgünün  mərkəzində  olan  və 
kənarlara  yönəldikcə  kəskin  azalan  modalar  ən  kiçik 
itkilərə  malikdirlər.  Bu
 
növlər  əsas  rəqs  növləri  adını  daşı-
yırlar və 
 işarəsi ilə ifadə olunurlar. 
Təcrübədə  lazer  rezonatorları  güzgülərin  əyrilik 
radiusları  (
R
)  ilə  fərqlənərək  bir  sıra  konfiqurasiyalara 
malikdirlər (Cədvəl 1.). 
Cədvəl 1 
Rezonator 
R
 
L
 
1. Müstəvi paralel 
R
R
R


2
1
 
 İxtiyari 
L
    
 
2.Konfokal 
R
R
R


2
1
 
R

       
 
 
3.Konsentrik 
      (sferik) 
R
R
R


2
1
 
R
L
2

          
 
4.Yarımkonfokal 
2
1
,
R
R


 
2
2
R

         
 
5.Yarımkonsentrik 
2
1
,
R
R


 
2
R

         
 
 
L
,
 
1
 və
 
2
–arasında
 
müəyyən
 
münasibət
 
olduqda
 
bəzi 
ooq
TEM

 
33
açıq rezonatorların öz adları vardır. Konfokal rezonator növü-
nün  mərkəzində  güzgülərin  fokusları,  konsentrik  rezonator 
növünün  mərkəzində  isə  güzgülərin  əyrilik  radiuslarının
 
mərkəzləri
 
üst-üstə
 
düşür.
 
Yarımkonfokal
 

 
yarımkonsen-
trik  növlərdə  fokus  və  ya  sferik  güzgünün  əyrilik  radiusu-
nun  mərkəzi  müstəvi  güzgünün  səthi  ilə  üst-üstə  düşür. 
Ümumən  rezonatorlar  müxtəlif  radiuslara  malik  olan  və 
ixtiyari 
L
 məsafədə  yerləşən  güzgülərdən  ibarətdir.  Müstə-
viparalel  rezonator  növünün  müsbət  cəhəti  çıxan  şüanın 
maksimal istiqamətlənməsindən,  mənfi cəhətləri isə
 
sahənin 
zəif  konsentrasiyasından,  güzgülərin  dəqiq  qoyulması 
zəruriliyindən  və  böyük  difraksiya  itkilərinin  olmasından 
ibarətdir. 
Konfokal 
rezonator 
növünün  müsbət  cəhətləri 
aşağıdakılardır: 
sahənin 
oxa yaxın güclü konsentra-
siyaya  malik  olması  və 
kənarlara 
yaxın 
kəskin 
azalması,  bu  rezonatorda 
difraksiya  itkilərinin  müs-
təviparalel  rezonatora  nis-
bətən  bir  neçə  tərtib  kiçik 
olması,  sahə  ox  yaxınlı-
ğında  olduğundan
 
doldur-
ma
 
gücünün
 
hədd
 
qiymə-
tinin
 
kiçik
 
olması. Buradan       
Şəkil 4.2. Dayanıqlıq diaqramı
 
məlum olur ki, güzgülərin  
qoyulmasına  yüksək  tələbat  yoxdur,  optik  oxun  işçi 
maddənin  oxu  ilə,  bir  gəlməsi  kifayətdir;  mənfi  cəhəti  isə 
ondan  ibarətdir  ki, 
L
 uzunluğun  hətta  kiçik  dəyişilməsi 
böyük  difraksiya  itkilərinə  gətirir.  Mühitin  kiçik  həcmi 
lazer  gücünü  məhdudlaşdırır.  Yarımkonsentrik  rezonator 
növündə  məxsusi  rəqslərin  sahə  quruluşu  yarımsferik 

 
34
rezonatorda 
L
2
 məsafəli  sferik  rezontorda  olan  quruluşla 
eynidir  ki,  bu  da  onun  müsbət  cəhətidir.  Kiçik  difraksiya 
itkilərinə
 
malik  olan
 
açıq
 
rezonator
 
dayanıqlı,
 
böyük  itkilərə 
malik olan rezonator isə dayanıqsız
 
rezonator adını  daşıyır-
lar.  Difraksiya  itkiləri  güzgülərin  quruluşundan,  ölçülərin-
dən  və  əyrilik
 
radiuslarından,
 
bundan
 
başqa
 
güzgülər
 
ara-
sında  olan  məsafədən  də
 
asılıdırlar.  Dayanıqlı  rezonatorda 
güzgülərdən  bir  –birinin  dalınca  əks  olunan  dəstənin
 
vaxt-
aşırı
 
fokusa
 
yığılması  prosesi
 
baş
 
verir  ki,  bu  da  kiçik 
itkiləri  təmin  edir.  Dayanıqsız  halda  dəstə  fokusa  yığılmır 
və  hər  keçid  zamanı  toplanan  sahə  enerjisinin  xeyli  hissəsi
 
rezonatordan  çıxır.
 
Həndəsi
 
yaxınlaşmada
 
dayanıqlıq
 
şərti 
almaq
 
çətin
 
deyil.  Optik
 
rezonatorların
 
xassələrinə  ciddi 
nəzər  salmaq  üçün  inteqral  tənlikləri  həll  etmək  lazımdır. 
Onların  təhlili  göstərir  ki,  rezonator  g
1
 

 
g
2
 
ümumiləş-
dirilmiş
 
parametrlərlə
 
xarakterizə
 
olunur.  Bu  parametrlər 
L
 
və 
1

2
 ilə  belə  əlaqədədirlər: 
2
2
1
1
/
1
:
/
1
R
L
g
R
L
g




.
 
g  -müstəvisində
 
hər
 
nöqtəyə  müəyyən  konfiqurasiyalı 
rezonator  uyğundur.  Rezonatorların
 
keyfiyyət
 
xarakte-
ristikası
 
üçün 




2
1
g
g
nin  bilinməsi  kifayətdir.  Deməli, 
dayanıqlıq  şərti  belə  olar: 
1
0
2
1



g
g
.
 
i
 çökük  güzgülər
 
üçün
 
müsbət,
 
qabarıq  güzgülər  üçün  isə  mənfidir.  Gəlin 
dayanıqlıq diaqramına nəzər salaq (Şək. 4.2.). (0, 0) nöqtəsi 
–simmetrik  konfokal  rezonatora  aiddir.  Lakitn  güzgülərin 
radiusları  az  fərqlənəndə  (0,0)  nöqtəsi  II  yaxud  IV 
kvadranta  keçir,  bu  da  itkilərin  kəskin  artmasına  gətirib 
çıxarır.  (1,  1)  nöqtəsi  –müstəviparalel  rezonatora  aiddir. 
Əgər  güzgülər  az  sferikdirsə,  onda 
L
R
R


2
1
 olduqda 
sistem böyük itkilər sahəsinə və 
L
R
R


2
1
 olanda isə kiçik 
itkilər  sahəsinə  keçir.  (-1,-1)  nöqtəsi  konsentrik  rezonatora 
aiddir. 
L
–i dəyişərək bir sahədən digər sahəyə keçmək olar. 
(1,  1/2)  və  (1/2,  1)  nöqtələri  –yarımkonfokal  rezonatora 
aiddir.  Bu  rezonator  növü 
L
-in  dəyişməsindən  zəif  asılıdır, 

 
35
bundan  başqa  kiçik  itkilərlə  xarakterizə  olunur,  çünki  bu 
nöqtələr  ştrixlənmiş  sahədən  uzaqdadırlar.  (0,1)  nöqtəsi  –
yarımkonsentrik
 
rezonatora  aiddir.
 
L
 
məsafəsinin  azalması 
ilə itkilər aşağı düşür, 
L
-in artması ilə itkilər böyüyürlər. 
 
 
5. Lazerin iş prinsipi 
 
Əgər verilmiş keçiddə inversiya yaradılıbsa, onda mü-
hitdə yayılan elektromaqnit dalğası məcburi şüalanma hesa-
bına  güclənəcəkdir.  Belə 
sistem  özünü  gücləndirici 
kimi 
aparır.
 
Kvant 
gücləndiricisinin  tərkibində 
fəal 
mühit
 

 
onun
 
həyəcanlaşmasını
 
təmin
 
edən
 
həyəcanlandırıcı
 
vardır (Şək. 5.1). 
Tutaq  ki,
 
inversiya  olan 
fəal  mühitdə  elektromaqnit 
dalğası yayılır. İntensivliyi
           
0
J
 
olan
 
elektromaqnit
 
dalğası
     
Şəkil 5.1. Kvant gücləndiricisi
 
təsiri altında baş verən kvant  
keçidləri nəticəsində 
dx  təbəqəsində
 
ayrılan enerji  
 






dx
n
g
g
n
U
B
dU
1
1
2
2
21
21


 
 
 
olar.  Burada 

–fəal  mühitdə  elektromaqnit  dalğasının 
sürəti, 
i

i
 səviyyəsinin statistik çəkisidir. 
 

J

 
 
olduğunu nəzərə alaraq, fəal mühitdə kvant keçidləri nəticə-
sində dalğa intensivliyinin artmasını təyin edək: 
 

 
36
Jdx
n
g
g
n
B
dU
J
d













2
1
2
2
21
21




.         (5.1) 
 
Dalğa  enerjisinin
 
bir  hissəsi
 
aşqarlar
 
və  fəal
 
mühitin
 
qurulu-
şunda olan defektlərdə udulur və səpilir, eləcə də difraksiya 
nəticəsində  itirilir.  Bu  qeyri  –rezonans  itkilərə  görə  dalğa-
nın  intensivliyi  azalır: 
dx
J
J
d




  –fəal  mühitdə  vahid 
uzunluğa  düşən  itkilərin  qiymətini  xarakterizə  edən 
sabitdir. 
Dalğa  intensivliyinin 
dx  təbəqəsində  tam  artması  dJ  
aşağıdakı kimi olur: 
Jdx
n
g
g
n
B
J
d
J
d
dJ

























1
1
2
2
21
21

.       (5.2) 
 
Bu ifadəni inteqrallasaq alarıq: 
 


.
)
(
exp
exp
0
1
1
2
2
21
21
0
x
J
x
n
g
g
n
B
J
J

























            (5.3) 
Burada 











1
1
2
2
21
21
n
g
g
n
B




                          (5.4) 
mühitin  gücləndirmə  əmsalıdır.  Qeyd  edək  ki, 

 məcburi 
keçidlər  nəticəsində  vahid  uzunluğa  düşən  gücləndirməni 
xarakterizə  edir.  Əgər  fəal  mühitdə  inversiya  yaranıbsa 
1
1
2
2
n
g
g

 və 

 
 olar.  Bu  halda  dalğanın  intensivliyi 
yayılma  zamanı  artır.  Gəlin 
2
 səviyyəsində 
2
 sayda 
hissəcik  olan  fəal  mühitdə  elektromaqnit  dalğasının 
E
 
elektrik sahəsinin «ani» şəklinə baxaq (Şək. 5.2). 
 

 
37


2
/
0
x
e
E
E




 
 
qanununa 
uyğun 
olaraq 
amplitud artır. 
İnversiyaya
 
malik  olan 
mühitdə gücləndirilmə prose-
si  zamanı  elektromaqnit  dal-
ğasının  spektral  tərkibi  dəyi-
şir.  Bu  effekt  özünü  doyma 
rejimində daha güclü göstərir 
və  şüalanmanın  spektral  xətti 
nin  formasının  dəyişməsi  ilə 
bağlı  olur.  Bir  tezlik  interva-
lında  şüalanma 
n
 -i  azaldır 
və spektrin müxtəlif tərkib
          Şəkil 5.2. Fəal mühitdə elektro
 
hissələrinin
 
gücləndirilmə                       
maqnit  dalğasının
 
şərtlərini dəyişir. Spektral                       
“ani” şəkli
 
 xəttin maksimumuna uyğun gələn  
21

 tezlikli  şüalanma  ən  böyük  güclənməyə  malikdir. 
Spektrin  digər  tərkib  hissələrinin  güclənməsi  kiçik  olur. 
Güclənmənin  qiyməti  tezliyin  spektral  xəttin  mərkəzindən 
nə qədər uzaq yerləşməsindən asılıdır. Bircinsli genişlənmə 
halında  dalğanın  intensivliyinin  artması  bütün  tezliklər 
üçün  mütənasib  olaraq  güclənmənin  azalmasına  gətirir. 
Mühitdə 
1
 yolu  keçən  dalğa  üçün 
21

 tezliyinin  ətrafında 



 intervalında  yerləşən  tezliklər  gücləndirmə  alacaqlar, 
spektrin  digər  tərkib  hissələri  zəifləyəcəklər  (Şək.  5.3a). 
Dalğanın  mühitdə  sonrakı  hərəkəti  zamanı 
2
 yolu  keçdik-
də  gücləndirmə  daha  kiçik 







 tezlik  intervalında 
olacaq (Şək. 5.3b). 
Beləliklə,  şüanın  monoxromatikliyi  baş  verir.  Spektr 
spektral  xəttin  mərkəzinə  yığılır.  Xəttin  qeyri  –bircinsli 
genişlənməsi halında, monoxromatik şüanın bütün həyəcan-

 
38
laşmış  hissəciklərlə deyil,  yalnız təsir edən  işığın tezliyi öz 
şüalanma  konturuna  (yarım  maksimumda  tezlik  intervalı) 
daxil  olan  hissəciklərlə  qarşılıqlı  təsirdə  olmasını  nəzərə 
almaq  lazımdır.  Bu  səbəbdən  qeyri  –bircins  genişlənmiş 
xətdə uçurum yaranır.  
Uçurumun 
ölçüsü 
və 
forması  ayrı  –ayrı  hissəciklərin 
xətti  enindən,  qeyri  –bircins  xətt 
daxilində 
hissəciklərindən 
paylanmasının mümkünlüyündən 
və tezliyindən asılıdır.  
İndi kvant sistemində elek             
tromaqnit dalğasının generasiya                 
sına  baxaq.  Bir  qayda  olaraq 
maddənin  gücləndirmə  əmsalı 
böyük  olmur.  Yaqut  kristalında 
radiotezlikli  keçidlər  üçün  güc-
ləndirmə  əmsalı  hətta  aşağı 
helium temperaturları üçün
Yüklə 2,84 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin