4. Optik rezonatorlar
Hər bir lazerin əsas hissələrindən biri də rezonatordur.
Qurğunun müsbət əks rabitə funksiyasını məxsusi tezliklərə
malik olan rezonator yerinə yetirir. Bu məqsədlə bağlı
rezonatorlardan ifrat yüksək tezlikli (İYT) diapazonda
istifadə olunur. Onlar əksolunma səthlərə və şüanın
dalğa
uzunluğuna tərtibcə uyğun ölçülərə malik olan həcmi
sistemlərdir. Optik diapazonun daha qısa dalğa uzunluq-
larına keçidi belə rezonatorların istifadəsini qeyri –mümkün
edir. Bu halda onların ölçüləri elə kiçik olur ki, rezonatorun
daxilində fəal mühiti yerləşdirmək mümkün olmur. Ölçülər
-dan çox-çox böyük olduqda optik diapazonda bağlı
rezonatordan istifadə etmək mümkün deyil. Bu onunla izah
olunur ki, daxili həcmi
P
V olan bağlı rezonatorda
tezlik intervalında
3
2
/
8
c
V
P
sayda məxsusi rəqs növü
yaranır və tezliyin böyüməsi ilə kəskin surətdə artır.
Bununla yanaşı məxsusi tezliklər spektri belə sıxlaşır ki,
rəqs növlərinin rezonans əyriləri bir-birini örtür və
rezonator öz rezonans xassələrini itirir. Bu səbəbdən
29
lazerlərdə açıq rezonatorlardan istifadə olunur.
Ən geniş yayılan sadə optik rezonator bir-birinə
paralel olan və müəyyən məsafədə yerləşən iki güzgüdən
ibarətdir. Bağlı rezonatora nisbətən açıq rezonatorda
həyəcanlaşan
rəqs
növlərinin
hissəsi
r
L
a
1
8
/
2
2
qədərdir, burada
a
güzgülərin
həndəsi
radiusudur,
L
–
rezonatorun
uzunluğu,
r
–güzgülərin əksolunma əmsalıdır.
1
a
sm;
100
L
sm,
98
,
0
r
olan lazerdə
bu
hissə
10
-9
-dur.
Güzgülərin radiusu sonsuzluğa bərabər olduqda rezonator
Fabri–Pero etalonu adını daşıyır. Rezonatorun daxilində
sahə olduqda güzgülər arasında dalğalar yayılır və onların
interferensiyası durğun dalğa yaradır.
Rezonator daxilində fəal mühit yerləşdirəndə onu fəal,
əks halda –passiv rezonator adlandırırlar.
Güzgülər arasında durğun dalğanın yaranması üçün
onların arasındakı
L
məsafəsi tam sayda yarımdalğaya
bərabər olmalıdır:
L
q
2
. (4.1)
(4.1) düsturundan qonşu modaların tezlik intervalı üçün
L
c
q
q
2
/
1
(4.2)
alarıq.
Rezonatorda əvvəlcə
oxuna paralel yayılan dalğa
güzgülərin kənarında işığın difraksiyasına görə güzgüdən
əks olunandan sonra
a
/
~
bucağına malik olan konusda
yayılacaq, burada a –güzgünün ölçüsüdür. Nəticədə işığın
bir hissəsi (
nə qədər böyük olsa, bu hissə o qədər böyük
olacaq) ikinci güzgüyə düşməyəcək və açıq rezonatoru tərk
edəcək (bununla difraksiya itkilərinə gətirəcək). Güzgünün
kənarına yaxın yayılan dalğa hissələri difraksiya itkilərinə
görə rezonatoru tez tərk edirlər. Buna görə də bir müddət
keçdikdən sonra açıq rezonatorda güzgülərin kənarlarına
oz
30
yaxın olan işıq dalğasının amplitudu sıfıra bərabər olan
dalğa alınır. Açıq rezonatorda kifayət qədər «keçmə»
sayından sonra yaranan stasionar dalğa şəkli rəqs növü və
ya açıq rezonatorun modası adını daşıyır.
Deməli, rezonator modası belə sahə paylanmasıdır ki,
fəzada amplituduna və fazasına görə dəyişilməz qalır.
Rezonatorda itki olması sahənin mütləq qiymətinin zamana
görə zəifləməsinə gətirir. Hər moda ona məxsus olan öz
tezliyi ilə xarakterizə edilir və rezonatorun en kəsiyində
müəyyən amplitud və faza paylanmasına malik olur.
Rezonatorlarda
yalnız
TEM rəqslər
yayıla
bilər.
Məlum olduğu kimi TEM –eninə elektromaqnit rəqsləridir
ki, (Transvers
Electro
Magnetic),
bu
halda
E
və
H
sahə
vektorlarının yayılma istiqamətində komponenti yoxdur.
Belə rəqsləri sahə nəzəriyyəsinə uyğun olaraq TEM
mnq
ilə
ifadə edirlər, burada
q
n
m
,
,
–müəyyən rəqsi xarakterizə
edən tam ədədlərdir. Dəqiq desək, belə işarə edilmə yalnız
müstəvi dalğa üçün doğrudur, lazer üçün isə bu işarə
kifayət yaxınlaşma ilə qəbul oluna bilər.
q
indeksi rezona-
tor güzgüləri arasında olan durğun dalğanın düyünlərinin
sayını göstərir. m ədədi sahə istiqamətinin x oxu boyunca,
n
isə
y
oxu
boyunca (polyarlaşma müstəvisi
y
oxundan
keçir)
dəyişilmə miqdarını xarakterizə edir. Dairəvi simme-
triyaya malik olan modalar üçün bu ədədlər sahə
istiqamətinin radius və azimuta görə uyğun olan dəyişilmə
miqdarını xarakterizə
edir.
m
və
n
–nin müəyyən
qiymət-
lərinə
uyğun
olan
(
q
–isə ixtiyari
olduqda) rəqs növünə
eninə
moda
deyilir.
q
müəyyən
bir
qiymətə malikdirsə, onda rəqs
növünü uzununa moda adlandırırlar. Hər eninə modaya bir
neçə uzununa moda uyğun gəlir, bunlar yalnız rezonator
oxu boyunca düyünlərin miqdarı ilə fərqlənirlər. Ümumi
halda müxtəlif eninə modalar müxtəlif tezliklərə və
difraksiya itkilərinə malikdirlər. Lazerlərdə generasiya
əsasən kiçik itkilərə malik olan modalarda baş verir. Çox
31
vaxt
q
indeksi yazılmır və modaları
mn
TEM
adlandırırlar.
Kvadrat və
dəyirmi rezonator güzgüləri üçün bəzi rəqs
növlərinin konfiqurasiyasına baxaq (Şək.4.1).
Güzgü səthində sahənin paylanması ən böyük bərabər-
likdə olduğu üçün
əsas rəqs növü
OO
TEM
ən kiçik itkilərə
malikdir. Bunun üçün də şüa yüksək istiqamətlənmə ilə
xarakterizə olunur və
onun
əsas
hissəsi rezonatorun ikinci
güzgüsünə
düşür. Yüksək
rəqs
növləri isə böyük difraksiya
itkiləri ilə xarakterizə olunurlar. İtkilərin artması o səbəb-
dən baş
verir ki,
rezonator modalarını
rezonator
oxuna
müəyyən
bucaq
altında yayılan müstəvi dalğalarının cəmi
kimi təsəvvür etmək olar. Hər
rəqs
növünə müəyyən
sönmə
uyğundur.
Şəkil 4.1. Kvadrat və dəyirmi rezonator güzgüləri üçün rəqs
növlərinin konfiqurasiyası
Bu o deməkdir ki, müxtəlif modalar üçün həyəcanlanma
şərtləri eyni deyil, birinci növbədə ən kiçik itkilərə malik
olan modalar həyəcanlaşırlar. Güzgülərin əksolunma qabi-
liyyəti ilə bağlı olan itkilər bütün modalar üçün eyni
olduğundan müxtəlif modaların ümumi itkilərindəki fərq
32
müxtəlif difraksiya itkiləri ilə bağlıdır. Difraksiya itkisi
minimal olan moda o birilərə nisbətən tez həyəcanlaşacaq.
Doldurma gücünün artması ilə digər modalar da həyəcan-
laşır.
Difraksiya
itkiləri
dalğa
amplitudunun
güzgü
səthində
paylanmasından asılıdır. Əgər güzgü kənarında amplitud
kiçikdirsə,
onda itki də
kiçikdir.
Deməli,
amplitud paylan-
masının maksimumları güzgünün mərkəzində olan və
kənarlara yönəldikcə kəskin azalan modalar ən kiçik
itkilərə malikdirlər. Bu
növlər əsas rəqs növləri adını daşı-
yırlar və
işarəsi ilə ifadə olunurlar.
Təcrübədə lazer rezonatorları güzgülərin əyrilik
radiusları (
R
) ilə fərqlənərək bir sıra konfiqurasiyalara
malikdirlər (Cədvəl 1.).
Cədvəl 1
Rezonator
R
L
1. Müstəvi paralel
R
R
R
2
1
İxtiyari
L
2.Konfokal
R
R
R
2
1
R
L
3.Konsentrik
(sferik)
R
R
R
2
1
R
L
2
4.Yarımkonfokal
2
1
,
R
R
2
2
R
L
5.Yarımkonsentrik
2
1
,
R
R
2
R
L
L
,
1
R və
2
R –arasında
müəyyən
münasibət
olduqda
bəzi
ooq
TEM
33
açıq rezonatorların öz adları vardır. Konfokal rezonator növü-
nün mərkəzində güzgülərin fokusları, konsentrik rezonator
növünün mərkəzində isə güzgülərin əyrilik radiuslarının
mərkəzləri
üst-üstə
düşür.
Yarımkonfokal
və
yarımkonsen-
trik növlərdə fokus və ya sferik güzgünün əyrilik radiusu-
nun mərkəzi müstəvi güzgünün səthi ilə üst-üstə düşür.
Ümumən rezonatorlar müxtəlif radiuslara malik olan və
ixtiyari
L
məsafədə yerləşən güzgülərdən ibarətdir. Müstə-
viparalel rezonator növünün müsbət cəhəti çıxan şüanın
maksimal istiqamətlənməsindən, mənfi cəhətləri isə
sahənin
zəif konsentrasiyasından, güzgülərin dəqiq qoyulması
zəruriliyindən və böyük difraksiya itkilərinin olmasından
ibarətdir.
Konfokal
rezonator
növünün müsbət cəhətləri
aşağıdakılardır:
sahənin
oxa yaxın güclü konsentra-
siyaya malik olması və
kənarlara
yaxın
kəskin
azalması, bu rezonatorda
difraksiya itkilərinin müs-
təviparalel rezonatora nis-
bətən bir neçə tərtib kiçik
olması, sahə ox yaxınlı-
ğında olduğundan
doldur-
ma
gücünün
hədd
qiymə-
tinin
kiçik
olması. Buradan
Şəkil 4.2. Dayanıqlıq diaqramı
məlum olur ki, güzgülərin
qoyulmasına yüksək tələbat yoxdur, optik oxun işçi
maddənin oxu ilə, bir gəlməsi kifayətdir; mənfi cəhəti isə
ondan ibarətdir ki,
L
uzunluğun hətta kiçik dəyişilməsi
böyük difraksiya itkilərinə gətirir. Mühitin kiçik həcmi
lazer gücünü məhdudlaşdırır. Yarımkonsentrik rezonator
növündə məxsusi rəqslərin sahə quruluşu yarımsferik
34
rezonatorda
L
2
məsafəli sferik rezontorda olan quruluşla
eynidir ki, bu da onun müsbət cəhətidir. Kiçik difraksiya
itkilərinə
malik olan
açıq
rezonator
dayanıqlı,
böyük itkilərə
malik olan rezonator isə dayanıqsız
rezonator adını daşıyır-
lar. Difraksiya itkiləri güzgülərin quruluşundan, ölçülərin-
dən və əyrilik
radiuslarından,
bundan
başqa
güzgülər
ara-
sında olan məsafədən də
asılıdırlar. Dayanıqlı rezonatorda
güzgülərdən bir –birinin dalınca əks olunan dəstənin
vaxt-
aşırı
fokusa
yığılması prosesi
baş
verir ki, bu da kiçik
itkiləri təmin edir. Dayanıqsız halda dəstə fokusa yığılmır
və hər keçid zamanı toplanan sahə enerjisinin xeyli hissəsi
rezonatordan çıxır.
Həndəsi
yaxınlaşmada
dayanıqlıq
şərti
almaq
çətin
deyil. Optik
rezonatorların
xassələrinə ciddi
nəzər salmaq üçün inteqral tənlikləri həll etmək lazımdır.
Onların təhlili göstərir ki, rezonator g
1
və
g
2
ümumiləş-
dirilmiş
parametrlərlə
xarakterizə
olunur. Bu parametrlər
L
və
1
R ,
2
R ilə belə əlaqədədirlər:
2
2
1
1
/
1
:
/
1
R
L
g
R
L
g
.
g -müstəvisində
hər
nöqtəyə müəyyən konfiqurasiyalı
rezonator uyğundur. Rezonatorların
keyfiyyət
xarakte-
ristikası
üçün
2
1
g
g
nin bilinməsi kifayətdir. Deməli,
dayanıqlıq şərti belə olar:
1
0
2
1
g
g
.
i
R çökük güzgülər
üçün
müsbət,
qabarıq güzgülər üçün isə mənfidir. Gəlin
dayanıqlıq diaqramına nəzər salaq (Şək. 4.2.). (0, 0) nöqtəsi
–simmetrik konfokal rezonatora aiddir. Lakitn güzgülərin
radiusları az fərqlənəndə (0,0) nöqtəsi II yaxud IV
kvadranta keçir, bu da itkilərin kəskin artmasına gətirib
çıxarır. (1, 1) nöqtəsi –müstəviparalel rezonatora aiddir.
Əgər güzgülər az sferikdirsə, onda
L
R
R
2
1
olduqda
sistem böyük itkilər sahəsinə və
L
R
R
2
1
olanda isə kiçik
itkilər sahəsinə keçir. (-1,-1) nöqtəsi konsentrik rezonatora
aiddir.
L
–i dəyişərək bir sahədən digər sahəyə keçmək olar.
(1, 1/2) və (1/2, 1) nöqtələri –yarımkonfokal rezonatora
aiddir. Bu rezonator növü
L
-in dəyişməsindən zəif asılıdır,
35
bundan başqa kiçik itkilərlə xarakterizə olunur, çünki bu
nöqtələr ştrixlənmiş sahədən uzaqdadırlar. (0,1) nöqtəsi –
yarımkonsentrik
rezonatora aiddir.
L
məsafəsinin azalması
ilə itkilər aşağı düşür,
L
-in artması ilə itkilər böyüyürlər.
5. Lazerin iş prinsipi
Əgər verilmiş keçiddə inversiya yaradılıbsa, onda mü-
hitdə yayılan elektromaqnit dalğası məcburi şüalanma hesa-
bına güclənəcəkdir. Belə
sistem özünü gücləndirici
kimi
aparır.
Kvant
gücləndiricisinin tərkibində
fəal
mühit
və
onun
həyəcanlaşmasını
təmin
edən
həyəcanlandırıcı
vardır (Şək. 5.1).
Tutaq ki,
inversiya olan
fəal mühitdə elektromaqnit
dalğası yayılır. İntensivliyi
0
J
olan
elektromaqnit
dalğası
Şəkil 5.1. Kvant gücləndiricisi
təsiri altında baş verən kvant
keçidləri nəticəsində
dx təbəqəsində
ayrılan enerji
dx
n
g
g
n
U
B
dU
1
1
2
2
21
21
olar. Burada
–fəal mühitdə elektromaqnit dalğasının
sürəti,
i
g –
i
səviyyəsinin statistik çəkisidir.
J
U
olduğunu nəzərə alaraq, fəal mühitdə kvant keçidləri nəticə-
sində dalğa intensivliyinin artmasını təyin edək:
36
Jdx
n
g
g
n
B
dU
J
d
2
1
2
2
21
21
. (5.1)
Dalğa enerjisinin
bir hissəsi
aşqarlar
və fəal
mühitin
qurulu-
şunda olan defektlərdə udulur və səpilir, eləcə də difraksiya
nəticəsində itirilir. Bu qeyri –rezonans itkilərə görə dalğa-
nın intensivliyi azalır:
dx
J
J
d
.
–fəal mühitdə vahid
uzunluğa düşən itkilərin qiymətini xarakterizə edən
sabitdir.
Dalğa intensivliyinin
dx təbəqəsində tam artması dJ
aşağıdakı kimi olur:
Jdx
n
g
g
n
B
J
d
J
d
dJ
1
1
2
2
21
21
. (5.2)
Bu ifadəni inteqrallasaq alarıq:
.
)
(
exp
exp
0
1
1
2
2
21
21
0
x
J
x
n
g
g
n
B
J
J
(5.3)
Burada
1
1
2
2
21
21
n
g
g
n
B
(5.4)
mühitin gücləndirmə əmsalıdır. Qeyd edək ki,
məcburi
keçidlər nəticəsində vahid uzunluğa düşən gücləndirməni
xarakterizə edir. Əgər fəal mühitdə inversiya yaranıbsa
1
1
2
2
n
g
g
n
və
olar. Bu halda dalğanın intensivliyi
yayılma zamanı artır. Gəlin
2
E səviyyəsində
2
n sayda
hissəcik olan fəal mühitdə elektromaqnit dalğasının
E
elektrik sahəsinin «ani» şəklinə baxaq (Şək. 5.2).
37
2
/
0
x
e
E
E
qanununa
uyğun
olaraq
amplitud artır.
İnversiyaya
malik olan
mühitdə gücləndirilmə prose-
si zamanı elektromaqnit dal-
ğasının spektral tərkibi dəyi-
şir. Bu effekt özünü doyma
rejimində daha güclü göstərir
və şüalanmanın spektral xətti
nin formasının dəyişməsi ilə
bağlı olur. Bir tezlik interva-
lında şüalanma
n
-i azaldır
və spektrin müxtəlif tərkib
Şəkil 5.2. Fəal mühitdə elektro
hissələrinin
gücləndirilmə
maqnit dalğasının
şərtlərini dəyişir. Spektral
“ani” şəkli
xəttin maksimumuna uyğun gələn
21
tezlikli şüalanma ən böyük güclənməyə malikdir.
Spektrin digər tərkib hissələrinin güclənməsi kiçik olur.
Güclənmənin qiyməti tezliyin spektral xəttin mərkəzindən
nə qədər uzaq yerləşməsindən asılıdır. Bircinsli genişlənmə
halında dalğanın intensivliyinin artması bütün tezliklər
üçün mütənasib olaraq güclənmənin azalmasına gətirir.
Mühitdə
1
x yolu keçən dalğa üçün
21
tezliyinin ətrafında
intervalında yerləşən tezliklər gücləndirmə alacaqlar,
spektrin digər tərkib hissələri zəifləyəcəklər (Şək. 5.3a).
Dalğanın mühitdə sonrakı hərəkəti zamanı
2
x yolu keçdik-
də gücləndirmə daha kiçik
tezlik intervalında
olacaq (Şək. 5.3b).
Beləliklə, şüanın monoxromatikliyi baş verir. Spektr
spektral xəttin mərkəzinə yığılır. Xəttin qeyri –bircinsli
genişlənməsi halında, monoxromatik şüanın bütün həyəcan-
38
laşmış hissəciklərlə deyil, yalnız təsir edən işığın tezliyi öz
şüalanma konturuna (yarım maksimumda tezlik intervalı)
daxil olan hissəciklərlə qarşılıqlı təsirdə olmasını nəzərə
almaq lazımdır. Bu səbəbdən qeyri –bircins genişlənmiş
xətdə uçurum yaranır.
Uçurumun
ölçüsü
və
forması ayrı –ayrı hissəciklərin
xətti enindən, qeyri –bircins xətt
daxilində
hissəciklərindən
paylanmasının mümkünlüyündən
və tezliyindən asılıdır.
İndi kvant sistemində elek
tromaqnit dalğasının generasiya
sına baxaq. Bir qayda olaraq
maddənin gücləndirmə əmsalı
böyük olmur. Yaqut kristalında
radiotezlikli keçidlər üçün güc-
ləndirmə əmsalı hətta aşağı
helium temperaturları üçün
Dostları ilə paylaş: |