Turli zonalar ko’rik tuproqlari yuqori gorizontlaridagi makrostrukturalarning chidamlilik darajasi Aloxida tuproq tiplari
Turli zonalar tuproq strukturasi chidamliligining namoyon bo’lishi.
Strukturaning eng muxim ko’rsatkichlaridan biri, uning g’ovakligidir. Eng yaxshi strukturali kora tuproqlarda agregatlar oraligidagi g’ovaklik, uning xajmiga nisbatan 50 foizga yaqin bo’lib, tuproqlarda eng kulay suv-xavo xossalarini yaratadi. Strukturadagi g’ovaklik kanchalik oz bo’lsa, tuproqda o’simliklar uchun foydali nam, xavo shuncha kam va o’simliklarning o’sib, rivojlanishi uchun sharoit xam yomon bo’ladi. Mexanik elementlar bir-biri bilan yopishib yoki mineral va organik oddalar o’zaro birikib, mikroagregatlar xosil kiladi. Keyinchalik mikroagregatlar to’plamidan makroagregatlar yuzagakeladi. Agronomik nuktai nazardan kimmatli strukturalarning yuzaga kelishi uproqning aloxida agregatlar (bo’laklar)ga ajralishi xamda suvga chidamli agregatlarning xosil bo’lishi kabi jarayonlar bilan boglik. Tuproqning to’la agregatlarga ajralib ketishi o’simliklar ildiz sistemasining rivojlanishi tufayli, shuningdek tuproqda yashaydigan jonivorlarning faoliyati va tuproqning davriy ravishda muzlab, namlanib turishi, yerning kurishi xamda uni ishlash natijasida ro’y beradi.
O’simliklarning zich ildizlari tuproqning barcha bo’shliklari (g’ovakliklari) bo’ylab kirib boradi va tuproqni aloxida bo’laklarga ajratadi; mexanik elementlar va mikroagregatlarni mustaxkamlaydi. O’simliklar koldigidan xosil bo’ladigan gumus tuproq strukturasining suvga chidamliligini oshiradi. Tuproqdagi suvga chidamli agregatlarning xosil bo’lishida yomgir chuvalchanglarining roli xam aloxida axamiyatga ega. Tuproqning davriy ravishda muzlashi va erishi xam kurishi tufayli struktura agregatlari paydo bo’ladi. Tuproqning nam sigimi 60-90 foiz bo’lgan sharoitda yer muzlaganda eng ko’p struktura xosil bo’lib, ammo ular suvga chidamsizdir.
Strukturaning xosil bo’lishida tuproqning mexanik tarkibi, gumus mikdori va singdirilgan kationlarning axamiyati xam katta. Ogir mexanik tarkibli, gumusga boy, va ikki, uch valentli kationlar bilan to’yingan tuproqlarda davriy ravishda namlanib, kurib turgan sharoitda, yaxshi struktura agregatlari xosil bo’ladi.
Tuproqda agregatlarning yuzaga kelishida yerga mexanik ishlov berish (xaydash, kulgptivatsiya, boronalash singarilar) xam rolgp o’ynaydi. Bunda yerga ishlov berishning ijobiy va salbiy tahsiri bo’lishi mumkin. Strukturaning xosil bo’lishi uchun yerga mexanik ishlov berish tuproqning makbul namligida, yahni yetilgan davrida olib borilishi lozim. Struktura xosil bo’lish namligi yengil kumok tuproqlarda ogirligiga nisbatan 15 dan 18 foizgacha, soz tuproqlarda esa 34-38 foiz atrofidadir. Tuproqdagi suvga chidamli strukturalarning xosil bo’lishida tuproq kolloidlari va singdirilgan kationlarning roli katta. Gumin kislotalariga boy chirindi
moddalari va gilli minerallardan montmorillonit, gidroslyudalarning o’zaro tahsiridan suvga chidamli, mustaxkam struktura xosil bo’ladi.
Strukturaning yuzaga kelishiga tuproqdagi aeratsiya sharoitlari xam tahsir etadi. Aerob sharoitda mikrobiologik jarayonlar kuchli kechadi va organik koldiklar tez parchalanib, gumin kislotalariga boy gumus moddalar xosil bo’ladi. Bunday sharoitda mikroblar plazmasi ko’prok to’planib, suvga chidamli struktura xosil bo’lishda ishtirok etadi. Agronomik nuktai-nazardan mustaxkam strukturalar, tuproqda xosil bo’ladigan suvda erimaydigan yoki kiyin eriydigan mineral moddalar (kalgptsiy karbonati, kalgptsiy fosfati, temir, alyuminiy oksidlari va boshkalar) tahsirida xam ro’y beradi. Strukturaning suvga chidamliligi dinamik ko’rsatkich bo’lib, ular vegetatsiya davrida temperatura va namning o’zgarishi tuproqning biologik aktivligi, chirindining xosil bo’lishi kabi sharoitlarga ko’ra o’zgarib turadi. Ilgari aytilganidek, agronomik nuktai nazardan tuproqning xaydalma katlamida 10 dan 0,25 mm gacha bo’lgan makroagregatlarning axamiyati katta. Makroagregatlarga ajralib turadigan tuproqlarga s t r u k t u r a l i, 0,25 mm dan kichik mikroagregatlar ko’p bo’lgan tuproqlarga s t r u k t u r a s i z tuproqlar deyiladi. Kesakli struktura xam strukturasiz tuproqlar jumlasiga kiradi
Strukturali tuproqlar strukturasiz tuproqlarga nisbatan o’zining g’ovak kovushmasi, kam zichligi va yukori g’ovakligi xamda kovakliklarning sifat ko’rsatkichlari bilan farklanadi.
Strukturasiz tuproqlarda nozik ingichka kapillyarlar ko’p bo’lib, strukturali tuproqlarning makroagregatlari orasida va ular ichida yirik bo’shliklar serob. Struktura xolatiga ko’ra tuproqlarning suv o’tkazuvchanligi keskin fark kiladi. Suv ko’taruvchanligining tezligi va balandligi strukturasiz tuproqlarda yukori bo’lganidan, nam tez buglanib ketadi. Strukturali tuproqlarda esa aksincha nam uzok saklanadi. Tuproq strukturasi xavo almashinuvida xam muxim rolgp o’ynaydi. Mikroagregatlar (<0,25) da (xatto ular kuruk xolida xam) xavo almashinuvi yomon bo’ladi. Makrostrukturalarda esa, yukori namlikda xam xavo almashinuvi yaxshi bo’lib turadi. Strukturasiz tuproqlarda nam yetarli bo’lganda xam, o’simliklarning ildizi va aerob mikroorganizmlar erkin kislorod yetishmasligidan kiynaladi. Ќavo yetarli bo’lganda, aksincha foydali nam kamayadi. Strukturasiz tuproqlardan atmosfera yoginlari sekin o’tadi. Baxorgi kuchli yomgirlar yer yuzasidan okib ketib, tuproqning eroziyalanishiga sabab bo’ladi.
Strukturali tuproqlarda suv bilan xavo o’rtasida karama-karshilik bo’lmaydi. O’simliklar uchun yetarli mikdorda nam bo’lganda, xavo zaxirasi xam yetarlidir. Bu tuproqlar shamol va suv eroziyasiga chidamli. Strukturali tuproqlarda mikrobiologik jarayonlar yaxshi kechadi va o’simliklar uchun makbul o’tadigan ozik elementlari to’planadi. Strukturali tuproqlarning g’ovak xolda bo’lishi, uruglarning tez va sifatli unib chikishi xamda ildizlarining yaxshi rivojlanishiga imkon beradi