Reja: O'zbekistonda mahalliy boshqaruv 2

Mavzu: O'zbekistonda Fuqarolik Jamiyati Institutlari va mahalliy o'zini o'zi boshqarish

Reja:

1.O'zbekistonda mahalliy boshqaruv
2. Mahalla institutlari tashkil etilishi
3.Rivojlangan G’arb mamlakatlarida fuqarolik jamiyati institutlarining shakllanishi.
4.Sharq mamlakatlari ijtimoiy-iqtisodiy hayotini modernizatsiyalashda fuqarolik jamiyati institutlarining o’rni.
5.Jamiyat boshqaruvida fuqarolik institutlari o’rni.
Mavzu: O'ZBEKISTONDA FUQAROLIK JAMIYATI INSTITUTLARI VA MAHALLIY O'ZINI O'ZI BOSHQARISH
Fuqarolar yig'ini tashkilotlarining belgilari aholi punkti kabi umumiy tur kasb etadi. Dastlab odamlar bir-birining faoliyati qobiliyatlarini qo'shnichilik
aloqalar orqali foydalanish uchun birga joylashadi, yakka holda zarur bo'lmaydigan umumiy maqsadga amal qiladi (ko'chaning joylashuvini, uyning shakli va hajmini, ixtisoslashuv tarkibi va boshqalarni nazarda tutgan holda). Urbanizatsiya rivojlanib borgan sari yaxlitlik faktori o'sib boradi va o'ziga xos
xususiyatlarini yo'qotadi hamda alohida ajralib chiqa boshlaydi. Shubhasiz, bu barcha tashkiliy shakllar birbiri bilan chambarchas bog'liq bo'ladi va o'zaro kesishadi.
Umumiy maqsadlarni amalga oshirishga qaratilgan jamoaviy harakatlarni tashkil qilish uchun odamlar ierarxik tuzilishdan qochib qutula olmaydi. Birinchidan, ijtimoiy ierarxiya - bu "quyi" darajalar "yuqori" darajalar tomonidan boshqariladigan ijtimoiy tizimlarni (davlat, tashkilot, aholi punkti, oila) qurishning universal shaklidir. Daraja qancha «yuqori» bo'lgan sari, uning ijtmoiy tarkibi ham torayib, ierarxik tuzilish piramida shakl hosil qiladi.Zamonaviy jamiyatning rivojlanishi chuqur, dinamik, tizimli o'zgarishlar bilan ajralib turadi. Davlat, siyosiy va iqtisodiy shakllar o'zgarmoqda, yangi ijtimoiy va ishlab chiqarish texnologiyalari joriy etilmoqda. Ushbu jarayonlarning barchasi murakkab uyushgan ijtimoiy tizimlarda menejmentning ahamiyatini sezilarli darajada oshiradi. Dunyo ishchi kuchi va yalpi ishchi kuchi tarkibida jiddiy o'zgarishlarga duch keldi.

Endi menejerlar kam ma'lumotli itoatkor ijrochilar bilan emas, balki asosan mutaxassislar bilan duch kelishmoqda. Texnologik tuzilishga ko'ra, zamonaviy ishlab chiqarish malakali kasbiy ishlardan keng foydalanishni o'z ichiga oladi, shuning uchun zamonaviy menejerlar boshqaruv qarorlarini amalga oshirishga baho berishga va ijodiy ta'sir ko'rsatishga qodir bo'lgan xodimlarni jalb qilishadi. Ishchilarning tarkibi ham o'zgargan: agar ilgari dehqonlar, ishchilar va xizmat ko'rsatuvchi xizmatchilar ustunlik qilsalar, zamonaviy iqtisodiyotda "menejerlar va mutaxassislar" asosiy professional guruhlarga aylanadi, qarama-qarshiliklar deyarli har qanday tashkilotning dinamikasini belgilaydi. Shaxsning rivojlanishi, uning ijtimoiylashuvi va fuqarolik kamolotiga erishuviga ham jamiyatdagi tarbiyaviy ishlar xizmat qiladi. Bu erda jiddiy ta'lim imkoniyatlariga ega bo'lgan mahallaning o'rni juda katta. Mahalla o'zini o'zi boshqarish tamoyillari asosida yashaydi, uning hayoti asosan tarixan shakllangan urfodatlar va an’analar bilan tartibga solinadi. Qaysidir ma'noda, mahalla katta oilaga o'xshaydi va shuning uchun ko'pincha har bir oilada nizolar kelib chiqishi mumkin, raqobat, o'zaro tushunmovchilik, qarshilik va hokazolar paydo bo'lishi mumkin. Ammo, agar bu ikkilamchi, tasodifiy onlarning barchasi bartaraf etilsa, shunla mahallalar haqiqiy demokratiya, adolat, insoniy minnatdorlik va o'zaro yordam bilan ajralib turadi. Bularning barchasi yoshlar ongi va qalbida chuqur iz qoldiradi. Uning mahalladagi tarbiyasi nomiga, betartib va xo'ja ko'rsinga olib borilmaydi. Buning asosiy afzalligi – jamoatchilik fikrining mustahkamligiga, avlodlar davomiyligiga, oqsoqollarning tirik namunasiga, muayyan odamga ehtiyotkorlik bilan munosabatda bo'lishga, kuchsizlarga (bevalar, etim bolalar, nogironlar, yolg'iz keksa fuqarolar) g'amxo'rlik qilish va qo'llab-quvvatlashga asoslangan. Mustaqillikka erishganimizdan so'ng, mahalla maqomi sezilarli darajada oshdi. Unga muhim qo'shimcha vazifalar berilgan. Tarbiyaviy ishlarga, ayniqsa, yosh avlodga ko'proq e’tibor qaratildi. Mahalla qo'mitalari va faollarining sa'y-harakatlari bilan aniq yo'naltirilgan ta'limiy yo'naltirilgan turli xil tadbirlar o'tkazildi. «Mahalla tizimi jamiyatimizning eng muhim va tayanch bo'g'ini hisoblanadi. Oxirgi uch yilda uni rivojlantirish borasida qator amaliy ishlar amalga oshirildi.

Xususan, mahalla institutiga oid 38 ta qonun va me’yoriy hujjatlar qabul qilindi, 50 dan ortig'i takomillashtirildi. Jamiyat hayotida jonbozlik ko'rsatgan soha xodimlari davlat mukofotlari bilan taqdirlandi. Fuqarolar yig'inlari raislari va mas’ul kotiblarining oylik ish haqi o'tgan yilning o'zida 1,5 barobarga oshirildi.

So'nggi uch yilda 624 ta mahalla idorasi yangidan qurildi, 2 ming 265 tasi rekonstruktsiya qilindi va ta'mirlandi. 102 ta tuman va shahar markazida “Mahalla markazi” majmualari barpo etildi. Har bir fuqarolar yig'inida “Keksalar maslahati” guruhlari, 4 mingdan ziyod mahalla binolarida kutubxonalar tashkil qilindi.
Mahalla faollarining mas’ul tashkilotlar va profilaktika inspektorlari bilan hamkorligida oxirgi uch yilda 87 mingga yaqin kam ta'minlangan oila ehtiyojmandlik darajasidan chiqarildi». "Kuchli davlatdan kuchli fuqarolik jamiyat sari" tamoyilini bosqichma-bosqich va izchil amalga oshirishga asoslangan fuqarolik jamiyatini shakllantirish, rivojlantirish, fuqarolarning o'zini o'zi boshqarish instituti – mahallaning O'zbekiston tajribasi katta qiziqish uyg'otadi va undan demokratiya yo'lidan borayotgan mamlakatlarda samarali foydalanish mumkin. Mahalla O'zbekistonda demokratiyani barpo etishning muhim asoslaridan biri bo'lib, uning faoliyati fuqarolarning davlat boshqaruvida bevosita ishtirok etish, mamlakatning ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishining eng muhim vazifalarini hal etish bo'yicha konstitutsiyaviy huquqini ta'minlaydi. Mamlakatimizda demokratik islohotlarni yanada chuqurlashtirish va fuqarolik jamiyatini rivojlantirish kontseptsiyasida fuqarolik institutlari bugungi kunda demokratik qadriyatlar, huquqlari, erkinliklari va qonuniy manfaatlarini himoya qilishning muhim omiliga aylanmoqda. Fuqarolik institutlari fuqarolarga o'z imkoniyatlarini ro'yobga chiqarish, ijtimoiy, iqtisodiy va huquqiy madaniyatni oshirish, jamiyatda manfaatlar muvozanatini saqlashga sharoit yaratadi. I.Karimov ta'kidlaganidek: “Hayotimizning shunday bir alohida qismi borki, uni biron bir qonun yoki rasmiy hujjat bilan belgilab bo'lmaydi. Bu odamlarning ma'naviyati, mafkuraviy ongi va tafakkuri bilan bevosita bog'liqdir. Xususan, odamlarning o'zaro munosabatlari, ularning oilasi, qo'shnisi, oilaviy munosabatlari – bularning barchasi o'ziga xos va sirli dunyo, juda ehtiyotkorlik va nozik yondashuvni talab qiladi. Bunday munosabatlarni rasmiy buyruqlar, qonunlar va farmonlar bilan belgilab bo'lmaydi. Sharqda islom falsafasida mahallalarda – odamlarda, jamiyatda tinchlik va osoyishtalikni saqlashda mehribonlik va rahmdillik naqadar muhim ahamiyatga ega ekanligini ko'rish mumkin» Mustaqillikning dastlabki kunlaridan boshlab mahalla institutini tiklash ishlari faollashdi. Uning dastlabki namoyon bo'lishi mamlakatning Bosh qomusi – O'zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi bo'ldi. Konstitutsiyaning 105-moddasida “Shaharcha, qishloq va ovullarda, shuningdek ular tarkibidagi mahallalarda hamda shaharlardagi mahallalarda fuqarolarning yig'inlari o'zini o'zi boshqarish organlari bo'lib, ular ikki yarim yil muddatga raisni (oqsoqolni) va uning maslahatchilarini saylaydi. O'zini o'zi boshqarish organlarini saylash tartibi, faoliyatini tashkil etish hamda vakolat doirasi qonun bilan belgilanadi” deyilgan. Ushbu qoida mahallaning huquqiy asoslarini yanada rivojlantirish uchun asos bo'lib xizmat qiladi. Konstitutsiya qabul qilinishidan oldin ham, O'zbekistonning mahalla faollari tomonidan qilingan ko'plab murojaatlar asosida Prezident 1992-yil 12-sentyabrda "Mahalla jamg'armasi va uning hududiy bo'linmalarini tashkil etish t o'g'risida" farmon chiqardi.
Mahalla institutlari tashkil etilishi va rivojlanish tarixidagi muhim bosqich 1993 yilda qabul qilingan "Fuqarolarning o'zini o'zi boshqarish organlari to'g'risida" gi qonun bo'ldi, mazkur qonun 1999 yilda yangi tahrirda qayta qabul qilindi. 2004 yilda esa "Fuqarolar yig'ini raisi (oqsoqoli) va uning maslahatchilari saylovi to'g'risida" gi qonun qabul qilindi". "Mahalla" jamg'armasining bo'linmalari respublikaning barcha viloyatlari, tumanlari va shaharlarida mavjud. Ushbu jamg'armaning muhim faoliyatlaridan biri bu mahalla faollarining bilim darajasini oshirishdir. Buning uchun «Mahalla ziyosi» o'quv markazi va «Mahalla» faoliyat yuritadi. Mahallalarning har birida 15 ta komissiya faoliyat ko'rsatishi kerak: Mahalla ijtimoiy-iqtisodiy turdagi 30 tadan ortiq vazifalarni bajaradi. Ular avval mahalliy o'zini-o'zi boshqarish organlarining tasarrufida bo'lgan. Bugungi kunda mahalla tinchlik va barqarorlikni saqlash, xalqimizning eng yaxshi fazilatlarini – yaxshi qo'shnichilik va o'zaro yordam, insonparvarlik va rahmdillik an’analarini tiklash va rivojlantirish bo'yicha aholi bilan faol ish olib bormoqda. U aholining ijtimoiy himoyaga muhtoj qatlamlarini manzilli qo'llab-quvvatlash, xususiy tadbirkorlik va oilaviy biznesni rivojlantirish uchun haqiqiy markazga aylandi. Har yili yosh oilalarning to'ylariga yordam berib, uy-joy sharoitlarini yaxshilaydi. Kam ta'minlangan oilalarning bolalari uchun bolalar oromgohlarida bepul dam olishiga imkoniyat yaratadi. Ijtimoiy himoyaga muhtoj oilalarning bolalari hamda iqtidorli maktab o'quvchilari uchun respublikaning turli shaharlariga ekskursiyalar uyushtirib kelmoqdalar. Fuqarolar yig'inlari hududlarida mingdan ortiq yangi maishiy xizmat ko'rsatish markazlari ochilib, ularda birnecha o'n minglab qo'shimcha ish o'rinlari yaratilib kelinmoqda.
Obodonlashtirish va ko'kalamzorlashtirish borasida doimiy ishlar olib borilmoqda. Mahalliy aholi uchun o'yin maydonchalari va dam olish maskanlari qurilishi katta ahamiyatga ega bo'ldi. Bu jarayonda muntazam hasharlar o'tkazishda tashabbus ko'rsatadigan fuqarolarning o'zlari katta rol o'ynaydi. Bu qudratli ma'naviy va birlashtiruvchi kuch bo'lib xizmat qiladigan xalqimizning ajoyib urf-odatlaridan biridir. Xayrli ishlarning natijalari bugun yaqqol ko'rinib turibdi. Darhaqiqat, o'zbekistonliklarning sa'y-harakatlari bilan mahallalarda ko'plab mevali va manzarali daraxtlar va gullar ekilib, o'sib, fuqarolar yig'inlari obodonlashtirilgan ekologik zonaga aylantirildi.
Mahallani asrab-avaylash islohotning asosiy siyosiy yutuqlaridan biridir. O'zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A.Karimov ta'kidlaganidek, mamlakatda "xalq an’analariga asoslangan, tarixiy shakllangan jamoaviy munosabatlar – mahalla fuqarolarning o'zini o'zi boshqarishining noyob mexanizmi" yaratildi.
Mahalla qo'mitalari, oqsoqollar kengashlari asosan xalq an’analari va urf-odatlari himoyachilari, jamoat fikrining tashabbuskori, turmush marosimlarini tashkillashtiruvchi vazifalarni bajaradilar. O'zbekistonda 10 mingga yaqin fuqarolarning o'zini o'zi boshqarish organlari mavjud. Qonunda ularga berilgan vakolatlarga asoslanib, mahalla fuqarolar yig'inlari va faollari aholini ijtimoiy-siyosiy hayotga keng jalb qilish, ma'naviy-ma'rifiy ishlarni kuchaytirish, oilalarda farovonlikni saqlash, kam ta'minlangan oilalar va nogironlarga moddiy yordam ko'rsatish, hududlarni obodonlashtirish, boshqa bir qator tadbirlarni tashkil etish bo'yicha katta ishlarni amalga oshirmoqdalar. Shunday qilib, mahalla fuqarolik jamiyatining yangi tipidagi fuqarolarning o'zini o'zi boshqarish organi sifatida uning fazilatlarini jonlantirish va tiklash imkoniyatiga ega bo'ldi. Mahalla siyosiy tizimning emas, balki fuqarolik o'zini o'zi boshqarishning institute emasligi, siyosiy tizimda ishtirok etmasligi, balki u bilan o'zaro munosabatda bo'lishi muhim ahamiyatga ega. Davlatimiz rahbari ta'kidlaganidek: “Oila – muqaddas” degan azaliy va ezgu g'oya qadrsizlanib, ming yillik milliy qadriyatlarimiz zavol topar ekan, bu kabi og'riqli holatlarni kamaytirib bo'lmaydi. Buning uchun mahalla katta ijtimoiy kuch sifatida maydonga chiqishi kerak. Chunki faollar, ko'pni ko'rgan oqsoqollar, tajribali nuroniylarimiz, agar istasa, jamoatchilik bilan birgalikda har qanday muammoni hal qilishga, xato qilgan yoshlarni to'g'ri yo'lga solishga qodir».
Fuqarolar o‘zini o‘zi boshqarish organlarining mustaqilligi ularning mahalliy hokimiyat organlari bilan munosabatlarida aks etadi. O‘zbekiston Respublikasining “Fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari to‘g‘risida”gi Qonunining2133-moddasiga muvofiq fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarishi fuqarolarning mahalliy ahamiyatga molik masalalarni o‘z manfaatlaridan, rivojlanishning tarixiy xususiyatlaridan, shuningdek milliy va ma’naviy qadriyatlardan, mahalliy urf-odatlar va an’analardan kelib chiqqan holda hal qilish borasidagi O‘zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi va qonunlari bilan kafolatlanadigan mustaqil faoliyatidir. Mazkur Qonun 8-moddasining ikkinchi qismida esa fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari davlat hokimiyati organlari tizimiga kirmaydi va qonun bilan berilgan o‘z vakolatlarini tegishli hudud doirasida amalga oshirishi mustahkamlangan.
“Mahalliy davlat hokimiyati to‘g‘risida”gi Qonunning214 4-moddasida mahalliy davlat hokimiyati va fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlarining o‘zaro munosabatlari belgilangan. Mazkur moddaga muvofiq xalq deputatlari viloyat, tuman, shahar Kengashi va viloyat, tuman, shahar hokimi tegishli hududda o‘zini o‘zi boshqarishni rivojlantirishga ko‘maklashishlari, o‘zini o‘zi boshqarish organlarining faoliyatini yo‘naltirib turishlari belgilangan. Ushbu Qonunning 1-moddasida esa Xalq deputatlari Kengashi va hokim davlat hokimiyati va boshqaruvi organlari bilan fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari o‘rtasidagi aloqalarni, aholini viloyat, tuman va shaharni boshqarishga jalb etishni ta’minlashi belgilangan.
Mahalliy davlat hokimiyati va fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari turli masalalar yuzasidan o‘zaro munosabatlarga kirishadilar. Ushbu munosabatlar fuqarolar o‘zini o‘zi boshqarish organlarini qo‘llab-quvvatlash, mahalliy boshqaruvdagi ishtirokini ta’minlash, shuningdek mahalliy hokimiyat organlarini o‘zini o‘zi boshqarishni yo‘naltirishdan iboratligi ayon bo‘ldi.
“Fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari to‘g‘risida”gi Qonunning 7-moddasiga muvofiq davlat organlari fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari faoliyatini amalga oshirishi uchun zarur sharoit yaratadi, qonun hujjatlari bilan berilgan vakolatlarni amalga oshirishda ularga ko‘maklashadi. Ushbu moddaga binoan davlat hokimiyati va boshqaruvi organlari, xususan hukumat va parlament boshqa davlat hokimiyati va boshqaruvi organlarining fuqarolar o‘zini o‘zi boshqarish organlari faoliyatiga aralashmasligini ta’minlaydilar. Bunday faoliyat qonunlar va boshqa qonun hujjatlarida, dasturlarda tegishli me’yorlarni hamda choralarni belgilash, ularning ijrosini ta’minlashdan iborat. Mahalliy davlat hokimiyati organlarining o‘zini o‘zi boshqarishni rivojlantirishga ko‘maklashishini tashkil etish barcha davlatlarda dolzarb masalardan biri hisoblanadi. Masalan, Italiya Respublikasi Konstitutsiyaning 5-moddasida mahalliy avtonomiyani tan olishi va uning rivojlanishiga ko‘maklashishi konstitutsiyaviy tuzum tamoyili sifatida belgilangan .
O‘zbekistonda o‘zini o‘zi boshqarishni o‘rganish ko‘plab muammolarning mavjudligi, ularni hal qilish borasida metodik ko‘rsatmalar, mahalla raislari (oqsaqollari), ularning maslahatchilari va faollari malakalarini oshirish va boshqa masalalarda ko‘maklashishga muhtojligi ayon bo‘ladi. Ushbu va boshqa masalalarni hal qilishda mahalliy hokimiyat organlari tomonidan ko‘maklashishning shakl va uslublarini takomillashtirish ehtiyoji namoyon bo‘lmoqda.
O‘zbekistonda mahalla faoliyatini tashkil etish, uni rivojlantirishga ko‘maklashishga alohida e’tibor berilmoqda. Davlatimiz rahbari O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasining o‘n yilligiga bag‘ishlangan tantanali marosimdagi nutqida 2003 yilni “Obod mahalla yili”, - deb e’lon qilib, “... mahallaning hayotimizdagi mavqei yuksak, uning qonuniy, huquqiy asoslari har tomonlama mustahkam bo‘lib rivoj topsa, bu idorani jamiyatimiz siyosiy-iqtisodiy va ma’naviy hayotining ajralmas bir qismi, quyi boshqarish tizimi sifatida nechog‘li kuchaytirsak, buning uchun barcha moddiy-moliyaviy sharoitlarni tashkil qilib bersak, o‘ylaymanki, bu o‘z oldimizga qo‘ygan oliy maqsadlarga erishish yo‘lida katta qadam bo‘ladi” 215 , deb ta’kidladi. 2013 yilning oktyabrida O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining «Fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari xodimlarining malakasini oshirish bo‘yicha o‘quv kursini tashkil etish to‘g‘risida»gi qarori amaliy choralardan biri bo‘ldi. Ushbu qarorga muvofiq har bir hududda tashkil qilingan fuqarolar o‘zini o‘zi boshqarish organlari xodimlarining malakasini oshirish bo‘yicha o‘quv kurslari o‘zini o‘zi boshqarishni rivojlantirish, bu borada mavjud muammolarni hal etishga katta ko‘mak bo‘ldi. 2014 yil mobaynida ushbu o‘quv kurslarida, jami o‘zini o‘zi boshqarish organlari xodimlarining 35% ni tashkil etuvchi 13 ming 983 nafar xodimlar malaka oshirib, o‘quv kurslarining sertifikatlarini qo‘lga kiritishdi mahalliy hokimiyat organlarining vazifalari alohida e’tirof etiladi216 . Masalan, “Mahalliy davlat hokimiyati to‘g‘risida”gi Qonunning 1-moddasida xalq deputatlari Kengashi va hokim O‘zbekiston Respublikasi davlat hokimiyati va boshqaruvi organlari bilan fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari o‘rtasidagi aloqalarni, aholini viloyat, tuman va shaharni boshqarishga jalb etishni ta’minlashi belgilangan.
“Fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari to‘g‘risida”gi Qonunning 11-moddasida esa yilning har choragida Qoraqalpog‘iston Respublikasi, viloyatlar, Toshkent shahar, tumanlar va shaharlar ijro etuvchi hokimiyat organlari rahbarlarining fuqarolar yig‘inlari faoliyati sohasiga kiruvchi masalalar yuzasidan hisobotlarini eshitishi mustahkamlangan. Bu borada tuman (shahar) hokimlari tomonidan 2013 yilning birinchi choragida fuqarolar yig‘inlariga 4757 marotaba, ikkinchi choragida 6459 marotaba, uchinchi choragida 5407 marotaba hisobotlar taqdim etilganini qayd etish lozim. SHuningdek, xalq ta’limi, sog‘liqni saqlash, bandlikka ko‘maklashish, kommunal xizmatlar ko‘rsatish sohasidagi vakolatli davlat organlari rahbarlarining fuqarolar yig‘inlari faoliyati sohasiga kiruvchi masalalar bo‘yicha hisobotlari ham tizimli ravishda eshitilib borilmoqda.
SHu bilan birga O‘zbekison Respublikasi SHaharsozlik kodeksining 10-moddasida fuqarolar, fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari va jamoat birlashmalarining shaharsozlik faoliyati sohasidagi qarorlarning muhokamasi va qabul qilinishidagi ishtiroki tartibga solingan218 . Mazkur moddaga ko‘ra fuqarolar, fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari va jamoat birlashmalari yashash va faoliyat ko‘rsatish muhitining holati, taxmin qilinayotgan o‘zgarishlari, aholi punktlarining bosh rejalari, uy-joy-fuqarolik ob’ektlarining qurilishi, rekonstruksiyasi, hududlarning obodonlashtirilishi, muhandislik va transport kommunikatsiyalarining o‘tkazilishi to‘g‘risida o‘z vaqtida va ishonchli, to‘liq axborot olish hamda shaharsozlik faoliyati haqidagi o‘zga axborotni olish huquqiga ega.Davlat organlari fuqarolar, fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari hamda jamoat birlashmalarining manfaatlariga daxldor, shaharsozlik faoliyati masalalariga taalluqli murojaatlarini o‘z vakolatlari doirasida ko‘rib chiqadilar va ularga belgilangan muddatlarda asosli javoblar taqdim qiladilar.
Barcha fuqarolar yig‘inlari tegishli hududda qonunlar va boshqa qonun hujjatlarining ijro etilishi, shu jumladan tadbirkorlik faoliyati sub’ektlarining huquqlari va qonuniy manfaatlariga rioya etilishi, kommunal xizmat ko‘rsatish tashkilotlari tomonidan kommunal xizmatlar ko‘rsatish sifati, imoratlar qurish hamda hovlilar va uylar atrofidagi hududlarni saqlash qoidalariga rioya etilishi, erlardan foydalanish va ularni muhofaza etish ustidan jamoatchilik nazoratini amalga oshiradi. Ushbu vakolatlari doirasida fuqarolar yig‘inlari davlat va mahalliy hokimiyat organlari faoliyatini yaxshilash va aniqlangan kamchiliklarni bartaraf qilish bo‘yicha takliflar beradilarn, ya’ni mahalliy boshqaruvni amalga oshirishda ishtirok etadilar.
Fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari tomonidan tegishli prokurorlar axborotini tinglash ham ularning mahalliy boshqaruvda amaliy ishtirokini ta’minlaydi. O‘zbekistonRespublikasi 2001 yil 29 avgustdayangitahrirdaqabulqilingan „Prokuratura to‘g‘risida”giQonuni219 5-moddasining beshinchiqismigaasosan viloyatlar, Toshkent shahar, tumanlar va shaharlar prokurorlari va ularga tenglashtirilgan prokurorlar xalq deputatlari tegishli Kengashlariga, zarurat bo‘lgan hollarda esa fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlariga qonuniylikning hamda jinoyatchilikka qarshi kurashning holati to‘g‘risida har yili axborot beradilar. Bu norma prokuratura organlarining vazirliklar, davlatqo‘mitalari, idoralar, fuqarolarningo‘zinio‘ziboshqarishorganlari, jamoatbirlashmalari, korxonalar, muassasalar, tashkilotlar, hokimlar va boshqamansabdorshaxslartomonidanqonunlarningijroetilishiustidannazoratqilishgakengjamoatch iliknijalbqilishiuchunhuquqiyzaminyaratadi.
Prokuratura organlarining axborotini eshitish davlat organlari faoliyatining oshkoraligini ta’minlash barobarida, fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari e’tiborini dolzarb masalalarga qaratish, fuqarolar faolligini oshirish va jamoatchilik nazoratini kuchaytirishga xizmat qiladi. Holbuki qonunlar ijrosi ustidan jamoatchilik nazoratini o‘rnatish ular ijrosini ta’minlash va takomillashtirishning muhim shartlaridan biridir. Ayrim tadqiqotchilar fikriga ko‘ra “Ijtimoiy boshqaruv tizimida nazoratning o‘zi qaytma aloqaning muhim turi bo‘lib, u orqali hokimiyat sub’ektlarining amldagi ahvol, qarorlar ijrosi to‘g‘risida axborot oladilar” .
Mahalliy hokimiyat organlarining o‘zini o‘zi boshqarishni yo‘naltirishi o‘z vakolatlari doirasidagi masalalar yuzasidan umummajburiy qarorlar qabul qilishi, ular va boshqa normativhuquqiy hujjatlar ijrosini nazorat qilishdan iboratdir. Barcha davlatlarda, fuqarorlar o‘zini o‘zi boshqarish organlari tomonidan ularga o‘tkazilgan davlat organlari vakolatlari ijrosi ustidan nazorat amalga oshiriladi hamda ularning qonunga zid qarorlarining sud organlari tomonidan bekor qilinadi. Bunday nazoratga ehtiyoj O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti huzuridagi Amaldagi qonun hujjatlari monitoringi instituti tomonidan o‘tkazilgan “Fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari to‘g‘risida”gi Qonuni monitoringi natijalaridan ham ko‘rish mumkin. Monitoring davomida O‘zbekiston Respublikasi Oliy sudining fuqarolik ishlari bo‘yicha sudlarda ko‘rilgan fuqarolar o‘zini o‘zi boshqarish organlarining qarorlarini haqiqiy emas, deb topish haqidagi fuqarolik ishlari yuzasidan umumlashmasi tahliliga ko‘ra, sudlarish yurituviga kelib tushgan jami 14 ta fuqarolik ishlaridan 12 tasi yoki qariyb 86 foizi qanoatlantirilgan.
Fuqarolik jamiyati bir vaqtning o‘zida muayyan g‘oya va mafkura, aniq asosga ega bo‘lgan voqelikni qamrab olmasada uning amaliy xarakteri bilan bog‘liq holda namoyon bo‘ladi. CHunki bunday o‘z-o‘zini institutsional boshqaruv shakli bir tomondan, shaxsiy erkinlik, o‘zaro munosabatning turi va predmetini erkin tanlashga imkon beruvchi ijtimoiy munosabatlarning aniq sohasi va qizqishlarni sub’ektiv qondirish usuli sifatida talqin qilinsa, boshqa tomondan, yuzaga kelgan aniq voqea-hodisaga o‘ziga xos “kuchli va mustaqil shaxs” nuqtai nazaridan yondoshish imkonini beruvchi ijtimoiy tizim sifatida rivojlanib boradi. Masalan, AQSHda fuqarolik jamiyatining dastlabki rasmiy institutlari diniy uyushmalar, maktablar va turar joyi bo‘yicha havfsizlik va tartibni ta’minlovchi ijtimoiy guruhlar sifatida faoliyat olib borgan. G‘arbiy Evropada esa bundan farqli ravishda fuqarolik jamiyati institutlari iqtisodiy sohada o‘zo‘zini namoyon qilib, bu yangi va eski tipdagi, oldingi uyushmalar va korporativ birlashmalar asosida tashkil topgan mustaqil bozor tashkilotlari sifatida faoliyat yuritgan. Germaniyada fuqarolik jamiyati institutlarining o‘ziga xos faoliyati gildiyada o‘z aksini topib, o‘z vaqtida hunarmand va savdogarlarning o‘z-o‘zini himoya qilish va shaharlarni boshqarishga o‘ziga xos ta’sir o‘tkazishning dastlabki shakli sifatida qaror topgan. O‘z navbatida Evropaning Florensiya, Paduyava boshqa shaharlari o‘zini gildiya-shahar(townsmen) sifatida shakllantirgan.
Hozirgi davrda rivojlangan G‘arb davlatlarida faoliyat olib borayotgan fuqarolik jamiyati institutlari demokratik siyosiy faollikni nazarda tutgan holda davlat ustidan nazoratni amalga oshiradi. Bunda siyosiy partiyalar ta’siri va o‘z-o‘zini boshqarish institutlari faolligi tobora ortib boraveradi. YA’ni shaxs erkinligi oliy qadriyat sifatida baholanadi. Masalan, AQSH, Buyukbritaniya, Avstraliyada mazkur prinsip sabab davlatning fuqarolik jamiyati hayotiga aralashuviga yo‘l qo‘yilmaydi. Kuchli davlat an’anasi SHarq davlatlari kabi ko‘pgina G‘arb mamlakatlariga ham xos, ayniqsa Germaniya davlat boshqaruv tizimida bu holatga bevosita guvoh bo‘lishimiz mumkin. YA’ni Germaniya ijtimoiy-siyosiy hayotida davlatning roli jamiyat hayotini barqarorlashtirishdagi ahamiyati kuchli hisoblanadi. SHu boisdan ham davlat tuzilishiga alohida e’tibor qaratiladi. Bunda milliy birdamlik g‘oyasi ustuvor ahamiyat kasb etadi. SHuning uchun ham shaxsiy erkinlik davlat qudratiga bog‘lab talqin etiladi. Unga ko‘ra davlat kuchli bo‘lsagina, shaxs qiziqishlari va erkinligini himoya qila oladi. YA’ni, davlat tartibi g‘oyasi, milliy birdamlikshaxs erkinligidan ham ustun qo‘yiladi. Bunday xokimiyat boshqaruv tizimi Germaniyadan tashqari Fransiya va YAponiyaga mamlakatlariga xosdir. SHuningdek, Germaniyada fuqarolik jamiyati sohasida va uning faolligini oshirishda fuqaroga nodavlat sektorni rivojlantirishning muhim maqsadli ob’ekti sifatida e’tibor qaratiladi. Germaniyada muhim siyosiy-huquqiy va ijtimoiy-iqtisodiy vazifalarning hal etilishida hamda insonning qonuniy huquq va erkinliklari himoya qilinishidafuqarolik jamiyati institutlari muhim rol o‘ynaydi. Bunda davlat faoliyati ustidan jamoatchilik nazoratining ta’minlanishi fuqarolik jamiyati institutlarining muhim vazifasi deb qaraladi. Davlat tizimlari faoliyati ustidan jamoatchilik nazoratining amalga oshirilishida nohukumat tashkilotlarining rolini kuchaytirish davlatning jamiyat bilan samarali o‘zaro aloqada bo‘lishi mexanizmlarini mustahkamlaydi.
Germaniyada fuqarolarning davlat organlari faoliyati to‘g‘risida erkin axborot olishga bo‘lgan konstitutsiyaviy huquqlarini amalga oshirish ko‘p qirrali va murakkab jarayon sifatida baholanadi. SHuning uchun ham mazkur jarayonlar axborot erkinligiga oid huquqiy mexanizmlar asosida tartibga solinadi. CHunki bugungi kunda ommaviy axborot vositalari xodimlarining zamonaviy axborot bozori sharoitida jamiyat oldidagi mas’uliyati hamda javobgarligini yanada chuqur anglashiga xizmat qiluvchi zarur mexanizmlarni ishlab chiqish muhimdir. SHuning uchun ham 2003 yilning mayida Germaniyada oila, keksa fuqarolar, ayollar va yoshlar ishlari bo‘yicha qo‘mitaning kichik bo‘limi (Fuqarolik faolligi bo‘yicha kichik qo‘mita)tashkil etilgan. Uning vazifasiga Germaniyaning fuqarolik jamiyatini tadqiq etish tavsiyalarini bajarishga ko‘maklashish hamda o‘z yo‘nalishidagi qonun loyihalari va tashabbuslarini muhokama qilish kiradi.
SHuningdek bu mamlakatda aholining davlat, tijorat va jamoat tashkilotlariga bo‘lgan ishonchi “uchinchi sektor”ni rivojlantirishning muhim mezonlari hisoblanadi. Fuqarolik jamiyatini rivojlantirish jarayonidagi «birinchi» va «uchinchi» sektorlar o‘rtasidagi o‘zaro munosabatlarni institutsionallashtirish har ikki tomon uchun foydali hisoblanadi. Bunday hamkorlik siyosatini belgilab beradigan hujjatlar davlat bilan fuqarolik jamiyati institutlari o‘rtasidagi o‘zaro munosabatlarni rivojlantirishning muayyan bosqichi uchungina foydali bo‘ladi. Ularda davlat hokimiyatining fuqarolik jamiyati roliga nisbatan yangicha nuqtai-nazari aks etadi va uchinchi sektor tashkilotlari bilan samarali o‘zaro hamkorlik asoslari yaratiladi.
Germaniyada “uchinchi sektor” fuqarolik jamiyati, faol fuqarolik va birdamlik hissi – yaqin yaqingacha faqat siyosatshunoslarni qiziqtirgan tushunchalar endilikda barcha ijtimoiygumanitar soha vakillari tomonidan muhokama qilinmoqda. Buning siri nimada? Nima sababdan bugun uning ahamiyati bunchalik oshgan? Birinchidan “uchinchi sektor” – fuqarolik jamiyatining tashkiliy infratuzilmasi – uzoq yillar davomida rivojlanuvchi iqtisodning muhim tarmog‘iga aylandi. Masalan, birgina Germaniyaning o‘zida 1990 yildan 1995 yilgacha u 30% o‘sdi. Bundan ma’lum bo‘ladiki, uchinchi sektor mehnat bozori uchun alohida ahamiyat kasb etadi. 90 yil o‘rtalariga kelib Germaniya aholisining tahminan 2,1 mln. (ish bilan banlarning 5%) notijorat sektorda bo‘lgan. Boshqa mamlakatlarga nisbatan Germaniyaning “uchinchi sektori” o‘zining iqtisodiy ahamiyatiga ko‘ra “o‘rtacha” hisoblanadi. Unchalik katta bo‘lmagan boshqa G‘arb mamlakatlari - Niderlandiya, Irlandiya, Belgiya – bu jihat bo‘yicha 10% gacha chiqqan xolos. Sababi davlat va “uchinchi sektor” o‘rtasida bevosita va uzluksiz hamkorlik bu mamlakatlarda Germaniya darajasida rivojlantirilmagan. Germaniyada davlat va “uchinchi sektor” o‘rtasidagi subsidarlik tamoyilining qo‘llanilishi beg‘araz yordam bilan chegaralanadi.
YAponiyada fuqarolik jamiyatini aniq belgilarini namoyon etuvchi qarashlar asosan XIX asrning oxirlaridan boshlab ilgari surilgan. YAponiyada fuqarolik jamiyati institutlari faoliyati asosan 1960 yildan boshlab rivojlangan bo‘lsada aynan 2006 yildan boshlab rivojlangan G‘arb davlatlaridan farq qiladigan o‘ziga xos fuqarolik jamiyati modelini takomillashtirishga alohida e’tibor qaratilgan. YAponiyada rivojlantirilayotgan fuqarolik jamiyati “ongli va mas’uliyatli faoliyat yuritish” tamoyiliga asoslangan. SHuningdek, “davlat-iqtisod (bozor)-fuqarolik jamiyati” modeli ustuvor ahamiyat kasb etadi. YAponiyada joylardagi davlat hokimiyati organlari NNTlar orasida ijtimoiy ahamiyatga ega muammolarni hal etishga qaratilgan turli dastur va loyihalarni e’lon qilishni ko‘zda tutuvchi tanlovlarni o‘tkazish huquqiga ega.
Hozirgi davrda YAponiyada fuqarolik jamiyati institutlari asosan quyidagi vazifalarni bajaradi:
1. Ijtimoiy sarmoyalarni shakllantirish va ko‘paytirish;
2. Aholiga nisbatan qo‘llanilayotgan ijtimoiy xizmatlarni kengaytirishni qo‘llab quvvatlash;
3. Jamiyatdagi turli maqsadli faoliyat bilan shug‘ullanayotgan muayyan guruhlarni qo‘llab quvvatlash va mehnat uyushmalari faoliyatini kengaytirish;
4. YAponiyada hududiy assotsiatsiyalar faoliyatini kuchaytirish va ularni davlat tomonidan qo‘llab-quvvatlashga erishish;
5. YAponiyada mavjud siyosiy tizim va partiyalar faoliyatini takomillashtirish;
6. Davlat va bozor munosabatlaridan mustaqil bo‘lgan iste’molchilar jamiyatini rivojlantirishga erishish;
7. Atrof-muhitni muxofaza qilish, axoli salomatligini yaxshilash va mavjud demografik muammolarni oqilona hal etish;
8. Global moliyaviy-iqtisodiy inqiroz va ekologik muammolarni tadqiq etuvchi muassasalar faoliyatini takomillashtirish va h.k.
YAponiyadan farqli ravishda Xitoyda fuqarolik jamiyatini rivojlantirishning retrospektiv xususiyatlari va siyosiy islohotlar tadriji bu hududa yashovchi insonlarni fuqarolik madaniyatini shakllantirishda muhim o‘rin tutadi. Bu erda eng muhim narsa shuki Xitoyda fuqarolik jamiyati tizimida "bozor" va "ijtimoiy" sohani o‘zaro aloqadorlikda bosqichma-bosqich rivojlanishi alohida ahamiyat kasb etadi. Xitoyda davlat va jamiyat o‘rtasidagi munosabatlarni rivojlantirish asosan 1949 yildan boshlab asosiy bosqichni bosib o‘tgan bo‘lsada, avvalo fuqarolik jamiyati institutlarining dastlabki tuzilmalari faoliyati asosida Xitoy ma’muriy tizimini mustahkamlashga e’tibor qaratilgan. 1989 yildan boshlab Xitoyda fuqarolik jamiyati institutlari faoliyati keng miqyosda tashkil etilgan.
Xitoyda fuqarolik jamiyatining rivojlanishida bir qancha to‘siqlar mavjud, ulardan biri – xitoy madaniyatida fuqarolik jamiyati an’analarining oldin mavjud bo‘lmaganligi. Buning echimi, kaliti Xitoy “xalq jamiyati”ni “fuqarolik” jamiyatiga – “xalq”ni “fuqaro”ga almashtirish kerak. Xitoyning siyosiy jihatdan rivojlanishi fuqarolarda fuqaroviy ong va fuqarolik madaniyatini tarbiyalash, siyosiy tizimni isloh qilish va demokratiyani rivojlantirish bilan xarakterlanadi. Xitoy sotsiologlarining fuqarolik jamiyati tushunchasiga munosabati ham o‘ziga xosdir. CHunki bu mamlakatda fuqarolik jamiyati nodavlat va davlatdan tashqari tashkilotlar sifatida jamoaviy o‘z-o‘zini boshqarish asosni tashkil qiladi. Ularning fikricha, fuqarolik jamiyati – asta-sekin qudratli davlatning bozor va ijtimoiy munosabatlar sohasidan chetlashtirilishi, fuqarolik jamiyatining muhim komponentlaridan biri fuqaroviy-ijtimoiy tashkilotlar kabi shakllarinishi va rivojlanishi bilan bog‘liqdir. Xitoyda fuqarolik jamiyati shakllanishi tarixi – buyuk va qudratli davlatning iqtisod va ijtimoiy munosabatlar sohasidan chetlashishi, fuqarolik jamiyatining yana bir muhim komponenti, fuqaroviy-ijtimoiy tashkilotlarning paydo bo‘lishi va rivoji bilan bog‘liq. SHu sababli, bugungi xitoy olimlari Xitoyda siyosat va ma’muriy boshqaruvda yangi tendensiyalarni shahar va qishloq joylariga tadbiq qilish orqali fuqarolik jamiyatini rivojlantirish mumkinligini alohida ta’kidlab o‘tmoqdalar.
Uzoq SHarqda konfutsichilik ana’analarini saqlab qolgan va milliy qadariyatlar tizimiga qat’iy amal qiladigan davlat Janubiy Koreya hisoblanadi. Bu davlatda fuqarolik jamiyati jamoaviylik tamoyiliga asoslangan holda rivojlantirib borilmoqda. Fuqarolik jamiyati institutlari ijtimoiy-siyosiy barqaorlikni ta’minlashga xizmat qilishi bilan bir qatorda davlat va jamiyat munosabatlarini modernizatsiya qilishda muhim o‘rinni egallaydi. Janubiy Koreyada fuqarolik jamiyatini rivojlantirish maqsadida liberal demokratik tamoyillarni ana’naviy jamiyat boshqaruvi me’yorlari bilan uyg‘un holda tadbiq qilishga alohida e’tibor qaratilgan.
Insoniyat tarixida katta hududlarni egallagan rivojlangan mamlakatlar bilan bir qatorda kichik davlatlar ham mavjud. Singapur aynan shunday shahar-davlat hisoblanadi. Singapur qishloq xo‘jaligi yoki biror tabiiy resurslariga ega emas, ammo suvni ham import qilishga majbur bo‘lgan Singapur o‘z mahsulotlarini Rossiyadan uch barobar ko‘p miqdorda eksport qiladi. Siyosatshunos N. Gardele bu haqida shunday yozadi: «Ehtimol butun er yuzida Singapurchalik tartiblilik, yuqori texnologiyalar, boy o‘rtacha sinf, madaniyat va tolerantlik bilan XXI asrga qadam qo‘yishga tayyor shahar-davlat bo‘lmasa kerak. Hali 1965 yilda ham Singapur iqtisodiy ko‘rsatkichlari bilan CHili, Argentina va Meksika bilan bir darajada turgan edi, endilikda esa bu mamlakatda ishlab chiqarishi aholi jon boshiga yuqoridagi mamlakatlardan 5 barobar ko‘p. Ichki yalpi mahsuloti — 136 milyard dolllarni tashkil etadi. Daromadi bo‘yicha aholi jon boshiga 45 ming dollardan ziyodni tashkil qilayotgan bu mamlakat jahonda etakchilik qilmoqda. Xalqaro ilmiy tadqiqot markazlari tomonidan o‘tkazilgan so‘rovlar natijasida Singapurda korrupsiya va jinoyatchilik ko‘rsatkichi jahonda eng quyi darajada ekanligi aniqlangan. Singapur respublikasi – qirq yillik milliy suverenitetidan keyin rivojlanayotgan emas, “rivojlangan mamlakat” maqomini olgan Janubiy-SHarqiy Osiyodagi yagona mamlakatlardan biri hisoblanadi.
Hozirgi davrda Singapur – yuqori farovonlikdagi hayot tarziga ega yirik ishlab chiqarish markazidir. Bu erda siyosiy jarayon uch ketma-ket bosqich bo‘yicha rivojlanib borgan. Birinchi bosqichda avtoritar rejim joriy etilgan bo‘lsa, ikkinchi bosqichda esa iqtisodiy rivojlanishga urg‘u berilgan, shuningdek jiddiy siyosiy masalalar ayni shu bosqichda hal etilgan. Uchinchi bosqichda 14 – ishlab chiqarish modernizatsiyasi amalga oshirilgan va siyosiy tizim yanada takomillashtirilgan.
Siyosiy jarayoning asosiy ishtirokchisi sifatida davlat, fuqarolik jamiyati, siyosiy partiya va jamoat tashkilotlarining samarali hamkorligi bu davlatda yaxshi yo‘lga qo‘yilgan. Singapur davlatida ijro hokimiyati qonun chiqaruvchi hokimiyat ustidan nazorat o‘rnatgan. CHunki aynan davlat vazirliklar orqali muhim strategik qarorlarni qabul qilish va boshqa ijtimoiy-iqtisodiy sohalar ustidan nazoratni amalga oshirish va monopoliya huquqlaridan foydalanadi. Hukumat va jamiyat bilan vositachi sifatida aynan siyosiy partiyalar faoliyat olib boradi. Singapurda Evropa namunasi asosida ko‘p partiyaviylik va xalq harakati ustunlik qiladi. Singapurda barcha partiyalar konstitutsion-huquqiy rasmiylashtirilgan va qonuniy maqomga ega bo‘lib siyosiy jarayon va demokratiyaning ajralmas atributi hisoblanadi.
Singapur davlatining keyingi rivoji jamiyatni demokratlashtirish bilan bog‘liq. Oxirgi yillarda bu erda demokratiyani takomillashtirish davlat strategiyasi aniqlab olindi.
Bular quyidagi islohotlarni amalga oshirishda o‘ziga xos o‘rinni egallaydi:
- jamiyatning ijtimoiy yaxlitligini mustahkamlash;
- yagona singapur millatini shakllantirish;
- iqtisodiy taraqqiyot, ta’lim tizimini modernizatsiyalash;
- korrupsiya bilan kurash.
Mazkur yo‘nalishlar demokratik jamiyat qurishning asosiy sharti hisoblanadi. Davlat bilan birga siyosiy tuzilma tashqarisida shakllanuvchi fuqarolik jamiyati bu davlatda katta o‘rin tutadi. Singapur hukumati demokratik, biroq o‘ta markazlashgan va qat’iy boshqariluvchi davlat doirasida xalq mandatini saylovlar orqali qo‘lga kiritib borgan. Ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyot esa demokratik qadriyatlarning shakllanishiga asos bo‘lgan, hukumat tepasiga yangi siyosiy etakchilar avlodining kelishi bu davlatda o‘ziga xos fuqarolik jamiyatini rivojlantirishga sharoit yaratib berishi mumkin.
Singapurda samarador davlat boshqaruvi va fuqarolik jamiyatini rivojlantirishda quyidagi islohotlarga alohida e’tibor qaratilgan: Birinchidan, hukmron partiya hanuz yirik siyosiy partiyaligicha qolmoqda. CHunki u turli sohalarda davlat boshqaruvidagi noyob tajribasiga ega. Ikkinchidan, iqtisodida bozor tamoyillar amal qiladi, biroq davlat asosiy xalq xo‘jaligi tarmoqlarini boshqaradi va nazorat qiladi. Uchinchidan, boshqaruv organlarining, davlat muassasalariga eng munosib kadrlarni to‘g‘ri tanlashi va taqsimlashi samarali natijalarni bermoqda. To‘rtinchidan, puxta o‘ylangan ta’lim tizimi ijtimoiy mobillikning muhim omili sifatida xizmat qilib qabul qilinan qarorlarning yuqori professionallik darajasini ta’minlangan. Beshinchidan, milliylik masalasining hal etilgan va etnik diskriminatsiya yo‘q, etnik teng huquqlilik jamiyat barqarorligining muhim sharti sifatida qaror topgan. Oltinchidan, ma’naviyaxloqiy asos sifatida, mamlakat siyosatiga o‘z ta’sirini o‘tkazuvchi – insoniy munosabat, muomala, tartib-intizom va o‘zarokelishuvga katta e’tibor qaratilgan. Ettinchidan, Singapurning iqtisodiy rivoji va boshqa ijtimoiy muammolarning hal etilishi omma siyosiy hayotini faolashtirgan va mahalliy o‘z-o‘zini boshqarish, zamonaviy parlamentarizmni rivojlanishiga asos bo‘lgan. Siyosiy barqarorlik o‘z navbatida samarali iqtisodiy taraqqiyotni ta’minlashga alohida e’tibor qaratilgan.
Davlat iqtisodiyot sohalarini keng miqyosda qamrab olgan bo‘lsada bu mamlakat jahon hamjamiyatidan uzib qo‘yilmagan. U boshqa mamlakatlar va umuman xalqaro tashkilotlar bilan samarali hamkorlik aloqalarini yo‘lga qo‘ygan. Bu mamlakat mana bir necha o‘n yillardan beri o‘z yo‘lidan borish va bu yo‘ldan qaytmaslik tamoyiliga qattiq amal qiladi. Bu yo‘lning mazmun-mohiyati – jamiyatning konkret-tarixiy sharoitini, milliy, diniy, madaniy xususiyatlarini hisobga olish; iqtisodiy taraqqiyotga an’anaviy axloqiy va madaniy qadriyatlar bilan uyg‘unlikda erishishdan iborat.
Singapur ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyotidan kelib chiqqan holda aytish mumkinki, yaqin orada uningijtimoiy-siyosiy hayotida biror bir jiddiy o‘zgarish yuz berishi amri mahol. CHunki hukumat tuzilmalaridagi o‘zgarishlar asta-sekin, shakllanib bo‘lgan va bunday o‘zgarishlar siyosiy tizimga dahl qilmagan holda amalga oshirilgan. Hukumat rahbarlarining hukumat tuzilmalaridagi o‘zgarishlarni ko‘pchilik aholining hurmat va e’tirofiga sazovor bo‘lgan an’anaviy siyosiy institularni saqlab qolish bilan birgalikda amalga oshirishi, mavjud hukumat faoliyatiga bo‘lgan ishonchni mustahkamlanishiga sabab bo‘lmoqda.
Xulosa
Bu mustqil ish mavzusida biz juda ko’plab ma’lumotlarga ega bo’lib oldik. Ushbu fuqarolik jamiyati fanidan o’zlashtirilgan bilimlarimizni yanada mustahkamladik. Ayniqsa bu mavzuda ya’ni “Mahalliy boshqaruvda fuqarolik jamiyati institutlarining roli” biz izlanib shu paytgacha bilmagan bilimlarimizni bildik. Fuqarolik jamiyati institutlarining Germaniya, Singapur, Yaponoya va Sharq davlatlari misolida ko’rib o’tdik. Bizning mamlakatimizda ham bu borada ancha islohotlar olib borilib, o’z natijalarini ko’rsatmoqda.


Foydalanılgan adabıyotlar:
1. Каримов И.А. «Избранный нами путь – это путь демократического развития и сотрудничества с прогрессивным миром». Т. 11. -Ташкент: «Узбекистан», 2003. 292 с.
2. Муминов А.Г. Национальная политика независимого Узбекистана и пути ее реализации в духовно-культурной сфере (теория и практика): Автореф. дисс. … д.полит.н. -Ташкент, 1999.
3. Турсунова Р.Ю. Духовный аспект в модернизации институтов гражданского общества (на примере политических партий). -Ташкент: УМЭД, 2012. 96 с.
4. https://president.uz/uz/3351