17.2-§. Korrupsiyaning namoyon bo‗lish shakllari
Jahon amaliyotida korrupsiyaning quyidagi namoyon bo‗lish
shakllarini uchratishimiz mumkin:
Maishiy korrupsiya oddiy fuqarolar va amaldorlarning o‗zaro
aloqalari natijasida vujudga keladi. Uning tarkibiga fuqarolardan
mansabdor shaxs va uning oila a‘zolariga turli sovg‗alar va
xizmatlar
kiradi.
Ushbu
toifaga
oshna-og‗aynigarchiliklar
(nepotizm) ham kiradi.
Ishbilarmonlik korrupsiyasi hukumat va biznesning o‗zaro
aloqalari natijasida vujudga keladi. Masalan, xo‗jalik nizosi ro‗y
bergan holatlarda tomonlar o‗z foydasiga qaror chiqarish
maqsadida sudya ko‗magini qo‗lga kiritishga harakat qiladi.
Oliy hukumat korrupsiyasi
demokratik tizimlarda oliy sudlar
va siyosiy rahbariyatga daxldor. U vijdonsiz xulq-atvori o‗z
manfaatlari yo‗lida va saylovchilar manfaatlariga ziyon yetkazgan
holda siyosatni amalga oshirishdan iborat bo‗lgan hukumat
tepasida turgan shaxslar bilan bog‗liqdir. Korrupsiya borasida eng
foydali bo‗lgan sohalar orasida quyidagilarni ajratib ko‗rsatish
mumkin:
soliq imtiyozlari;
xomashyo tovarlarini bozor narxlaridan arzonga sotish;
hududlashtirish, chunki bu yerning bahosiga ta‘sir etadi;
tabiiy resurslar qazib chiqarish;
davlat aktivlarini sotish, ayniqsa, davlat korxonalarini
xususiylashtirish;
509
tijorat faoliyatining ma‘lum bir turiga (ayniqsa, eksport-
import sohasida) monopol hokimlik taqdim etish;
xufyona iqtisodiyot va noqonuniy biznes ustidan nazorat
(tamagirlik, taqib qilishdan himoya, raqobatchilarni yo‗q qilish va
h.k.);
hukumat organlarida mas‘ul lavozimlarga tayinlash.
Korrupsiya shakllari, birinchi navbatda, sudyalarga daxldor,
lekin ma‘muriy huquqbuzarliklar holatida mos keluvchi ishlarni
ko‗rib chiqish vakolatlariga ega bo‗lgan mansabdor shaxslarga
(ichki ishlar organlari, yong‗inga qarshi nazorat organlari, soliq
organlari, bojxona organlari va b.) ham daxldor bo‗lishi mumkin.
Qonunchilikdagi «sanchqi»lar. Ko‗plab me‘yorlar ayb
darajasini, huquqbuzarliklar og‗irligi va boshqa holatlarni
maksimal hisobga olish mumkin bo‗lishi uchun sudyaga yumshoq
va qattiq jazo turlari o‗rtasida tanlashga imkon beradi. Bunda
sudyada huquqbuzarlik sodir etgan shaxsga nisbatan ta‘sir etish
vositasi paydo bo‗ladi. Jazoning yuqori va quyi chegaralari
o‗rtasida farq qanchalik katta bo‗lsa, fuqaro shunchalik katta pora
berishga tayyor bo‗ladi.
Muqobil ma‘muriy jazolash. Muqobil ma‘muriy jazo berish,
masalan, jarima tayinlash yoki hibsga olish bilan bog‗liq huquq
me‘yorlari mavjud. Ko‗pchilik ―sanchqi‖-me‘yorlardan ularni
nafaqat jazolar doirasining kengligi (shunday ekan, fuqaroning
pora berish motivatsiyasi kuchliroq ekanligi), balki odil sudni sud
hukumati emas, ijroiya hukumati amalga oshirishi ham farqlab
turadi. Ko‗plab huquqshunoslarning fikriga ko‗ra, bu turdagi
jarimalardan foydalanish faqat jinoiy sud jarayonlarida o‗zini
oqlaydi, lekin ma‘muriy jarayonda ko‗p asoslarga ega emas. Sud
jarayoni
ochiqlik
(oshkoralik),
sudda
ishni
ko‗rishning
tortishuvlilik, og‗zakilik va bevositalik tamoyillariga asosan
510
tashkil qilinadi. Ma‘muriy ishlarni ko‗rishda esa aksariyat hollarda
fuqaro hukumat vakillari bilan yuzma-yuz qoladi. Ma‘muriy
huquqbuzarlik
uchun
hatto
eng
qattiq
jazo
ham
uni
differensiatsiya qilish ma‘noga ega bo‗lishi uchun jinoiy
huquqdagi kabi og‗ir bo‗lmaydi.
Huquqbuzarlik
tarkibini
qayta
baholash.
―Sanchqi‖
turlarining yana biri huquqbuzarlik tarkibining turli kodekslarda
takrorlanishi hisoblanadi. Bu sodir etilgan huquqbuzarlikni
yumshoqroq toifaga (masalan, jinoiydan ma‘muriy yoki fuqarolik
toifasiga), yoki aksincha, qattiqroq toifaga qayta baholash uchun
imkoniyalar ochib beradi. Jinoyatlar va boshqa huquqbuzarliklarni
bir-biridan ajratish ko‗pincha qonunchilikdagi ifodalarning
mavhum ekanligi sababli qiyin bo‗ladi yoki bunday holatlarda
sudya (yoki mansabdor shaxs) o‗z ixtiyori bo‗yicha qaror qabul
qiladi, bu esa pora va tamagirlik uchun imkoniyatlar ochib beradi.
Fuqarolarning pul bilan bog‗liq bo‗lmagan yo‗qotishlar.
Ayrim huquq me‘yorlari, agar shaxsga nisbatan huquq me‘yoriga
bo‗ysunish bilan bog‗liq yo‗qotishlar qo‗llanadigan bo‗lsa,
korrupsiyaga olib kelishi mumkin. Jinoyat uchun jarima miqdori
nominal ravishda teng bo‗lgan holatlarda ham, ta‘kidlash joizki,
jarima to‗lash bankda to‗lovni amalga oshirish va to‗lovni amalga
oshirganlik haqida to‗lov qog‗ozini mos keluvchi idoraga taqdim
etish bilan bog‗liq pulsiz, vaqt xarajatlari bilan birgalikda
kuzatiladi. Huquq me‘yorlari tufayli vujudga keladigan pul bilan
bog‗liq bo‗lmagan yo‗qotishlar xilma-xil bo‗lib, fuqarolar uchun
turli darajada yoqimsiz bo‗ladi. Shuni ham hisobga olish kerakki,
sudda o‗z haqligini himoya qilishga hamma fuqarolar ham tayyor
bo‗lmaydi. Empirik ma‘lumotlarning ko‗rsatishicha, korrupsiya
quyidagilarga sababchi bo‗ladi:
511
davlat mablag‗lari va resurslarini samarasiz taqsimlash va
sarflash;
mamlakat iqtisodiyoti nuqtayi nazaridan korrupsion
moliyaviy yo‗qotishlar samarasizligi;
soliq organlari soliqlarning bir qismini o‗zlashtirib olgan
hollarda soliqlarning yo‗qotilishi;
qo‗yiladigan to‗siqlar tufayli vaqt yo‗qotilishi, davlat
apparatida ish samaradorligining pasayishi;
xususiy tadbirkorlarning xonavayron bo‗lishi;
malakali kadrlarning boshqa mamlakatlarga ketib qolishi;
ishlab chiqarishga investitsiyalar pasayishi, iqtisodiy
o‗sishning pasayishi;
ijtimoiy servis sifatining pasayishi;
rivojlanayotgan
mamlakatlarga
xalqaro
yordamdan
maqsadli yo‗nalishda foydalanmaslik, bu uning samaradorligini
keskin tushirib yuboradi;
shaxslar qobiliyatlaridan samarasiz foydalanish:
moddiy ne‘matlar ishlab chiqarish o‗rniga odamlar unumsiz
renta izlashga vaqt ketkazadilar;
ijtimoiy tengsizlikning o‗sishi;
uyushgan jinoyatchilikning kuchayishi - «banda»lar
«mafiya»ga aylanadi;
hukumatning siyosiy qonuniy huquqlariga putur yetishi;
jamiyatda odob-axloq pasayib ketishi va shu kabilar.
Ko‗pchilik
mutaxassislar
korrupsiya
darajasi
yuqori
ekanligining asosiy sababi ichki va tashqi tiyib turish
mexanizmlarini ta‘minlaydigan siyosiy institutlar mukammal
emasligida, deb hisoblaydilar. Bundan tashqari, ayrim obyektiv
512
holatlarning mavjudligi ham korrupsiya darajasining yuqori
bo‗lishiga olib keladi, deb ta‘kidlaydilar:
ikki ma‘noda tushunish mumkin bo‗lgan qonunlar;
aholining qonunlarni bilmasligi yoki tushunmasligi, bu
mansabdor
shaxslarga
tegishli
to‗lovlarni
oshirish
yoki
byurokratik jarayonlarni amalga oshirishg to‗sqinlik qilish
imkonini beradi;
mamlakatdagi siyosiy vaziyat beqarorligi;
hukumat institutlari o‗zaro aloqa qilishi uchun shakllangan
mexanizmlar yo‗qligi;
byurokratik apparat faoliyatining negizida yotadigan
standartlar va tamoyillarning boshqaruvchi elita siyosatiga
bog‗liqligi;
byurokratiyaning professional chuqur bilimlarga ega
emasligi;
korrupsiya
ustidan
nazorat
mexanizmlarini
zaiflashtiradigan maxfiy bitimlar shakllantirishga olib keladigan
oshna-og‗aynigarchilik va siyosiy homiylik;
ijroiya hukumati tizimida hamjihatlik yo‗qligi, ya‘ni bir xil
faoliyatning turli instansiyalar tomonidan tartibga solinishi;
davlat ustidan nazoratda fuqarolarning ishtirok etish
darajasi pastligi.
Korrupsiya darajasi yuqoriligi sabablari bo‗lishi mumkin
bo‗lgan holatlarga nisbatan boshqa taxminlar ham ko‗rib chiqiladi:
davlat sektorida ish haqi darajasining xususiy sektor bilan
taqqoslaganda pastligi;
iqtisodiyotning davlat tomonidan tartibga solinishi;
fuqarolarning
amaldorlarga
bog‗liqligi,
m‘lum bir
xizmatlarga davlat monopoliyasi;
byurokratiya elitasining xalqdan ajralib qolganligi;
513
iqtisodiy beqarorlik, inflatsiya;
aholining etnik jihatdan xilma-xilligi;
iqtisodiy rivojlanish darajasi pastligi (aholi jon boshiga
YAIM);
diniy an‘analar;
mamlakat madaniyati.
Korrupsiyaga qarshi kurashning singapurcha strategiyasi
qattiqqo‗llik va izchillik bilan ajralib turadi hamda korrupsiya
ustidan nazorat mantig‗iga asoslanadi. Korrupsiyani tag-tubi bilan
yo‗q qilishga qaratilgan harakatlar shaxsning poraxo‗rlik bilan
bog‗liq harakatlar amalga oshirishga moyillik imkoniyatini,
rag‗batini ham yaratadigan shart-sharoitlarni minimal qilish yoki
istisno qilishga intilishiga asoslangan bo‗ladi.
1965-yilda mustaqillikni qo‗lga kiritgan Singapur korrupsiya
darajasi juda yuqori bo‗lgan mamlakat hisoblanar edi.
Korrupsiyani pasaytirish taktikasi bir qator vertikal chora-
tadbirlarga: amaldorlar harakatlarini tartibga solishga, byurokratik
jarayonlarni soddalashtirishga, yuqori odob-axloq standartlariga
rioya qilinishi ustidan qattiq nazoratga asoslangan. Uning
markaziy bo‗g‗iniga aylangan korrupsiya holatlarini tergov qilish
bo‗yicha mustaqil. Byuroga fuqarolar davlat xizmatchilari ustidan
arz qilish va yetkazilgan zararni qoplashni talab qilib murojaat
qilish huquqiga ega bo‗lgan. Shu bilan bir paytda, qonunchilik
talablari kuchaytirildi, sud tizimi mustaqilligi oshirildi (yuqori ish
haqi va imtiyozli maqom berilgan holda), pora berganlik yoki
korrupsiyaga qarshi tergov ishlarida ishtirok etishdan bosh
tortganlik uchun iqtisodiy jarima choralari joriy qilindi,
shuningdek, bojxona xodimlari va boshqa davlat xizmatchilariga
nisbatan yoppasiga ishdan bo‗shatishga qadar bo‗lgan qattiq
choralar ko‗rildi. Bu iqtisodiyotni qayta tartibga solish, amaldorlar
514
ish haqini oshirish va yuqori malakali ma‘muriyat kadrlari
tayyorlash bilan uyg‗unlashdi. Hozirgi paytda Singapur korrupsiya
yo‗qligi, iqtisodiy erkinlik va taraqqiyot borasida dunyoda
yetakchi o‗rinlardan birini egallaydi.
Korrupsiyaga qarshi kurashning fincha strategiyasiga xos
bo‗lgan xususiyat korporatsiya haqida maxsus qonun yo‗qligi
hisoblanadi. Korrupsiya qattiq jinoyat turlaridan biri sifatida
ko‗rib chiqilgan va qonunchilik, me‘yorlar va boshqa nazorat
tizimlarining
barcha
darajalarida
tartibga
solingan.
Amaldorlarning pora olganlik uchun nisbatan yumshoq - jarima
to‗lashdan to‗rt yil qamoq jazosiga hukm qilinishigacha jazo
belgilanishi Finlandiyaga xos bo‗lgan xususiyat hisoblanadi.
Dostları ilə paylaş: |