Səlahəddin Xəlilov

Elm ideologiya və dövlətçilik şüuru 
 
 
- 69 -
tında  artıq  iki  oxunuşdan  keçmiş  layihə  bütövlükdə 
və  tamamilə  Akademiya  haqqında  qanunu  xatırla-
dır.  Universitet  elmi  və  sahə  elmlərinin  heç  adı  da 
çəkilmir. Bu da ölkəmizdə elmin daxili bölgüsündə 
yaranmış  disproporsiyanın  artıq  ictimai  şüurda  da 
möhkəmlənməsinin  nəticəsidir.  Görünür,  Akademi-
ya  divarları  arasında  olmaq  və  dövlət  büdcəsindən 
daha çox maliyyə ayrılmasına çalışmaq, yaxud buna 
nail  ola  bilmədikdə  sosial  narazılıq  mənbəyi  yarat-
maq  daha  asan  işdir.  İstehsalat  birlikləri  nəzdində 
fəaliyyət göstərərək milli iqtisadiyyatımızın konkret 
ehtiyacları  üçün  çalışmaq  və  real  tətbiqi  nəticələr 
göstərmək isə bir qədər çətindir. 
Təəccüblü  görünən  odur  ki,  bəs  universitetlər 
niyə  səsini  çıxarmır?  Əvvəllər  həm  fundamental 
elmlərin, həm də humanitar-ictimai elmlərin inkişa-
fında aparıcı mövqe tutan ali məktəblər niyə indi öz 
işini  əsasən  tədrislə  məhdudlaşdırır  və  bütün  sahə-
lərdə  koordinasiya  səlahiyyətinin  haqlı-haqsız  Aka-
demiyaya verilməsinə soyuqqanlılıqla  yanaşır? Mə-
sələn,  hüquqşünaslığın  ağırlıq  mərkəzi  açıq-aşkar 
şəkildə  BDU  olduğu  halda,  müvafiq  elmi  sahənin 
koordinasiyası  niyə  Akademiyaya  tapşırılmalıdır? 
Belə  misallar  çox  çəkmək  olar,  amma  görünür, 
Təhsil  Nazirliyi  «elə  təhsil  də  bizə  bəsdir»  prinsi-
pindən  çıxış  edir.  Çünki  indi  təhsil  elmdən  daha 
«prestijlidir»,  çiynini  əlavə  bir  yükün  altına  vermə-
yə  nə  hacət?!  Təsadüfi  deyil  ki,  Akademiyanın 

---