SəLƏFİ saliHİN ƏQİDƏSİ qadağalardan çƏKİNMƏk bu Kitab, Azərbaycan Respublikası Dini Qurumlarla İş Üzrə Dövlət Komitəsinin 20 Dekabr 2008-ci İl Tarixli İcazəsi Əsasında Çap Edilmişdir №dk-169/H

MƏKRUH – Bəyənilməyən əməl. Əgər qadağa güclü olmazsa məkruh sayılır. Məkruh da qadağanın altına girir. Bunu tərk edən savaba nail olur, əməl edən isə günah qazanmır. Məs: Məscidə sol ayaq ilə daxil olmaq.

MUBAH – Nə əmrə, nə də qadağana daxil deyildir. Mubah özü-özlüyündə ibadət deyildir. Başqasına görə ibadət ola bilər. Elm öyrənmək, namaz qılmaq özü-özlüyündə ibadətdir. Lakin yemək, içmək, yatmaq və s. əməllər özü-özlüyündə ibadət deyildir. Başqasına görə bu əməllər ibadət ola bilər. Məs: Yemək yeyirsən ki, elm öyrənməyə taqətin olsun, tez yatırsan ki, gecə ibadətlərini, sübhü ayıq başla qılasan. Belə olduqda bu əməllər də savab gətirir. Allahın əmri olduğu üçün qohumları ziyarət edirsən bununla da savab qazanırsan və bir də ziyarət edirsən ki, gedib çay içəsən. Sadəcə niyyətinə görə savab qazanırsan. Ona görə də deyillər ki, səfdə iki nəfər yanaşı durar amma onların arasında yerlə göy arası qədər fərq olar. İkisi də eyni hərəkəti edirlər lakin niyyətə görə biri savab qazanır, digəri isə savabdan məhrum olur.

401 İmam Əhməd «Musnəd» 4/182-185, 5/435, əl-Albani səhih.

402 Həkim 2/375, əl-Albani «Ğayrətul Məram» s. 14 həsən hədis.

403 MÜŞTƏBİHAT – İmam Nəvəvi – rahmətullahi aleyhi - deyir: «Müştəbihatın mənası halal və haramlığı bəlli olmayan deməkdir.

404 Səhih Buxari 52, Səhih Müslim 1599.

405 Səhih Buxari 7288, Səhih Müslim 1337 – Bu hədisin əvvəli belədir: Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Ey insanlar! Allah üzərinizə Həcc etməyi fərz qıldı, artıq siz də Həcc edin». Bir nəfər: «Ey Allahın Rəsulu, hər il Həcc edək?» Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – susdu. Həmin şəxs sualını bir neçə dəfə təkrarladı. Peyğəmbər: «Əgər mən hə desəm, sizə hər il Həcc etmək vacib olardı. Sizin də buna gücünüz çatmazdı…».

406 «Camiul Ulum» s. 315.

407 Səhih İbn Məcə 3423.

408 Təbərani «Kəbir» 19/136, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 4495.

409 Səhih Müslim 1015.

410 Tirmizi 2520, Nəsai 5711, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 3372-ci hədis – Bu hədisin sonu belədir: Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Həqiqətən doğruluq sakitlikdir, yalan isə şübhədir».

411 Dəraqutni 4/184, əl-Albani «İrva əl-Ğəlil», «Ğayətul-Məram»-da zəif olduğunu qeyd etmişdi, 17,19-cu hədislər.

412 Səhih Əbu Davud 977.

413 Səhih Əbu Davud 3488, Darakutni 3/7.

414 «Qamusul Muhit» Kəf babı, Sin fəsli s. 1240.

415 Buxari 13/300, Müslim 30.

416 Tirmizi. əl-Albani «Səhih əl-Cəmi» 4214, «əl-Mişkət» 4336, «Təxric ət-Tərğib» 2/268.

417 Buxari 8/132, 11/493, Əhməd 1/462,464.

418 Müslim 93.

419 «Qavlus Sədid fi Məqasidit Tövhid» s. 31,54.

420 Buxari 6/281.

421 Buxari 2654, Müslim 87.

422 Müslim 86.

423 Müslim 88.

424 Buxari 5/294, Müslim 89, Əbu Davud 2874, Nəsəi 6/257.

425 Müslim 4/2289.

426 Buxari 6499.

427 Əbu Davud 3664.

428 Müslim 2985, İbn Məcə 4202.

429 Əhməd 3/30, İbn Məcə 4204.

430 Həkim.

431 İmam Əhməd.

432 İmam Əhməd.

433 Müslim 82, Əhməd 3/370,389, Əbu Davud 4678, Tirmizi 2618-2620, İbn Məcə 1078-1080, Muhəmməd b. Nəsr əl-Mərvəzi «Tazimu Qadrus Salah» 886-892 və s. əl-Albani «Səhihul Cəmius Səğir» 2848-2849,5388, «Səhihut Tərğib» 1/298,560,565, «Mişkətul Məsabih» 569.

434 Tirmizi 2618, əl-Albani 2849.

435 Əhməd 5/346,355, Tirmizi 2621, Nəsai 1/231-232, İbn Məcə 1079, İbn Əbi Şeybə «əl-Musənnəf» 30387, İbn Hibban «əl-İhsan» 1454, Darakutni 1733, Beyhəqi «Sünnən Kubra» 3/366, «Şuabul İman» səh. 43 və s. Bureydə b. əl-Husayb əl-Əsləm - radıyallahu anhu – dan. əl-Albani «Səhihut Tərğib» 561, «Səhihul Cəmius Səğir» 4143, «Mişkətul Məsabih» 574.

436 İbn Məcə, əl-Albani «İrvalul Ğəlil» 7/8991.

437 Səhih Buxari 25; Səhih Müslim 22.

438 Əbu Davud 1/540-541, H. 864, əl-Albani «Səhih Sünnən əbu Davud» 1/163, H. 770.

439 Buxari 553, Nəsəi 1/236.

440 Buxari 552.

441 Əhməd 6/421.

442 Əhməd 2/169, Darimi 2/301, Hibban 1448.

443 İbn Məcə, Təbərani.

444 Muhəmməd b. Nəsr əl-Mərvəzi.

445 Tirmizi, Həkim, Muhəmməd b. Nəsr əl-Mərvəzi «Kitabu Salah» 933, İbn Əbi Şeybə «Musənnəf» 10485, Şuabul İman 41, Buxari «Tarixul Kəbir».

446 Muhəmməd b. Nəsr əl-Mərvəzi, İbn Abdul Bərr.

447 Təbərani «Məcmuul Kəbir» 8942, «Məcmus Səğir» 60.

448 Muhəmməd b. Nəsr əl-Mərvəzi «Qadrus Salah» 945, Tərğib 574 əl-Albani.

449 İmam Məlik 1/40, Abdurrazzaq «Musənnəf» 10410, Muhəmməd b. Nəsr əl-Mərvəzi «Kadrus Salah» 930.

450 Muhəmməd b. Nəsr əl-Mərvəzi «Kitabus Salah» 920.

451 İbn Əbi Şeybə «İman» 129, AbdurRazzaq «Musənnəf» 5008.

452 Nəsəi 3189.

453 Müslim 652.

454 Əhməd 2/418, əl-Albani «İrvaul Ğəlil» 81.

455 Əhməd, Nəsəi, İbn Məcə.

456 Müslim 821.

457 Buxari 144, Müslim 3/149,608.

458 Buxari 756, Müslim 872.

459 Səhih Tərğib 555.

460 Səhh Tərğib 556.

461 əl-Albani «Peyğəmbər namazı» ruku bölmü.

462 Buxari.

463 Müslim 1074.

464 Buxari, Müslim.

465 Buxari 4534, Müslim 1203.

466 əl-Albani «Peyğəmbər namazı» səcdə bölmü.

467 Müslim 965,966.

468 Buxari 751.

469 Buxari 1219, Müslim 1238.

470 Buxari 822, Müslim 1102.

471 Müslim 1110.

472 Buxari 359, Müslim 1151.

473 Buxari 809, Müslim 1096.

474 Müslim 1246.

475 Buxari 691, Müslim 962.

476 Əbu Davud 3/73, H. 857, əl-Albani «Səhih Silsilə» 1168.

477 Müslim 800, 2247,1817, Əbu Davud 489.

478 HİCABIN ŞƏRTLƏRİ – Əl və üzdən başqa bütün bədənin üzvlərini örtməli, zinətli olmamalı. Dar olmamalı, şəffaf olmamalı. Kişilərə və kafir qadınlara məxsus geyimlərə oxşamamalı, diqqəti cəlb edici olmamalı, ətirlənmiş olmamalı. Namazla bağlı mühüm fətvalar s. 17.

479 Əbu Davud 637, əl-Albani «İrvaul Ğəlil» 196.

480 Buxari 1149, Müslim 546.

481 Buxari, Müslim.

482 Müslim, Nəsəi.

483 Əbu Davud 694, Beyhəqi 2/279, Həkim 4/270, əl-Albani «İrvaul Ğəlil» 374. İmam Şafii, İmam Əhmədə görə danışılan yerdə namaz qılmaq məkruhdur. İmam Xattabi «Aunul Məbud» 21388, İmam Məlik, Mücahid, Tavus deyirlər ki: «Yatan kimsənin qarşısında namaz qılmaq məkruhdur». İbn Həcər «Fəthul Bəri» 1/700. Sələflər namazı qurtarmamışdan əvvəl alnı təmizləməyi məkruh görərdilər. İbn Həcər «Fəthul Bəri» 3/96.

484 Əbu Davud, Tirmizi.

485 Səhih Əbu Davud 1/547, Nəsəi 846.

486 Buxari 644, Müslim 651.

487 Buxari, Müslim.

488 Müslim 883.

489 «Buluq əl Məram» 393.

490 Müslim 438.

491 Müslim 440.

492 Buxari 717, Müslim 436, Əbu Davud 664.

493 Buxari.

494 İmam Əhməd. əl-Albani «Səhih Silsilə» 106-cı hədis.

495 Buxari 25, Müslim 22 – İbn Ömər yolu ilə.

496 Buxari 139, Müslim 20.

497 Buxari «Zəkat» 3/110, 268.

498 Buxari 2/112, Müslim şərhi 3/29.

499 Əbu Davud 1575, Nəsəi 5115, Əhməd 5/2.

500 Tərğib və Tərhib 1/540.

501 əl-Albani «Səhih Tərğib» 1/420, 995-ci hədis.

502 Tərğib və Tərhib 1/382.

503 Buxari 1903.

504 Nəsəi.

505 Buxari, Müslim.

506 Buxari 1964, Müslim 1105.

507 Müslim.

508 əl-Albani «Səhih Hədislər Silsiləsi» 2954.

509 Buxari, Müslim.

510 Buxari, Müslim.

511 əl-Albani «Səhihul Cəmi» 4937.

512 «İlamul Muvakkin» 1/38.

513 Müslim «Müqədimə».

514 Müslim «Müqədimə».

515 Müslim «Müqədimə».

516 ZƏİF HƏDİS – ilə əməl etməyin hökmü? Bu haqda üç rəy vardır: 1. Qəti olaraq olmaz əməl etmək. 2. İctihaddan və qiyasdan daha yaxşıdır. 3. Olar əgər dörd şərtə əməl edilərsə: 1) Əhkamlardan olmamaq şərti ilə hədis yaxşı işlərə (əməllərə) çağıran olsun. 2) Hədis şiddətli dərəcədə zəif olmasın. 3) Bu hədisin şəriətlə bağlılığı olsun. 4) Hədisi danışan bilməlidir ki, hədis zəifdir və bunu cəmaata bildirməlidir. Deyilməsi mütləqdir.

517 Buxari 2654, Müslim 87.

518 Buxari «Ədəbul Mufrad» 1.

519 Buxari «Ədəbul Mufrad» 21.

520 Buxari «Ədəbul Mufrad» 2.

521 Buxari «Ədəbul Mufrad» 3.

522 Buxari «Ədəbul Mufrad» 6.

523 Buxari «Ədəbul Mufrad» 4.

524 Buxari «Ədəbul Mufrad» 7 zəif hədis.

525 Buxari «Ədəbul Mufrad» 9.

526 Buxari «Ədəbul Mufrad» 10.

527 Buxari «Ədəbul Mufrad» 11.

528 Buxari «Ədəbul Mufrad» 13.

529 Buxari «Ədəbul Mufrad» 31.

530 Buxari «Ədəbul Mufrad» 14.

531 Buxari «Ədəbul Mufrad» 17.

532 Buxari «Ədəbul Mufrad» 27.

533 Buxari «Ədəbul Mufrad» 28.

534 Buxari «Ədəbul Mufrad» 18.

535 Buxari «Ədəbul Mufrad» 20.

536 Əbu Davud 2527, əl-Albani «İrvaul Ğəlil» 5/20.

537 İbn Məcə, Nəsəi.

538 Buxari «Ədəbul Mufrad» 22.

539 Buxari «Ədəbul Mufrad» 24.

540 Buxari «Ədəbul Mufrad» 25.

541 Buxari «Ədəbul Mufrad» 34.

542 Buxari «Ədəbul Mufrad» 23.

543 Buxari «Ədəbul Mufrad» 29.

544 Buxari «Ədəbul Mufrad» 644.

545 İmam Əhməd 2/441.

546 Həkim «Mustədrək» 4/156.

547 Buxari «Ədəbul Mufrad» 32.

548 Buxari «Ədəbul Mufrad» 33.

549 Buxari «Ədəbul Mufrad» 35 zəif hədis.

550 Buxari «Ədəbul Mufrad» 36.

551 Buxari «Ədəbul Mufrad» 38.

552 Buxari «Ədəbul Mufrad» 39.

553 Buxari «Ədəbul Mufrad» 40 zəif hədis.

554 Buxari «Ədəbul Mufrad» 42 zəif hədis.

555 Buxari «Ədəbul Mufrad» 41.

556 Buxari «Ədəbul Mufrad» 44.

557 Buxari «Ədəbul Mufrad» 1059,1060.

558 Tirmizi 1905.

559 Buxari «Ədəbul Mufrad» 47 zəif hədis.

560 Buxari «Ədəbul Mufrad» 48.

561 Buxari «Ədəbul Mufrad» 49.

562 Buxari «Ədəbul Mufrad» 50.

563 Buxari «Ədəbul Mufrad» 60.

564 Buxari «Ədəbul Mufrad» 52.

565 Buxari «Ədəbul Mufrad» 53.

566 Buxari «Ədəbul Mufrad» 54.

567 Buxari «Ədəbul Mufrad» 55.

568 Buxari «Ədəbul Mufrad» 56,57.

569 Buxari «Ədəbul Mufrad» 58,59.

570 Buxari «Ədəbul Mufrad» 63 zəif hədis.

571 Buxari «Ədəbul Mufrad» 62.

572 Buxari «Ədəbul Mufrad» 64.

573 Buxari «Ədəbul Mufrad» 65.

574 Buxari «Ədəbul Mufrad» 66.

575 Buxari «Ədəbul Mufrad» 68.

576 Buxari «Ədəbul Mufrad» 61–zəif hədis.

577 Buxari «Ədəbul Mufrad» 71.

578 Buxari «Ədəbul Mufrad» 70.

579 Buxari «Ədəbul Mufrad» 591.

580 Buxari «Ədəbul Mufrad» 69.

581 Fəthul Bəri 10/443.

582 Buxari «Ədəbul Mufrad» 121.

583 Əhməd «Musnəd» 1/402, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 623.

584 Buxari «Ədəbul Mufrad» 103, əl-Albani «Səhih Silsilə» 65.

585 Buxari «Ədəbul Mufrad» 101.

586 QONAĞA HÖRMƏT: Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Kim Allaha və axirət gününə iman edirsə qonağının bəxşişini versin». Səhabə: «Ey Allahın Rəsulu! Qonağın bəxşişi nədir?» dedi. Peyğəmbər: «Bir gecə və bir gündüz (evində qonaq saxlamaq. Qonaq saxlamağın müddəti üç gündür. Bundan artıq isə ev yəsi üçün sədəqədir. Lakin qonaq ev sahibinə əziyyət verənə qədər onun yanında qamamalıdır». Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Müsafiri bir gecə evdə saxlamaq hər bir müsəlmanın üzərinə düşən haqdır. Kiminsə evininn divarı yanında müsafir dayansa ev yəsinin borcudur ki, onu (bir gecə) evində qonaq saxlasın. Müsafir istəsə (borcunu) tələb edə bilər, istəsə də tərk edə bilər». Buxari «Ədəbul Mufrad» 741,742,743,745

587 Buxari «Ədəbul Mufrad» 102.

588 Buxari «Ədəbul Mufrad» 128.

589 Buxari «Ədəbul Mufrad» 105.

590 Buxari «Ədəbul Mufrad» 107.

591 Buxari «Ədəbul Mufrad» 109.

592 Buxari «Ədəbul Mufrad» 110 zəif hədis.

593 Buxari «Ədəbul Mufrad» 112.

594 Buxari «Ədəbul Mufrad» 111.

595 Buxari «Ədəbul Mufrad» 113.

596 Buxari «Ədəbul Mufrad» 115.

597 Buxari «Ədəbul Mufrad» 116.

598 Buxari «Ədəbul Mufrad» 118.

599 Buxari «Ədəbul Mufrad» 119.

600 Buxari «Ədəbul Mufrad» 127.

601 Buxari «Ədəbul Mufrad» 124.

602 Buxari 6343, Müslim 2657.

603 Buxari 2465, Müslim 2121, 2161.

604 Buxari «Ədəbul Mufrad» 1149.

605 Müslim 2159.

606 Əbu Davud 4112, Tirmizi 1779, əl-Albani zəif hədis.

607 Müslim 338.

608 Müslim.

609 Əhməd «Musnəd» 5/256, «Məcməuz Zəvaid» 1/129, əl-Albani «Səhih Silsilə» 370.

610 Buxari «Mənakib».

611 Buxari 7/184, H. 6474.

612 Səhih Buxari 6878; Səhih Müslim 1676.

613 Buxari 5223.

614 Müslim 901.

615 Buxari 1/178, Müslim 4/2056, Tirmizi 2205, İbn Məcə 4045.

616 Müslim 2742.

617 Muslim «Həcc» 2/886-893, H. 147, Əbu Davud «Həcc» 2/182-186, H. 1905, İbn Məcə «Mənasik» 3/1022, H. 3074.

618 İbn Əsir «Nihayə fil Ğaribil Hədis» 3/410,411.

619 Buxari 4808.

620 Muslim «Zikr və Dua» 4/2098, H. 99, İbn Məcə «Fitən» 2/1325, H. 4000, İbn Qeyyim «Ravdatul Muhibbin» 92-96.

621 «Ədvanul Bəyan».

622 Buxari 6343, Müslim 2657.

623 Əhməd «Musnəd» 1/412, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 4126.

624 Müslim 1400.

625 Muslim «Ədəb» 3/1699, H. 45, 2159, Tirmizi «Ədəb» 8/18, H. 2777, Əbu Davud «Nigah» 2/246, H. 2148, İmam Əhməd 1/159.

626 Muslim «Nigah»2/1021, H. 1403, Əbu Davud «Nigah» 2/246, H. 2151.

627 Əbu Davud 4112, Tirmizi 1779, əl-Albani zəif hədis.

628 Müslim 338.

629 Buxari.

630 İmam Əhməd «Musnəd», əl-Albani «Səhih» 1470.

631 Əhməd 1/300, Əbu Davud 4462, Tirmizi 1456, İbn Məcə 2564, Həkim 4/355, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 6565.

632 Müslim 1978, İmam Əhməd «Musnəd» 1/108,125,309, Tirmizi 1456, Həkim 4/356, İbn Hibban, Beyhəqi.

633 Tirmizi 1457, əl-Albani «Səhih Sünnən Tirmizi» 178.

634 AQL-AQƏLƏ-YƏQİLU – bağlamaq deməkdir. Ağıllı insan pis işlərdən çəkinən və yaxşı işlər görəndir. Əgər insan pis işlərə yönələrsə və yaxşı işlərə davam etməzsə o, kimsə ağıllı insan sayılmaz.

635 HİMMƏ – qarşıdakı çətinlikləri asant görmək, iradə sahibi.

636 Nəsəi 8/318, Darimi 2/37, İbn Hibban 1382, Musnəd 2/203, İbn Covzi «Movduat» 3/110 – «Cənnətə vələduzna, onun oğlu və oğlunun oğlu girməz».

637 İbn Məcə, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 3008.

638 Əbu Davud 4457, Tirmizi 1362, Nəsəi 6/109, İbn Məcə 2607, Musnəd 4/297, Darimi 2/76.

639 İbn Məcə 2564, Darakutni 3/126, Musnəd 1/300, Beyhəqi 8/237, Həkim 4/356.

640 Fəthul Bəri 12/118.

641 «Buluq əl-Məram» 1214, Əbu Davud 4464, Tirmizi 1455, Musnəd 1/269, İbn məcə 2564, Həkim 4/355, Beyhəqi 8/274.

642 İbn Teymiyyə «Fətvalar» 15/321, «Muğni» 6/198.

643 Müslim 86.

644 Buxari, Müslim.

645 Müslim 656, Tirmizi 221.

646 Müslim 1164.

647 Müslim 812.

648 Buxari 6011, Müslim 2586.

649 Buxari 6026,6027, Müslim 2585.

650 Buxari «Ənbiya» 1, Müslim 1677, Tirmizi 2675, Nəsai 7,82.

651 Buxari, Müslim.

652 Buxari 8/283, Müslim 2856, Musnəd 2/366.

653 Beyhəqi, Tirmizi 3029, İbn Məcə 2621, Musnəd 1/222.

654 «Fəthul Bəri» 8/257, Müslim şərh Nəvəvi 18/265.

655 Buxari, Müslim.

656 Buxari 12/187, 6862, Həkim 4/350, İmam Əhməd.

657 Buxari 6/269, 12/259, Tirmizi 1403, İbn Məcə 2687.

658 Tirmizi 5/82, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 453.

659 Buxari, Müslim.

660 Səhih Sünnən Əbu Davud 3589.

661 Əbu Davud, Əhməd.

662 Musnəd 4/148.

663 İbn Məcə 2628.

664 Buxari «Kitabut Diyat» 6863.

665 İbn Məcə 2620.

666 Buxari «Ədəbul Mufrad» 379.

667 Buxari 1292, Müslim 927.

668 Buxari 1294, Müslim 103.

669 Buxari 1296, Müslim 104.

670 Buxari 1291, Müslim 933.

671 Əbu Davud 3131.

672 Buxari 1306, Müslim 936.

673 Buxari 4267.

674 Müslim 934.

675 Buxari «Ədəbul Mufrad» 395.

676 Tirmizi 1003.

677 Müxlim 67.

678 Müslim 922.

679 Buxari 1304, Müslim 924.

680 Müslim 923.

681 Buxari 5/294, Müslim 89, Əbu Davud 2874, Nəsəi 6/257.

682 Buxari «Ədəbul Mufrad» 18.

683 Müslim 1744.

684 Buxari 2474.

685 Qurtubi «Əhkam əl-Quran» 16/397.

686 Müslim.

687 Müslim 2107.

688 Müslim 2108.

689 Müslim 2108.

690 Müslim 2108.

691 Müslim 2110.

692 Müslim 2111.

693 Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Önündə palan (sütrə) olmayan bir kimsənin namazını həddi-buluğa çatmış qız, ulağ və it poza bilər». Əbu Zərr: «Ya Rasulullah! Qara itlə qırmızı itin nə fərqi vardır?» deyə soruşdum. Peyğəmbər: «Qara it şeytandır» deyə buyurdu. Müslim, Əbu Davud. İbn Ömər - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Hər kim ov itindən, qoyun itindən və ərazini qorumaq üçün saxlanılan itdən başqa (məqsədlər) üçün it saxlayarsa hər gün o, kimsənin savabından iki qrat savab azalar». Buxari 2322, Müslim 1575,1559,2104. İbn Ömər - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in köpəklərin öldürülməsini əmr edərkən buyurdu: «İlanları və köpəkləri öldürün. Xüsusən də ilanlardan arxasında iki ağ cizgili cinsi ilə və bir də ən pisi olan quyruqsuz (zınqırov) ilanını öldürün. Çünki ilanların bu iki cinsi gözün nurunu aparır və hamilə qadının uşağının düşməsinə səbəbdir». İbn Ömər - radıyallahu anhu – bütün ilanları öldürürdü. Əbu Lubadə əl-Bədri İbn Ömər - radıyallahu anhu – ona: «Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ev ilanlarını öldürməyi qadağan etmişdir hədisini rəvayət etdikdən sonra o, da bu əməlindən vaz keçdi». Müslim 2233. Hədisin mətnində əl-Cinn kəliməsi vardır ki, lüğətdə izahı – əl-Cannu mimin təşdidi ilə cinn ləfzindən cəm ismidir. Zəməhşəri deyir ki: «Cann cinlərin atasıdır. Adəm də bütün bəşəriyətin atasıdır. Cann xüsusi bir qövmdür ki, insanlardan əvvəl yaradılmışlar. Canın bir növü də ilan adıdır ki, gözləri qara əksər evlərdə dolaşırlar və heç kimə də zərər verməzlər». İbn Məsud - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ilə bərabər Minada bir mağarada idik (Başqa rəvayətdə: Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – ehramlı halda Minada bir ilan öldürülməsini əmr etmişdir). Bu vaxt ona VƏL MURSƏLƏTİ URFƏ – surəsi nazil olmuşdur. Bizlər də bu surəni Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in ağzından ilk alan kimsələr idik. Bu an birdən-birə üstümüzə bir ilan gəldi. Peyğəmbər: «Bu ilanı öldürün» deyə buyurdu. Biz də onu öldürməyə çalışdırq, lakin ilan qaçdı. Peyğəmbər: «Allah sizləri ilanın şərrindən qoruduğu kimi ilanı da sizin şərrinizdən qorudu» deyə buyurdu. Müslim 2234,2235. Əbu Səid əl-Xudri - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Mədinədə müsəlman olmuş cinlərdən bir cəmaat vardır. Hər kimin evində uzun ömürlü ev ilanları vardısa, onlardan bir şey gördükdə onları üç gün elan edib qovun (Başqa rəvayətdə: Üç dəfə qovun). Gedərsə nə yaxşı, əgər bundan sonra da sizə görsənərsə artıq onu öldürün. Çünki o, şeytandır (Başqa rəvayətdə: Çünki o, kafirdir)». Müslim 2236.

694 Müslim 2104,2105.

695 Müslim 2106.

696 Müslim 2113.

697 Müslim 2114.

698 Fəthul Bəri 2/339.

699 Müslim 1/395.

700 Müslim 1/396.

701 ƏL-CƏMİL – Uca Allahın gözəl İsimlərindəndir. Varlıq aləmində hər gözəlliyin sahibindən daha gözəldir. Hətta bütün varlılıqların gözəlliyi bir adamda toplansa yenə də bu gözəllikləri Allahın gözəlliyinin yanında günəş işığı qarşısında zəif qəndil işığına bənzər. Bu aləmdə var olan bütün gözəlliklər Onun bir sənət əsəridir. Gözəllikləri yaradan Odur. O, bütün gözəl isim, sifət və fellərin sahibidir. Bu İsim Qurani Kərimdə keçməməkdədir. Yalnız İbn Məsud – radiyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: «Heç şübhəsiz ki, Allah Cəmildir (gözəldir) və gözəl olanıda sevir». Müslim 91. Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: «Allah gözəldir və gözəldən başqasını da qəbul etməz». Müslim 1015. Gözəllik insanın zahiri görnüşünü əhatə etdiyi kimi (geyim, saç), bundan başqa olan bütün gözəl şeyləri də əhatə edir. Çünki Allah verdiyi nemətlərin əsərini qulların üzərində görməsindən xoşlanır. Çünki bu sevdiyi gözəllikdəndir. Buna görə də Allahın verdiyi nemətlərə şükr edən kimsə, bu nemətləri yerinə yetirməli və istifadə etməlidir. İstifadə etmək zahiri gözəllik, dil və qəlb ilə şükr isə daxili gözəllikdir. «O, yaratdığı hər şeyi gözəl yaratdı». (əs-Səcdə 7). «Ey Adəm oğulları! Sizə ayıb yerlərinizi örtəcək bir geyim və bir də bəzəkli libas nazil etdik. Lakin təqva libası daha yaxşıdır». (əl-Əraf 26). Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: «Allah nemətinin əsərini, qulunun üzərində görməyi sevər». Tirmizi 2819. Əbul Əhvas əl-Cəşmi deyir ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – üzərimdə köhnə və cırılmış paltar gördü və buyurdu: «Malın varmı?». Mən: «Bəli» dedim. O: «Nəyin var?» deyə buyurdu. Mən: «Dəvələrim və qoyunlarım» dedim. O: «O, halda sənə verdiyi bu nemət və qayğını üzərində göstər» deyə buyurdu. Əbu Davud 4063.

702 Təbərani «Əvsat» 2/169.

703 Əhməd 3/158, Əbu Davud 1/320, Nəsəi 2/71, Təbərani.

704 Təhavi «Müşkil» 3/211, Həkim 4/173.

705 Tirmizi 2/204, İbn Məcə 1/568.

706 Müslim 4/178,179.

707 Tirmizi 2/204, Əhməd 2/250,472.

708 İbn Əbi Şeybə 7/47, Əhməd 4/341, Nəsəi «İşrətun Nisa».

709 Buxari 3331.

710 Vəsailuş-Şiə 7/9.

711 əl-Albani «Səhih Hədislər Silsiləsi» 173.

712 əl-Albani «Səhih Hədislər Silsiləsi» 1838.

713 əl-Albani «Səhih Hədislər Silsiləsi» 1849.

714 Buxari, Fəthul Bəri 6/314, Müslim.

715 əl-Albani «Səhihul Cəmi» 547.

716 Tirmizi 2/208, İbn Məcə 1/621.

717 Tirmizi.

718 əl-Albani «Səhihul Cəmi» 1850.

719 İbn Məcə 1853, İbn Hibban 1390, Əhməd 4/381, əl-Albani «İrvaul Ğəlil» 7/57.

720 Əhməd «Musnəd» 5/277, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 2703.

721 Təbərani «əl-Kəbir» 17/339, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 1934.

722 Buxari «Rikak» 51, Müslim 79, 2736.

723 Buxari.

724 Əbu Davud 3565.

725 Əbu Davud 3904, Beyhəqi 7/198, H. 13902, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 5918.

726 Əhməd «Musnəd» 2/479, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 5864.

727 Əbu Davud 3904, Beyhəqi 7/198, H. 13902, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 5918.

728 Əbu Davud 2/601, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 6515.

729 Tirmizi 3/474, əl-Albani «Mişkətul Məsabih» 3118.

730 Müslim 4/1711.

731 Buxari 5232, Müslim 2172.

732 Buxri 5233, Müslim 1341.

733 Təbərani «Kəbir» 20/212, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 4921.

734 Əhməd «Musnəd» 1/412, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 4126.

735 Əhməd «Musnəd» 6/357, Təbərani «Kəbir» 24/342, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 7054, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 2509.

736 Müslim 3/1489.

737 Əhməd «Musnəd» 4/418, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 2701.

738 Əhməd «Musnəd» 2/444, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 2703.

739 Buxari 1086, Müslim 1338-1341.

740 Müslim 2/977.

741 Təbərani.

742 Fəthul Bəri 11/26.

743 Buxari «Ədəbul Mufrad» 531.

744 Müslim 1437.

745 Əhməd, Əbu Davud 1/339.

746 Buxari 6339, Müslim 2679.

747 Tirmizi 1120, Nəsəi «Kitabut Taləq».

748 İmam Əhməd, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 5101.

749 İmam Əhməd 2/134, Nəsai 1/357, əl-Albani «Səhihl Cəmius Səğir» 3066, «Əhədisus Səhihə» 674.

750 Buxari 6767, Fəthul Bəri 8/45, Müslim 63.

751 Əbu Davud 2/695, əl-Albani «Zəif Hədislər Silsiləsi» 3/617, H. 1427, «İrva Ğəlil» 2367.

752 Asim əl-Əhvəl deyir ki, mən Ənəs - radıyallahu anhu – dan: «Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – dən Mədinəni haram etdimi?» deyə soruşdum. Ənəs: «Bəli, Mədinə haramdır. Onun bitkisi qoparılmaz. Hər kim belə bir günahı edərsə artıq Allahın, mələklərin və bütün insanların lənəti onun üzərinə olar (Başqa rəvayətdə: Ya Allahım! Şübhə yox ki, İbrahim Sənin qulun, xəlilin və Peyğəmbərindir. Mən də Sənin qulun və Peyğəmbərinəm. İbrahim Məkkə üçün Sənə dua etdi. Mən də onun Məkkə üçün istədiklərini və bir mislini Səndən Mədinə üçün istəyirəm. Bərəkətindən Məkkəyə bəxş etdiyin lütfündən iki mislini Mədinəyə də müyəssər et)» Müslim 1367,1368,1373.

753 Buxari 1870, Müslim 1370.

754 Buxari 6768, Müslim 62.

755 Buxari 111, Müslim 1370.

756 Buxari 3508.

757 Müslim.

758 Həkim «Mustədrək» 2/37, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 3533, «Səhih Silsilə» 1871.

759 Əhməd «Musnəd» 5/225, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 3375.

760 Həkim «Mustədrək» 2/37, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 3542.

761 Buxari.

762 Əbu Davud 5170.

763 Müslim 1/99.

764 Buxari «Ədəbul Mufrad» 1279.

765 Müslim 101,102.

766 İbn Məcə 2/754, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 6705.

767 Fəthul Bəri 4/328.

768 Buxari 2117, Müslim 1533.

769 Müslim 2564.

770 Buxari 2139, Müslim 1412.

771 Müslim 1414.

772 əl-Albani «Səhih Silsilə» 1057.

773 Buxari «Ədəbul Mufrad» 16, Müslim 3/1341.

774 Müslim 1715.

775 Tirmizi 2483.

776 İbn Kəsir «Təfsirul Quranil Azim» 3/53.

777 Buxari 4860, Müslim 1647.

778 Buxari «Ədəbul Mufrad» 1260.

779 Buxari 5920, Müslim 2120.

780 Əbu Davud 4195.

781 Nəsəi 2/130, əl-Albani zəif hədis.

782 Müslim 904.

783 Fəthul Bəri 12/81.

784 Buxari 6788, Müslim 1688.

785 Əhməd «Musnəd» 2/387, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 5069.

786 İbn Məcə 2313, əl-Albani «Səhihu Cəmi» 5114.

787 Buxari 5/103, «Fəthul Bəri» 5/103.

788 Təbərani «Kəbir» 22/270, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 2719.

789 Müslim 1978, İmam Nəvəvi «Şərh səhih Muslim» 13/150.

790 Buxari «Məzalim» 5/103, Müslim 11/49.

791 Müslim 4/1726.

792 Əbu Davud 5132, Fəthul Bəri 10/450.

793 Əhməd «Musnəd» 5/261, əl-Albani Səhihul Cəmi» 6292.

794 İbni Muflih «Əbəduş Şəriyə» 2/176.

795 İbn Məcə 2/817, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 1493.

796 Fəthul Bəri 4/447, əl-Albani «İrva Ğəlil» 5/308.

797 Buxari 2227.

798 Fəthul Bəri 5/211, Buxari 2586,2587,2650.

799 Fəthul Bəri 5/211, Müslim 1623.

800 Əbu Davud 2/281, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 6280.

801 Əhməd «Musnəd» 1/388, əl-Albani «Səhihul cəmi» 6255.

802 Müslim 1041.

803 Müslim 1033.

804 Müslim 1039.

805 Müslim 1041.

806 Müslim 1042.

807 Müslim 1043.

808 Əbu Davud 1643.

809 Buxari 2073, Müslim 2379.

810 Müslim 1054.

811 Fəthul Bəri 5/54.

812 Nəsəi «əl-Muctəba» 7/314, əl-Albani Səhihul Cəmi» 3594.

813 Buxari 5846, Müslim 2110.

814 Müslim 2077.

815 Müslim 2004.

816 Müslim 3/1587.

817 Təbərani 12/45, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 6525.

818 Əhməd «Musnəd» 5/342, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 5453.

819 Müslim 3/1587

820 Səhih Əbu Davud 3128.

821 İbn Məcə 3377, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 6313.

822 Buxari, Müslim.

823 Başqa rəvayətdə: Haydə b. Muaviyə - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, mən: «Ey Allahın Rəsulu! Övrət yerlərimizi kimdən qorumalıyıq?» deyə soruşdum. Peyğəmbər: «Xanımın və cariyən instisna hamıdan qorumalısan». Mən: «Ey Allahın Rəsulu! Hər kəs bir yerdə olduğu zaman örtünmək çətin olarsa necə davranmalıyam?» deyə soruşdum. Peyğəmbər: «Əlindən gəldiyi qədər hər kəsdən gizlənməyə çalış» deyə buyurdu. Mən: «Ey Allahın Rəsulu! Tək olsam necə, yenə də örtünməliyəm?» deyə soruşdum. Peyğmbər: «Allah insanlardan daha çox utanılmaya layiqdir» deyə buyurdu. Nəsəi 1/76.

824 Həkim 4/288, Əhməd 3/339.

825 «Səhih Əbu Davud» 2/699, H. 3117.

826 Müslim 1984.

827 Müslim 1985.

828 Müslim 1986.

829 Bu heyət Hudeybiyyə sülhündən sonra Məkkə fəthindən bir az əvvəl Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in yanına gəlmişlər. Heyətin böyüyü Munziru b. Aiz əl-Əsəri idi. Munzirin üzündə qılınc və ya bıçaq izi olduğu üçün Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – onu əl-Əşəcc diyə ləqəbləndirmişdir. Bundan sonra o, kimsə AbdulQays Əşecci ləqəbi ilə şöhrət tapmışdır. Heyəti sayı barəsində bir çox rəqəmlər vardır. 14, 40, 50 nəfərə qədər olduğu da söylənilir.

830 Haram aylar – «Həqiqətən Allah yanında ayların sayı göyləri və yeri yaratdığı gündən bəri Allahın kitabında on ikidir. Onlardan dördü (Rəcəb, Zülqədə, Zülhiccə və Məhərrəm) haram aylardır. Bu doğru dindir. Ona görə də həmən aylarda özünüzə zülm etməyin. Müşriklərin hamısı sizinlə vuruşduqları kimi siz də onlarla vuruşun və bilin ki, Allah müttəqilərlədir!». (ət-Tövbə 36). Bu aylarda döyüşlər etmək, hücum etmək, ozünə zülm etmək qadağan edilmişdir. Məhz buna görə də bu ayları haram aylar adlandırırlar.

831 Bu adları çəkilən dörd kəlimə o, qövmün içərisində şərab düzəltdikləri qabların adlarıdır. DUBBA – içi ovulmuş balqabaqdır, HANTEM – saxsıdan düzəldilmiş qabdır, NAKİR – içi ovulmuş ağac parçasıdır ki, içərisinə kiçik xurmalardan atır. Sonra içərisinə su tökərdilər. Bir müddətdən sonra onu şərab olaraq alırdılar. MUQAYYƏR – qır sürtülən qabdır. Buxari, Müslim.

832 Buxari, Müslim.

833 Buxari, Müslim.

834 Sünnən Beyhəqi 1/28.

835 Buxari 2654, Müslim 87.

836 Buxari 6667, Müslim 138.

837 Müslim 137,138.

838 Müslim 137.

839 Buxari 6675.

840 Müslim 2621.

841 Əbu Davud 4800.

842 Əbu Davud, Tirmizi, Səhih Sünnən Tirmizi 1885.

843 Müslim «Müqəddimə».

844 Müslim «Müqəddimə».

845 Müslim «Müqəddimə».

846 Buxari 4806.

847 Buxari 7293.

848 Lisanul Arab 15/136, Fəthul Bəri 10/55.

849 ən-Nihayə 3/390.

850 İbn Qeyyim «İğasətul Lehfan» 1/237.

851 İbn Əbi Dünya «Zəmmul Məlahi».

852 Təfsir Təbəri11/61, Həkim 2/411, Beyhəqi «Şuabul İman» 4/278,5096, İbnul Covzi «Təlbisul İlbis» 246.

853 «Səhih Ədəbul Mufrad» əl-Albani 955, İbn Əbi Şeybə 6/310, İbn Cərir «Təfsir» 21/40, Beyhəqi «Sunən» 10/221. İbn Abbas – radıyallahu anhu – dan səhih olan budur. Bu ayə Nadr b. Həris haqqında nazil olduğu da söylənilir. əl-Vahidi «Əsbabul Nuzul» 259 – Nadr b. Həris Fars diyarlarına səfər edər və əcəmilərə dair xəbərləri onlardan satın alaraq bu rəvayətləri Qureyşə danışır və onlara: Muhəmməd sizə Ad və Səmud qövmünə dair xəbərlər danışır. Mən də sizə Rüstəmin və İsfəndiyarın, Kisraya dair xəbərləri danışıram. Qureyşlilər onun danışdıqlarından xoşlanır, Quranı dinləməyi tərk edirlər. Bu ayə də onun haqqında enmişdir».

854 Buxari «Tarix» 2/2/217, İbn Hibban 4/355.

855 İbn Əbi Dünya «Zəmmul Məlahi».

856 Beyhəqi «Sunnənul Kubra» 10/222.

857 Durrul Mənsur 5/312.

858 Təfsir Qurtubi 10/312.

859 İbn Nasr «Qadrus Salah» 151/2.

860 Təfsir Təbəri 8/82.

861 İbn Qeyyim «İğasətul Lehfan» 1/272.

862 İbn Qeyyim «İğasətul Lehfan» 2/274-275.

863 Tənhizuş Şəria ən İbahatil Əğanil Halia s. 13.

864 Buxari «Kitabul Əşribə», Fəthul Bəri 10/51,5590.

865 İmam Zəhəbi «Siyeru Alami Nubəla» 21/158, «Təzkiratul Huffəz» 2/1337.

866 İbn Həcər «Fəthul Bəri» 10/55.

867 İğasətul Ləhfan 1/260,261.

868 İbn Məcə, əl-Albani səhih.

869 BƏRABİT – Uda bənzəyən (simli alət) bir çalğı alətidir. Buna səbəb bunu çalan kimsənin bu aləti köksünün üzərinə qoymasıdır. Köks də BƏR deməkdir.

870 Tirmizi 2212,2213, əl-Albani «Səhih Silsilə» 2203, Tahrimu alatit Tarab s. 78, İbn Əbu Dunyə «Zəmmul Məlahi», İbnu Əsakir «Tarixu Dəməşk» 12/582.

871 Buxari «Tarix» 1/305, İbn Məcə 4020, İbn Hibban 1384, Əhməd 5/342, Beyhəqi 8/295, 10/231.

872 İbn Əbi Dunyə «Zəmmul Məlahi».

873 İbn Əbi Dunyə «Zəmmul Məlahi».

874 İmam Əhməd 5/259.

875 Əhməd 1/274, Səhih Əbu Davud 2/703, H. 3685, əl-Albani «Təhrimu Alatit Tarab» s. 55. Səhih Sünnən Əbu Davud 2/703, H. 3685.

876 İbn Əbi Şeybə «Musənnəf» 15/164.

877 Təbərani «Mucəmul Əvsad» 1/59,1060, Beyhəqi «Şuabul İman» 5/377-378.

878 əl-Albani «Səhih Silsilə» 427, Bəzzar «Musnəd» Kəşful Əstar 1/377,795.

879 əl-İstiqamə 1/292-293.

880 Həkim 4/40, Beyhəqi 4/69, Şuabul İman 7/241, 1063-1064, Bəğavi «Şərhu Sunnə» 5/430,431, İbn Əbi Şeybə «Musənnəf» 3/393.

881 Təbərani «Mucəmul Kəbir» 8/7749,7805,7825,7861, Səhih 2922.

882 Əhməd 2/8,38, İbn Sad 4/163, Beyhəqi «Sunən» 10/222, İbn Hibban 2013, Təbərani «Mucəmus Sağir», Sünnən Əbu Davud «Kitabul Ədəb» 4924,4926, əl-Albani «Səhih Əbu Davud» 3/930, H. 4924.

883 «Ədəbul Mufrad» 784.

884 «Ədəbul Mufrad» 1247.

885 İmam Bəğavi «Şərhu Sunnə» 8/23.

886 Müslim 2113.

887 Müslim 2114.

888 Əbu Davud 3685,3696, Beyhəqi 10/221,222, Əhməd 1/274, 2/158,172, Əbu Yəla «Musnəd» 2729, İbn Hibban 5341.

889 Müslim «Kitabul Qədər».

890 əl-Albani «Səhih Silsilə» 315.

891 İbnul Cövzi «Təlbisu İblis» s. 229.

892 MƏKRUH – qəsd edilən haramdır. Çünki Allah da Qurani Kərimdə: «Allah sizə küfrü, fısqı və üsyanı məkruh (haram) göstərdi». (əl-Hucurat 7).

893 Beyhəqi «Sunnənul Kubra» 10/322.

894 TAĞBİR – musiqi deməkdir. Əbu Musa əl-Mədini deyir ki: «Onun musiqi olması söylənilmişdir. Çünki o, insanları oynamağa sövq edir. Onlar ayaqlarını yerə vuraraq toz qaldırırlar». İbn Qeyyim «əl-Kəlam alə Məsələtis Səma» s. 124.

895 İğasətul Levfan 1/258, Əbu Nuaym «Hilyə» 9/146, İbnul Covzi 244-249.

896 İğasətul Levfan 1/258.

897 Əhməd b. Yəhyə b. İshaq ər-Ravendi. Zındıqdır. Əvvəli Mötəzilə kəlamçılarından olub, sonra zındıqlaşdı və inkarçılıqla məşğul olmuşdur. İslama dil uzadan bir çox kitab yazmışdır. Allahın lənətinə 298-ci ildə getdi. Hafiz «Lisanul Mizan».

898 Muhəmməd b. Muhəmməd b. Tarhan ət-Turki. Qazali və başqaları onun kafir olduğunu söyləyirlər. 339-cu ildə ölmüşdür. «Şəzəratuz Zəhəb» 2/350-354.

899 Məcmuul Fətava 11/570.

900 əl-Hallal «Əmru bil Məruf və Nəhyu anil Munkər» 166, Təlbisu İblis 244.

901 Həllal «Əmr bil Məruf və Nəhyi anil Munkər» 126.

902 İğasətul Levfan 1/258.

903 İbnul Covzi «Təlbisul İblis» s. 225.

904 Həllal «Əmr bil Məruf və Nəhyi anil Munkər» 130.

905 İbn Əbi Dunyə «Zəmmul Məlahi», İbn Hibban.

906 İbnul Cövzi «Təlbisu İblis» s. 235.

907 Həllal «Əmr bil Məruf və Nəhyi anil Munkər» 172.

908 İbn Əbu Şeybə «Musənnəf» 7/312,3275, Beyhəqi 6/101.

909 İbn Əbu Şeybə «Musənnəf» 7/9,2203.

910 «Məcmuul Fətava» 11/295.

911 İbn Əbi Dunyə «Zəmmul Məlahi».

912 İbnul Cövzi «Təlbisu İblis» s. 222.

913 Buxari, Müslim, Səhih Silsilə 6059.

914 İbnul Covzi «Təlbisul İblis».

915 İmam Şatibi «əl-İtisam» 1/368.

916 İbn Əbi Dunyə «Zəmmul Melahi», Suyuti «Durrul Mənsur» 5/153.

917 İbnul Cövzi «Təlbisu İblis» s. 222.

918 «Məcmuul Fətava» 10/417.

919 «Məcmuul Fətava» 573-576.

920 Qurtubi 11/237, Heysəmi «Kəffir Rua An İstima Alatis Səma» (Zəvacirin dipnotu səh 50).

921 «Fətva İslamiyyə» Muhəmməd əl-Musnid 4/388,390,395, 397, Darul Vətən, Həmçinin Şeyx əl-Albaninin bu mövzu ilə bağlı ayrıca bir kitabı da vardır. Təhrimu Alatil Tarab.