Sərraf şİruyə

İSTƏYİR KÖNLÜM 
 
Bu necə əlçatmaz arzudu, Allah, 
Ata nəvazişi istəyir könlüm. 
Bir ana laylası, bacı nəfəsi, 
Bir qardaş gülüşü istəyir könlüm. 
 
Arzuya bax, diləyə bax sən məndə, 
Qorxunu, təşvişi salıb kəməndə. 
Axşamdan təzəcə Ay görünəndə, 
Bir sevgi gəlişi istəyir könlüm. 
 
Sərraf Şiruyəyəm, qaynar qanımla, 
Görüşəm hər yanda mehribanımla. 
Təbrizim, Dərbəndim, İrəvanımla, 
Bir vüsal öpüşü istəyir könlüm. 
1996-cı il. 
 

---

             
                           
                          Susma, ürək…
 
 
123 
 
MƏNİM 
 
Doğulduğum Göyçə – o el, o oba, 
Könlümə doğmadı özümdən mənim, 
Qarabağı doğma ana bilirəm, 
Göyçə inciməsin sözümdən mənim. 
 
Belə yaranmışam körpəliyimdən, 
Əməlim ayrılmaz saf niyyətimdən, 
Elə sadəyəm ki, sadəliyimdən, 
Ürəyim oxunar üzümdən mənim. 
 
Könlümə doğmadı çöl də, çəmən də 
Vəfalı dilbərim, küsməynən sən də, 
İncinin qiyməti incidi məndə, 
Dür, gövhər yayınmaz gözümdən mənim.