Sərraf Şiruyə
102
DEMƏ
Təsib saxlamayan, qeyrət bilməyən,
Xeyirxah olmayan elə el demə.
Yumruğa dönməyən yeri gələndə,
Zəhmət tanımayan ələ əl demə.
Əssə də başından qasırğa, külək,
Nəqabil kimsədən ummaynan kömək,
El üçün yanmayan ürəyə ürək,
Haqq üçün ötməyən dilə dil demə.
Eli isitmirsə yanar bir ocaq,
Sabahın külü bil sən onu ancaq.
Aşıb neçə dərə, aşıb neçə dağ,
Haray qoparmayan selə sel demə.
Qanmaza nə desən hədərdi hədər,
Dünyanın dərdini qananlar çəkər,
Mənasız, gərəksiz ötürsə əgər,
O aya ay demə, ilə il demə.
Şiruyə, bu dünya həməndir, həmən,
Həminki deyilik nə mən, nə də sən.
Çeşməsiz, çiçəksiz çəmənə çəmən,
Ətirsiz, qoxusuz gülə gül demə.
Dostları ilə paylaş: |
