|
Sərraf Şiruyə
196
Göyçənin ikinci qaçqınlığında,
Hünərlər göstərmiş Məşədi Qasım.
Ağdamın Əsgəran yaxınlığında,
Düşməndən çox qırmış Məşədi Qasım.
Bakının Şəhidlər xiyabanında,
Uyuyub Nurəddin Əmirxan oğlu.
Göyçə həsrətini hər an canında,
Yaşadıb kamalda pir insan oğlu.
Arzusu, istəyi bağlı bir boxça,
Sevgisi qönçəkən açmamış solub.
Vətənə sevgisi hər şeydən uca,
Vətən uğrunda da o, şəhid olub.
Nəbiylə Quşçuda görüşürük biz,
Qəbir hər tərəfdən bürünüb gülə.
Bu məzar daşıyla öpüşürük biz,
Baxışlar bizləri tutubdu dilə.
Bax Nəbi Zeynalov yazılıb daşa,
Atası Surxay da köçüb dünyadan.
Burda ata, oğul verib baş-başa,
Sanki, dərs götürür oğul atadan.
Göyçənin ikinci qaçqınlığında,
Şəhidliyə yetib gör neçə nəfər.
Zamanın o vaxtkı çaşqınlığında,
Nələr eyləməyib erməni kafər.
|
|
|
