Günəş şüalanması iqlim sistemində is‐
tiliyin əsas mənbəyidir. Yer səthində istiliyə
çevrilən günəş enerjisi yer iqliminin formalaş ‐
masının ayrılmaz hissəsidir. Günəş aktiv li ‐
yinin ən çox tədqiq olunan xassəsi günəş
ləkə lərinin cəmidir. İqlim, hava və günəş ak‐
tivliyi arasındakı əlaqələrin statistik tədqiqatı
1801‐ci ildən başlayır (şəkil 2). Nisbətən kiçik
zaman kəsiklərində də günəş aktivliyinin
dəyişkənliyi müşahidə olunur, məsələn, 11
illik sikllər. Ancaq bu sikllər iqlim məlu mat ‐
larında özünü aydın göstərmir. Günəş ak‐
tivliyinin dəyişməsi kiçik buzlaşma dövrü
başlayanda və bəzi istiləşmələrdə vacib amilə
çevrilir.
Dostları ilə paylaş: 
