Fanda uzok vaqtlardan beri jumyuok masalaldardan biri bo’lgan edi. XX asrda bir kator
yutuklarga erishildi. X!Xasrning 20-25 yillarida oqsil biosintezini aniqlashga urinib
ko’rilgan edi. 1954 yili Dyu Bin’o birinchi bo’lib gipofizda hosil bo’ladigan 9ta
aminokislotadan tashkild topgan peptidni sintezlashga muvofik bo’lgan edi. Keyinchalik
al’bumin zardobi, amiloza. Ribonukleoza, lizosin kabilar sintezlashga erishildi. Xozirda
biotexnologiya jarayonlarida ko’plab oqsil va oqsil tabiatli moddalar sintezlanmokda. Oqsil
sintezida DNK asosiy rol’ uynedi. Uqisqa vaqt ichida yuzlab molekula oqsillarni sintezida
Tirik organizmlar xayoti davomida oqsillar bir necha marta yangilanib turadi. Lekin
oshadi. Ular xam fermentlar ishtirokida amalga oshadi. Asosan maxsus ferment
keladi. tRNK o’zining iRNK (kadon) ga mos keladigan nukleotidlari bo’lgan kismi
(antikadon) bilan birlashadi va iRNK ribosomaning kichiq bo’lagi va tRNK lardan iborat
bo’lgan kadonlari va shu boskichning fermentlari F1, F2, F3 ishtirok etadi. Bu
fermentlarning xar birini maxsus vazifasi bor. F1 ribosoma. iRNK va tRNKlarning bir –
biriga boglanishi. F2 esa bu boglarni mustaxkamligini ta’minlasa, F3 - 805ta ribosomani
Bo’lardan tashqari uchlik (triplet) dan iborat boglanishni hosil bo’lishida tRNK ning
(kadon) dan o’ziga mos keladigan nukleotidlarni kidirib va shularni topib unga boglangan
ribosomani katta subbbirligiga boglanadi va oqsil zanjirini hosil qilish boshlanadi.
Elengasiya – boskichida ribosomaning maxsus kismida aminokislota bir – biriga
3. Terminasiya – sintezini tugallanishi bilan amalga oshadi. Odatda bu axborotchini UAA,
Oqsil biosintezida katalizatorlik rolini fermentlar bajaradi. Biosintez fermentlar
yordamida amalga oshadi. Fermentlarsiz aminokislotalar RNK ga boglanmasligi
isbotlangan. Oqsil biosintezi uchun kerak bo’lgan energiyani ATF ning parchalanishi
reaksiyasi etkazib beradi. Oqsil biosintezida ATF dan olingan energiya xisobiga Rning
SOON gruppasi boyigan aminokislotalarga kushiladi. Natijada energiyasi ko’paygan
aminokislota tRNK ga birikadi. Bu molekulalar uncha yirik bo’lmay fakatgina 50-100 ta
nukleotiddan iborat bo’ladi va uning uzunligi urtacha 260 A ni tashkil iladi. tRNK mayda
molekula bo’lishligi uchun ba’zan uni erituvchi RNK deb yuritiladi. tRNK molekulasi
taxminan 2 tomonga uralganga uxshaydi. Uning buqilgan xuddi oldingi kismida antiodon
yoki 3ta azot asosdan tashkil topgan triplet «Komplimentlarkismi» joylashgan 2chi kisimga
aktivlangan aminokislota joylashgan.
Xar bir aminokislotada o’ziga xos tur tRNK molekulasi joylashgan. Ularning xar biri uz
tripletida azot asosining joylanish xususiyatiga ko’ra bir – birida farq qiladi. Masalan: tRNK
molekulasi UUA tripletiga ega bo’lsa, uni karama – karshi kismida xam shu xususiyatga ega
bo’lgan fakatgina lizin aminokislotasi joylashgan bo’ladi yoki o’zining komplementar
kismida 3ta bir xil asosga ega bo’lgan GGG aminokislotasini biriktirish mumkin va
boshqacha qilib aytganda 20 xil aminokislota uchun hujayralardan 20 tadan kam bo’lmagan
tRNK molekulasi mavjuddir. Undan xam ko’p, chunki ayrimlari 2-3 tRNK yordamida
tashiladi.
Oqsillar ribasomada sintezlanadi. Ular bilan keyinrok tanishamiz. Ribosoma 2 ta
subbirlikdan iborat. Kichigida iRNK joylashgan. Uning tarkibi asosan RNK dan iborat.
Yirik subbirlikda ribosoma granulyar donador sitoplazmatik turga yopishgan xolda
uchraydi va u xam 2 kismidan iborat. Ularning birida iRNK ning kodi tripilyar xolida
karama – karshi tomondagi tRNK malum molekulasiga tugri kelishi kerak. Biror oqsil
xususiyati tugrisidagi axborot tugashi bilan ya’ni oqsil molekulasi shakllanib tayor bo’lgach,
iRNK da ma’nosiz o’zgarish bo’lishi yoki tRNK molekulasiga tugri kelmaydigan azot asosi
birlashishi mumkin. Peptid zanjiri yirik subbirlikdan chiqadi va yoriladi, buning natijasida
yangi oqsil molekulasi sintezlanadi, bu prosess iRNK molekulasi shu polisomadagi bir
qancha ribosomalardan utadi va uning natijasida uningxar birida sintezlanish prosessi
boradi. Polisomadagi ribosomalar mikdoriga ko’ra shuncha mikdor oqsil molekulasi
sintezlanadi. Bu esa birinchi galda vaqtni iktisod qilish imkonini beradi.
iRNK molekulasi «K» ribosomasi (qoller kotil) bilan tuknashib xaloqa bo’ladi. «K»
ribosomasi uz tarkibida ribonukleaza fermenti bo’lgani uchun RNK molekulasini parchalab
tashlaydi. RNK ximiyaviy jixatdan aktiv bo’lib, u turli xil birikmalar bilan kushila olish
xususiyatiga ega.
Hujayra yadrosida DNK kodlangan axboroti shu hujayra sitoplazmasidagi ribosomalarda
kayta kodlanishi aniqlangan. Aminokislotalardan murakkab tuzilishga ega bo’lgan oqsil
molekulalari hosil bo’ladi.
Oqsil biosintezi bir necha fazani uz ichiga oladi:
1. ATF molekulasining energiyasi xisobiga aminokislotalar aktivligi oshadi va buning
natijasida RO 4 – 3gr ajraladi.
2. Aminokislotalar tRNK molekulasini malum o’ziga xos kismi bilan birlashadi.
3. tRNK vaqtincha iRNK bilan kushiladi va buning natijasida ular tomonidan keltirilgan
aminokislotalar urtasida peptid boglanishini uchala xili (t, r, i) oqsilining biosintezida
aktiv ishtirok etadi.
Dostları ilə paylaş: