Kemoterapi (nedene yönelik, etiyolojik tedavi): Burada amaç; sekonder enfeksiyonları önlemek, mukoza engelini aşarak kan dolaşımına ulaşan ve barsak lümeninde bulunan mikroorganizmaları yok etmek amacıyla yapılır. Hastalara oral veya parenteral yolla geniş spektrumlu antibiyotikler (Tetrasiklinler, Oksitetrasiklinler, Neomycine, Ampicillin, Chloramphenicol, Trimethoriprim+sulfanamid, Polimixin, Danofloxasin, Enrofloxasin, Florfenicol vb) uygulanır.
Sıvı-elektrolit tedavi: Burada amaç; dehidrasyona ve hemokonsantrasyona bağlı sıvı-elektrolit kayıplarını dengelemek, hipovolemiyi önlemek, enerji ihtiyacını karşılamak (hipoglisemi, glikoz düzeyi <50 mg/dl), asit-baz dengesini korumak (hiperkalemi ve asidemi, plazma HCO3 <20 mEq/l), ciddi böbrek yetmezliğini (azotemi) ortadan kaldırmaktır.
Rehidratasyon için; orta şiddetli 35-60 (50) ml/kg, şiddetli durumlarda 70-100 (100) ml/kg dozunda % 0.09’luk NaCl+% 5’lik glikoz, ringer vb solüsyonlar verilir.
Hayvandaki sıvı ihtiyacı= (PCV x 100) –100 veya =(PCV x 3) – 100 formülüyle hesaplanır.
33.6
Şiddetli asidozis durumlarında HCO3 ihtiyacı= kg CA x 0.5 x BE veya
= 24-BE x 0.3 x kg CA göre hesaplanır.
Örnek olarak; 45 kg’lık bir hayvan için hesaplama şöyledir: Normal HCO3 konsantrasyonu 25 mEq/l’dir. Şiddetli olaylarda 5-8 mEq/l’ye düşer. Bu durumda baz açığı 20 mEq/l olur. Canlı ağırlığın % 50’si extrasellüler sıvı olduğundan total HCO3 açığı =45 kg x % 50 x 20 mEq/l= 450 mEq HCO3 eder. 1 gr NaHCO3, 13 mEq HCO3 içerir. 13 x 450= 40 gr NaHCO3 eder. Baz açığı hesaplanamadığı durumlarda 420 mg/kg dozda NaHCO3 verilir.
Dostları ilə paylaş: |
