Etiyoloji: Hastalığın çıkışındaki en önemli faktör çok miktarlarda kolay fermente olabilen karbonhidratça zengin alışkın olmadıkları gıdaları yemeleridir.
- Kolay sindirilebilir karbonhidratça zengin yemlerin (hububat taneleri, un, fırın ve değirmen artıkları, kepek, şeker pancarı, patates, melas, elma, üzüm, pasta ve bira mayası artıkları, şekerli su, pekmez vb.) aniden ve çok miktarda yedirilmesi ve hayvanların kaza ile yemesi,
- Enerji yönünden fakir selüloz yönünden zengin rasyonla beslenmeden, enerjice zengin ve selülozca fakir beslenmeye ani olarak geçişler,
- Kısa veya uzun süre aç bırakılan hayvanlara enerji bakımından zengin yemlerin verilmesi,
- Rasyonların dengesiz hazırlanması,
- Öğütülmüş tahılların verilmesi, hayvanların un vs ambarlara girmesi,
- Peletlenmiş ve öğütülmüş yem maddelerinin bolca ve tek yönlü verilmesi,
- Bol konsantre yemle birlikte sadece saman verilmesi,
- Hasat edilmiş tahıl ve şeker pancarı tarlalarında hayvanların otlatılması,
- Deneysel olarak ruminantlara 20 gram/kg CA dozda glikoz verilmesi,
Koyunlar vücut ağırlıklarına oranla sığırlardan daha fazla kolay sindirilebilir karbonhidratça zengin yemleri tolere edebilir. Rumen asidozisi, bilhassa besi sığırlarında ve anıza salınan veya yem ambarlara giren koyunlarda görülür. Hayvanların bireysel duyarlılığı da oldukça önemlidir. Hayvanlara enerji bakımından zengin yemlerin alıştırılarak verilmesi akut rumen asidozisi oluşma riskini önlemek için yeterli olabilir.
Dostları ilə paylaş: |