Stomatitis : Ağız boşluğunu kaplayan mukozanın yangısına denir. Bu terim genel bir ifadedir. Ağız içersisindeki mukozaların ayrı ayrı yangılanması durumlarında bu yangılar aşağıdaki gibi tanımlanır.
Glossitis: Lingual (dil) mukozasının yangısıdır.
Palatitis (Loumpas) : Sert damağın yangısıdır.
Gingivitis: Diş eti mukozasının yangısıdır.
Chelitis: Dudak mukozasının yangısıdır.
Angina: Tonsilalarla birlikte yumuşak damağın yangısıdır.
Halitozis: Yoğun ve kötü kokulu nefes olarak tanımlanır. Pek çok vakada nekrotik dokular, bakteriyel üreme, birikmiş gıda partikülleri veya bunların tamamı kötü bir ağız kokusunun nedenleridir. Ayrıca salya akıntısına yol açan oral yada farengiyal bozukluklar (diş taşı, periodental hastalıklar, neoplaziler, granüloma, stomatitis veya farengitis, kedi-köpeklerde gastrit), ruminantlarda ketozis (ağızdan aseton kokusunun alınması), üremi (solunum havasında idrar kokması) halitozise neden olur. Hayvanlarda salya akıntısının (sializm veya pityalizm) yanında yutma güçlüğü de (disfaji) görülür.
