Şirvani Ədilli MƏNİm odlar diyarim


Taleyim veribdir bir kərə aman



Yüklə 0,62 Mb.
səhifə2/4
tarix02.12.2016
ölçüsü0,62 Mb.
#668
1   2   3   4

Taleyim veribdir bir kərə aman
Taleyim veribdir bir kərə aman,

Mən səni tapmışam səadətim tək!

İndi itirməkdən qorxuram yaman,

Qorxuram xəyala dönə bu gerçək!


Qorxuram bir daha görməyəm səni,

Bir də eşitməyəm incə səsini,

Bir daha süzməyəm gülər çöhrəni,

Bir daha duymayam gül nəfəsini!


Ürəyim səndədir, vermişəm sənə,

Köksündür əbədi ünvanım mənim.

Heç nə bu dünyada yar olmaz mənə

Sənin heyranınam, heyranım mənim!


08. 11. 2003.

Tale ulduzlarımız
Hara getsə görüşəcək

Yollarımız bir gün yenə.

Harda olsan alıb fələk,

Rast edəcək səni mənə!


Harda olsan, ordayam mən,

Harda olsam, ordasan sən

Yola çıxsaq yoldaşıq biz,

Birdir olan səfərimiz!


Addımbaşı qoşayıq biz,

Etmə heyrət, sorma “nədən?”,

Axı göydə ulduzumuz

Qoşa yanır biz bilmədən.


Sənin üzün mənə doğru,

Mənim yönüm sənə sarı,

Tale tez-tez qoşa salar

Ulduzu cüt olanları!


Sentyabr, 2002.

Çixart gözündən eynəyi
Çıxart gözündən eynəyi,

Görüm qara gözlərini.

Eynək sənin qənimindir

Örtüb bir cüt gövhərini.


Gözlərində qara eynək

Varsa necə görüm səni?

Gözlərimdə bir pərdə tək

Eynəyin kor edib məni!


Sənin o gözlərin ki var,

Gözəlliyin pəncərəsi.

Olmaz gözəlliklər aşkar

Qalxmasa qara pərdəsi.


Çıxart gözündən eynəyi,

Qatma nifrət məhəbbətə,

Sənin kimi bir mələyi

Eynək döndərər ifritə!


Sən eynəksiz bir mələksən,

Əzərsən şeytanı, şəri,

Eynək taxsan çəkəcəksən

O simana iblisləri!


Oktyabr, 2001.

Tale bizi görüşdürdü.
Tale bizi görüşdürdü

Təsadüflər təsadüfü bildiyimiz,

Hər gün gedib-gəldiyimiz

Bir məkanda.

Acı məktəb illərində

vurulduğum,

Nuruna qurban olduğum,

Ömrümə bir naxış olan,

İndi isə mənə çox-çox

doğma olan, tanış olan

O gözləri sezdiyimdə

Düşündüm öz-özdüyümdə:

“Tanrı səni yazsa mənim taleyimə

ölməz idim,

Nə dərd, nə qəm bilməz idim!”

Hətta dilim dayanmadı,

Söz də dedim,

Söz də yedim.

Fəqət sandım

Addımbaşı rasta çıxan,

Qəlbləri yandırıb yaxan

Yüz-yüz, min-min gözəllərdən,

biri də sən!

Bu sadəcə mən biləndi,

başqa idi tale bilən,

Tale bizi görüşdürdü

addımbaşı biz bilmədən!

Zaman keçdi, günlər ötdü,

Tale bizi yaxın etdi

İllər boyu bir partada

oturmaq tək,

Lap əzəldən taleyimdə

yer etdiyin oldu gerçək!

Bu gözlərin o gözlərlə

Bir atası,

Bir anası

varmış demə,

Tale bir də o sevgini

qarşıma çıxarmış demə!

Mən ki səni

Əlim çatmaz,

Ünüm yetməz

Üfüqlər tək uzaqlarda

sanmış idim,

Öz bəxtimi danmış idim!

Gündüz Nur tək

başım üstdə yanırmışsan,

Gecə Ay tək

başıma dolanırmışsan!

İndi sənə budur sorum,

Gecə Ayım, gündüz Nurum,

Tanrı səni yazsa mənim taleyimə

ölərəmmi?

Səndən başqa kim iləsə

xoşbəxt ola bilərəmmi?
Sentyabr, 2001.

Qəzəl
Sən bilirsənmi mənimçün nə deməksən, gözəlim?

Kim nə anlar ki, desəm, sən ki mələksən, gözəlim?


Tanrı çox şəxsə gözəllik yetirər, qəlb verməz,

Sən gözəlliklə də, qəlbinlə də təksən, gözəlim!


Mənə hey öylə gəlir ki, bu mələkliklə axır

Şəri-şeytanı əzib, məhv edəcəksən, gözəlim!


Sanki sevdim səni hissimlə də, ağlımla da mən,

Hava-su tək mənə dünyada gərəksən, gözəlim.


Kim bilər, kim bilər aşiqliyimin hikmətini?

Bu “kobud dunyamız”a incə bəzəksən, gözəlim.


Sən bu Şirvaninin ömründə səadət naxışı,

Ürəyində ən uca arzu-diləksən, gözəlim!


Oktyabr, 2000.

Quşcığaz
Asudə, sevimli bir quşcığazsan,

Budaqdan budağa gəzərsən hər an,

Qonduğun budaqlar əyilər həmən,

Titrəyər ağacın kökü yerindən!


Hər zaman maili duran budaqlar,

Sənin həsrətini içində saxlar,

O müti aşiqlər hazırdır hər gün,

Ayağın altında əyilmək üçün!


Müti aşiqlərin zövq verər sənə,

Əzib oynadarsan ayağın altda,

Səndən usanmazlar budaqlar yenə,

Onlar kam alarlar bundan həyatda!


Əzəldən dik duran budaqlar da var,

Heç zaman əyilməz, məğrurdur onlar,

O dik budaqlara qonmağın çətin,

Gərəkdir əyilsin sənin qamətin!


Sənə əyilməyən dik budaqlara

Qona bilməməyin yandırar sənı,

Bu dəmdə qəlbinə vurular yara,

Daha unudarsan köhnə peşəni.


Bilərsən aşiqlik nə cür olarmış,

Aşiqdə bütövlük, ləyaqət gərək,

Əsl aşiq olan məğrur olarmış,

Eşqin, mütisənsə, saxtadır demək!


Oktyabr, 2000.


Özüməm
Məni necə görmək istəsən də sən,

Bil ki, başqa biri edə bilməzsən,

Sən nə görürsənsə, o da mənəm, mən,

Yaxşı bax, bu qaşım, bu da ki, gözüm,

Əmin ol, bu mənim özüməm, özüm!
Kim nə söyləyirsə, qoy özü bilsin,

Nə gərək bununçün qürur əyilsin,

Bu mənəm, xoşuna gəlirsə gəlsin,

Gəlmirsə yenə də yoxdur bir sözüm,

Bax, gülüm, bu mənim özüməm, özüm!
Mən buyam, olmaram sabah başqa cür,

Ruhum ki yarımçıq deyil, bütövdür,

Ancaq bir üzümlə sürərəm ömür,

Bil ki, yoxdur mənim ikinci üzüm,

Yaxşı bax, bu mənim özüməm, özüm!
Mart, 2000.

Günah özümdədir.
Eşqim bu sükuta dözəmməyəndə

Dərd verən deyirəm nahaqdan sənə,

Axı sənin məndən nə xəbərim var,

Mən ancaq baxıram qıraqdan sənə.


Sanıram sənə bu qəlbimi açsam,

Açaram bir böyük qəbahətimi,

Deyirəm qarşında qəbahətim tək

Gizlədim içimdə məhəbbətimi!


Bəlkə də bu namərd dilimi açsam

Bir anlıq sən gedib xəyala dərin

Yenə də mehriban baxışlarınla

Baxarsan üzümə, qaçar ləblərin.


Səndən ki özgə şey görməyib gözüm,

Bir kəlmə nədir ki, dəyişəsən sən,

Bir kəlmə nədir ki, nifrətə dönsün

İllərin dostluğu, sayğısı birdən!


Özgələr içində qıraqdan baxıb,

Nə salam söyləyib, nə söz deyərsən,

Təklikdə onun da əvəzin çıxıb

Hər sözünlə sanki, üzr istəyərsən!


Aşiq ki heç zaman, heç bir çətində

Eşqin yollarından çəkilməz geri,

Böyük bir sevginin həqiqətində

Yoxdur bir təkəbbür, təvazö yeri!


Fevral, 2000.

Tək bənd
Ayrılığın son qoyubdur hər şeyə,

Sən getmisən, arzu gedib, kam gedib,

Kədər gəlib mənlə ömür etməyə,

Sevinc mənə alışmamış xam gedib!


Noyabr, 1999.


Möhtacam
Bir ox olub, gəl sinəmə bat mənim,

Hər an sənin gəlişinə möhtacam.

İstəyirsən sevincimi qəm edib

Qəmimə gül, gülüşünə möhtacam!


Gəlib məndən əhvalımı soruşma,

Dərd-qəmimə şərik olma, qarışma,

Küsülü tək bir söz demə, danışma,

Baxışına, duruşuna möhtacam!


Qayıt gülüm, gözüm gürsün çöhrəni,

Xəyalına əsir etmə sən məni,

Həqiqətdə görəmməsəm mən səni,

Bir yuxuma girişinə möhtacam!


20. 11. 1999.


Səndədir
Gülüm, baş götürüb getsəm də hara,

Xoşbəxt həyatımın özü səndədir,

Çoxdur ürəyimə vurulan yara,

Hər ürək yaramın közü səndədir!


Yüz insan görsəm də tənhayam yenə,

Möhtacam sevincdə, kədərdə sənə,

Bu qəmli dünyada bir kərə mənə

Taleyin güləcək üzü səndədir!


Bərələr keçirəm, bəndlər yarıram,

Hara əl atıram, qəm qoparıram,

Hər şeyi “sən” görüb, “sən” axtarıram

Hər an bu könlümün gözü səndədir


17. 11. 1999.

Qəzəl
Yaxşı ki, eşq aləmimdə sən, gülüm var olmusan,

Heç zaman dönməz bu sevdama səbəbkar olmusan.


Səndən əvvəl də çox afət qəlbimə mehman olub,

Qəlbimi tərk etməyib tək sən vəfadar olmusan.


Tək sənə oldum nədən aşiq, buna olmaz səbəb,

Sən mənə Xaliq yetirmiş sevgili yar olmusan.


Çatdım aləmdə səni sevməklə mən kamilliyə,

Qəlbimə zülmət qaranlıqdan xilaskar olmusan.


Səndə tapmışdır Ədilli ömrünün mənasını,

Sən sevincimdə səadət, qəmdə qəmxar olmusan!


17. 11. 1999.

Tək bənd
Sən tək bir gözəli görən bir insan

Ürəyi sinədə qoya bilərmi?

Lap yüz illik ömür sürən bir insan

Sən olan dünyadan doya bilərmi?


Aprel, 1999.


Gözəlliyin var
Gülüm, heç özündən varmı xəbərin?

Qəlbləri yandıran gözəlliyin var!

Ləbin çeşməsidir abı-kövsərin,

Cənnəti andıran gözəlliyin var!


Sən tək bir gözəlin yox ki qiyməti,

Kim danar dünyada bu həqiqəti?

Min bir gözəllikli bu təbiəti

Hərdən utandıran gözəlliyin var!


Gözəl olduğunu sən bilə-bilə,

Danışıb-gülürsən naz-qəmzə ilə,

Sən özün naz edə bilməzsən belə,

Səni nazlandıran gözəlliyin var!


Mart, 1999.
Nəyinə gərəyəm
Bütün bu təbiət heyranındısa,

Dünyanın nəyi var qurbanındısa,

Görəni ram etmək imkanındısa,

Nəyinə gərəyəm axı mən sənin?


Mən bələd olaram eşqın dadına,

Şeirlər qoşaram sənin adına,

İstəsən, yanaram sənin oduna,

Nəyinə gərəyəm axı mən sənin?


Çəkərəm mən sənin eşqində zülüm,

Buna görə səni minnətdar bilim?

Yox, yox, mən özüm də bilirəm, gülüm,

Nəyinə gərəyəm axı mən sənin?


Nə fərqi, aşiqəm, aşiq deyiləm,

Eşqimə sadiqəm, sadiq deyiləm,

Bircə gülüşünə layiq deyiləm,

Nəyinə gərəyəm axı mən sənin?


Məni tanısan da, özünçün görmə,

Sənə “haqq” verilib, salam da vermə,

Mənə ürək verən eyham da vurma,

Nəyinə gərəyəm axı mən sənin?


Hərdən üzümə də gəlib gülərsən,

Bir sözünlə məni xoşbəxt elərsən,

Sən bunu sədəqə yəqın bilərsən,

Nəyinə gərəyəm axı mən sənin?

Demərəm “bu dünya belədir, niyə?”

Tək tanrı sahibdir çünki, hər şeyə,

Varsa bir sədəqən, ver dilənçiyə,

Nəyinə gərəyəm axı mən sənin?


Fevral, 1999.


Qəzəl
Var vücudumda dərin yarası naz etməyinin,

Vəsldir yarasının çarəsi, naz etməyinin


Səndə bir başqa gözəllik də görünməz gözümə,

Olmuşam təkcə mən avvarəsi naz etməyinin!


Məndə can qalmaz axır sən bu qədər naz eləsən,

Badına getdi canım parası, naz etməyinin.


Əl çəkim, baxmayım heç, bəlkə yumum gözlərimi?

Oduna yandı gözüm qarası, naz etməyinin.


Bu əsirlikdən Ədilli necə azad olsun?

Qəlbimi ovladı macərası naz etməyinin!


Yanvar, 1999.

Mənimçün yaranmamısan
Bəlkə qiyməti var sən tək dilbərin,

Bəlkə bu dünyada var bərabərin?

Gözəlim, sən bütün gözəlliklərin

Bəlkə zirvəsində dayanmamısan?


Hər bir eyhamının sirri var dərin,

Görəsən özünün varmı xəbərin?

Səni bu dünyada görməyənlərin

Hələ ki, qanına boyanmamısan!


Görəndə bu qədər gözəl çöhrəni

Sanki bir bədbinlik bürüyür məni,

Allah kiminçünsə yaradıb səni,

Bilirəm, mənimçün yaranmamısan!


Yanvar, 1999.


Məni vəd gözləyən görməyəcəksən
Məni vəd gözləyən görməyəcəksən,

Tez-tez gördüyün o əziz məkanda.

Bil ki, səbəbkarsan hicrana tək sən,

Sonda darıxsan da, darıxmasan da!


Burda axı mənim nə günahım var?

Hər şey istəyinlə olub hər zaman.

İndi də sən özün verirsən qərar,

Qızın inadına nə deyər oğlan?


O ilk tanışlığın xoş xatirəsi

Başqa görüşlərdən üstün olubdur,

Hər günün olsa da eşqi, həvəsi,

İndi mənə qalan ilk gün olubdur!


Yəqin inciməzsən məndən heç zaman,

İncisən özündən inciyəcəksən,

Bəlkə də bir zaman olub peşıman

“Ayrılaq” sözündən inciyəcəksən!


14. 10. 1998.


Bilərəmmi mən
Gülüm, səni görüb ürəyim dolub,

Dilimlə danışa bilərəmmi mən?

Bu eşqli dünyada aşiqin olub

Məcnunla “yarışa” bilərəmmi mən?


Baxanda gözünə sənin bir anlıq,

Həm nifrət görürəm, həm mehribanlıq,

Sonda qalmamaqçün mənə qaranlıq

Özündən soruşa bilərəmmi mən?


Bir gün olsam səni yolundan qoyan,

Çıxıb qənşərinə söyləsəm “dayan”,

Qəlbimin bu sonsuz hissini əyan

Etməyə çalışa bilərəmmi mən?


Nakam aşiqinə sən gülə-gülə,

Gözəlliyin ilə, naz qəmzən ilə,

Hər gün ürəyimə od qoysan elə

Bir gün də alışa bilərəmmi mən?


Gzəlim, bu könlüm hər axşam-səhər,

Bil ki, təkcə sənin fikrini çəkər,

Sən məni bəxtimə düşməsən əgər

Bəxtimlə barışa bilərəmmi mən?


Sentyabr, 1998.

Qəzəl
Olub eşq aludəsi, bir gülərüz yar sevirəm,

Daha aləmdə nə bir dərdi-qəmim var, sevirəm!


Bir sevən qəlbə nə xiffət, nə kədər mail olar?

Sevgisiz başa fəqət dünya gələr dar, sevirəm!


Sevdıyımdən bəri biganəyəm hər yad gözələ,

Olub öz yarıma bir əhli-vəfadar, sevirəm.


Əsl aşiq gərək aşiqliyi ar eyləməsin,

Hətta məcnunluğu da eyləməyib ar, sevirəm.


Eşqimi yüz dəfə ərz eyləmişəm mən o gülə,

Osa hey sevdiyini eyləyir inkar, sevirəm.


Onda sahibi-cahan oldu ki, Şirvani, o yar

Dedi – öz sevdiyini eyləyib iqrar – “sevirəm”!


İyul, 1998.

Qəzəl
Səni sevən, gözəlim, təkcə bir nəfər kim olar?

Cahanda tək səni sevməklə bəxtəvər kim olar?


Bir an görünməyının həsrətiylə bəs gözəlim,

Məhəllənizdən ötən, söylə, hər səhər kim olar?


Bir az kobud yanaşıb, sonradan həyanı görüb,

Tez ar edib axıdan damla-damla tər kim olar?


Əgər həqiqi deyildirsə aşıqın, gözəlim,

O “yox” sözünlə edən dünyadan həzər kim olar?


Bu tale hər cürə saldıqca hey aralı bizi,

Bu intizarda çəkən qüssə, qəm, kədər kim olar?


Ədilli bəlkə də heç layiqin deyil, gözəlim,

Cahanda bəs sənə layiqli bir bəşər kim olar?


İyun, 1998.

Qəzəl
Hər yerdə, məkanda çıxan aşkara məhəbbət,

Hər yerdə də hər dərdimizə çarə məhəbbət.


Könlüm deyəsən bir təzə sevdaya düşübdü,

Bəslər o mələk çöhrəli bir yara məhəbbət.


Gördükcə yarın üstəlik əxlaqını hər dəm

Qəlbimdə vurar şövq ilə fəvvarə məhəbbət.


Aləmdə təki aşiq olub vəslə çataq biz,

Uğrunda qoy etsin bizi avvarə məhəbbət.


Qoy biz yaşayaq ki, hər an eşq ilə, çıxartsın

Aləmdə bizi xoş günə, rüzgara məhəbbət.


Düş eşqə gözəl hislərinin möcüzəsin gör,

Malikdi müəmmalı min əsrara məhəbbət.


Şirvaniyə yoxdursa məhəbbət, nə gərək söz?

Baisdi bu könlümdə hər əş’ara məhəbbət!


İyun, 1998.


Qəzəl
Gözəlim, öylə gözəl, incə gəlirsən ki, mənə,

Bilmirəm mən nəyi layiq görüm aləmdə sənə!


Bir baxışda sənə qurban verirəm hər şeyimi,

Sən olursan bu gözümdə, gözəlim, bircə dənə.


Bəlkə də səndən uzaq sanmaram, ancaq görən an

Unudub hər şeyi, könlüm sənə təslimdi yenə.


Deyəsən axırı bu hiss məni məcnun edəcək,

Sənə bu eşqimin artır gücü gündən də günə.


Nə qədər vəslinə də çatmayıb öz dilbərinin

Bil ki, aşiqdə də sığmaz gözəlim, ruh bədənə.


Gəlişindən bu təbiət də şərəf duydu sənin,

Səni mən qısqanıram, gül-çiçəyə, çöl-çəmənə.


Necə heyranın olub gör ki, bu Şirvani sənin

Qurbanam, sən kimi qızlar yetirən bir Vətənə!


09. 06. 1998.


Qızlar
Vüsal həsrətiylə, eşq həvəsiylə,

Vuran ürəklərin yarası qızlar.

Hər yerdə, məkanda bu eşq əhlinin

Hər zaman başının bəlası qızlar.


Gələndə qəmzəylə, nazla, eyhamla,

Doldurar qəlbləri arzuyla, kamla,

Hər yeri düşəndə bircə məqamla,

Ən böyük bir sevda dünyası qızlar.


Bu qızlar qəlbləri sevdaya salıb

Gözdə zirvələrə qalxıb, ucalıb.

Müqəddəs analıq yükünü alıb

Olar gələcəyin anası qızlar.


Qızlara yaraşır ola mehriban,

Olmaya acıdil, yersiz danışqan,

Olanda özünə biganə, nadan,

Olar xaliqinə də asi qızlar.


Bəzən bir namərdi həmdəmi sanıb,

Sadəlövh qəlblə hər sözə inanıb,

Bir özgə məqsədli “eşq”ə aldanıb

Sonradan peşiman olası qızlar.


Qızların qəlblərdə necə sehri var,

Bu nə bir gözəllik, bu nə iqtidar,

Hansı bir məkanda peyda olsalar

O dəm həmin yerin səfası qızlar.


Aprel, 1998.

Qəzəl
Hər kimə sevdalı bu aləmdə sevda yetməyə,

Yəqin aləmdə o insançün dəyər vay etməyə.


Sanki bu aləm yaranmış eşq üçün, sevda üçün,

Can yaranmış yar üçün hər dəm onu pay etməyə.


Ey Ədilli, bil ki, nahəqdir, çalışma dünyada

Özgə bir zövqü bu eşqin zövqünə tay etməyə!


Mart, 1998.


Gözəl qız, sən nə gözəlsən.
Gözəl qız, sən

Nə gözəlsən? –

qaşı qara, gözü qara,

Özgə bir zövq, bir gözəllik

bil yanında üzüqara.

Nə gözəlsən, ay gözəl qız,

Saçı qara, üzü bəyaz,

Üstəlik də edəndə naz

Könül necə məftun olmaz?

Təbiətin gör bir necə

hökmü vardır,

Hansı dahi,

bir ilahi

sənətkardır,

Yaradıbdı sənin kimi bir əsəri,

Gözəlliyi fəth eləyibdi göyləri!

Kim çəkibdi ağ üzünə o xalını?

Sehrə salıb camalını.

El dilində bir söz yaşar,

Gözələ lap al da geysə,

şal da geysə

tez yaraşar.

Əslindəsə belə baxsan,

Geyim nədir? – cansız əşya,

Sən geyimə yaraşıxsan!

Sən belə bir gözəlliklə

təbiətin eyhamısan,

Sənətkarlar ilhamısan,

Hər dəmində şairlərin

şeirisən, qəzəlisən,

Gözəlliklə bu dünyanın

yoxsa ki, bir axırısan,

əzəlisən?

Azərbaycan gözəlisən!

Kim ki, görər surətini,

Gözəllikdə qiymətini,

Üstəlik də ismətini,

Tezcə tapar ülvi eşqi,

məhəbbəti,

Xoşbəxtliyi, səadəti

Gözlərinin, qaşlarının

saçlarının

qarəsində!

Kim ki, görər surətini,

Tez düşünər

kimin yarı olacağın barəsində.

Düşər bir eşq, bir sevdanın

xəyalına,

İstəyər ki, çata sənin vüsalına.

Qeyrisinə mail olsan

Coşar,

daşar


eşq qarışıq xudbinliyi,

Sonda yenə tapar qəmi bədbinliyi...

Kimin yarı olursan ol,

İstəmirəm eqoizmi, xudbinliyi,

bədbinliyi,

Həyat belə tələb edir.

Xudbinliklə bacarmayan

Eşq adıyla öz canını tələf edir!

Bu sözlərim bəlkə eşqə böhtan olar,

Yanlış olar, yalan olar,

Özüm üçün bəlkə də bir

süni, quru təsəllidir,

Fəqət yenə hikməti var,

yəqin sənə də bəllidir!


Noyabr, 1997.

Qəzəl
Kim sevsə bilər ki, necə hikmətdi məhəbbət,

Ən aliməqam dünyada nemətdi məhəbbət.


Asudə o kəsdir çatıb eşqində vüsala,

Arif olana əsla səadətdi məhəbbət.


Aşiqliyə biganədi, cahildi yəqin ki,

Kim söyləsə ki, sadəcə şəhvətdi məhəbbət.


Eylərmi xəyanət yarına aşıq olan kəs

Daim qalan ülfətdi, sədaqətdi məhəbbət.


Sevdikcə də mənən durulub pak olar insan,

Zalımlığa, namərdliyə nifrətdi məhəbbət!


Bir ali ləyaqətdi, mərifətdi bəşərçün,

Kamilliyə yol, haqqa itaətdi məhəbbət.


Kim eşqə inanmır, yanılır bilsin o əsla,

Aləmdə danılmaz bir həqiqətdi məhəbbət.


Şirvani, deyək qoy, elə mənalı bu ömrün

Mənası məhəbbətdi, məhəbbətdi, məhəbbət!


Oktyabr, 1997.


Olasan mənim

(Sifarişlə yazılmış şeir)
Gözəl qız deyirsən adım Nigardır,

İstərəm nigarım olasan mənim.

Bu qışı, payızı olan cahanda

Çiçəkli baharım olasan mənim!


Sən oldun qəlbimin eşqi, həvəsi,

Bu könlüm istəməz başqa bir kəsi,

Həkim qız, mənəm bir vüsal xəstəsi,

Sən də xilaskarım olasan mənim!


Sən olsan ömrümün tək səadəti,

Neynirəm mən daha varı, dövləti,

Dünyaya vermərəm saf məhəbbəti,

Sən hər dövlət-varım olasan mənim.


Sən bu xoş həyatda hər arzum, kamım,

Eşqim, məhəbbətim, şeir ilhamım,

Ən gözəl dövranım, günüm, əyyamım,

Ən xoş ruzigarım olasan mənim.


Bir kəsə könlümü açdımsa, inan,

Xəyanət etmərəm ona heç zaman,

Sən də bu sevdaya inanıb hər an,

Əhli-vəfadarım olasan mənim!


Oktyabr, 1997.

Qəzəl
Aşiqlərə afətlərinin vəsli gərəkdir,

Möhtaclıq axır aşiqi məhv eyləyəcəkdir!


Bir gün bu könül odlanacaq ehtirasından,

Söndürməyə dünya bizə dar, ömr gödəkdir!


Can məhvi görünməz gözə eşq ehtirasından,

Məhv etsə də eşq aşiqi, aşiq sevəcəkdir!


Pərvanə nə cür ki, özünü yandırar odda,

Onda axı eşq vəsli üçün çırpan ürəkdir.


Şirvani, bu qəlblərdəki eşq hissi əzəldən

Ən incə naxışlarla bu dünyaya bəzəkdir!


Avqust, 1997.

Sevgilim
Sevgilim, çöhrən bir bahar çiçəyi,

Heç vədə solmayıb, solmayacaq da!

Mənimçün elin min gözəl-göyçəyi

Sənin tək olmayıb, olmayacaq da!


Sevgilim, çöhrəni görəndə bir dəm,

Mənə bu dünyada nə kədər, nə qəm?

Bu könlüm özünə sənin tək həmdəm

Heç yerdə bulmayıb, bulmayacaq da!


Sevgilim, bu gözüm görməz özgəni,

Tale çıxarandan qarşıma səni.

Heç kim bu cür dəli sevdaya məni

Heç zaman salmayıb, salmayacaq da!


Noyabr, 1996.

Qəzəl
Dilbəra, o hüsnünə heyran qalanın var sənin,

Hər gəliş, hər halətindən zövq alanın var sənin.


Bir kərə şəfqətli çöhrəndən görərkən bir gülüş

Min bəlalardan çıxıb bidərd olanın var sənin.


Dilbəra, xaliq nə cür xəlq eyləmiş sən tək bəşər?

Çöhrənə bir büt deyib səcdə qılanın var sənin.


Sənlə dərk eylər könül Məcnun nədir, səhra nədir,

Qeys tək səhrada məskənlər salanın var sənin.


Dilbəra, sənlə cəhənnəmlər də dönmüş cənnətə,

Ömrünə vəslinlə xoşbəxtlik bulanın var sənin.


Dilbəra, kim dərk edər bir gerçək eşqi dünyada,

Söyləməz Şirvaniyə “zərrə yalanın var sənin”!


Oktyabr, 1996.


Qəzəl
Gözəl, hüsnün ürəklərdə nə halətdir, biləydin kaş,

Görüb, dərk etmək əslində nə hikmətdir, biləydin kaş.


Gözəl, hüsnündə xaliqdən nə möcüz iqtidar vardır,

Ki, baş əymək önündə bir şərafətdir, biləydin kaş.


Gözəl, səndən bu könlümdə olubdur hislərim pünhan,

Bu pünhan hislərim məhz o məhəbbətdir, biləydin kaş.


Gözəl, bir yol bu dünyada sənə biganə davranmaq

Məhəbbət aləmində bir cinayətdir, biləydin kaş.


Gözəl, varsan deyə sevmiş Ədilli ömrünü bil ki,

Bu hər bir vaxt danılmaz bir həqiqətdir, biləydin kaş.


İyul, 1996.

Özünə vurulmuşam
Bir gülərüzlü dilbər bir taleh məqamında

Ürəyimə iz salıb, izinə vurulmuşam.

Gözləri gözlərimə tuş olanda bir anlıq

Gözlərimlə danışan gözünə vurulmuşam!


Bu dilbərin surəti “mən”inin güzgüsüdür,

O gözəllik, məlahət qəlbinin cizgisidir,

Qəlbimdəki bu sevgi ilahi sevgisidir,

Danışanda dilinin sözünə vurulmuşam.


Bu dilbərin adına qəlbimdəki yer dərin,

Varlığını duyanda ruhu edər səp-sərin,

Könlüm mənə deyir ki, bu sevdiyim dilbərin

Nə qaşına, nə də ki gözünə vurulmuşam,

Özünə vurulmuşam!

Özünə vurulmuşam!



Iyul, 1996.


Qəzəl
Əhsən o dünyaya ki, sən tək gözəl cananı var,

Şükr, Allahın bizə bir böylə ərməğanı var.


Mən nə xoşbəxtəm səni görmək mənə olmuş nəsib,

Xaliqin dünyada milyonlar ilə insanı var.


Min bəla sən tək yarın eşqiylə virandır hər an,

Sənlə rast olduqda qəlbin başqa bir sultanı var!


Göz görüb “bir dəm sənə baxmaq qənimətdir” deyər,

Çünki, hüsnündən gələn min bir könül dərmanı var.


Cahil olmazmı Ədilli bilməyincə qədrini?

Səndə ömrün şövqü, dünya zövqü, hikmət kanı var!


İyun, 1996.

Yüklə 0,62 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin