36
Hokimiyat - bir qator tuzilmalardan iborat bo‘lgan ijtimoiy hodisadir.
Uning tarkibiga sub’yekt, ob’yekt va resurslar kiradi.
Hokimiyatning asosiy tarkibiy qismlaridan biri- sub’yekt (aktor) dir. U
hokimiyatning bevosita tashuvchisidir.
Sub’yekt - hokimiyatning faol, yo‘naltiruvchi qismidir. U alohida
inson, sotsial guruh, kishilarning birligi, misol uchun xalq yoki jahon
hamjamiyati, davlat institutlari, siyosiy partiyalar bo‘lishi mumkin. Biroq, har
qanday inson hokimiyatning sub’ekti bo‘lavermaydi. U hokimiyat sub’yekti
bo‘lishi uchun qator sifatlarga ega bo‘lishi kerak. Avvalambor bu hokimlikka
xohish-istak, ko‘rsatmalar yoki buyruqlarda ko‘rinadigan hokimlik qilish
irodasidir. Ko‘pchilik kishilar hokimiyatga egalik qilishdan qoniqish his
etmaydilar. Ular uchun hokimiyat o‘z-o‘zidan boylik hisoblanmaydi. Ko‘plar
agar hokimiyat turli imtiyozlarni olish uchun imkoniyatlar ochib bermaganda
umuman rahbarlik lavozimlaridan va ular bilan bog‘liq bo‘lgan
ma’suliyatdan o‘zlarini olib qochgan bular dilar. Ular uchun hokimiyatga
intilish instrumental xarakterga ega, ya’ni boshqa bir maqsadga erishish
vositasi bo‘lib xizmat qiladi.
Hokimiyat sub’yekti rahbarlik qilishga xohish-istak va ma’suliyatni
o‘z bo‘yniga olishlikdan tashqari u bilimdon bo‘lishi, ishning ma’no-
mazmunini, qo‘l ostidagilarining holati va kayfiyatini bilishi, resurslardan
foydalana ola bilishi, obro‘-e’tiborli bo‘lishi kerak. Jamiya uchun hokimiyat
sub’ektining uyushqoqligi juda ham muhim. Albatta, hokimiyatning real
tashuvchilarini ushbu sifatlar bilan bir xil darajada ta’minlangan deb
bo‘lmaydi.
Hokimiyat sub’yektlari murakkab ko‘p darajali xarakterga egadirlar.
Uning boshlang‘ich aktorlari- individlar va ijtimoiy guruhlar, ikkinchilari-
siyosiy tshkilotlar, eng yuqori darajadagi sub’yektlari - siyosiy elitalar va
liderlardir. Ushbu darajalar o‘rtasidagi aloqalar doimo bir tekisda va silliq
ketavermaydi. Bu aloqalar buzilishi ham mumkin. Masalan, liderlarning
ommadan, hatto o‘zining partiyasidan uzilib qolish hollari ham tez-tez uchrab
turadi.
Hokimiyat sub’yekti ob’yekt bilan munosabatlarda birinchi darajali rol
o‘ynaydi. U hokimiyat munosabatlarini ko‘rsatmalar (buyruq) orqali
ifodalaydi. Bu ko‘rsatmalarda hokimiyat ob’yektining xulq-atvori, buyruqni
bajarganlik yoki bajarmaganlik uchun rag‘batlantiruvchi va jazolash choralari
37
ko‘zda tutiladi. Ijro etuvchilarning munosabati buyruqdagi mavjud
talablarning xarakteriga ko‘p jihatdan bog‘liq bo‘ladi.
Ob’yekt - hokimiyatning ikkinchi muhim elementidir. U hokimiyat
sub’yekti qarorlarining bevosita boshqaruvchisidir. Ob’yekt ham, xuddi
sub’yekt kabi hokimiyatning ajralmas tarkibiy qismidir. Bu elementsiz
hokimiyatni
tasavvur
etib
bo‘lmaydi.
Hokimiyat
ob’yektini
quyidagilar:individ, sotsial guruh, sinf, jamiyat tashkil etadi.
Hokimiyat sub’yektining sifati, faolligi jamiyatning siyosiy
madaniyati bilan belgilanadi. Bu madaniyat qanchalik yuqori bo‘lsa,
mustabid tuzumga ehtiyoj shunchalik kam bo‘ladi.
Eng
zamonaviy
hokimiyat
konsepsiyalari
hokimiyatning
"kommunikativ" jihatiga diqqatni qaratar ekan, hokimlik munosabatlari ikki
tomonlama, assimetrik (tengsiz) munosabatlar ekanligini ta’kidlashadi.
Hokimiyatshunoslikda mashhur misolni biz ham keltiramiz: Chorrahadagi
nozir qo‘lidagi tayoq, hushtak, qo‘l ishoralari bilan haydovchini to‘xtashga,
o‘nga—chapga burilishga v h. majbur qladi. Nozir iltimos yoki taklif
qilmaydi, u buyuradi. Militsiya hodimi (subekt) shofyor va yo’lovchi (obekt)
uchun tushunarli imo-ishora tilida gaplashadi va shu tariqa o‘z hokimiyatini
amalga oshiradi. Ob’yektning sub’yekt irodasiga bo‘ysunishga tayyorligi
hokimiyat mavjudligi yoki e’tirofining muhim shartidir. Agar bunday
bo‘lmaganda edi militsioner shofyorni o‘z aytganini kuch bilan qildirishi ham
mumkin edi (uni qo‘lidagi tayoq bilan urishi, qamashi, otib tashlashi). Lekin,
bu holatda gap hokimiyat to‘g‘risida emas, kuch, zo‘rlik ishlatish haqida
ketgan bo‘lar edi. Ushbu misoldan kelib chiqadigan xulosa shuki, hokimiyat
subekt va obekt o‘rtasida, asosan, ixtiyoriy ikki tomonlama muloqot
natijasida vujudga keluvchi hodisadir.
Hokimiyatning asosini yoki manbaini resurslar tashkil etadi. Bu
resurslar hokimiyat sub’ekti tomonidan hokimiyat ob’ektiga ilgari surilgan
masalaga erishish maqsadida ta’sir ko‘rsatish uchun foydalaniladi. Resurslar
kishilarni rag‘batlantirish, jazolash yoki ishontirishda qo‘llanilishi mumkin.
Hokimiyat resurslari xilma-xildir. Ular ilmiy adabiyotlarda bir necha
turlarga, avvalambor o‘tilitar, majburlovchi va me’yoriy resurslarga
bo‘linadi.
Dostları ilə paylaş: