Suleyman-m teze qxd

6.
 
EPISTOLYAR USLUB 
"Epistola" 
sözü latınca 
"məktub", "yazıb göndərmə", "iki 
tərəf arasında yazışma" 
mənasında işlənir. Epistolyar üslubda 
korrespondent 
(yazan) və 
adresat 
(yazını, məktubu alan) olur. Bu 
üsluba nəsihətnamə, öyüdnamə, dəvətnamə və məktublar daxildir. 
Ərəb mənşəli 
məktub 
(yazılmış kağız) yazışmanın ən qədim 
növü hesab olunur. O, monoloji daxili və yazılı nitq formasında öz 
əksini tapır. Münasibətdən asılı olaraq yazışanlar müəyyən söz və 
ifadələrlə 
-əziz, əzizim, hörmətli qardaşım, atam, anam, bacım, 
dostum, həmkarım 
və s. kimi nəvazişli müraciət etiketləri ilə 
bir-birinə müraciət edirlər. 
Məktubların rəsmi-işgüzar, ədəbi, açıq və intim-məişət növləri 
məlumdur. 
m 

---

Rəsmi-işgüzar məktublar, adətən, ölkə başçılan arasında əlaqələr 
qurmağa hesablanır. 
Açıq məktublar ictimai-siyasi mahiyyətli əlur və mətbuatda- qəzet 
və jurnallarda çap edilir, kərrespəndentin adresata müsbət və ya mənfi 
münasibəti açıqlanır, ənun faydalı və ya ziyanlı fəaliyyəti ilə bağlı 
ziyalı mövqeyi bütün təfərrüatı ilə ortaya qoyulur. 
Ədəbi məktublar səsial mahiyyətdə əlur, yazanın dünyagörüşünü, 
həyata münasibətini əks etdirir. Ədəbi məktublara misal olaraq XIX 
əsrin böyük satirik şairi Qasım bəy Zakirin Azərbaycan 
dramaturgiyasının banisi, dəstu Mirzə Fətəli Axundova, Seyid Əzim 
Şirvaninin "Əkinçi" qəzetinin naşiri və redaktoru Həsən bəy 
Zərdabiyə, Cəlil Məmmədquluzadənin Məhəmməd Tağı Sidqiyə, 
Ömər Faiq Nemanzadəyə, Cənubi Azərbaycan şairi Məmmədhüseyn 
Şəhriyarın Süleyman Rüstəmə, Məmməd Rahimə, Bəxtiyar 
Vahabzadəyə və bu şairlərin Şəhriyara və.s. məktublarını göstərmək 
olar. 
İntim-məişət məktublan isə ən yaxın, əziz adamlann, sevgililərin 
bir-birinə yazışmasıdır. Bu tipli məktublar ən xəş söz və ifadələrlə - 
atama, anama, bacıma, qardaşıma, dəstuma, sevdiyimə, əzizimə, 
gözəlimə və s. başlanır və elə bu ruhda da tamamlanır.