çimərlik, duracaq, əyləc, yelçəkər, sərinkeş, tozsoran, soyuducu, dabankeş, açıqca və s.
kimi sözlər daxildir. Bu tip sözlərin rus dilindəki qarşılığının hesabına
yaranmasını məktəblilər və tələbələr bilməsələr də, orta və yaşlı nəsil
yaxşı xatırlayır. Amma hərbiləşmə
(mili- tarizm), köçkün
(emiqrant), yetəsay
(kvorum), çağdaş
(müasir), yüzillik
(əsr), durum
(vəziyyət), özəlləşmə
(xüsusiləşmə), soyqırım
(genosid), soyad
(familiya) və s. kimi sözlərin işlənməsində paralellik olsa da,
saxlanc, dönəm, qaynaq, bölgə, öndər, soykökü, istilikölçən, bilgisayar, cangüdən, duyum, toplum, bağımsız və s. kimi işlənən
leksik vahidlər xalqımızın müstəqillik qazanması sayəsində, özləşmə
nəticəsində dilimizdə sabitləşməkdədir. Deməli, dildə yalnız uyğun
qarşılığı olmayan sözlərin hazır şəkildə alınıb işlədilməsi zəruridir.
Lakin dildə uyğun qarşılıq olduqda, yaxud onu düzəltmək mümkün
olarsa, mənbə dildəkinə uyğun yaradılmalıdır.
Dilin leksikasmda kəmiyyətinə görə ikinci yeri alınma sözlər
tutur. Alınma leksika ədəbi dilin funksional üslubundan sayılan elmi
üslubda üstün mövqeyə malikdir. Elmi üslubda işlənən alınma
söz-terminlər elmi(sahə) ədəbiyyatda çoxluq təşkil edir, şifahi nitqdə
isə elm adamlannm leksikonunda özünü göstərir.
Dilin lüğət tərkibinə daxil olan terminlər adi ümumişlək sözlərdən
fərqlənir. Elm və texnikanın inkişafı ilə əlaqədar Avropa dillərindən
alınmış söz-terminlər elmin bu və ya digər sahəsində işlənir və həmin
sahə ilə bağlı adamların nitqi üçün xarakterikdir. Məsələn;
sirroz, infarkt, insult, miningit, miokard təbabətə,
karatedo, uşu, kikboksinq, muay tay, xett-trik, xav- bek idmana;
