Klinik Örneklerden İzole Edilen
Trimetoprim-Sülfametoksazole Dirençli
Stenotrophomonas maltophilia Suşlarında
İntegron, sul1-2 ve dfr Genlerinin Araştırılması*
Investigation of Integrons, sul1-2 and dfr Genes in
Trimethoprim-Sulfametoxazole-Resistant Stenotrophomonas
maltophilia Strains Isolated from Clinical Samples
Esra ÖZKAYA
1
, Faruk AYDIN
2
, Gülçin BAYRAMOĞLU
2
, Celal Kurtuluş BURUK
2
,
Cemal SANDALLI
3
1
Kahramanmaraş Necip Fazıl Şehir Hastanesi, Mikrobiyoloji Laboratuvarı, Kahramanmaraş.
1
Kahramanmaraş Necip Fazıl City Hospital, Microbiology Laboratory, Kahramanmaraş, Turkey.
2
Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Trabzon.
2
Karadeniz Technical University Faculty of Medicine, Department of Medical Microbiology, Trabzon, Turkey
3
Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, Rize.
3
Recep Tayyip Erdoğan University Faculty of Arts and Sciences, Department of Biology, Rize, Turkey.
* Bu çalışma, XXXIV. Türk Mikrobiyoloji Kongresi (07-11 Kasım 2010, Girne, KKTC)’nde poster olarak sunulmuştur.
ÖZET
Nonfermentatif gram-negatif basil olan Stenotrophomonas maltophilia, hastane enfeksiyonları ve fır-
satçı enfeksiyonlar açısından giderek artan bir öneme sahiptir. Çeşitli mekanizmaları kullanarak aminogli-
kozidler, beta-laktamlar, tetrasiklinler gibi birçok geniş spektrumlu antibiyotiğe direnç gösterir. Bu durum
klinisyenlerin ampirik tedavi seçeneklerini oldukça kısıtlayabilmektedir. Trimetoprim-sülfametoksazol
(SXT), hem yüksek etki gücü hem de geniş bir hasta yelpazesinde kullanılabildiği için S.maltophilia enfek-
siyonlarının tedavisinde ilk tercih olarak önerilen antibiyotiktir. Ancak son yıllarda farklı coğrafi bölgelerde
yapılan çalışmalarda bu antibiyotiğe karşı da direnç görüldüğü bildirilmeye başlanmıştır. Bu çalışmada
SXT’ye dirençli S.maltophilia izolatlarında, bu dirence neden olduğu bilinen sul1, sul2, dfrA9, dfrA10,
dfrA20 genlerinin ve sınıf I, II integron gen kasetlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, Karadeniz
Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Farabi Hastanesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Laboratuvarında, Ocak
2006-Ekim 2011 tarihleri arasında 339 hastaya ait çeşitli klinik örneklerden izole edilen 618 S.maltophilia
Geliş Tarihi (Received): 22.11.2013 • Kabul Ediliş Tarihi (Accepted): 02.03.2014
Özgün Çalışma/Original Article
İletişim (Correspondence): Uzm. Dr. Esra Özkaya, Kahramanmaraş Necip Fazıl Şehir Hastanesi, Mikrobiyoloji Laboratuvarı,
Kahramanmaraş, Türkiye.
Tel (Phone): +90 344 228 2800/2159, E-posta (E-mail): esragovce@hotmail.com
Mikrobiyol Bul 2014; 48(2): 201-212
202
Klinik Örneklerden İzole Edilen Trimetoprim-Sülfametoksazole Dirençli Stenotrophomonas
maltophilia Suşlarında İntegron, sul1-2 ve dfr Genlerinin Araştırılması
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
suşu dahil edilmiştir. İzolatlar, konvansiyonel yöntemlere ilaveten Phoenix otomatize sistemi (Becton
Dickinson, ABD) ile de tanımlanmış; otomatize sistem ve agar dilüsyon yöntemi ile 32 hasta izolatında
(32/339, %9.4) SXT direnci saptanmıştır. Bu suşların 29 (%90.6)’u hastane, 3 (%9.4)’ü toplum kaynaklı
enfeksiyonlardan izole edilmiştir. SXT-dirençli 32 farklı S.maltophilia izolatında dirence neden olduğu bili-
nen sul1, sul2, dfr genleri ve sınıf I ve II integron gen kasetleri özgül primerler kullanılarak polimeraz zincir
reaksiyonu yöntemiyle araştırılmış, ardından amplifiye edilen ürünlerin nükleotid dizi analizleri yapılmıştır.
Bu işlemlerin sonucunda bir izolatta sınıf I integron gen kaseti ve sul1 geninin varlığı tespit edilmiştir. Gen
kasetinin nükleotid dizi analizi incelendiğinde, sırasıyla beta-laktamaz enzimlerinden biri olan oksasilinaz
(oxa-2), aminoglikozid direncine neden olan aminoglikozid 6’-N-asetiltransferaz [aac(6’)-IIc] ve kuaterner
amonyum bileşikleri direnç genlerini (qacF) taşıdığı saptanmıştır. Sonuç olarak, S.maltophilia’da integron
sınıf I gen kasetinin sahip olduğu oxa2, aac(6’)-IIc ve qacF gen dizilimi, bizim bildiğimiz kadarıyla ilk kez
tanımlanmıştır. İntegron sınıf I gen kaseti ve sul1 geninin birlikteliğinin, S.maltophilia’da çoğul antibiyotik
direnci gelişmesine aracılık edebileceği ve direncin yayılmasında kaynak oluşturabileceği göz önünde
bulundurulmalıdır.
Anahtar sözcükler: Stenotrophomonas maltophilia; trimetoprim-sülfametoksazol; direnç; integron; gen
kaseti.
ABSTRACT
Stenotrophomonas maltophilia, which is a non-fermentative gram-negative bacillus, has an increasing
importance in nosocomial and opportunistic infections. Since it exhibits resistance to numerous broad-
spectrum antibiotics such as aminoglycosides, beta-lactams and tetracyclines, it may considerably limit
empirical treatment options. Trimethoprim-sulfamethoxazole (SXT) is recommended as the first-line
therapy in the treatment of S.maltophilia infections thanks to its high potency and usefulness in a range
of patients. In recent years, however, studies in different geographical regions have started to report
resistance to SXT. In this study, we aimed to investigate the genes sul1, sul2, dfrA9, dfrA10, dfrA20 and
class I, class II integron gene cassettes which are known to play role in SXT resistance among SXT-
resistant S.maltophilia strains. A total of 618 S.maltophilia strains isolated from various clinical samples
of 339 patients between January 2006 and October 2011 at the laboratory of Medical Microbiology
Department, Faculty of Medicine, Karadeniz Technical University, Trabzon, Turkey, were included in the
study. The isolates were identified by both conventional methods and the Phoenix automated identi-
fication system (Becton Dickinson, USA). SXT resistance was determined in the isolates of 32 patients
(32/339, 9.4%) by both the automated system and agar dilution method of them 29 (90.6%) were
hospital-acquired, and 3 (9.4%) were community-acquired. The genes which are known as SXT resist-
ance determining genes including sul1, sul2, dfr genes, and class I and class II integron gene cassettes
were analyzed by using specific primers with polymerase chain reaction in the 32 SXT-resistant isolates.
Subsequently, nucleotide sequence analysis of the amplified materials was performed. As a result of
this assay, the presence of class I integron gene cassette and sul1 gene were detected in one isolate.
Nucleotide sequence analysis of the gene cassette revealed oxacilinase (oxa2) type of beta-lactamase,
an aminoglycoside 6’-N-acetyltransferase [aac(6’)-IIc], leading to resistance of aminoglycosides, and a
quaternary ammonium compounds resistance gene (qacF), respectively. In conclusion, to best of our
knowledge the sequences of class I integron gene cassette including oxa2, aac(6’)-IIc, qacF genes were
identified in S.maltophilia for the first time. It should be kept in mind that the co-presence of a class I
integron gene cassette and the sul1 gene in S.maltophilia may lead to the development of multi-drug
resistance and may act as a potential source for the dissemination of resistance.
Key words: Stenotrophomonas maltophilia; trimethoprim-sulfamethoxazole; resistance; integron; gene
cassette.
203
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
Özkaya E, Aydın F, Bayramoğlu G, Buruk CK, Sandallı C.
GİRİŞ
İlk kez 1943 yılında plevral sıvıdan izole edilen Stenotrophomonas maltophilia’nın
hastane enfeksiyonları ve fırsatçı enfeksiyonlar açısından önemi giderek artmaktadır
1
.
Hastanede yatış süresinin uzaması, yoğun bakım ünitelerinde yatış, kronik solunum yolu
hastalıkları (kistik fibrozis gibi), geniş spektrumlu antibiyotik kullanımı, malignansiler,
immün süpresyon, mukokütanöz bariyerin bozulması (mekanik ventilasyon, kateter
girişimleri, trakeotomi, periton diyalizi vb.), prematürite gibi risk faktörleri taşıyanlarda
S.maltophilia enfeksiyonlarının görülme sıklığı yüksektir
2
.
S.maltophilia, dış membran geçirgenliğinde azalma, efluks pompa genlerinin eks-
presyonunu artırma, çeşitli enzimlerin üretimi (aminoglikozid modifiye eden enzim,
beta-laktamaz vb.) gibi mekanizmaların varlığı nedeniyle aminoglikozidler, beta-laktam-
lar, tetrasiklinler gibi pek çok geniş spektrumlu antibiyotiğe direnç gösterir. Bu durum
klinisyenlerin ampirik tedavi seçeneklerini oldukça kısıtlamaktadır
3,4
. Son yıllarda farklı
coğrafi bölgelerde yapılan çalışmalarda, hem yüksek etki gücü hem de kullanılabilen
hasta profilinin genişliği nedeniyle tedavide ilk tercih olarak önerilen trimetoprim-sül-
fametoksazole (SXT) karşı direnç geliştiği bildirilmeye başlanmıştır
5-7
. S.maltophilia’nın
horizontal geçişle gram-pozitif bakterilerden bile antibiyotik direnç genleri alabileceği
gösterilmiştir. İntegronlar bu aktarımda önemli rol oynamaktadır. Özellikle sul1 veya
sul2 sülfonamid direnç genlerini taşıyan suşlar son zamanlarda sıkça rapor edilmektedir.
Benzer şekilde bir aktarımla, dihidrofolat enzim inhibisyonu yapan dfrA genlerini elde
etmesiyle trimetoprime karşı da direnç kazanabilmektedir
3,6,8,9
. Bu çalışmada, Karadeniz
Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Farabi Hastanesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı
Laboratuvarında, Ocak 2006-Ekim 2011 tarihleri arasında çeşitli klinik örneklerden izole
edilen SXT’ye dirençli S.maltophilia izolatlarında, bu dirence neden olduğu bilinen sul1,
sul2, dfrA9, dfrA10, dfrA20 genlerinin ve sınıf I, II integron gen kasetlerinin varlıklarının
araştırılması amaçlanmıştır.
GEREÇ ve YÖNTEM
İzolatlar
Çalışmaya, Ocak 2006-Ekim 2011 tarihleri arasında laboratuvarımızda farklı klinik
örneklerden izole edilen S.maltophilia izolatları dahil edildi. Bu süreç içinde 339 hastaya
ait 618 örnekten S.maltophilia tanımlandı ve bunların içinden SXT’ye dirençli kökenler
seçildi. Bu seçimde her hastanın ilk izolatı olması baz alındı. İnceleme sonucunda top-
lam 32 adet SXT’ye dirençli S.maltophilia izolatında antibiyotik direnç genleri araştırıldı.
İşlemler uygulanıncaya kadar izolatlar %15 gliserol (Merck, Almanya) içeren triptik soy
buyyon besiyerinde (Fluka, 22092, ABD) -80ºC’de saklandı
10
.
Klinik örnekler, %5 koyun kanlı agar (Salubris, Türkiye), EMB (Eosin-Methylene-Blue)
agar (Oxoid, İngiltere) ve çikolatamsı agar (Salubris, Türkiye) besiyerlerine ekilerek 24-48
saat 37ºC’de aerobik ortamda inkübe edildi ve üreyen koloniler değerlendirilmeye alındı.
Boyalı mikroskobik incelemede gram-negatif basil görünümünde olan katalaz pozitif, oksi-
daz negatif, nonfermentatif bakteriler klasik yöntemlere ilaveten Phoenix otomatize bak-
teri tanımlama ve antibiyotik duyarlılık sistemi (Becton Dickinson Diagnostic Instrument
Systems, Sparks, ABD) ile üretici firma önerileri doğrultusunda tür düzeyinde tanımlandı.
204
Klinik Örneklerden İzole Edilen Trimetoprim-Sülfametoksazole Dirençli Stenotrophomonas
maltophilia Suşlarında İntegron, sul1-2 ve dfr Genlerinin Araştırılması
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
Antimikrobiyal Duyarlılık Testleri ve
Minimum İnhibitör Konsantrasyonu (MİK) Tayini
S.maltophilia olarak tanımlanan izolatların antibiyotik duyarlılıkları, NMLC/ID35 kulla-
nılan BD Phoenix sisteminin yanı sıra Kirby-Bauer metoduna göre Mueller-Hinton agar
(MHA) kullanılarak standart disk difüzyon yöntemiyle de araştırıldı
11
. SXT duyarlılığı agar
dilüsyon yöntemi ve Phoenix otomatize sistemiyle; seftazidim ve levofloksasin duyarlılığı
Phoenix otomatize sistemiyle; minosiklin duyarlılığı ise disk difüzyon yöntemi ile çalışıldı.
Sonuçlar, CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) kriterlerine göre duyarlı ve
dirençli olarak kategorize edildi
12,13
.
Otomatize duyarlılık sistemi sonucuna göre SXT’ye dirençli bulunan izolatların MİK
değerleri agar dilüsyon yöntemiyle belirlendi. Literatürdeki bildirimler ve kalite kont-
rol suşlarının değer aralıklarını kapsayacak şekilde SXT konsantrasyonları 0.06/1.19-
64/1216 µg/ml arasında olan 11 farklı dilüsyon içeren MHA besiyeri hazırlandı. Kalite
kontrol suşu olarak Escherichia coli ATCC 24922 ve Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853
suşları kullanıldı. Her deneyde üremenin kontrolü için herhangi bir antimikrobiyal ajan
içermeyen MHA besiyerine (antimikrobiyal içeren besiyerlerine ekim öncesi ve sonrasın-
da olacak şekilde) aynı şekilde inokülasyon yapıldı. Tüm besiyerleri 37ºC’de 24-48 saat
inkübe edildikten sonra gözle görünür koloni oluşumu not edilerek her izolat için MİK
değerleri saptandı
14
.
DNA İzolasyonu ve Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PCR)
Stok ortamından alınan suşlar önce %5 koyun kanlı agara ekildi. Üreyen bakterilerin
Luria Bertani (LB) sıvı besiyerine tek koloni pasajları yapıldıktan sonra çalkalamalı su
banyosunda bir gece inkübe edildi. Bu süspansiyondan 1.5 ml alınarak 5000 rpm’de
5 dakika santrifüj edilip süpernatanı atıldı. Çökelti bir kez 1 ml Tris-EDTA tamponu,
ardından da bir kez 1 ml steril distile su ile yıkandı. Kalan çökeltiye 500 µl steril distile
su eklenerek 15 dakika kaynayan suda bekletildi. Kaynatma işleminden sonra 13.000
rpm’de 5 dakika santrifüj edildi. Üstte kalan süpernatan kısmından 400 µl alınıp ayrı bir
mikrosantrifüj tüpüne aktarıldı. Böylece PCR işleminde kullanılacak kalıp DNA’lar elde
edildi
15
. PCR yönteminde kullanılan primer dizileri (IDT, ABD ve Biomers, Almanya)
Tablo I’de gösterildi.
Elektroforez işlemi için %2 ve %1’lik hazırlanan agaroz jele son konsantrasyonu 0.5
μg/ml olacak şekilde etidyum bromür eklendi. Ürün büyüklüklerine göre 1 kb DNA
belirteci (MBI Fermentas, ABD) veya 100 baz çifti (bç) DNA belirteci (New England
BioLabs, İngiltere) ilk ve son kuyucuklara 5 µl pipetlendi. Elektroforez işleminde oluşan
bantlar UV transilüminatörde gözlendi ve VersaDoc™ Imaging System (Bio-Rad, ABD)
ile görüntülendi.
Nükleotid Dizi Analizi
Çalışma kapsamında kullanılan E.coli JM101 kökenine ait kompetan hücreler kalsiyum
klorür metodu ile hazırlandı. Baz sırasının belirlenmesi için PCR ürünlerinin pGEM-T
easy vektörüne (Promega, ABD) ligasyonu sağlandı ve bu amaçla üretici firmaya ait
205
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
Özkaya E, Aydın F, Bayramoğlu G, Buruk CK, Sandallı C.
protokol izlendi. Ligasyon ürünleri daha önceden hazırlanan E.coli JM101 kompetan
hücrelerine transforme edildi
19
. PCR ürününü taşıyan plazmidi içeren hücreler 1 mM
IPTG ve X-Gal içeren ampisilinli (50 μg/ml) LB agar petrilerine yayma ekim ile ekildi
ve mavi-beyaz renk oluşumuna bakılarak hücreler ayrıldı. Yirmi koloni beyaz hücreden
plazmid izole edildi (Wizard Plus SV Minipreps DNA Purification System, Promega,
ABD) ve EcoRI restriksiyon endonükleaz enzimi ile kesilerek agaroz jelde yürütüldü.
Kontrol olarak PCR ürünü kullanıldı ve PCR ürünü ile aynı parçayı veren plazmidler
pozitif olarak kabul edilerek nükleotid dizi analizi için Macrogen Inc.’e (Amsterdam,
Hollanda) gönderildi.
Ters primer kullanılarak elde edilen dizilere ait çakışma bölgeleri, BLAST programı
(URL-1, 2005) kullanılarak belirlendi. Üst üste çakışan kısımlar alt alta getirilerek birleşti-
rildi ve gene ait tam uzunlukta dizi elde edildi.
BULGULAR
Çalışmamızda, 339 hastanın farklı klinik örneklerden izole edilen 618 S.maltophilia
izolatı incelenmiş; bunlardan SXT’ye dirençli bulunan 32 (%9.4)’si çalışmaya alınmıştır.
İzolatların 29 (%90.6)’u hastane kaynaklı, 3 (%9.4)’ü toplum kaynaklıdır. İzolatların
klinik birimlere ve örneklere göre dağılımı Tablo II’de, antibiyotik duyarlılık sonuçları ise
Tablo III’te görülmektedir.
Tablo I. PCR Yönteminde Kullanılan Primerler
Primerler
Dizi (5’-3’ )
Gen bölgesi
Ürün büyüklüğü
(Baz çifti)
Kaynak
no
Intl-1F
Intl-1R
GGTCAAGGATCTGGATTTGG
ACATGCGTGTAAATCATCGTC
intl1
500
16
Intl-2F
Intl-2R
CACGGATATGCGACAAAAAGGT
GTAGCAAACGAGTGACGAAATG
intl2
740
16
5’ CS
3’ CS
GGCATCCAAGCAGCAAG
AAGCAGACTTGACCTGA
İntegron sınıf I
-
17
Hep 74
Hep 51
CGGGATCCCGGACGGCATGCACGATTTGTA
GATGCCATCGCAAGTACGAG
İntegron sınıf II
-
18
sul1-F
sul1-R
ATGGTGACGGTGTTCGGCATTCTGA
CTAGGCATGATCTAACCCTCGGTCT
sul1
840
6
sul2-F
sul2-R
GAATAAATCGCTCATCATTTTCGG
CGAATTCTTGCGGTTTCTTTCAGC
sul2
704
6
dfrA9F
dfrA9R
CAGATTCCGTGGCATGAACC
GACCTCAGATACGAGTTTCC
dfrA9
704
6
dfrA10F
dfrA10R
TGTAGCGCGTGGTGTAAACG
ACGTCTACGTGAGTATCCGC
dfrA10
704
6
dfrA20F
dfrA20R
GGGAAACACCGAGAAATGGG
TTCTTCTTCCCATTCTCCCC
dfrA20
704
6
206
Klinik Örneklerden İzole Edilen Trimetoprim-Sülfametoksazole Dirençli Stenotrophomonas
maltophilia Suşlarında İntegron, sul1-2 ve dfr Genlerinin Araştırılması
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
Direnç genlerinin araştırılması sonucunda, intl1 ve intl2 primerleri ile yapılan ampli-
fikasyon sonucunda 32 hasta izolatının 2’sinde 500 bç büyüklüğünde bant saptanmış;
5’CS ve 3’CS primerleriyle yapılan integron sınıf I taramasında sadece bir izolatta 2282
bç büyüklüğünde bant görülmüş (Şekil 1), diğer izolatta bant görülmemiş; hep51 ve
hep74 primerleriyle integron sınıf II taraması sonucunda ise hiçbir izolatta bant tespit
edilmemiştir.
sul1 primerleri ve PCR koşulları ile yapılan sülfonamid direnci taraması sonucunda,
sadece integron sınıf I gen kaseti bulunan izolatta 840 bç büyüklüğünde bir bant görül-
müştür (Şekil 2). Elimizde bu gen dizisini içeren pozitif kontrol suşu bulunmadığı için
görüntülenen bandın sul1 olduğu nükleotid dizi analizi ile doğrulanmıştır. sul2 primerleri
ile yapılan taramada pozitif sonuç bulunamamıştır. SXT direncinin diğer bir nedeni olan
dfr geni ise Tablo I’de verilen primerlerle ve kaynakta belirtilen PCR koşullarına uygun
olarak taranmış ancak pozitif sonuç alınamamıştır.
TARTIŞMA
S.maltophilia; doğada kaynak suları, musluk suları, toprak, bitkiler gibi pek çok ortam-
da bulunabilen; hastane ortamında ise mortalite ve morbiditeyi artıran enfeksiyonlara
Tablo II. SXT’ye Dirençli S.maltophilia İzolatlarının Klinik Birimlere ve Örneklere Göre Dağılımı
Örnek
Birim
BAL
Balgam
TA
İdrar
Yara
Kateter
Toplam (%)
Poliklinikler
4 (12.5)
Psikiyatri
1
1 (3.1)
Pediyatrik Nefroloji
2
2 (6.3)
Ortopedi
1
1 (3.1)
Servisler
12 (37.5)
Göğüs Hastalıkları
2
1
3 (9.4)
Dahiliye Hematoloji
2
2 (6.3)
Dahiliye Onkoloji
1
1 (3.1)
Dahiliye Gastroenteroloji
1
1 (3.1)
Nöroloji
1
1 (3.1)
Pediyatri Süt Çocuğu
3
3 (9.4)
Kalp Damar Cerrahisi
1
1 (3.1)
YBÜ
16 (49.9)
Yenidoğan
12
12 (37.5)
Nöroloji
1
1 (3.1)
Pediyatri
1
1 (3.1)
Cerrahi
1
1
2 (6.2)
Toplam
5
1
19
4
2
1
32 (100)
BAL: Bronkoalveoler lavaj; TA: Trakeal aspirasyon; YBÜ: Yoğun bakım ünitesi
207
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
Özkaya E, Aydın F, Bayramoğlu G, Buruk CK, Sandallı C.
Tablo III. SXT’ye Dirençli S.maltophilia İzolatlarının Antibiyotik Duyarlılıkları
İzolat no
SXT Phoenix
SXT agar dilüsyon MİK değeri
CAZ
LEV
MİN
TSM-01
R
32/608
S
S
S
TSM-02
R
64/1216
R
S
S
TSM-03
R
64/1216
R
R
R
TSM-04
R
64/1216
R
S
S
TSM-05
R
64/1216
S
S
S
TSM-06
R
64/1216
R
S
S
TSM-07
R
64/1216
R
S
S
TSM-08
R
64/1216
S
S
S
TSM-09
R
64/1216
R
S
S
TSM-10
R
64/1216
S
R
S
TSM-11
R
32/608
R
I
S
TSM-12
R
64/1216
R
R
S
TSM-13
R
64/1216
S
S
I
TSM-14
R
64/1216
R
R
S
TSM-15
R
64/1216
S
S
S
TSM-16
R
> 64/1216
R
R
S
TSM-17
R
64/1216
R
S
S
TSM-18
R
> 64/1216
R
R
S
TSM-19
R
64/1216
S
S
S
TSM-20
R
> 64/1216
S
R
I
TSM-21
R
64/1216
R
R
S
TSM-22
R
> 64/1216
R
R
S
TSM-23
R
64/1216
R
S
I
TSM-24
R
8/152
R
R
S
TSM-25
R
> 64/1216
R
S
S
TSM-26
R
64/1216
R
R
S
TSM-27
R
> 64/1216
I
R
S
TSM-28
R
> 64/1216
I
I
S
TSM-29
R
> 64/1216
S
S
S
TSM-30
R
> 64/1216
S
I
S
TSM-31
R
> 64/1216
R
S
R
TSM-32
R
64/1216
R
R
S
CAZ: Seftazidim; LEV: Levofloksasin; MIN: Minosiklin; SXT: Trimetoprim-sülfametoksazol; S: Duyarlı; I: Orta duyarlı;
R: Dirençli.
208
Klinik Örneklerden İzole Edilen Trimetoprim-Sülfametoksazole Dirençli Stenotrophomonas
maltophilia Suşlarında İntegron, sul1-2 ve dfr Genlerinin Araştırılması
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
neden olan önemli patojenlerden biridir
1
. Toplum kaynaklı enfeksiyonlara da yol açma-
sına karşın, asıl olarak hastane kaynaklı enfeksiyonlara neden olmaktadır
20-22
. Hastane
ortamında musluk başları, banyolar gibi genel kullanım alanları dışında ultrasonografik
görüntüleme cihazlarının başlıkları ve bu işlemde kullanılan jeller, diyalizatörler aparat-
ları gibi malzemelerde üreyerek kontaminasyonlara yol açabilmektedir. Bizim çalışma-
mızdaki SXT’ye dirençli S.maltophilia suşlarının da çoğu (%90.6) hastane kaynaklıdır.
Şekil 1. İntegron sınıf I bandı görülen izolata ait jel görüntüsü [Hat 1: 1 kb DNA belirteci; Hat 2: İntegron sınıf I
taşıyan S.maltophilia izolatı; Hat 3: Pozitif kontrol (İntegron sınıf I taşıdığı bilinen izolat); Hat 4: Negatif kontrol].
Şekil 2. sul1 bandı görülen izolata ait jel görüntüsü (Hat 1: 100 bç DNA belirteci; Hat 2: sul1 taşıyan
S.maltophilia izolatı; Hat 3: Negatif kontrol).
Şekil 3. TSM-30 izolatının integron sınıf I gen kasetinin içerdiği direnç genlerinin şematik görüntüsü.
oxa-2
aac(6’)-IIc
qacF
sul1
209
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
Özkaya E, Aydın F, Bayramoğlu G, Buruk CK, Sandallı C.
S.maltophilia, hastanelerde, özellikle yoğun bakım üniteleri (YBÜ)’nde, uzun süreli yatan
olgularda enfeksiyon oluşturma eğilimindedir
2
. Çalışmamızda, 2006-2011 yılları arasın-
da izole edilen 618 S.maltophilia suşunun retrospektif değerlendirmesinde, izolatların
en sık YBÜ’de (%39.8) saptandığı görülmüş; ileri incelemeye alınan SXT’ye dirençli
S.maltophilia izolatlarının da %49.9’u yine YBÜ’de saptanmıştır.
Literatürdeki veriler daha çok erişkin popülasyona ait olsa da, S.maltophilia, yenido-
ğan ve pediyatrik yaş grubu için görülme sıklığı artan hastane enfeksiyonu etkenleri
arasındadır. SENTRY Antimikrobiyal Sürveyans Programı tarafından 2004 yılında yapı-
lan araştırmada, pediyatrik yaş grubundan etken patojen olarak izole edilen köken-
ler arasında S.maltophilia Latin Amerika’da 10., Kuzey Amerika’da 13. sırayı almış;
Avrupa’da ise patojen olarak görülmemiştir
23
. Ülkemizde bu denli kapsamlı yapılmış bir
araştırma bulunmamaktadır; ancak çalışmamızda hem SXT’ye dirençli hem de duyarlı
S.maltophilia üretilen hasta grupları incelendiğinde, büyük kısmını yenidoğan YBÜ’deki
bebeklerin oluşturduğu göze çarpmaktadır. Bizim çalışmamıza benzer şekilde, Mutlu ve
arkadaşları
24
2006-2008 yılları arasında hastanemiz yenidoğan YBÜ’de yaptıkları vaka-
kontrol çalışmasında 46 klinik örnekte S.maltophilia izole etmişler ve bu yaş grubunda
hayati enfeksiyonlara yol açabileceğini vurgulamışlardır.
S.maltophilia, solunum yolu enfeksiyonu, endokardit, üriner sistem enfeksiyonları,
endoftalmit, yara ve yumuşak doku enfeksiyonları gibi pek çok klinik tabloya yol açabil-
mektedir
22
. Çalışma sürecinde izolasyon yapılan tüm örnekler retrospektif olarak incelen-
diğinde %58 ile ilk sırayı solunum yolu örneklerinin aldığı göze çarpmaktadır. Gülmez ve
arkadaşları
5
da, bizimle uyumlu olarak en sık solunum yolu örneklerinden S.maltpohilia
izole etmişlerdir. Kendi hastanemizin verilerine bakıldığında ise Çaylan ve arkadaşları
25
ilk sırada kan daha sonra trakeal aspirat kültürlerinde S.maltophilia ürettiklerini bildir-
mişlerdir. Sonuçlar karşılaştırıldığında, mikroorganizmanın üretildiği enfeksiyon bölgele-
rinde yıllar içinde büyük farklılıklar olmadığı gözlenmektedir. Bu durum, çalışmamızda
incelenen SXT’ye dirençli S.maltophilia kökenleri için de değişmemiş ve en sık izolasyon,
solunum yolu örneklerinden yapılmıştır.
S.maltophilia, karbapenemler gibi geniş spektrumlu pek çok antibiyotiğe doğal direnç
göstermektedir
1
. Taşıdığı intrensek dirençlere ek olarak, her geçen gün dünyanın farklı
coğrafi bölgelerinden kazanılmış direnç raporları bildirilmektedir
6,9,23,26
. Kazanılmış
dirençle ilgili olarak çoğunlukla mobil gen bölgeleri suçlanmaktadır. Bu konuda son
yıllarda kendilerine komşu genleri yanında taşıyabilen “insertion sequences common
regions (ISCR)” elemanları gündeme gelmeye başlamıştır
27
. Bu durum klinisyenlerin
elinde S.maltophilia tedavisinde kullanabilecekleri az sayıda ajan kalmasına neden
olmaktadır. S.maltophilia enfeksiyonlarının tedavisinde ilk tercih edilmesi gereken ilacın
SXT olduğu bildirilmekle birlikte, bu ajana karşı da direnç geliştiği yönünde raporlar
giderek artmaktadır
6,21,23
. Çalışmamızda 339 hastaya ait S.maltophilia izolatı incelen-
miş ve %9.4’ünün SXT’ye dirençli olduğu görülmüştür. Sader ve Jones’un
7
SENTRY
Antimicrobial Surveillance Programı (1997-2003) dahilinde yaptıkları çalışmada,
tüm dünyada çeşitli örneklerden toplanan 3059 nonfermentatif gram-negatif basilin
(Pseudomonas aeruginosa ve Acinetobacter spp. hariç) en büyük kısmını %59.2 (2076)
210
Klinik Örneklerden İzole Edilen Trimetoprim-Sülfametoksazole Dirençli Stenotrophomonas
maltophilia Suşlarında İntegron, sul1-2 ve dfr Genlerinin Araştırılması
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
ile S.maltophilia izolatları oluşturmuştur ve bu izolatların %4.7’sinde SXT direnci saptan-
mıştır. Ülkemizde bu konuda yapılan yayınlar incelendiğinde, Köseoğlu ve arkadaşları
28
Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde 1998-2001 yılları arasında çocuk has-
talarda üreyen S.maltophilia izolatlarında SXT direncini %5 olarak saptamışlardır. Gülmez
ve arkadaşları
5
2005 yılındaki yayınlarında SXT direnç oranını %28.3 olarak bulmuşken,
2010 yılındaki yayınlarında
29
%4 olarak tespit etmişlerdir. Tatman-Otkun ve arkadaşları
30
2005 yılında yaptıkları çalışmada SXT direncini %1.9 olarak belirtmişlerdir. Hastanemiz
verilerini incelersek Çaylan ve arkadaşları
25
2004’te tüm yaş gruplarında ve tüm örnek-
lerde S.maltophilia’da SXT direnç oranını %2.3, Mutlu ve arkadaşları
24
yenidoğanlarda
yaptıkları çalışmada %13 olarak tespit etmişlerdir. Çalışmamız sonucunda görüldüğü
üzere tüm dünyada olduğu gibi bizim hastanemizde de S.maltophilia’da SXT direnci
giderek önemli bir sorun halini almaktadır.
S.maltophilia suşlarında SXT direnci efluks pompalarının aşırı ekspresyonu veya biyo-
film oluşumu gibi nedenlere bağlı olabileceği gibi, bizim çalışmamızda araştırdığımız
mobil direnç genlerine bağlı enzimatik direnç de söz konusu olabilir. Lévesque ve
arkadaşlarının
17
kullandığı 3’CS ve 5’CS primerleriyle yaptığımız tarama sonucunda, 32
hasta izolatının sadece bir tanesinde integron sınıf I ( int-I) geni tespit edilmiştir. Toleman
ve arkadaşlarının
6
kullandığı sul1-F ve sul1-R primerleriyle yapılan taramada ise, int-I
tespit ettiğimiz izolatta sul1 geni de pozitif bulunmuştur. Bizim sonucumuza benzer
şekilde Neela ve arkadaşları
26
da 64 izolattan birinde int-I ve sul1 genlerini tespit etmiş-
lerdir. Toleman ve arkadaşları
6
tüm dünyadan toplanan 25 SXT’ye dirençli S.maltophilia
izolatının 17’sinde int-I gen kasetini ve sul1 geninin birlikteliğini göstermişlerdir. Kore’de
Song ve arkadaşları
31
2007-2009 yılları arasında üç üniversite hastanesinden toplanan
120 S.maltophilia izolatının 19’unu SXT’ye dirençli bulmuş, bu izolatların 10’unda da
int-I gen kaseti ve sul1 birlikteliğini saptamışlardır. Aynı durum Çin’de 2006-2009 yılları
arasında 31 adet SXT’ye dirençli S.maltophilia izolatının 21’inde görülmüştür
9
.
Çalışmamızda bir izolatta PCR ile amplifiye ettiğimiz int-I gen kasetinin nükleotid dizi
analizi incelendiğinde; beta-laktamaz geni ( oxa2), aminoglikozid direnç geni [ aac(6’)-
IIc] ve kuaterner amonyum direncine yol açan qacF geninin varlığı görülmüştür. Bu
dizilimin hemen yanında ise sul1 geni bulunmaktadır. İntegronların aktarılabilir gen
bölgeleri oldukları göz önünde tutulduğunda, tespit ettiğimiz gen kasetini taşıyan
S.maltophilia izolatının direnç genleri açısından rezervuar rolü oynayabileceği düşünül-
mektedir. Benzer olarak, Malezya’da yapılan bir çalışmada, kuaterner amonyum direnç
genleri bulunmuş ve bu genlerin SXT direnci oluşmasında etkili olduğu vurgulanmıştır
26
.
Araştırıcılar, bu maddeyi içeren dezenfektanların önerilen dozların üzerinde kullanılması
halinde, hastanelerde dirençli suşların seçiminin kolaylaşacağına ve direnç oranlarının
artacağına dikkati çekmişlerdir
26
. SENTRY’nin 2007 yılında beş farklı kıtada yaptığı çalış-
mada, amplifiye edilen sınıf I integronların içerikleri; Almanya ve Brezilya izolatlarında
sul ve qac, ABD ve Şili izolatlarında aacA4, Meksika’ya ait iki izolatta ise aacA7 ve aadA5
genleri olarak saptanmıştır
6
. Çin’de yapılan çalışmalarda ise, çoğunlukla aadA, aac,
dfrA, cat genlerinin farklı birlikteliklerini içeren gen kasetleri tespit edilmiştir
9,32
. Kore’de
aacA4, aadA1, aac6’-II ve qac genlerinden oluşan integron sınıf I gen kaseti bulunmuş-
211
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
Özkaya E, Aydın F, Bayramoğlu G, Buruk CK, Sandallı C.
tur
31
. Tayvan’da yapılan bir çalışmada, bizim sonucumuza benzer direnç genleri (aacA4,
aadB, aacC4, aacA6-Ib, smr, smr/aacA4, qac, cmlA, catB2 ve blaIMP-8/ aac6-II/ aadA5)
saptansa da dizilimleri farklıdır
33
. Bütün bu incelemeler ile BLAST veri tabanı kullanılarak
yapılan tarama sonucunda; çalışmamızda belirlenen integron sınıf I gen kasetinin sahip
olduğu gen diziliminin ilk kez saptandığı görülmüştür.
Sonuç olarak bu çalışmada, ülkemizde S.maltophilia enfeksiyonlarının tedavisinde zor-
luk oluşturabilecek, mobil elemanlar üzerinde kodlanan ve enzimatik yolla SXT direncine
yol açabilen sul1 geninin varlığı gösterilmiştir. Bu genin, bir integron ile birlikte mobi-
lize olduğu dikkate alınırsa, direncin türler arasında da yayılabileceği düşünülmektedir.
Hiçbir izolatta, araştırılan dfr genlerine rastlanmamıştır. sul1 saptanan izolatın dışındaki
izolatlarda görülen fenotipik direncin nedenin efluks pompa sistemi, biyofilm oluşturma
gibi farklı mekanizmalardan kaynaklanabileceği ya da henüz tanımlanmamış gen bölge-
lerinin varlığına bağlı olabileceği kanaatine varılmıştır.
KAYNAKLAR
1. Denton M, Kerr KG. Microbiological and clinical aspects of infection associated with Stenotrophomonas
maltophilia. Clin Microbiol Rev 1998; 11(1): 57-80.
2. Brooke JS. Stenotrophomonas maltophilia: an emerging global opportunistic pathogen. Clin Microbiol Rev
2012; 25(1): 2-41.
3. Nyc O, Matejková J. Stenotrophomonas maltophilia: Significant contemporary hospital pathogen-review.
Folia Microbiol (Praha) 2010; 55(3): 286-94.
4. Pages D, Rose J, Conrod S, et al. Heavy metal tolerance in Stenotrophomonas maltophilia. PLoS One 2008;
3(2): e1539.
5. Gülmez D, Hasçelik G. Stenotrophomonas maltophilia: antimicrobial resistance and molecular typing of an
emerging pathogen in a Turkish university hospital. Clin Microbiol Infect 2005; 11(11): 880-6.
6. Toleman MA, Bennett PM, Bennett DM, Jones RN, Walsh TR. Global emergence of trimethoprim/sulfame-
thoxazole resistance in Stenotrophomonas maltophilia mediated by acquisition of sul genes. Emerg Infect Dis
2007; 13(4): 559-65.
7. Sader HS, Jones RN. Antimicrobial susceptibility of uncommonly isolated non-enteric gram-negative bacilli.
Int J Antimicrob Agents 2005; 25(2): 95-109.
8. Sanchez MB, Hernandez A, Martinez JL. Stenotrophomonas maltophilia drug resistance. Future Microbiol
2009; 4(6): 655-60.
9. Hu LF, Chang X, Ye Y, et al. Stenotrophomonas maltophilia resistance to trimethoprim/sulfamethoxazole me-
diated by acquisition of sul and dfrA genes in a plasmid-mediated class 1 integron. Int J Antimicrob Agents
2011; 37(3): 230-4.
10. Robson RL, Essengue S, Reed NA, Horvat RT. Optochin resistance in Streptococcus pneumoniae induced by
frozen storage in glycerol. Diagn Microbiol Infect Dis 2007; 58(2): 185-90.
11. Clinical and Laboratory Standards Institute. Performance standards for antimicrobial disc susceptibility tests.
Approved Standard, 9
th
ed. CLSI Document M2-A9, 2006. CLSI, Wayne, PA.
12. O’Hara CM. Evaluation of the Phoenix 100 ID/AST system and NID panel for identification of Enterobacteria-
ceae, Vibrionaceae, and commonly isolated nonenteric gram-negative bacilli. J Clin Microbiol 2006; 44(3):
928-33.
13. Clinical and Laboratory Standards Institute. Performance standards for antimicrobial susceptibility testing.
Seventeenth Informational Supplement. CLSI Document M100-S17, 2007. CLSI, Wayne, PA.
212
Klinik Örneklerden İzole Edilen Trimetoprim-Sülfametoksazole Dirençli Stenotrophomonas
maltophilia Suşlarında İntegron, sul1-2 ve dfr Genlerinin Araştırılması
MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ
14. Clinical and Laboratory Standards Institute. Methods for dilution antimicrobial susceptibility test for bacteria
that grow aerobically. Approved Standard, 7
th
ed. CLSI Document M7-A7, 2006. CLSI, Wayne, PA.
15. Begum D, Strockbine NA, Sowers EG, Jackson MP. Evaluation of a technique for identification of Shiga-like
toxin-producing Escherichia coli by using polymerase chain reaction and digoxigenin-labeled probes. J Clin
Microbiol 1993; 31(12): 3153-6.
16. Lim KT, Yasin R, Yeo CC, Puthucheary S, Thong KL. Characterization of multidrug resistant ESBL-producing
Escherichia coli isolates from hospitals in Malaysia. J Biomed Biotechnol 2009; 2009: 165637.
17. Lévesque C, Piché L, Larose C, Roy PH. PCR mapping of integrons reveals several novel combinations of
resistance genes. Antimicrob Agents Chemother 1995; 39(1): 185-91.
18. White PA, McIver CJ, Rawlinson WD. Integrons and gene cassettes in the enterobacteriaceae. Antimicrob
Agents Chemother 2001; 45(9): 2658-61.
19. Sambrook J, Fritsch EF, Maniatis T. Molecular Cloning: A Laboratory Manual. 1989, 2
nd
ed. CSH Press, Cold
Spring Harbor, New York.
20. Looney WJ, Narita M, Mühlemann K. Stenotrophomonas maltophilia: an emerging opportunist human
pathogen. Lancet Infect Dis 2009; 9(5): 312-23.
21. Gales AC, Jones RN, Forward KR, Linares J, Sader HS, Verhoef J. Emerging importance of Acinetobacter spe-
cies and Stenotrophomonas maltophilia as pathogens in severely ill patients: geographic patterns, epidemio-
logical features, and trends in the SENTRY Antimicrobial Surveillance program (1997-1999). Clin Infect Dis
2001; 32(Suppl 2): S104-13.
22. Falagas ME, Kastoris AC, Vouloumanou EK, Dimopoulos G. Community-acquired Stenotrophomonas malto-
philia infections: a systematic review. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 2009; 28(7): 719-30.
23. Fedler KA, Biedenbach DJ, Jones RN. Assessment of pathogen frequency and resistance patterns among pe-
diatric patient isolates: report from the 2004 SENTRY Antimicrobial Surveillance Program on 3 continents.
Diagn Microbiol Infect Dis 2006; 56(4): 427-36.
24. Mutlu M, Yılmaz G, Aslan Y, Bayramoğlu G. Risk factors and clinical characteristics of Stenotrophomonas
maltophilia infections in neonates. J Microbiol Immunol Infect 2011; 44(6): 467-72.
25. Caylan R, Kaklikkaya N, Aydin K, et al. An epidemiological analysis of Stenotrophomonas maltophilia strains
in a university hospital. Jpn J Infect Dis 2004; 57(2): 37-40.
26. Neela V, Rankouhi SZ, van Belkum A, Goering RV, Awang R. Stenotrophomonas maltophilia in Malaysia: mo-
lecular epidemiology and trimethoprim-sulfamethoxazole resistance. Int J Infect Dis 2012; 16(8): e603-7.
27. Toleman MA, Bennett PM, Walsh TR. ISCR elements: novel gene-capturing systems of the 21
st
century?
Microbiol Mol Biol Rev 2006; 70(2): 296-316.
28. Köseoğlu O, Sener B, Gür D. Molecular epidemiology of Stenotrophomonas maltophilia strains isolated from
paediatric patients. Mikrobiyol Bul 2004; 38(1-2): 9-19.
29. Gülmez D, Çakar A, Şener B, Karakaya J, Hasçelik G. Comparison of different antimicrobial susceptibility
testing methods for Stenotrophomonas maltophilia and results of synergy testing. J Infect Chemother 2010;
16(5): 322-8.
30. Tatman-Otkun M, Gürcan S, Ozer B, Aydoslu B, Bukavaz S. The antimicrobial susceptibility of Stenotroph-
omonas maltophilia isolates using three different methods and their genetic relatedness. BMC Microbiol
2005; 5: 24.
31. Song JH, Sung JY, Kwon KC, et al. Analysis of acquired resistance genes in Stenotrophomonas maltophilia.
Korean J Lab Med 2010; 30(3): 295-300.
32. Wu K, Wang F, Sun J, et al. Class 1 integron gene cassettes in multidrug-resistant gram-negative bacteria in
southern China. Int J Antimicrob Agents 2012; 40(3): 264-7.
33. Liaw SJ, Lee YL, Hsueh PR. Multidrug resistance in clinical isolates of Stenotrophomonas maltophilia: roles of
integrons, efflux pumps, phosphoglucomutase (SpgM), and melanin and biofilm formation. Int J Antimi-
crob Agents 2010; 35(2): 126-30.
Dostları ilə paylaş: |