O’yin kattalar hayotida muayyan o’rin tutar ekan, u bolalar uchun alohida ahamiyatga egadir. Uni «bolalikning hamrohi» ham deb atash qabul qilingan. U maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalar hayotining asosiy mazmunini tashkil etadi, u mehnat va ta’lim bilan uzviy aloqada bo’lgan holda yetakchi faoliyat sifatida namoyon bo’ladi. Bola shug’ullanadigan ko’pchilik jiddiy ishlar o’yin shaklida bo’ladi. O’yinda shaxsdagi mavjud barcha jihatlar ishga tushadi: bola harakat qiladi, gapiradi, idrok etadi, o’ylaydi; o’yin jarayonida bolani xayoloti, xotirasi faol ishlaydi, ta’sirchanlik va iroda sifatlari namoyon bo’ladi. O’yin tarbiyaning muhim vositasi sifatida namoyon bo’ladi.
O’yinning jamiyat hayotida turgan o’rni tufayli kattalarning o’yinga, mehnatga, bolalar ta’limiga bo’lgan munosabati ham turlicha. Bolalar ta’limi va mehnat jamiyat uchun hayotiy zarur narsa, chunki ular bevosita yosh avlodning ijtimoiy tajribani o’zlashtirishlariga yo’naltirilgandir (ishlab chiqarish, ilmiy va hokazo). SHuning uchun ta’lim va mehnat mazmuni, uni tashkil etish usullari, natijalari kattalar tomonidan har tomonlama belgilanib va nazorat qilib tu-riladi.
Shu bois o’yin qat’iy qoidaga amal qilmaydi — u bolalarning mustaqil faoliyatidir, biroq, uning bolaga ko’rsatadigan ulkan ta’sirini hisobga olgan holda kattalar bolalar o’yin-lariga rahbarlik qiladilar, o’yinlarning vujudga kelishi va rivojlanishiga sharoit yaratadilar.
Tayyorgarlik davri, o’yinga kirishish, o’yindagi harakatlarni muhokama qilish, asosiylarini belgilab olish jarayonlariga bo’linadi. Bu jarayonlar o’yin mazmunini to’laroq ifoda eta olishga, o’zaro iliq munosabatlarini o’rnatishda kelishib olishga yordam beradi. O’yinni rivojlantirish uchun o’yinga qo’yiladigan talablar mazmunini o’zgartirish kerak. O’yin vaziyatini tanlash o’yinga rahbarlik kilayotgan pedagogning mahoratiga, qiziqishiga bog’liq.
O’ynash uchun ma’lum joy ajratish ham o’yinning shart-sharoitiga kiradi. Guruh xonasida o’yinchoqlar uchun maxsus shkaflar, javon-tokcha bo’lishi kerak. O’ynayotgan bolalar bir-birlariga xalaqit bermasliklari uchun xonadagi narsalar iloji boricha xonaning har xil joyiga tartib bilan joylashtirilishi kerak. Bolalar o’yiniga o’yinchoq va boshqa materiallarni to’g’ri tanlay bilish ham katta ahamiyatga ega. Bolalarga beriladigan o’yinchoqlar va materiallar dasturda ko’rsatilgan. O’yinchoqlar sotib olingan va maktabgacha ta’lim muassasasida yasalgan bo’ladi. O’yinchoqlardan bolalar har doim foydalanishlari lozim. Bolalar o’yinchoqlardan bemalol foydalanganlaridagina o’yinchoq ularga quvonch bog’ishlaydi. Ko’pincha tarbiyachilar o’yinchoqning kir bo’lishi, sinishidan qo’rqib bolaga berishmaydi. Uyinchoqni bola atayin sindirmaydi, balki uning ichida nima borligini bilgisi kelganidan sindiradi. Tarbiyachi bolalarda o’yinchoqqa nisbatan ehtiyotkorlik hissini, uni nima uchun asrab, sindirmay o’ynash kerakligini tushuntirib borishi kerak.
Bolalarning o’zlari o’yinchoqlar yasashlari uchun ularga kichkina yog’och bo’laklari, mix, loy, qog’oz, karton, bo’yoq va kerakli asboblar: bolg’acha, qo’l arra, qaychi, pichoq kabilarni berish kerak. Ammo o’yinchoqlar yasash ustida ishlash faqat tarbiyachining rahbarligi ostida bajarilishi lozim. Bundan tashqari, bolalarga mebel bilan ham o’ynashga ruxsat berish kerak, tarbiyachi bolalarga uni ehtiyotlab, asrab o’ynash kerakligini tushuntirishi zarur. Tarbiyachi bolalarning tasavvur va tushunchalarini boyitib borishi va o’yinchoqlar bilan qanday o’ynash kerakligini bolalarga o’rgatishi lozim.
O’yin mavzusini tanlashga yordam berish bolalarni o’ynashga o’rgatish usullaridan biridir. Kichkina bolalar o’yin mavzusini tanlashadi.
3 yoshli bolalar o’yin syujetini emas, balki o’yindagi rolni tanlaydilar. «Men oyisi bo’laman», «Men Gulmira xola» bo’laman va hokazo. Qichik yoshli bolalar, hatto katta yoshdagi bolalar ham (ular o’yiniga to’g’ri rahbarlik qilinmasligi orqasida) ko’pincha bir xil mazmundagi o’yinni o’ynaydilar, chunki bunday bolalarda tashabbuskorlik, hayol, tajriba yetarli rivojlapmagan bo’ladi. SHu bilan bir qatorda kichkina bolalar yaratgan obrazlar beqaror bo’ladi. Bola bir narsadan ikkinchi narsaga tez o’tadi.
Masalan, tarbiyachi rolini o’ynayotgan bola tezda do’xtir bo’lishi, birdan esa ona rolini o’ynagisi kelib qoladi.
Tarbiyachining bolalar o’yiniga rahbarlik roli shundan iboratki, u bolalar o’ynayotgan yaxshi o’yinlarni qo’llab-quvvatlaydi, kattalar mehnatini, tabiatni kuzatadi, kitoblar o’qib berish, hikoyalar so’zlab berish or-qali o’yinning yangi mavzulariga qiziqish uyg’otadi. Katta guruh bolalari bilan qanday o’yin o’ynashlari mumkinligi to’g’risida tarbiyachi suhbatlashib olishi mumkin, bunda bolalar bilan kuzatgan, eshitgan narsalarini birgalikda eslashadi. SHu yo’sinda tarbiyachi har xil usullardan foydalanib, bolalarning rolli o’yinlari mavzusini kengaygirishga yordam beradi.
Ijodiy o’yinlar mazmunining o’ziga xosligi uning eng muhim xususiyatlaridan hisoblanadi. Mashhur pedagog va psixologlardan D.B.Elkonin, D.V. Mendjeritskiy, P.E.Samorukova va boshqalarning fikricha, ijodiy–rolli o’yinlar kattalarning ijtimoiy hayotidagi rang-barang xatti-harakatlari, ko’rinishlari bolalar o’yinlarining asosiy mazmuni bo’lib hizmat qilib, kattalar ijtimoiy hayotining namunasini oladigan faoliyat turidir.
Bola 3 yoshga qadam qo’yganda jismoniy o’sishi bir qadar sekinlashadi. Bu davrda uning og’irligi 14-15 kg, bo’yi 90-95 sm ga yetadi. Bola jismonan ancha chiniqib, asab tizimi taraqqiy etadi. Tayanch harakat organlari takomillashib boradi. 3 yoshli bolalar qisqa muddat davomida o’z hatti-harakatlarini idora qilish ko’nikmasiga ega bo’ladilar. Ulardagi mustaqillik ortib boradi, hissiyot hamda sensor idroki rivojlanib boradi. Jamoa bo’lib o’ynash ko’nikmalari shakllanadi. O’yin asosida amalga oshiriladigan mehnat faoliyatini farqlash imkoniyati kengayadi. Tasviriy faoliyat hamda qurish-yasash faoliyatining dastlabki ko’rinishlari namoyon bo’ladi.
3 yoshli bolalarning diqqati qisman markazlashadi, xotirasi mustahkamlanib boradi, moddiy borliqni idrok etish jarayoni boshlanadi, faraz qilish imkoniyatlari vujudga keladi. Bunda o’yin faoliyati yetakchi rol o’ynaydi.
Ijodiy o’yin faoliyatida asosiy komponent bo’lib, u personajni, hayotiy vaziyatni, harakat va personajlar munosabatini o’z ichiga oladi. Syujetli-rolli o’yinlar o’z mazmun va mohiyatiga ko’ra jamoa o’yini bo’lib hisoblansada, yakka holda o’ynalmaydi, degan fikrni keltirib chikarmasligi kerak. Syujetli-rolli o’yinlar bolaning aqliy, ahloqiy, jismoniy rivojlanishlarida muhim ahamiyat kasb etib, bunda bola ehtiyoji va malakasi tarbiyalanib, shakllanib boradi.
kichikbolalarda syujetli-rolli o’yinlarga rahbarlik qilish quyidagi asosiy bosqichlarda amalga oshiriladi.
1 - bosqich. Bolalarning kizikishlarini, ulardagi ijodiy o’yinlar rivojlanishi darajasini urganishning asosiy vositasi quyidagilar:
- bolalar o’yinlarini ko’zatish,
o’yin rivojining asosiy yo’nalishlari, o’yin mavzusi, o’yin mazmuni, bola o’yin faoliyatining rivoji, o’yinda o’zaro munosabatlarning rivojlanishi bo’yicha tavsifnoma to’zish;
- o’yinga rahbarlik maqsadini aniqlash.
2 – bosqich. Kattalarning o’yin mavzui va mazmuniga ta’sir etishi:
o’yin mavzui bo’yicha sayohat va maqsadli sayrlar;
suhbatlar;
badiiy asarlar va hikoyalar o’qib berish;
illyustrativ rasmlar ko’rsatish;
mavzu bo’yicha turli mashg’ulotlar;
tasviriy faoliyat mashg’ulotlari.
– bosqich. O’yinga tayyorgarlik (o’yin o’ynash uchun maxsus joy, o’yinchoqlar va o’yin materiallari):
tayyor o’yinchoqlarni tanlash;
qo’lda yasalgan o’yinchoqlar. Bunda bolalarning mustaqil shug’ullanishlari uchun o’yin zonasini tashkil etish.
– bosqich. Bolalarni uynashga o’rgatish (o’yin jarayoni va boshqa narsalarni o’yinda aks ettirish):
o’yinchoq va uning o’rnini bosuvchi buyumlar ta’sirini o’rganish;
o’yinda hayoliy tasavvurlarni aks ettirishga o’rgatish;
o’yinda so’zlardan foydalanishga o’rgatish;
o’yinda harakatlarni hisobga olish malakalarini shakllantirish;
o’yinda rol va o’yinchoqlarni oqilona taksimlashga o’rgatish;
tengdoshlari bilan ahil uynay olish madaniyatini tarbiyalash;
ahil jamoani shakllantirish: mustaqil uynash va o’yinni oxiriga yetkazish, o’yin jarayonidagi kelishmovchilik, bahslarni oqilona hal eta olish malakalarini tarbiyalash;
kattalarning o’yinga ta’sir etishi – maslahat berishi, tushunchalarini to’ldirish, o’yinga to’laqonli yordam berish;
bolalarning o’yin faoliyatlarini, ahloqiy munosabatlarni baholash.
Bolalar o’yiniga rahbarlik ishi shundan iboratki, bolalar o’ynayotgan yaxshi o’yinlarnn qo’llab-quvvatlaydi, kattalar mehnatini, tabiatni ko’zatadi, kitoblar o’qib berish, hikoyalar so’zlab berish orqali o’yinning yangi mavzulariga qiziqish uyg’otadi. Bolalari bilan qanday o’yin o’ynashlari mumkinligi to’g’risida suhbatlashib olishi mumkin, bunda bolalar bilan ko’zatgan, eshitgan narsalarini birgalikda eslashadi. Shu yo’sinda har xil usullardan foydalanib, bolalarning rolli o’yinlari mavzusini kengaygirishga yordam beradi.
O’yinga rahbarlik qilish chog’ida bolalarniig rolli o’yinlari mavzusini boyitibgina qolmay, balki uning syujetini, mazmunini boyitish to’g’risida ham o’ylashi kerak. Masalan, bolalarni «kasalxona», «do’kon», «qurilish» kabi o’yinlarning mazmunini kengaytirib, boyitib o’zgartirib borish kerak, yoki bo’lmasa, bolalar «kosmonavtlar» o’yinini o’ynashyapti, deylik. Hammalari «kosmik» kemaga tushib fazoga uchib chiqishdi-da, keyin nima qilishni bilishmadi, o’yin xuddi shu yerda to’xtab qoldi. SHunda o’yin mazmunini tevarak- atrofga ekskursiya qilish, ko’zatish, yangi narsani tushuntirish, badiiy adabiyotlar o’qib berish orqali boyitib borish mumkin.
Ba’zan bolalar o’z taassurot va bilimlarini o’yinda aks ettira olmaydilar. O’yinlarga rahbarlik qilivchi tarbiyachilar o’ziga rol olib, hara-katlarini ko’rsata boshlaydi va bolalarga yangi rol taklif qiladi. Masalan, «bolalar bog’chasi» o’yinini olaylik. Ota-onalar o’z bolalarini maktabgacha ta’lim muassasasiga olib keladi, tarbiyachi bolalarni ovqatlantirish, uxlatish bilan shug’ullanadi. Ota- onalarga esa qilgani ish yo’q. Bunda tarbiyachi fabrika «direktori» rolini bajarib, hammaning shu fabrikaga ishga kirishini taklif etadi. «Ishchilar» fabrikada qo’g’irchoqlarga ko’ylak, shapka, palto va boshqa kiyimlar tikishadi. SHunda bolalar o’z narsalarini sotadigan do’kon kerakligini o’ylab topadilar. Keyin esa oziq-ovqat do’koni kerakligi to’g’risida fikr tug’iladi, bu esa shu do’kon uchun oziq-ovqat tayyorlaydigan «qandolat fabrikasi» ochish fikrini o’yg’otadi. Bolalar plastilindan yoki loydan konfet, teshik kulcha, pechene va boshqalar tayyorlaydilar. SHunday qilib, o’yinning mazmuni boyib boradi, unda qatnashuvchilarning soni ko’payadi. Ammo tarbiyachi o’yinda har doim ham biron rolni bajarishi shart emas, tarbiyachi rolni bajaruvchilar nima ish bajarishi kerakligini eslatishi ham kifoya qiladi.
O’yinga kerakli o’yinchoqlar va materiallarni tanlash ham katta ahamiyatga ega. Agar o’yinga kerakli o’yinchoq yoki material etishmasa o’yin tezda to’xtab qoladi, shunda tarbiyachi mashg’ulotdan bo’sh vaqtlarida bolalar bilan kerakli o’yinchoqlar yasashi kerak. Tarbiyachi bolalarning o’yinga materialni to’g’ri tanlashi uchun quyidagilarni bilishi kerak:
Bolalar o’ynaydigan o’yin mavzusini, bolalarning yaxshi ko’rgan o’yinlarini.
Bolalarni qiziqtiradigan narsalarini.
O’yinda qatnashadigan bolalar sonini.
Tarbiyachi o’yin mazmunini, syujetini boyitishgagina ta’sir etib qolmay, balki o’yin orqali bolalarda do’stlik, o’rtoqlik munosabatlarini tarbiyalashi va do’stona bolalar jamoasi shakllantirishi lozim.
Tarbiyachi hamma bolalarning o’yinga qatnashishlari ustida g’amxo’rlik qilishi kerak. O’yinda ular ko’pincha rol talashib bir-birlari bilan kelisholmay qoladilar. Bolalarni bunday kelishmovchiliklarni haqqoniy yechishga o’rgatish lozim.
Bolalar o’rtasida o’yin jarayonida hadeb nizo chiqavermasligi uchun tarbiyachi katta guruh bolalariga o’yinning mazmuni va borishi, kimning nima ish bajarishini oldindan kelishib olishni buyuradi. Bundan tashqari, o’yinda bolalar axloq normalarining shakllanishiga e’tibor berib borish kerak.
Bolalar o’z o’yinlarida kattalarning bolalarga g’amho’rligi, narsalarga ehtiyotlik bilan munosabatda bo’lishi, ozodalik, o’ylagan ishni yaxshilab sifatli bajarish kabi sifatlarni aks ettirishlari lozim. Masalan, uy qurayotib, uning mustahkam, chiroyli, kishilarga qulay bo’lishiga e’tibor berish kerak. Tramvay o’yinidagi «konduktor» odamlarga xushmuomala bo’lishi kichkinalar kattalarga joy bo’shatishi kerak va h. Tarbiyachi bolalardan so’zlarni aniq, balandroq yoki past, sekinroq yoki tez talaffuz etishni talab etadi. Bu mashqlarda matnni eslab qolish uchun o’tkaziladigan har bir mashg’ulotda 5—6 daqiqadan vaqt ajratiladi. Bolalar «SHolg’om», «Bo’g’irsoq», «Tulki, xo’roz va quyon» kabi ertaklarni sahnalashtirishni juda sevadilar.
Ertak va hikoyalarni bolalar ko’pincha o’zlarining ijodiy rolli o’yinlarida sahnalashtiradilar, bu o’yinlarda tulki, quyon, ho’roz, sichqon kabi personajlarni o’yinlarda aks ettiradilar. YOzuvchilarning badiiy asarlarini ham bolalar sevib sahnalashtiradilar. Masalan, S.Marshakning «Teremok» ertagini olaylik. Bu ertakdagi har bir so’z juda chiroyli jaranglaydi va ishonarli, shu bilan birga bolalar aks ettirishi uchun juda qiziqarli obrazlarga egadir. Teremokda yashashni xohlagan har bir hayvon uning oldiga kelib, o’zini tanishtiradi va yaxshi tomonlarini ko’rsatishga urinadi, o’sha uyda yashash huquqiga ega bo’lish uchun o’zining qanday foyda keltira olishini va mehnatga layoqatli ekanligini aytadi. Asar she’r uslubida yozilgan. Rus xalq ertaklarini sahnalashtirganda bolalar ba’zi bir ertak yoki hikoyadagi so’zlarni o’zgartirib aytishlari mumkin, ammo
«Teremok» hikoyasida bunday imkoniyat yo’q, bolalar ma’lum matnni aynan qaytarishlari lozim. Tarbiyachi hikoyani birinchi marta o’qib bergandan keyin bolalarga asarning mazmuni va maqsadini ochuvchi savollar beradi. Masalan, mana bunday savollar beriladi:
Bu ertakda nima to’g’risida gapiriladi? Nima uchun yirtqich hayvonlar teremokda yashovchilarni yenga olmadilar?
Bolalar bilan suhbatlasha turib, tarbiyachi hikoya yoki ertak qahramonlarining o’ziga xos xususiyatlarni aniqlashga harakat qiladi. Har xil she’r, ertaklardagi qahramonlarning o’ziga xos xususiyatlari mana shunday o’rganiladi. Sahnalash-tirish ishini quyidagi bosqichlar bo’yicha o’tkazish mumkin:
I bosqich. Adabiyotlarni tanlash. Sahnalashtirish uchun adabiyot tanlaganda quyidagi talabga rioya qilishi kerak:
Ertak, hikoya yoki she’rda qatnashuvchilar ko’p bo’lishi kerak.
Asarda mazmun yaxshi bo’lib qolmasdan, harakatlarning xili ham ko’p bo’lishi kerak. K. CHukovskiyning «Telefon» ertagida harakat ko’p. SHuning uchun uni sahnalashtirish yaxshi va qiziqarli bo’ladi.
Asar ifodali o’qishga mos bo’lishi kerak.
Mazmuni qiziqarli bo’lishi kerak.
Asar bolalarning yoshiga to’g’ri kelishi kerak.
II bosqich. Sahnalashtirish uchun tanlangan hikoya, she’r, ertakning mazmunini o’qib berish yoki qo’g’irchoq, soya teatrida ko’rsatish orqali tanishtiriladi.
III bosqich. eslab qolish. Asarni bolalar eslab qolishlari uchun uni qayta o’qib berish, postanovka ko’rsatish, rasmlar namoyish etish, didaktik o’yinlardan foydalaniladi.
IV bosqich. O’yin qiziqarli o’tishi va uzoq davom etishi uchun o’yinga kerakli materiallar, kiyimlar tayyorlab berish va shu bilan birga to’g’ri rahbarlik qilish kerak.